Samolot rozpoznawczy
Samolot rozpoznawczy – samolot przeznaczony do prowadzenia zwiadu. Na ogół wyposażony w aparaturę do tego celu (zazwyczaj aparaty fotograficzne, kamery, radary czy czujniki podczerwieni). Rozróżnia się samoloty rozpoznawcze strategiczne i taktyczne[1].
Samoloty rozpoznawcze nie miały zazwyczaj uzbrojenia, współcześnie zaś ich głównym elementem obrony jest duża prędkość, wysokość lotu lub obniżona wykrywalność.
Do najbardziej znanych samolotów rozpoznawczych należą Lockheed U-2 i Lockheed SR-71 Blackbird. Współcześnie role samolotów rozpoznawczych przejmują satelity i drony[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andruszkiewicz, Motyl i Pająk 2021 ↓, s. 17.
- ↑ Dariusz Kompała: Użycie bezzałogowych statków powietrznych do rozpoznania powietrznego w wybranych konfliktach zbrojnych. yadda.icm.edu.pl, 2014. [dostęp 2017-03-08]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Andruszkiewicz, Marta Motyl, Jacek Pająk: Rozpoznanie przeciwnika powietrznego w pododdziałach przeciwlotniczych. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-44-3.
- Ilustrowany leksykon lotniczy. Technika lotnicza. Stefan Szczeciński [red]. Łódź: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1988.
- Jerzy Gotowała: Najkrócej żyją motyle. Lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne. Warszawa: Bellona, 1996.
Encyklopedia internetowa (klasa funkcyjna statków powietrznych):