Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn

Ukraina
Україна
Ilustracja
Znak reprezentacji
Przydomek

Жовто-блакитнi (Żółto-błękitni), Жовто-сині (Żółto-niebiescy)

Związek

Українська асоціація футболу

Sponsor techniczny

Joma

Trener

Serhij Rebrow

Asystent trenera

Ołeksandr Szowkowski
Andrij Annenkow

Skrót FIFA

UKR

Ranking FIFA

24. (1553.35 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

23. (1831 pkt.) na 18 lipca 2023

Zawodnicy
Najwięcej występów

Anatolij Tymoszczuk (144)

Najwięcej bramek

Andrij Szewczenko (48)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Ukraina 1:3 Węgry 
(Użhorod, Ukraina; 29 kwietnia 1992)
Najwyższe zwycięstwo
 Ukraina 9:0 San Marino 
(Lwów, Ukraina; 6 września 2013)
Najwyższa porażka
 Francja 7:1 Ukraina 
(Saint-Denis, Francja; 6 października 2020)
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn (ukr. Чоловіча збірна України з футболу) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Ukrainy. Za funkcjonowanie reprezentacji odpowiedzialny jest Ukraiński Związek Piłki Nożnej.

Dzieje reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami.

Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r.

Trzykrotnie „Zbirna”, mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrzu Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.

Futbol na Ukrainie cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Wpływ mają na to, oprócz ostatnich sukcesów drużyny narodowej, także regularne występy w Lidze Mistrzów Dynama Kijów i Szachtara Donieck, rozwój infrastruktury sportowej oraz podniesienie poziomu rozgrywek ligowych. W ukraińskich klubach pracuje coraz więcej znanych trenerów z zagranicy.

Znaczek pocztowy promujący reprezentację Ukrainy na mistrzostwach świata 2006

W 2005 roku reprezentacja prowadzona przez Ołeha Błochina zajęła pierwsze miejsce w grupie eliminacyjnej do Mundialu 2006 i po raz pierwszy w historii awansowała do finałów mistrzostw świata. Na turnieju po ograniu Arabii Saudyjskiej i Tunezji, awansowała do drugiej rundy, gdzie po rzutach karnych wygrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale nie dała rady przyszłym mistrzom świata Włochom.

Wtedy niemal wszyscy reprezentanci byli zawodnikami klubów z rodzimej ligi, najczęściej Dynama Kijów. Od kilku lat pewną pozycję w bramce miał doświadczony Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów). Przed nim grali zazwyczaj Andrij Nesmaczny (Dynamo Kijów), Andrij Rusoł (Dnipro Dniepropetrowsk), Anatolij Tymoszczuk (Bayern Monachium) i Wołodymyr Jezerski (Szachtar Donieck). Liderem drugiej linii był 35-letni rozgrywający Andrij Husin. W ataku obok największej gwiazdy i kapitana reprezentacji Andrija Szewczenki (Dynamo Kijów) występowali Andrij Woronin (FC Liverpool), Ołeksij Bielik (Szachtar Donieck) lub powracający do kadry po dwuletniej nieobecności Serhij Rebrow (Rubin Kazań).

W kolejnych eliminacjach do Euro 2008 ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, zajmując trzecie miejsce w grupie 2 po reprezentacji Włoch i Francji.

W eliminacjach do Mundialu 2010 zajęła drugie miejsce w grupie 6, ale przegrała w barażach do finałowego turnieju z Grecją (0:0 i 0:1).

W finałach Euro 2012 miała zapewniony start jako współgospodarz (razem z Polską). Znalazła się w grupie D razem z Anglią, Francją i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (ze Szwecją 2:1), i dwóch porażkach (z Francją 0:2 i Anglią 0:1) z trzema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii Ukraińcy zajęli drugie miejsce tuż za reprezentacją Anglii z 21 punktami w dziesięciu meczach po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce. Oznaczało to ponowny udział w barażach, w których to rywalem ekipy ukraińskiej była Francja. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu rozegranym w Kijowie, w meczu rewanżowym na Saint-Denis padł wynik 3:0 dla Francuzów, w wyniku czego Ukraińcom nie udało się awansować do turnieju głównego.

Udało im się za to awansować do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej grali z Hiszpanią, Słowacją, Białorusią, Luksemburgiem i Macedonią. Zajęli w niej ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem 19 punktów w 10 meczach po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach. Zagrali więc kolejny raz w barażach tym razem z reprezentacją Słowenii. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu we Lwowie, w rewanżowym spotkaniu rozegranym w Mariborze padł wynik 1:1 i ukraińscy piłkarze mogli świętować awans na Euro.

Na turnieju we Francji reprezentacja Ukrainy trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Irlandią Północną. Po trzech porażkach odpowiednio z: Niemcami i Irlandią Północną (po 0:2), oraz z Polską (0:1) z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej. Po tych nieudanych dla Ukraińców mistrzostwach selekcjoner Mychajło Fomenko rozstał się z kadrą[1]. Jego następcą na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy został Andrij Szewczenko.

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020[edytuj | edytuj kod]

Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej[edytuj | edytuj kod]

Akcesja do federacji międzynarodowych[edytuj | edytuj kod]

Udział w międzynarodowych turniejach[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Udział w igrzyskach olimpijskich . Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
19201992 Ukraina była częścią ZSRR
Stany Zjednoczone 1996 Nie zakwalifikowała się 10 6 2 2 24 12
Australia 2000 8 6 0 2 17 5
Grecja 2004 8 2 5 1 8 5
2008 2 1 0 1 2 4
Wielka Brytania 2012 13 5 5 3 17 13
Brazylia 2016 10 6 1 3 20 13
Japonia 2020 10 5 2 3 18 12

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Udział w mistrzostwach świata . Kwalifikacje do mistrzostw świata
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
19301990 Ukraina była częścią ZSRR
Stany Zjednoczone 1994 Nie brała udziału
Francja 1998 Nie zakwalifikowała się 12 6 3 3 11 9
Korea Południowa Japonia 2002 12 4 6 2 15 13
Niemcy 2006 Ćwierćfinał 8/32 5 2 1 2 5 7 12 7 4 1 18 7
Południowa Afryka 2010 Nie zakwalifikowała się 12 6 4 2 21 7
Brazylia 2014 12 7 3 2 30 7
Rosja 2018 10 5 2 3 13 9
Katar 2022

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Udział w mistrzostwach Europy . Kwalifikacje do mistrzostw Europy
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
19601992 Ukraina była częścią ZSRR
Anglia 1996 Nie zakwalifikowała się 10 4 1 5 11 15
Belgia Holandia 2000 12 5 6 1 16 7
Portugalia 2004 8 2 4 2 11 10
Austria Szwajcaria 2008 12 5 2 5 18 16
Polska Ukraina 2012 Faza grupowa 12/16 3 1 0 2 2 4
Francja 2016 Faza grupowa 24/24 3 0 0 3 0 5 12 7 2 3 17 5
UEFA 2020 Ćwierćfinał 8/24 5 2 0 3 6 10 8 6 2 0 17 4
Niemcy 2024

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

Stan na 21 września 2022[2]

Najwięcej występów w kadrze

Lp. Nazwisko Lata gry
w kadrze
Mecze
1. Anatolij Tymoszczuk 2000–2016 144
2. Andrij Szewczenko 1995–2012 111
3. Andrij Jarmołenko* 2009– 110
4. Rusłan Rotań 2003–2018 100
5. Ołeh Husiew 2003–2016 98
6. Andrij Piatow* 2007– 94
7. Ołeksandr Szowkowski 1994–2012 92
8. Jewhen Konoplanka* 2010– 86
9. Serhij Rebrow 1992–2006 75
10. Andrij Woronin 2002–2012 74

Stan na 21 września 2022[2]

Najwięcej goli w kadrze

Lp. Nazwisko Lata gry
w kadrze
Gole
(Mecze)
1. Andrij Szewczenko 1995–2012 48 (111)
2. Andrij Jarmołenko* 2009– 45 (110)
3. Jewhen Konoplanka* 2010– 17 (86)
4. Serhij Rebrow 1992–2006 15 (75)
5. Ołeh Husiew 2003–2016 13 (98)
6. Serhij Nazarenko 2003–2012 12 (56)
7. Jewhen Sełezniow 2008–2018 11 (58)
8. Andrij Worobiej 2000–2008 9 (68)
Andrij Husin 1993–2006 9 (71)
10. Timierłan Husejnow 1993–1997 8 (14)
Artem Kraweć* od 2012 8 (23)
Artem Miłewski 2006–2012 8 (50)
Andrij Woronin 2002–2012 8 (74)
Rusłan Rotań 2003–2018 8 (100)

Stan na 10 czerwca 2019 r.[3]

Kapitanowie reprezentacji

# Nazwisko Lata gry
w kadrze
Mecze kapitana
(Mecze ogółem)
1 Andrij Szewczenko 1995–2012 58 (111)
2 Anatolij Tymoszczuk 2000–2016 41 (144)
3 Ołeh Łużny 1992–2003 39 (52)
4 Rusłan Rotań 2003–2018 25 (100)
5 Jurij Kalitwincew 1995–1999 13 (22)
= Ołeksandr Hołowko 1995–2004 13 (58)
7 Ołeksandr Szowkowski 1993–2012 12 (92)
8 Andrij Piatow* od 2006 9 (89)
9 Ołeksandr Kuczer 2006–2017 8 (57)
10 Jewhen Konoplanka* od 2010 5 (73)
11 Hennadij Łytowczenko 1993–1994 4 (4)
= Jurij Maksymow 1992–2002 4 (27)
13 Serhij Diriawka 1992–1995 3 (9)
= Andrij Husin 1993–2006 3 (71)
15 Andrij Połunin 1992–1995 2 (9)
= Andrij Rusoł 2004–2010 2 (49)
= Władysław Waszczuk 1996–2007 2 (63)
18 Jurij Szełepnycki 1992 1 (1)
= Jewhen Drahunow 1992 1 (2)
= Ołeksij Mychajłyczenko 1992–1994 1 (2)
= Serhij Tretjak 1992 1 (2)
= Ihor Petrow 1994 1 (3)
= Serhij Kowałeć 1992–1994 1 (10)
= Serhij Beżenar 1992–1997 1 (23)
= Wjaczesław Szewczuk 2006–2016 1 (56)
= Serhij Rebrow 1992–2007 1 (75)

Stan na 5 września 2020 r.

Bramkarze reprezentacji

# Nazwisko Lata gry
w kadrze
Najwięcej goli straconych w kadrze
(Mecze ogółem)
1 Ołeksandr Szowkowski 1994–2012 76 (92)
2 Andrij Piatow* od 2006 71 (94)
3 Ołeh Susłow 1994–1997 15 (12)
4 Andrij Dykań 2010–2012 11 (8)
= Dmytro Tiapuszkin 1994–1995 11 (7)
6 Witalij Rewa 2001–2003 10 (9)
= Maksym Łewycki 2000–2002 10 (8)
8 Wjaczesław Kernozenko 2000–2008 8 (5)
9 Ihor Kutepow 1992–1993 6 (4)
10 Dmytro Szutkow 1993–2003 4 (5)
= Ołeksandr Pomazun 1992–1993 4 (4)
= Andrij Kowtun 1993 4 (2)

Stan na 5 września 2020 r.

Bramkarze reprezentacji

# Nazwisko Lata gry
w kadrze
Najwięcej meczów w kadrze
(bramki stracone)
1 Andrij Piatow* od 2007 94 (71)
2 Ołeksandr Szowkowski 1994–2012 92 (80)
3 Ołeh Susłow 1994–1997 12 (15)
4 Witalij Rewa 2001–2003 9 (10)
5 Andrij Dykań 2010–2012 8 (11)
= Maksym Łewycki 2000–2002 8 (10)
7 Dmytro Tiapuszkin 1994–1995 7 (11)
8 Wałerij Worobjow 1994–1999 6 (2)
9 Denys Bojko* od 2014 5 (3)
= Dmytro Szutkow 1993–2003 5 (4)
= Wjaczesław Kernozenko 2000–2008 5 (8)
  • Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnego składu.

Jubileuszowe bramki w kadrze

Gol Piłkarz Data Mecz
1 Iwan Hecko 29 kwietnia 1992 Ukraina Ukraina 1 – 3 Węgry 
100 Andrij Woronin 12 października 2002 Ukraina Ukraina 2 – 0 Grecja 
200 Andrij Szewczenko 14 października 2009  Andora 0 – 6 Ukraina Ukraina
300 Artem Kraweć 14 czerwca 2015 Ukraina Ukraina 3 – 0 Luksemburg 

Trenerzy reprezentacji Ukrainy[edytuj | edytuj kod]

Szkoleniowiec O od do M W R P B+ B-
Wiktor Prokopenko Ukraina 1992 3 0 1 2 2 5
Mykoła Pawłow Ukraina 1992 1 0 1 0 1 1
Łeonid Tkaczenko Ukraina
Ołeh Bazyłewycz Ukraina 1993 1994 11 4 3 4 13 14
Mykoła Pawłow Ukraina 1992 2 0 0 2 0 3
Wołodymyr Muntian Ukraina
Jożef Sabo Ukraina 1994 2 1 1 0 3 0
Anatolij Końkow Ukraina 1995 7 3 0 4 8 13
Jożef Sabo Ukraina 1996 1999 32 15 11 6 44 26
Walery Łobanowski Ukraina 2000 2001 18 6 7 5 20 20
Łeonid Buriak Ukraina 2002 2003 19 5 6 8 18 23
Ołeh Błochin Ukraina 2003 2007 46 21 14 11 65 40
Ołeksij Mychajłyczenko Ukraina 2008 2009 21 12 5 4 31 16
Myron Markewicz Ukraina 2010 4 3 1 0 9 3
Jurij Kalitwincew Ukraina 2010 2011 8 1 5 2 10 13
Ołeh Błochin Ukraina 2011 2012 18 7 3 8 27 28
Andrij Bal Ukraina 2012 2 0 1 1 0 1
Ołeksandr Zawarow Ukraina 2012 1 1 0 0 1 0
Mychajło Fomenko Ukraina 2012 2016 37 24 6 7 67 22
Andrij Szewczenko Ukraina 2016 2021 51 25 13 13 71 59

Stan na 3 lipca 2021

Aktualna kadra[edytuj | edytuj kod]

26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021 – 11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.

Nr Imię i

nazwisko

Data

urodzenia

Występy Gole Klub
Bramkarze
1 Heorhij Buszczan 31 maja 1994 9 0 Ukraina Dynamo Kijów
12 Andrij Piatow (c) 28 czerwca 1984 97 0 Ukraina Szachtar Donieck
23 Anatolij Trubin 1 sierpnia 2001 2 0 Ukraina Szachtar Donieck
Obrońcy
2 Eduard Sobol 20 kwietnia 1995 21 0 Belgia Club Brugge
4 Serhij Krywcow 15 marca 1991 23 0 Ukraina Szachtar Donieck
13 Illa Zabarny 1 września 2002 11 0 Ukraina Dynamo Kijów
16 Witalij Mykołenko 29 maja 1999 18 0 Ukraina Dynamo Kijów
21 Ołeksandr Karawajew 2 czerwca 1992 36 1 Ukraina Dynamo Kijów
22 Mykoła Matwijenko 2 maja 1996 39 0 Ukraina Szachtar Donieck
24 Ołeksandr Tymczyk 20 stycznia 1997 4 0 Ukraina Dynamo Kijów
25 Denys Popow 17 lutego 1999 1 0 Ukraina Dynamo Kijów
Pomocnicy
3 Heorhij Sudakow 1 września 2002 3 0 Ukraina Szachtar Donieck
5 Serhij Sydorczuk 2 maja 1991 39 3 Ukraina Dynamo Kijów
6 Taras Stepanenko 8 sierpnia 1989 63 3 Ukraina Szachtar Donieck
7 Andrij Jarmołenko 23 paździenika 1989 97 42 Anglia West Ham United
8 Rusłan Malinowski 4 maja 1993 40 6 Włochy Atalanta BC
10 Mykoła Szaparenko 4 października 1998 15 0 Ukraina Dynamo Kijów
11 Marlos 7 czerwca 1988 27 1 Ukraina Szachtar Donieck
14 Jewhenij Makarenko 21 maja 1991 12 0 Belgia KV Kortrijk
15 Wiktor Cyhankow 15 listopada 1997 28 6 Ukraina Dynamo Kijów
17 Ołeksandr Zinczenko 15 grudnia 1996 42 6 Anglia Manchester City
18 Roman Bezus 26 września 1990 23 5 Belgia KAA Gent
20 Ołeksandr Zubkow 3 sierpnia 1996 12 1 Węgry Ferencvárosi TC
Napastnicy
9 Roman Jaremczuk 27 listopada 1995 27 10 Belgia KAA Gent
19 Artem Biesiedin 31 marca 1996 17 2 Ukraina Dynamo Kijów
26 Artem Dowbyk 21 czerwca 1997 2 0 Ukraina Dnipro-1

Źródło[4]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]