Albatros W.3
Prototyp Albatrosa W.3 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Historia | |
Data oblotu | 1916 |
Liczba egz. | 1 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silniki Benz Bz.III |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 22,7 m |
Długość | 13,1 m |
Masa | |
Własna | 1791 kg |
Użyteczna | 1624 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 133 km/h |
Rozbieg | 120 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 ruchome km | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie |
Albatros W.3 (Albatros VT) – niemiecki pływakowy wodnosamolot torpedowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie. Powstała w jednym egzemplarzu maszyna była pierwszym bombowcem torpedowym skonstruowanym przez Albatrosa, a jej rozwinięciem był produkowany w niewielkiej serii Albatros W.5.
Historia i użycie[edytuj | edytuj kod]
W październiku 1915 roku kierownictwo Kaiserliche Marine zamówiło w zakładach Albatros-Werke GmbH wodnosamolot torpedowy[1]. Do napędu wybrano dwa silniki Benz Bz.III o mocy 112 kW (150 KM) każdy, w układzie pchającym, z kołpakami na śmigłach[1]. Dużych rozmiarów pudełkowe chłodnice zostały umieszczone na przedzie gondol silnikowych, usytuowanych pomiędzy płatami[1]. Samolot miał konstrukcję drewnianą i typowe dla Albatrosa kształty[1]. Stanowiąca uzbrojenie ofensywne torpeda umieszczona była pod kadłubem między pływakami, częściowo zagłębiona w niecce podkadłubowej w celu zmniejszenia oporu[1].
Prototyp Albatrosa W.3 (oznaczenie fabryczne VT – niem. Versuchs Torpedoflugzeug[2]) został dostarczony marynarce w lipcu 1916 roku i nadano mu numer 527[3][4]. Samolot testowany był intensywnie w Doświadczalnym Centrum Wodnosamolotów w Warnemünde[5]. Mimo że nie podjęto produkcji seryjnej tego modelu, to posłużył on do opracowania ulepszonej wersji W.5[1][4].
Opis konstrukcji i dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Albatros W.3 był dwusilnikowym wodnosamolotem pływakowym w układzie dwupłatu konstrukcji drewnianej. Długość samolotu wynosiła 13,1 metra, a rozpiętość skrzydeł 22,7 metra[4][6]. Masa własna wynosiła 1791 kg, zaś masa użyteczna 1624 kg[5]. Napęd stanowiły dwa chłodzone cieczą 6-cylindrowe silniki rzędowe Benz Bz.III o mocy 112 kW (150 KM) każdy[4][6]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 133 km/h[4][6][a]. Rozbieg wynosił 120 metrów[5].
Uzbrojenie ofensywne stanowiła torpeda lotnicza, a do samoobrony służyły dwa ruchome karabiny maszynowe[1][4][b].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nowarra 1980 ↓, s. 57 podaje, że prędkość maksymalna wynosiła 116 km/h.
- ↑ Herris 2017 ↓, s. 67 podaje w innym miejscu, że uzbrojenie obronne stanowił jeden karabin maszynowy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Herris 2017 ↓, s. 84.
- ↑ Nowarra 1980 ↓, s. 56.
- ↑ Herris 2017 ↓, s. 65, 84.
- ↑ a b c d e f Gray i Thetford 1970 ↓, s. 275.
- ↑ a b c Nowarra 1980 ↓, s. 57.
- ↑ a b c Herris 2017 ↓, s. 67.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
- Jack Herris: Albatros Aircraft of WWI. Volume 3: Bombers, Seaplanes, J-Types. T. 26. Aeronaut Books, 2017, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-49-0. (ang.).
- Heinz J. Nowarra. Les premiers torpilleurs allemands. „Le fanatique de l’Aviation”. Nr 126, Mai 1980. Paris. (fr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka samolotu Albatros W.3 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-11-30]. (ros.).