Blohm & Voss Bv 40

Blohm & Voss BV 40
Ilustracja
Model szybowca B&V 40
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Blohm & Voss

Typ

szybowiec myśliwski

Konstrukcja

górnopłat o konstrukcja mieszanej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1944

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

7,90 m

Długość

5,70 m

Wysokość

1,63 m

Powierzchnia nośna

8,70 m²

Masa
Własna

835 kg

Startowa

950 kg

Osiągi
Prędkość maks.

900 km/h

Prędkość minimalna

125 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka MK 108 kal. 30 mm
Użytkownicy
Niemcy

Blohm & Voss BV 40niemiecki szybowiec myśliwski z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1943 roku w związku z nasileniem nalotów alianckich na Niemcy, powstała koncepcja budowy szybowca myśliwskiego, który mógłby atakować formację bombowców w locie ślizgowym po wcześniejszym wyholowaniu go ponad taką formację przez samolot myśliwski.

Projekt takiego szybowca, oznaczonego BV 40 powstał w wytwórni Blohm & Voss. Była to konstrukcja nieskomplikowana od strony technicznej, zaprojektowana z zastosowaniem jak najmniejszej ilości materiałów strategicznych (drewno oraz stal do osłony kabiny pilota) w taki sposób, by produkcja mogła zostać podjęta przez przeszkolonych robotników w krótkim czasie. Zaletą BV 40 miała być również prostota pilotażu, pozwalająca na podjęcie walki przez pilotów przeszkolonych jedynie na szybowcach.

Pierwszy prototyp tego BV 40 oblatano w maju 1944 roku i był holowany przez samolot Messerschmitt Bf 109G.

W trakcie prób szybowiec BV 40 osiągał w locie ślizgowym prędkość 900 km/h, a w locie poziomym 555 km/h. Dla celów badawczych zbudowano 19 prototypów, różniących się między sobą niewielkimi zmianami, lecz ostatecznie szybowiec nie wyszedł poza stadium prób i do produkcji seryjnej nie doszło. Projekt został przerwany jesienią 1944 r.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Szybowce Blohm & Voss BV 40 nie były używane w jednostkach liniowych, a jedynie do prób i badań.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Szybowiec Blohm & Voss BV 40 był niewielkim górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub w przedniej części mieścił kabinę pilota chronioną płytą za szkła pancernego o grubości 120 mm i stalowymi płytami: przednią o grubości 20 mm, bocznymi grubymi na 8 mm, a dennymi - 5 mm. Nogi pilota chronił pancerz grubości 8 mm. Pilot sterował szybowcem w pozycji leżącej. Centralna część kadłuba o ramie z walcowanych wręg metalowych przechodziła w drewniany ogon[1].

Podwozie klasyczne dwukołowe, odrzucane po starcie. Lądowanie odbywało się na przedniej centralnej płozie i tylnej na końcu kadłuba.

Szybowiec posiadał uzbrojenie w postaci dwóch działek lotniczych MK 108 kal. 30 mm z zapasem 35 pocisków na każde działko[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Блом унд Фосс BV 40. W: Грин У. (William Green): Крылья Люфтваффе. T. 1: Арадо-Дорнье. Москва: Отделение научно-технической информации, 1994, s. 55-56, seria: История авиационной техники (приложение к бюллетеню «Техническая информация»).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]