Michał Żewłakow

Michał Żewłakow

Michał Żewłakow (2017)
Pełne imię i nazwisko	Michał Ryszard Żewłakow
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1976 Warszawa
Wzrost	182 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1986–1987 Drukarz Warszawa 1987–1990 Marymont Warszawa 1990–1993 Polonia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1993–1998 Polonia Warszawa 125 (7) 1995 → Hutnik Warszawa (wyp.) 4 (0) 1998–1999 KSK Beveren 24 (1) 1999–2002 Excelsior Mouscron 94 (1) 2002–2006 Anderlecht 96 (3) 2006–2010 Olympiakos 87 (3) 2010–2011 Ankaragücü 19 (1) 2011–2013 Legia Warszawa 44 (1) W sumie: 493 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1999–2011  Polska 102 (3)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Ryszard Żewłakow (ur. 22 kwietnia 1976 w Warszawie) – polski piłkarz, który występował na pozycji obrońcy i działacz piłkarski. Brat bliźniak Marcina Żewłakowa.

W latach 1999–2011 reprezentant Polski, w latach 2006–2011 kapitan reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2002 i 2006 oraz Mistrzostw Europy 2008. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.

Jeden z sześciu polskich piłkarzy obok Grzegorza Laty, Jakuba Błaszczykowskiego, Roberta Lewandowskiego, Kamila Glika i Grzegorza Krychowiaka, który ma na koncie co najmniej 100 występów w reprezentacji narodowej.

Karierę rozpoczynał w Drukarzu Warszawa i Marymoncie Warszawa^[1], skąd w 1993 trafił do Polonii Warszawa, gdzie w tym samym roku zanotował ligowy debiut. W 1998 został zawodnikiem belgijskiego KSK Beveren, następnie występował w klubie Excelsior Mouscron, skąd w 2002 trafił do Anderlechtu, gdzie dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Belgii. W latach 2006–2010 był piłkarzem Olympiakosu, z którym zdobył trzy tytuły Mistrza Grecji, dwa Puchary Grecji oraz superpuchar kraju. W sezonie 2010/2011 występował w tureckim Ankaragucu. W 2011 powrócił do Polski podpisując kontrakt z Legią Warszawa. W ciągu dwóch sezonów zdobył z klubem mistrzostwo oraz dwa krajowe puchary, będąc kapitanem drużyny, a w 2013 zakończył piłkarską karierę.

Po zakończeniu kariery objął funkcję dyrektora sportowego Legii Warszawa, którą piastował do 2017. Następnie związany był w podobnej roli z Zagłębiem Lubin oraz Motorem Lublin. Występuje także jako komentator i ekspert telewizyjny.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Polonia Warszawa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym klubem w zawodowej karierze Żewłakowa była Polonia Warszawa, w której debiutował w sezonie 1993/1994 za kadencji Mirosława Jabłońskiego. Pierwszy sezon na boiskach polskiej Ekstraklasy okazał się nieudany dla piłkarza, jak i całej drużyny, która spadała do II Ligi, jednak udało się powrócić do Ekstraklasy w kolejnym sezonie. Na rundę jesienną tegoż sezonu Żewłakow został wypożyczony do, mającego siedzibę na warszawskich Bielanach, Hutnika Warszawa, także ówczesnego drugoligowca. Po powrocie z wypożyczenia na dobre grał w pierwszym składzie.

W sezonie 1997/1998 zadebiutował w Pucharze UEFA. Wystąpił we wszystkich czterech pojedynkach grupowych. Sezon 1998/1999 rozpoczął w barwach Polonii Warszawa.

KSK Beveren[edytuj | edytuj kod]

Zdążył zagrać w sześciu kolejkach polskiej Ekstraklasy oraz dwóch meczach kwalifikacyjnych Pucharu UEFA z Sadamem Tallinn oraz Dinamo Moskwa, po czym razem z bratem bliźniakiem Marcinem przeniósł się do belgijskiego pierwszoligowca – KSK Beveren. Ówczesnym trenerem zespołu ze wschodniej Flandrii był Polak Stanisław Gzil. Żewłakow w premierowym sezonie belgijskiej ekstraklasy rozegrał 24 spotkania oraz zdobył jedną bramkę. Drużyna KSK Beveren zakończyła sezon na bezpiecznym 15. miejscu i utrzymała się w elicie.

Excelsior Mouscron[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Marcinem Żewłakowem zaprezentował dobrą formę co spowodowało możliwość transferu do czwartego zespołu belgijskiej ekstraklasy, Royal Excelsior Mouscron. Podczas trzyletniego pobytu w Mouscron Michał Żewłakow opuścił jedynie 8 spośród 102 meczów ligowych swojej drużyny. Drużyna przez trzy sezony plasowała się w czołówce belgijskiej ekstraklasy, zajmując kolejno 4., 7. oraz 6. miejsce w tabeli. Na pożegnanie z ekipą z Mouscron zagrał w finale Pucharu Belgii, który był rozgrywany 9 maja 2002 na stadionie Króla Baudouina I w Brukseli, gdzie przeciwnikiem była ekipa FC Brugge.

RSC Anderlecht[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2002/2003 Żewłakow otrzymał ofertę przejścia do belgijskiego klubu RSC Anderlecht, z której skorzystał, inkasując ponad milion dolarów. Transfer odbił się w Polsce szerokim echem. Debiut w barwach Anderlechtu Żewłakow zaliczył 10 sierpnia 2002 w Westerlo, gdzie przeciwnikiem drużyny było tamtejsze KVC Westerlo. Żewłakow zagrał pełne 90 minut, a jego nowy zespół wygrał 2:0. W pierwszym sezonie Żewłaków zagrał w Pucharze UEFA przeciwko zespołom, takim jak m.in. norweski Stabek, duński FC Midtjylland oraz francuskie Bordeaux. Z powodu kontuzji nie wystąpił w meczu przeciwko greckiemu klubowi Panatinaikos. Pierwszy sezon gry w Anderlechcie zakończył z dorobkiem 25 meczów ligowych, w których zdobył jedną bramkę w meczu z Royalem Antwerp.

W następnym sezonie Żewłakow zanotował progres, wraz z drużyną wywalczył Mistrzostwo Belgii 2004, a także zakwalifikował się do fazy grupowej Champions League. W lidze belgijskie zagrał 24 mecze i zdobył dwa gole, natomiast w Lidze Mistrzów zagrał we wszystkich sześciu potyczkach grupowych. W następnym sezonie 2004/2005 doznał kolejnej kontuzji, która pozwoliła ma na grę jedynie w 16 spotkaniach ligowych. Sezon 2005/2006 był ostatnim w barwach Anderlechtu dla Żewłakowa. Na pożegnanie zdobył drugie Mistrzostwo Belgii, a także dołożył grę w następnej edycji Ligi Mistrzów. W lidze rozegrał 31 spotkań, w eliminacjach Ligi Mistrzów zagrał w trzech spotkaniach. W fazie grupowej wystąpił w czterech spotkaniach, gdzie przeciwnikiem byli odpowiednio: Real Betis, FC Liverpool oraz dwukrotnie Chelsea F.C.. Podczas pobytu w Brukseli Żewłakow rozegrał 96 spotkań ligowych, w których zdobył trzy bramki, zaliczył 24 gry w europejskich pucharach, z czego 14 w elitarnej Lidze Mistrzów, dołożył osiem gier w krajowym pucharze i jeden mecz w krajowym Superpucharze. Zdobył dwa Mistrzostwa Belgii 2004, 2006 i dwa wicemistrzostwa 2003, 2005.

Olympiakos[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem 2006/2007 Żewłakow podpisał kontrakt z greckim Olimpiakosem Pireus, którego trenerem był Norweg Trond Sollied. W greckiej Alpha Etniki debiutował 19 sierpnia 2006 roku w meczu pierwszej kolejki ze Skodą Xanthi. Rozegrał 90 minut, a Olimpiakos wygrał na swoim obiekcie 2:1. Sezon 2006/2007 drużyna Żewłakowa skończyła na szczycie ligowej tabeli i zdobyła 35. mistrzostwo Grecji. W Lidze Mistrzów ekipa z Pireusu zagrała bez eliminacji ze względu na wysoki współczynnik greckich klubów w rankingu UEFA. Grupowymi rywalami „czerwonych” była m.in. Valencia, AS Roma oraz ukraiński Szachtar Donieck. Olimpiakos zmagania w lidze Mistrzów zakończył na 4. miejscu z dorobkiem 3 punktów. Żewłakow rozegrał 5 meczów w fazie grupowej.

W sezonie 2007/2008 Żewłakow z drużyną awansował do 1/8 finału Ligi Mistrzów. W lidze greckiej rozegrał 20 meczów, a także zaliczył premierowe trafienie na greckiej ziemi. Bramkę zdobył w 29. kolejce w starciu ze Skodą Xanthi, które Olympiakos wygrał 4:1. Do mistrzostwa Grecji Żewłakow dołożył także krajowy puchar. Finałowy mecz został rozegrany 17 maja 2008 w Salonikach w obecności 20 tys. kibiców. W drodze do pucharu Żewłakow rozegrał pięć meczów i zdobył ważnego gola w finale. W tej edycji Ligi Mistrzów zagrał w siedmiu meczach, w tym w dwóch z Realem Madryt, w dwóch z S.S. Lazio, w dwóch z Chelsea F.C. oraz jednym z Werderem Brema.

Ankaragucu[edytuj | edytuj kod]

Po kolejnym sezonie przeniósł się na zasadzie wolnego transferu do tureckiego MKE Ankaragucu. W lidze tureckiej debiutował 15 sierpnia 2010 w spotkaniu z Trabzonsporem. Jego drużyna przegrała mecz 0:2. W drużynie rozegrał 19 meczów ligowych i strzelił jedną bramkę w meczu z Antalyasporem. Do tego dorobku należy dodać trzy mecze w Pucharze Turcji.

Legia Warszawa[edytuj | edytuj kod]

15 kwietnia 2011 rozwiązał kontrakt z tureckim klubem. Latem 2011 uzgodnił warunki rocznego kontraktu z Legią Warszawa i po 13 latach gry na obczyźnie powrócił do polskiej ekstraklasy. W barwach „Wojskowych” zadebiutował 28 lipca 2011 w wyjazdowym meczu Ligi Europejskiej z tureckim Gaziantepsporem.

Menadżerem zawodnika był Tomasz Suwary.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji zadebiutował 19 czerwca 1999 w meczu z Nową Zelandią.

W 2002 został powołany na Mistrzostwa Świata w Korei i Japonii, na których zagrał dwa mecze. Znalazł się także w kadrze na Mistrzostwa Świata w Niemczech.

28 maja 2008 został powołany, przez selekcjonera Leo Beenhakkera, do kadry na Euro 2008^[2]. Na turnieju wystąpił we wszystkich meczach reprezentacji, a w jednym meczu wystąpił jako kapitan drużyny.

Występował w eliminacjach do Mistrzostw świata w 2010 roku, gdzie był kapitanem. 12 października 2010, w meczu z Ekwadorem, po raz 101. wystąpił w drużynie narodowej. Tym samym pobił należący do Grzegorza Laty rekord występów w reprezentacji.

29 marca 2011 zakończył karierę reprezentacyjną w meczu towarzyskim Grecja – Polska (0:0), rozegranym w Pireusie na stadionie swojego byłego klubu Olimpiakosu.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Występy w reprezentacji Polski
l.p.	Data	Miejsce	Gospodarz	vs	Gość	Wynik	Grał	Uwagi
1	19 czerwca 1999	Bangkok	Polska	–	Nowa Zelandia	0:0	do 76'	mecz towarzyski, zmieniony przez Rafała Szweda
2	26 stycznia 2000	Kartagena	Hiszpania	–	Polska	3:0	90'	mecz towarzyski
3	23 lutego 2000	Saint-Denis	Francja	–	Polska	1:0	do 64'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Hajtę
4	29 marca 2000	Debreczyn	Węgry	–	Polska	0:0	90'	mecz towarzyski,
5	26 kwietnia 2000	Poznań	Polska	–	Finlandia	0:0	90'	mecz towarzyski
6	4 czerwca 2000	Lozanna	Holandia	–	Polska	3:1	90'	mecz towarzyski
7	16 sierpnia 2000	Bukareszt	Rumunia	–	Polska	1:1	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Hajtę
8	4 września 2000	Kijów	Ukraina	–	Polska	1:3	90'	Eliminacje MŚ 2002
9	7 października 2000	Łódź	Polska	–	Białoruś	3:1	90'	Eliminacje MŚ 2002
10	11 października 2000	Warszawa	Polska	–	Walia	0:0	90'	Eliminacje MŚ 2002
11	15 listopada 2000	Warszawa	Polska	–	Islandia	1:0	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Kosa
12	28 lutego 2001	Larnaka	Polska	–	Szwajcaria	4:0	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Marka Zająca
13	24 marca 2001	Oslo	Norwegia	–	Polska	2:3	90'	Eliminacje MŚ 2002
14	28 marca 2001	Warszawa	Polska	–	Armenia	4:0	do 76'	Eliminacje MŚ 2002, zmieniony przez Jacka Krzynówka,
15	25 kwietnia 2001	Bydgoszcz	Polska	–	Szkocja	1:1	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Radosława Kałużnego
16	2 czerwca 2001	Cardiff	Walia	–	Polska	1:2	90'	Eliminacje MŚ 2002
17	6 czerwca 2001	Erywań	Armenia	–	Polska	1:1	90'	Eliminacje MŚ 2002
18	1 września 2001	Chorzów	Polska	–	Norwegia	3:0	90'	Eliminacje MŚ 2002
19	5 września 2001	Mińsk	Białoruś	–	Polska	4:1	90'	Eliminacje MŚ 2002
20	6 października 2001	Chorzów	Polska	–	Ukraina	1:1	90'	Eliminacje MŚ 2002
21	14 listopada 2001	Poznań	Polska	–	Kamerun	0:0	do 62'	mecz towarzyski, zmieniony przez Jacka Krzynówka,
22	13 lutego 2002	Limassol	Polska	–	Irlandia Płn.	4:1	do 60'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Rząsę
23	27 marca 2002	Łódź	Polska	–	Japonia	0:2	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Jacka Krzynówka
24	17 kwietnia 2002	Bydgoszcz	Polska	–	Rumunia	1:2	90'	mecz towarzyski
25	18 maja 2002	Warszawa	Polska	–	Estonia	1:0	od 46'	mecz towarzyski. zmienił Tomasza Hajtę
26	4 czerwca 2002	Pusan	Korea Płd.	–	Polska	2:0	90'	Mistrzostwa Świata 2002 (Grupa D)
27	10 czerwca 2002	Jeonju	Polska	–	Portugalia	0:4	do 70'	Mistrzostwa Świata 2002 (Grupa D), zmieniony przez Tomasza Rząsę
28	21 sierpnia 2002	Szczecin	Polska	–	Belgia	1:1	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Kosa
29	12 października 2002	Warszawa	Polska	–	Łotwa	0:1	do 46'	Eliminacje ME 2004, zmieniony przez Łukasza Surmę
30	16 października 2002	Ostrowiec Św.	Polska	–	Nowa Zelandia	2:0	od 79'	mecz towarzyski, zmienił Mariusza Lewandowskiego
31	30 kwietnia 2003	Bruksela	Belgia	–	Polska	3:1	od 46'	mecz towarzyski, zmienił Rafała Lasockiego
32	6 czerwca 2003	Poznań	Polska	–	Kazachstan	3:0	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Marcina Baszczyńskiego
33	20 sierpnia 2003	Tallinn	Estonia	–	Polska	1:2	90'	mecz towarzyski
34	10 września 2003	Chorzów	Polska	–	Szwecja	0:2	90'	Eliminacje ME 2004
35	11 października 2003	Budapeszt	Węgry	–	Polska	1:2	90'	Eliminacje ME 2004
36	12 listopada 2003	Warszawa	Polska	–	Włochy	3:1	do 77'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Rząsę
37	18 lutego 2004	San Fernando	Polska	–	Słowenia	2:0	90'	mecz towarzyski
38	28 kwietnia 2004	Bydgoszcz	Polska	–	Irlandia	0:0	do 84'	mecz towarzyski, zmieniony przez Pawła Kaczorowskiego
39	29 maja 2004	Szczecin	Polska	–	Grecja	1:0	do 84'	mecz towarzyski, zmieniony przez Pawła Kaczorowskiego
40	5 czerwca 2004	Sztokholm	Szwecja	–	Polska	3:1	90'	mecz towarzyski
41	18 sierpnia 2004	Poznań	Polska	–	Dania	1:5	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Kłosa
42	4 września 2004	Belfast	Irlandia Płn.	–	Polska	0:3	90'	Eliminacje MŚ 2006
43	8 września 2004	Chorzów	Polska	–	Anglia	1:2	90'	Eliminacje MŚ 2006
44	17 listopada 2004	Saint-Denis	Francja	–	Polska	0:0	od 56'	mecz towarzyski, zmienił Tomasza Rząsę
45	9 lutego 2005	Grodzisk Wlkp.	Polska	–	Białoruś	1:3	90'	mecz towarzyski
46	15 sierpnia 2005	Kijów	Polska	–	Serbia	3:2	od 88'	mecz towarzyski, zmienił Kamila Kosowskiego
47	17 sierpnia 2005	Kijów	Polska	–	Izrael	3:2	do 69'	mecz towarzyski, zmieniony przez Andrzeja Niedzielana
48	3 września 2005	Chorzów	Polska	–	Austria	3:2	od 87'	Eliminacje MŚ 2006, zmienił Kamila Kosowskiego
49	7 września 2005	Warszawa	Polska	–	Walia	1:0	od 86	Eliminacje MŚ 2006, zmienił Euzebiusza Smolarka
50	7 października 2005	Warszawa	Polska	–	Islandia	3:2	90'	mecz towarzyski,
51	12 października 2005	Manchester	Anglia	–	Polska	2:1	90'	Eliminacje MŚ 2006
52	13 listopada 2005	Barcelona	Ekwador	–	Polska	0:3	do 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Rząsę
53	1 marca 2006	Kaiserslautern	Stany Zjedn.	–	Polska	1:0	do 73'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Rząsę
54	14 maja 2006	Wronki	Polska	–	Wyspy Owcze	4:0	do 85'	mecz towarzyski, zmieniony przez Marcina Kusia
55	30 maja 2006	Chorzów	Polska	–	Kolumbia	1:2	90'	mecz towarzyski
56	3 czerwca 2006	Wolfsburg	Chorwacja	–	Polska	0:1	90'	mecz towarzyski
57	9 czerwca 2006	Gelsenkirchen	Polska	–	Ekwador	0:2	90'	Mistrzostwa Świata 2006 (Grupa A)
58	14 czerwca 2006	Dortmund	Niemcy	–	Polska	1:0	do 83'	Mistrzostwa Świata 2006 (Grupa A), zmieniony przez Dariusza Dudkę
59	20 czerwca 2006	Hanower	Kostaryka	–	Polska	1:2	90'	Mistrzostwa Świata 2006 (Grupa A),
60	16 sierpnia 2006	Odense	Dania	–	Polska	2:0	90'	mecz towarzyski
61	2 września 2006	Bydgoszcz	Polska	–	Finlandia	1:3	90'	Eliminacje ME 2008
62	6 września 2006	Warszawa	Polska	–	Serbia	1:1	90'	Eliminacje ME 2008
63	15 listopada 2006	Bruksela	Belgia	–	Polska	0:1	90'	Eliminacje ME 2008
64	7 lutego 2007	Hiszpania	Polska	–	Słowacja	2:2	90'	mecz towarzyski, zmieniony przez Arkadiusza Radomskiego,
65	24 marca 2007	Warszawa	Polska	–	Azerbejdżan	5:0	90'	Eliminacje ME 2008
66	28 marca 2007	Kielce	Polska	–	Armenia	1:0	90'	Eliminacje ME 2008
67	2 czerwca 2007	Baku	Azerbejdżan	–	Polska	1:3	90'	Eliminacje ME 2008
68	6 czerwca 2007	Erywań	Armenia	–	Polska	1:0	90'	Eliminacje ME 2008
69	22 sierpnia 2007	Moskwa	Rosja	–	Polska	2:2	od 46'	mecz towarzyski, zmieniony przez Marcina Wasilewskiego
70	8 września 2007	Lizbona	Portugalia	–	Polska	2:2	90'	Eliminacje ME 2008
71	12 września 2007	Helsinki	Finlandia	–	Polska	0:0	90'	Eliminacje ME 2008
72	13 października 2007	Warszawa	Polska	–	Kazachstan	3:1	do 46'	Eliminacje ME 2008, zmieniony przez Marcina Wasilewskiego
73	17 listopada 2007	Chorzów	Polska	–	Belgia	2:0	90'	Eliminacje ME 2008
74	21 listopada 2007	Belgrad	Serbia	–	Polska	2:2	od 77'	Eliminacje ME 2008, zmienił Jacka Bąka
75	6 lutego 2008	Cypr	Czechy	–	Polska	0:2	90'	mecz towarzyski.
76	27 maja 2008	Niemcy	Albania	–	Polska	0:1	do 9'	mecz towarzyski, zmieniony przez Adama Kokoszkę
77	8 czerwca 2008	Klagenfurt	Polska	–	Niemcy	0:2	90'	Mistrzostwa Europy 2008
78	12 czerwca 2008	Wiedeń	Polska	–	Austria	1:1	90'	Mistrzostwa Europy 2008
79	16 czerwca 2008	Klagenfurt	Polska	–	Chorwacja	0:1	90'	Mistrzostwa Europy 2008
80	20 sierpnia 2008	Lwów	Ukraina	–	Polska	1:0	90'	mecz towarzyski
81	6 września 2008	Wrocław	Polska	–	Słowenia	1:1	90'	Eliminacje MŚ 2010,
82	10 września 2008	Serravalle	San Marino	–	Polska	0:2	90'	Eliminacje MŚ 2010
83	11 października 2008	Chorzów	Polska	–	Czechy	2:1	90'	Eliminacje MŚ 2010
84	15 października 2008	Bratysława	Słowacja	–	Polska	2:1	90'	Eliminacje MŚ 2010
85	11 lutego 2009	Vila Real de Santo António	Polska	–	Walia	1:0	90'	mecz towarzyski
86	28 marca 2009	Belfast	Polska	–	Irlandia Płn.	2:3	do 56'	Eliminacje MŚ 2010, (sam.), zmieniony przez Bartosza Bosackiego
87	6 czerwca 2009	Johannesburg	RPA	–	Polska	1:0	90'	mecz towarzyski
88	9 czerwca 2009	Kapsztad	Irak	–	Polska	1:1	90'	mecz towarzyski
89	12 sierpnia 2009	Bydgoszcz	Polska	–	Grecja	2:0	90'	mecz towarzyski
90	5 września 2009	Chorzów	Polska	–	Irlandia Płn.	1:1	90'	Eliminacje MŚ 2010
91	9 września 2009	Maribor	Słowenia	–	Polska	3:0	90'	Eliminacje MŚ 2010
92	14 listopada 2009	Warszawa	Polska	–	Rumunia	0:1	do 90'	mecz towarzyski, zmieniony przez Macieja Sadloka
93	18 listopada 2009	Bydgoszcz	Polska	–	Kanada	1:0	90'	mecz towarzyski
94	3 marca 2010	Warszawa	Polska	–	Bułgaria	2:0	90'	mecz towarzyski
95	29 maja 2010	Kielce	Polska	–	Finlandia	0:0	do 45'	mecz towarzyski, zmieniony przez Macieja Sadloka
96	8 czerwca 2010	Murcja	Polska	–	Hiszpania	0:6	90'	mecz towarzyski
97	11 sierpnia 2010	Szczecin	Polska	-	Kamerun	0:3	90'	mecz towarzyski
98	4 września 2010	Łódź	Polska	-	Ukraina	1:1	90'	mecz towarzyski
99	7 września 2010	Kraków	Polska	-	Australia	1:2	90'	mecz towarzyski
100	9 października 2010	Chicago	Stany Zjednoczone	-	Polska	2:2	90'	mecz towarzyski
101	12 października 2010	Montreal	Ekwador	-	Polska	2:2	90'	mecz towarzyski
102	29 marca 2011	Pireus	Grecja	-	Polska	0:0	62'	mecz towarzyski, zmieniony przez Tomasza Jodłowca

Kariera działacza[edytuj | edytuj kod]

Zaraz po zakończeniu kariery w 2013 został dyrektorem sportowym w Legii. Pracował na tym stanowisku do 2017^[3].

Od czerwca 2018 do 31 grudnia 2019 był dyrektorem sportowym Zagłębia Lubin, będąc odpowiedzialnym za pion sportowy i dział skautingu^[4].

Od 3 listopada 2020 do 8 listopada 2021 był dyrektorem sportowym Motoru Lublin, gdzie był odpowiedzialny za politykę transferową klubu^[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Anną^[6]. Mają dwoje dzieci Maję i Jakuba^[7]. Syn jest piłkarzem występującym na pozycji środkowego pomocnika; został zgłoszony do gry w rundzie wiosennej sezonu 2023/24 przez Legię Warszawa^[8].

Konflikty z prawem[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2020 został zatrzymany przez policję za spowodowanie kolizji podczas jazdy pod wpływem alkoholu. W czerwcu 2021 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia uznał go winnym i wymierzył mu karę grzywny w wysokości 20 000 zł oraz orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat^[9].

Przypis[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Michał Żewłakow w bazie 90minut.pl
• Michal Zewlakow, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .