8 Dywizja Kawalerii (RFSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Nazwa wyróżniająca | |
| Działania zbrojne | |
| wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Wołoczyskami (11–24 VII 1820) bitwa pod Chodorowem (19 VIII–9 IX 1920) bitwa pod Sokołówką (27 VIII 1920) bitwa pod Knihyniczami (5 IX 1920) | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
8 Dywizja Kawalerii Czerwonych Kozaków (ros. 8-я кавалерийская дивизия Червонного казачества) – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.
16 września 1920 żołnierze jednej z brygad ze składu 8 Dywizji Kawalerii wzięli udział w zwycięskiej dla Armii Czerwonej bitwie pod Dytiatynem, jednej z czterech bitew, która doczekała się miana: "polskie Termopile".
26 października 1920 8 DK razem z 17 Dywizją Kawalerii weszła w skład nowo utworzonego w składzie Frontu Południowo-Zachodniego 1 Korpusu Czerwonych Kozaków, a jej dowódca Witalij Primakow został równocześnie dowódcą korpusu[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Przed bitwą pod Wołoczyskami[2]:
- 22 Brygada Kawalerii
- 23 Brygada Kawalerii
- 24 Brygada Kawalerii
- dywizjon rozpoznawczy
- dywizjon artylerii konnej
Żołnierze dywizji[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy dywizji
- Nikołaj Szczołokow (p.o. 17 września – 1 listopada 1919)
- Witalij Primakow (1 listopada 1919 – 14 marca 1920)
- Siemion Turowski (p.o. 14 marca 1920 – 14 maja 1920)
- Witalij Primakow (14 maja 1920 – 6 grudnia 1920)
- Piotr Grigorjew (6–26 grudnia 1920)
- Michaił Demiczew (26 grudnia 1920 – 25 sierpnia 1921)[3]
- Komisarze
- Michaił Mołczanow (17 września 1919 –?)
- Michaił Biełousow (był na pocz. grudnia 1919)
- Pietrowski (3 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920)
- Witalij Primakow (9 czerwca – 6 grudnia 1920)
- Gende (6 – 24 grudnia 1920)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Илья Полонский, Червонные казаки Примакова [online], Военное обозрение [dostęp 2020-12-22] (ros.).
- ↑ Kukiel 1923 ↓, zał.
- ↑ a b Кавалерия гражданской войны. Командный состав кавалерийских соединений и объединений. rkka.ru. [dostęp 2020-12-04]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Kukiel: Bitwa pod Wołoczyskami: (11-24 lipca 1920). Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo – Wydawniczy, 1923, seria: Studja Operacyjne z Historji Wojen Polskich 1918 – 21, Tom I.
- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
- Кавалерия гражданской войны
- Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
- Lech Wyszczelski: Kampania ukraińska 1920 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2009. ISBN 978-83-7543-066-0.