Gotha Go 244
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | motoszybowiec transportowy |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcja mieszanej, podwozie trójpodporowe – stałe |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silnik gwiazdowe, 14-cylindrowe Gnôme-Rhône 14M06/07 |
Moc | 700 KM (515 kW) (każdy) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 24,50 m |
Długość | 15,80 m |
Wysokość | 4,60 m |
Powierzchnia nośna | 64,40 m² |
Masa | |
Własna | 5 225 kg |
Startowa | 7 800 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 290 km/h |
Prędkość przelotowa | 270 km/h |
Prędkość wznoszenia | 4,5 m/s |
Pułap | 7 650 m |
Zasięg | 740 km (praktyczny) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm (stałe) 4 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm (montowane doraźnie w oknach bocznych) | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Gotha Go-244 – niemiecki motoszybowiec transportowy z okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Latem 1942 roku, w trakcie prac nad szybowcem transportowym Gotha Go 242, rozpoczęto również prace nad jego wersją silnikową. Niemieccy sztabowcy zakładali, że taka maszyna będzie zdolna, po wyładowaniu desantu, do samodzielnego startu i powrotu na macierzyste lotnisko po kolejny ładunek. Do prób wykorzystywano różne silniki: niemiecki BMW 312 o mocy 865 KM, radziecki M-25 o mocy 800 KM i francuski Gnôme-Rhône 14M06/07 o mocy 700 KM. Ostatecznie ten ostatni silnik został wybrany jako silnik do wersji silnikowej, która otrzymała oznaczenie Gotha Go 244. W konstrukcji wprowadzono zmiany polegające na zainstalowanie zbiorników paliwa oraz doposażenie kabiny pilotów w przyrządy konieczne do lotu silnikowego.
Początkowo motoszybowce powstawały w wyniku przebudowy szybowców Gotha Go 242, które przerobiono na wersję silnikową. Już po wprowadzeniu do użytku tych motoszybowców podjęto produkcję serii silnikowej oznaczonej jako Gotha Go 224B-5. Łącznie przebudowano 133 szybowce oraz zbudowano od podstaw 41 motoszybowce Gotha Go 244. W trakcie eksploatacji okazało się, że użyto silników o zbyt niskiej mocy.
Użycie[edytuj | edytuj kod]
Motoszybowce Gotha Go 244 zamierzano użyć do transportu zaopatrzenia na froncie wschodnim. Początkowo wprowadzono je na wyposażenie dywizjonów KGrzbV 104 w Grecji i KGrsbV 106 na Krecie, później otrzymała je jedna jednostka na froncie rosyjskim. W trakcie eksploatacji okazało się, że szybowce dysponują zbyt słabymi silnikami. Lot na jednym silniku był możliwy jednie w przypadku pustego motoszybowca.
W związku z tym po krótkim okresie ich eksploatacji w warunkach frontowych, wycofano je z jednostek liniowych i przekazano do szkół dla żołnierzy wojsk powietrznodesantowych, gdzie były wykorzystywane do końca wojny.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Motoszybowiec Gotha Go 244 miał identyczną konstrukcję jako szybowiec Gotha Go 242, jedyną różnicą jest zastosowania dwóch silników umieszczony w gondolach na skrzydłach, które napędzały trójłopatowe śmigła Raiter o zmiennym skoku. W wersjach Go 244C-1 i Go244 C-2 stosowano śmigła czterołopatowe o stałym skokku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 103. ISBN 83-11-07162-4. OCLC 750576901.
- Chris Chant Samoloty II wojny światowej wyd. Bellona Warszawa 2000 ISBN 83-11-09053-X
- Roger Ford: German's secret weapons in World War II. London: MBI Publishing Company, 2000, s. 48. ISBN 0-7603-0847-0.