Roberta Vinci
_(9408755631).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 lutego 1983 |
| Wzrost | 163 cm |
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand |
| Status profesjonalny | 1999 |
| Zakończenie kariery | 14 maja 2018 |
| Trener | Francesco Cina |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 10 WTA, 9 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 7 (9 maja 2016) |
| Australian Open | 3R (2006, 2010, 2013, 2016) |
| Roland Garros | 4R (2013) |
| Wimbledon | 4R (2012, 2013) |
| US Open | F (2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 25 WTA, 10 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 1 (15 października 2012) |
| Australian Open | W (2013, 2014) |
| Roland Garros | W (2012) |
| Wimbledon | W (2014) |
| US Open | W (2012) |
| Strona internetowa | |
Roberta Vinci (ur. 18 lutego 1983 w Tarencie) – włoska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2012, US Open 2012, Australian Open 2013 i Australian Open 2014 oraz Wimbledonu 2014 w grze podwójnej (zdobywczyni Karierowego Wielkiego Szlema w tej konkurencji), finalistka US Open 2015 w grze pojedynczej, liderka deblowej klasyfikacji WTA przez 110 tygodni, czterokrotna zdobywczyni Pucharu Federacji wraz z drużyną Włoch (2006, 2009, 2010, 2013), reprezentantka Włoch na letnich igrzyskach olimpijskich (2004, 2008, 2012, 2016), zdobywczyni nagród WTA.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Status profesjonalny posiada od 1999 roku. Wygrała dziesięć turniejów singlowych i dwadzieścia trzy turnieje WTA w grze podwójnej. Jej najlepszym wynikiem w turniejach wielkoszlemowych jest finał US Open 2015. W deblu w Turnieju Mistrzyń dotarła w 2012 i 2013 roku do półfinału. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i igrzyskach olimpijskich.
Wraz z reprezentacją Włoch zdobywała Puchar Federacji.
2012[edytuj | edytuj kod]
Sezon olimpijski 2012 był najlepszym rokiem w singlu dla Włoszki. W ciągu tego roku awansowała na najwyższą w karierze, 16. pozycję, a także osiągnęła półfinał turnieju w Acapulco, półfinał w Estoril, czy półfinał w Sofii, ale największymi sukcesami Vinci były zwycięstwo w Dallas i ćwierćfinał US Open. Dodatkowo Włoszka zwyciężyła w ośmiu turniejach deblowych, a mianowicie w: Monterrey, Acapulco, Barcelonie, Madrycie, Rzymie, 's-Hertogenbosch, jak również na French Open i US Open. We wszystkich grała razem z Sarą Errani. Z tą samą partnerką osiągnęła także finał Australian Open i ćwierćfinał Wimbledonu.
2013[edytuj | edytuj kod]
Turniejami przygotowawczymi do Australian Open, w których udział wzięła Vinci, były zawody w Brisbane i w Sydney. Osiągnęła w nich odpowiednio pierwszą rundę i ćwierćfinał w singlu oraz półfinał i finał w deblu. W Melbourne awansowała do trzeciej rundy gry pojedynczej, pokonując Sílvię Soler Espinosę i Akgul Amanmuradovą, a uległa w spotkaniu z Jeleną Wiesniną. W grze podwójnej wywalczyła trzeci w karierze wielkoszlemowy tytuł. W Paryżu i w Ad-Dausze odpadała w drugiej rundzie, lecz w obu turniejach triumfowała w parze z Errani. W zawodach w Dubaju, gdzie startowała wyłącznie w grze pojedynczej, przegrała po półfinałowym pojedynku z Errani. W Indian Wells osiągnęła trzecią rundę singla i drugą debla, a w Miami odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej i półfinale podwójnej. Triumfowała w zawodach w Katowicach, gdzie w finale pokonała Petrę Kvitovą 7:6(2), 6:1.
Następnie w Stuttgarcie i Madrycie przegrywała w pierwszej rundzie. W Rzymie osiągnęła trzecią rundę gry pojedynczej i finał gry podwójnej. W Brukseli odpadła w meczu o półfinał. Na French Open przegrała w czwartej rundzie z najwyżej rozstawioną Sereną Williams. W grze podwójnej Włoszki nie obroniły tytułu, przegrywając w decydującym o triumfie meczu.
Okres gry na trawie rozpoczęła od drugiej rundy w 's-Hertogenbosch. Na Wimbledonie odpadła w czwartej rundzie singla i trzeciej debla. Następnie wygrała w Palermo, pokonując w finale najwyżej rozstawioną Errani. W Carlsbadzie i Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, a w Toronto do trzeciej rundy. W New Haven odpadła po pierwszym meczu.
Podczas US Open awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa swojej rodaczce, Flavii Pennetcie. W deblu Włoszki osiągnęły fazę 1/4 finału. W Tokio Vinci przegrała w drugiej kolejce spotkań, a w Pekinie zaszła o rundę dalej. W Chinach osiągnęła też półfinał gry podwójnej. W Moskwie udział zakończyła na drugim meczu. Do kończącego sezon Turnieju Mistrzyń przystępowały razem z Errani jako najwyżej rozstawione, przegrały jednak w meczu półfinałowym.
Sezon zakończyła jako liderka rankingu WTA Tour deblistek oraz w klasyfikacji par deblowych.
2014[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Sezon rozpoczęła od pierwszej rundy w Auckland. W Sydney przegrała w pierwszym meczu z Errani. Włoszki osiągnęły też finał debla. Na Australian Open nie wygrała meczu w singlu i nie odniosła porażki w deblu, triumfując tym samym w czwartych zawodach Wielkiego Szlema. W Paryżu także nie wygrała spotkania w grze pojedynczej, natomiast mecz półfinałowy w grze podwójnej Włoszki oddały walkowerem. 17 lutego utraciła pozycję liderki rankingu WTA, którą posiadała przez 70 tygodni z rzędu[1].
W Ad-Dausze Włoszka przegrała w pierwszej rundzie singla i półfinale debla. Jedną rundę bliżej w deblu zaszła podczas zawodów w Dubaju. W Indian Wells przegrała w grze pojedynczej w swoim drugim meczu, a w Miami w pierwszym. W obu turniejach nie odniosła zwycięstwa w grze podwójnej.
Broniąca tytułu z Katowic Włoszka odpadła po swoim drugim meczu. W Stuttgarcie zanotowała drugą rundę singla, a w grze podwójnej odniosła kolejne karierowe zwycięstwo. W Madrycie osiągnęła trzecią rundę singla i triumf w deblu. W Rzymie awansowała do finału gry podwójnej. Na French Open przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej oraz osiągnęła finał gry podwójnej.
Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od pierwszej rundy w grze pojedynczej i półfinału w deblu w zawodach w Eastbourne. Na Wimbledonie nie osiągnęła zwycięstwa w singlu, w grze podwójnej natomiast nikt nie zdołał z nią wygrać. W Bukareszcie osiągnęła finał, w którym uległa 1:6, 3:6 Simonie Halep. W następnym tygodniu przegrała w finale w Stambule z Caroline Wozniacki 1:6, 1:6.
2016[edytuj | edytuj kod]
Po przegranym finale US Open Włoszka do kolejnego finału dostała się w lutym w Petersburgu i tym razem zwyciężyła, a rywalce w meczu mistrzowskim, Szwajcarce Belindzie Bencic oddała 7 gemów, wygrywając dziesiąty turniej w karierze po trzyletniej przerwie.
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z-P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q1 | Q2 | Q3 | Q1 | 3R | 1R | 1R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 1R | 2R | 3R | 1R | Q1 | 0 / 12 | 10 – 12 | |||||
| French Open | A | A | Q2 | Q2 | 1R | 1R | 1R | 1R | Q1 | 1R | 2R | 3R | 1R | 4R | 1R | 1R | 1R | 1R | – | 0 / 13 | 6 – 13 | |||||
| Wimbledon | A | A | 1R | Q3 | Q3 | 3R | A | 2R | Q2 | 3R | 2R | 3R | 4R | 4R | 1R | 1R | 3R | 1R | – | 0 / 12 | 16 – 12 | |||||
| US Open | A | 1R | Q1 | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | QF | QF | 3R | F | QF | 1R | – | 0 / 15 | 22 – 15 | |||||
| Ranking na koniec roku | 324 | 169 | 182 | 116 | 115 | 41 | 102 | 63 | 83 | 64 | 38 | 23 | 16 | 14 | 49 | 15 | 18 | 111 | – | 0 / 52 | 54 – 52 | |||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z-P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | 3R | 1R | QF | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | F | W | W | 3R | 3R | A | A | 2 / 15 | 30 – 13 | ||||||
| French Open | A | QF | QF | 1R | SF | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | W | F | F | 3R | A | A | – | 1 / 15 | 33 – 14 | ||||||
| Wimbledon | A | A | 3R | 1R | 3R | 1R | A | 1R | A | 1R | 3R | 3R | QF | 3R | W | 3R | 1R | A | – | 1 / 13 | 20 – 11 | ||||||
| US Open | A | SF | 1R | A | 1R | 3R | 2R | 1R | A | 1R | 1R | QF | W | QF | 2R | 3R | A | A | – | 1 / 13 | 22 – 12 | ||||||
| Ranking na koniec roku | – | 22 | 33 | 100 | 25 | 74 | 72 | 49 | 220 | 82 | 40 | 26 | 1 | 1 | 1 | 60 | 187 | – | – | 5 / 56 | 105 – 50 | ||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z-P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | 1R | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 1R | SF | A | A | A | A | A | A | 0 / 4 | 3 – 4 | ||||||
| French Open | A | A | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | – | 0 / 1 | 2 – 1 | ||||||
| Wimbledon | A | A | 2R | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | 3R | A | A | A | A | A | – | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | – | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||
| 0 / 8 | 7 – 8 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 15 (10-5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 25 lutego 2007 | Bogota | Ceglana |  Tathiana Garbin | 6:7(4), 6:4, 0:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 kwietnia 2009 | Barcelona | Ceglana |  Marija Kirilenko | 6:0, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 17 kwietnia 2010 | Barcelona | Ceglana | Francesca Schiavone | 1:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 24 października 2010 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Julia Görges | 6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 30 kwietnia 2011 | Barcelona | Ceglana |  Lucie Hradecká | 4:6, 6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 18 czerwca 2011 | 's-Hertogenbosch | Trawiasta |  Jelena Dokić | 6:7(7), 6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 6. | 10 lipca 2011 | Budapeszt | Ceglana |  Irina-Camelia Begu | 6:4, 1:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 7. | 26 sierpnia 2012 | Dallas | Twarda |  Jelena Janković | 7:5, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 8. | 14 kwietnia 2013 | Katowice | Ceglana (hala) | Petra Kvitová | 7:6(2), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 9. | 14 lipca 2013 | Palermo | Ceglana | Sara Errani | 6:3, 3:6, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 13 lipca 2014 | Bukareszt | Ceglana | Simona Halep | 1:6, 3:6 |
| Finalistka | 3. | 20 lipca 2014 | Stambuł | Twarda |  Caroline Wozniacki | 1:6, 1:6 |
| Finalistka | 4. | 23 maja 2015 | Norymberga | Ceglana | Karin Knapp | 6:7(5), 6:4, 1:6 |
| Finalistka | 5. | 12 września 2015 | US Open | Twarda | Flavia Pennetta | 6:7(4), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 14 lutego 2016 | Petersburg | Twarda (hala) |  Belinda Bencic | 6:4, 6:3 |
Gra podwójna 43 (25-18)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 4. | 18 lutego 2001 | Doha | Twarda |  Sandrine Testud |  Kristie Boogert Miriam Oremans | 7:5, 7:6(4) |
| Finalistka | 1. | 21 października 2001 | Zurich | Twarda (hala) | Sandrine Testud |  Lindsay Davenport Lisa Raymond | 3:6, 6:2, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 3 lutego 2002 | Tokio | Twarda |  Els Callens | Lisa Raymond Rennae Stubbs | 1:6, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 23 lutego 2002 | Dubaj | Twarda | Sandrine Testud | Barbara Rittner María Vento-Kabchi | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 września 2005 | Portorož | Twarda (hala) |  Anabel Medina Garrigues |  Jelena Kostanić Katarina Srebotnik | 6:4, 5:7, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 3. | 13 stycznia 2006 | Canberra | Twarda |  Marta Domachowska |  Claire Curran Līga Dekmeijere | 7:6(5), 6:3 |
| Finalistka | 4. | 25 lutego 2007 | Bogota | Ceglana | Flavia Pennetta | Lourdes Domínguez Lino Paola Suárez | 6:1, 3:6, 9–11 |
| Finalistka | 5. | 13 maja 2007 | Berlin | Ceglana | Tathiana Garbin | Lisa Raymond Samantha Stosur | 3:6, 4:6 |
| Finalistka | 6. | 20 maja 2007 | Rzym | Ceglana | Tathiana Garbin | Nathalie Dechy Mara Santangelo | 4:6, 1:6 |
| Finalistka | 7. | 28 lutego 2010 | Acapulco | Ceglana | Sara Errani | Polona Hercog Barbora Záhlavová-Strýcová | 6:2, 1:6, 2–10 |
| Zwyciężczyni | 4. | 11 kwietnia 2010 | Marbella | Ceglana | Sara Errani | Marija Kondratjewa Jarosława Szwiedowa | 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 17 kwietnia 2010 | Barcelona | Ceglana | Sara Errani | Timea Bacsinszky Tathiana Garbin | 6:1, 3:6, 10–2 |
| Zwyciężczyni | 6. | 15 stycznia 2011 | Hobart | Twarda | Sara Errani |  Kateryna Bondarenko Līga Dekmeijere | 6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 7. | 13 lutego 2011 | Pattaya | Twarda | Sara Errani |  Sun Shengnan Zheng Jie | 3:6, 6:3, 10–5 |
| Finalistka | 8. | 10 kwietnia 2011 | Marbella | Ceglana | Sara Errani | Nuria Llagostera Vives Arantxa Parra Santonja | 6:3, 4:6, 5–10 |
| Finalistka | 9. | 12 czerwca 2011 | Birmingham | Trawiasta | Sara Errani |  Wolha Hawarcowa Ałła Kudriawcewa | 6:1, 1:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 8. | 16 lipca 2011 | Palermo | Ceglana | Sara Errani | Andrea Hlaváčková Klára Zakopalová | 7:5, 6:1 |
| Finalistka | 10. | 27 sierpnia 2011 | New Haven | Twarda | Sara Errani | Wolha Hawarcowa Chuang Chia-jung | 5:7, 2:6 |
| Finalistka | 11. | 27 stycznia 2012 | Australian Open | Twarda | Sara Errani | Swietłana Kuzniecowa Wiera Zwonariowa | 7:5, 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 9. | 26 lutego 2012 | Monterrey | Twarda | Sara Errani |  Kimiko Date-Krumm Zhang Shuai | 6:2, 7:6(6) |
| Zwyciężczyni | 10. | 4 marca 2012 | Acapulco | Ceglana | Sara Errani | Lourdes Domínguez Lino Arantxa Parra Santonja | 6:2, 6:1 |
| Finalistka | 12. | 31 marca 2012 | Miami | Twarda | Sara Errani | Marija Kirilenko Nadieżda Pietrowa | 6:7(0), 6:4, 4–10 |
| Zwyciężczyni | 11. | 15 kwietnia 2012 | Barcelona | Ceglana | Sara Errani | Flavia Pennetta Francesca Schiavone | 6:0, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 12. | 13 maja 2012 | Madryt | Ceglana | Sara Errani | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 6:1, 3:6, 10–4 |
| Zwyciężczyni | 13. | 20 maja 2012 | Rzym | Ceglana | Sara Errani | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 14. | 8 czerwca 2012 | French Open | Ceglana | Sara Errani | Marija Kirilenko Nadieżda Pietrowa | 4:6, 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 15. | 23 czerwca 2012 | 's-Hertogenbosch | Trawiasta | Sara Errani | Marija Kirilenko Nadieżda Pietrowa | 6:4, 3:6, 11–9 |
| Zwyciężczyni | 16. | 9 września 2012 | US Open | Twarda | Sara Errani | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 6:4, 6:2 |
| Finalistka | 13. | 11 stycznia 2013 | Sydney | Twarda | Sara Errani | Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik | 3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 17. | 25 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Sara Errani | Ashleigh Barty Casey Dellacqua | 6:2, 3:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 18. | 3 lutego 2013 | Paryż | Twarda (hala) | Sara Errani | Andrea Hlaváčková Liezel Huber | 6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 19. | 17 lutego 2013 | Doha | Twarda | Sara Errani | Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik | 2:6, 6:3, 10–6 |
| Finalistka | 14. | 19 maja 2013 | Rzym | Ceglana | Sara Errani | Hsieh Su-wei Peng Shuai | 6:4, 3:6, 8–10 |
| Finalistka | 15. | 9 czerwca 2013 | French Open | Ceglana | Sara Errani | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 5:7, 2:6 |
| Finalistka | 16. | 10 stycznia 2014 | Sydney | Twarda | Sara Errani |  Tímea Babos Lucie Šafářová | 5:7, 6:3, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 20. | 24 stycznia 2014 | Australian Open | Twarda | Sara Errani | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 6:4, 3:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 21. | 27 kwietnia 2014 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Sara Errani |  Cara Black Sania Mirza | 6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 22. | 10 maja 2014 | Madryt | Ceglana | Sara Errani | Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro | 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 17. | 18 maja 2014 | Rzym | Ceglana | Sara Errani | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 0:4 krecz |
| Finalistka | 18. | 8 czerwca 2014 | French Open | Ceglana | Sara Errani | Hsieh Su-wei Peng Shuai | 4:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 23. | 5 lipca 2014 | Wimbledon | Trawiasta | Sara Errani | Tímea Babos Kristina Mladenovic | 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 24. | 10 sierpnia 2014 | Montreal | Twarda | Sara Errani | Cara Black Sania Mirza | 7:6(4), 6:3 |
| Zwyciężczyni | 25. | 10 stycznia 2015 | Auckland | Twarda | Sara Errani | Shūko Aoyama Renata Voráčová | 6:2, 6:1 |
Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]
W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2001 | Ćwierćfinał | Sandrine Testud | Cara Black Jelena Lichowcewa | 3:6, 4:6 |
| 2012 | Półfinał | Sara Errani | Marija Kirilenko Nadieżda Pietrowa | 6:1, 3:6, 4–10 |
| 2013 | Półfinał | Sara Errani | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 6:4, 5:7, 3–10 |
| 2014 | Ćwierćfinał | Sara Errani | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 1:2 krecz |
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]
W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2011 | Ćwierćfinał | Ana Ivanović | 3:6, 3:6 |
| 2012 | Półfinał | Nadieżda Pietrowa | 7:6(8), 1:6, 4:6 |
| 2015 | Półfinał | Venus Williams | 2:6, 2:6 |
| 2016 | Faza grupowa | Petra Kvitová Barbora Strýcová | 1:6, 2:6 4:6, 3:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Belgia: Kim Clijsters | 1:6, 4:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Włochy [7] | |||
| I runda |  Słowacja: Anna Schmiedlová | 5:7, 4:6 | |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Tathiana Garbin | Australia: Nicole Pratt / Samantha Stosur | 6:0, 6:1 |
| II runda | Hiszpania: Conchita Martínez / Virginia Ruano Pascual [2] | 3:6, 3:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Mara Santangelo | Rosja: Swietłana Kuzniecowa / Dinara Safina | 1:6, 6:3, 5:7 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Sara Errani [2] | Czechy: Lucie Šafářová / Petra Cetkovská | 6:2, 6:3 |
| II runda | Słowenia: Andreja Klepač / Katarina Srebotnik | 7:5, 4:6, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Serena Williams / Venus Williams | 1:6, 1:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Sara Errani [8] | Niemcy: Angelique Kerber / Andrea Petković | 6:2, 6:2 |
| II runda | Chiny: Xu Yifan / Zheng Saisai | 6:2, 6 :3 | |
| Ćwierćfinał | Czechy: Lucie Šafářová / Barbora Strýcová | 6:4, 4:6, 4:6 | |
Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Daniele Bracciali | Francja: Kristina Mladenovic / Pierre-Hugues Herbert [2] | 6:3, 4:6, 10–8 |
| Ćwierćfinał | Niemcy: Sabine Lisicki / Christopher Kas | 6:4, 6:7(2), 7–10 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Włochy | |||
| I runda | Fabio Fognini | Francja: Kristina Mladenovic / Pierre-Hugues Herbert [2] | 6:4, 3:6, 10–8 |
| Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Venus Williams / Rajeev Ram | 3:6, 5:7 | |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1999 | French Open | Ceglana | Flavia Pennetta | Mia Buric Kim Clijsters | 7:5, 5:7, 6:4 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafał Smoliński: Koniec okresu panowania Włoszek, Shuai Peng nową liderką rankingu deblowego. sportowefakty.pl, 2014-02-14. [dostęp 2014-02-14]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-04] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-04] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-04] (ang.).