Belinda Bencic

Belinda Bencic
Państwo	Szwajcaria
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1997 ; Flawil
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2012
Trener	Ivan Bencic
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	8 WTA, 2 WTA 125K, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	4 (17 lutego 2020)
Australian Open	4R (2016, 2023)
Roland Garros	3R (2019, 2022)
Wimbledon	4R (2015, 2018, 2023)
US Open	SF (2019)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	59 (1 lutego 2016)
Australian Open	2R (2016, 2023)
Roland Garros	3R (2015)
Wimbledon	2R (2014, 2015, 2022)
US Open	1R (2014–2016, 2018)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Szwajcaria
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Belinda Bencic, słow. Belinda Benčičová (ur. 10 marca 1997 we Flawil) – szwajcarska tenisistka pochodzenia słowackiego, złota medalistka w grze pojedynczej i srebrna medalistka w grze podwójnej podczas igrzysk olimpijskich w Tokio (2020), zwyciężczyni French Open i Wimbledonu w grze pojedynczej dziewcząt z 2013 roku, zdobywczyni (razem z Rogerem Federerem) Pucharu Hopmana w 2018 i 2019 roku.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Występy juniorskie[edytuj | edytuj kod]

Jako juniorka osiągnęła finały gry podwójnej dziewcząt Wimbledonu i US Open w 2012 roku oraz US Open w 2013 roku. Zwyciężała podczas juniorskich zawodów w grze pojedynczej dziewcząt na French Open i Wimbledonie w 2013 roku.

Sezon 2011[edytuj | edytuj kod]

Występy na kortach zawodowych rozpoczęła w marcu 2011 roku, biorąc udział turnieju rangi ITF w szwajcarskim Fallanden. Wygrała tam kwalifikacje i w turnieju głównym dotarła do ćwierćfinału. W październiku tego samego roku otrzymała dziką kartę do udziału w kwalifikacjach turnieju WTA Tour w Luksemburgu, ale przegrała w pierwszej rundzie z Juliją Putincewą.

Sezon 2012[edytuj | edytuj kod]

Od początku sezonu grała albo w turniejach ITF lub tylko w eliminacjach WTA Torur.

W kwietniu 2012 roku reprezentowała swój kraj w Pucharze Federacji w grze podwójnej, występując w parze z Amrą Sadiković.

We wrześniu 2012 roku, w egipskim Szarm el-Szejk, wygrała po raz pierwszy w karierze turniej rangi ITF i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Tydzień później, również w Szarm el-Szejk, ponownie wygrała turniej ITF. W sumie na swoim koncie ma wygrane dwa turnieje singlowe i dwa deblowe rangi ITF.

Sezon 2013[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2013 rozpoczęła od udanych eliminacji do turniejów ITF w amerykańskich Innisbrook, Port St. Lucie i Rancho Mirage, w których doszła później odpowiednio do rundy pierwszej, drugiej i ćwierćfinału. W marcu przegrała w pierwszej rundzie eliminacji do turnieju WTA Premier Mandatory w Miami z Coco Vandeweghe 3:6, 6:7(5).

W maju osiągnęła półfinał turnieju ITF w Indian Harbour Beach, w którym uległa Petrze Rampre 3:6, 6:0, 0:6. Miesiąc później ponownie zameldowała się w półfinale, tym razem w Lenzerheide, uznając wyższość Laury Siegemund 2:6, 4:6. Dobre występy zaowocowały otrzymaniem dzikiej karty do turnieju WTA Tour w Båstad. Mimo porażki w pierwszej rundzie z Aną Tatiszwili 6:2, 4:6, 4:6 została dostrzeżona i otrzymała kolejną dziką kartę, tym razem do głównego turnieju w Tokio. Pokonała w pierwszej rundzie Darję Gawriłową 6:2, 5:7, 7:5, lecz w drugiej nie dała jej szans rozstawiona z numerem siódmym Petra Kvitová, której Szwajcarka uległa 5:7, 4:6.

W październiku przeszła udanie przez eliminacje do turnieju w Osace. W pierwszym meczu turnieju głównego pokonała Lauren Davis 6:3, 7:5. W drugiej rundzie przegrała z późniejszą triumfatorką całej imprezy Samanthą Stosur 4:6, 2:6. Sezon zakończyła trzema dobrymi występami w turniejach ITF: finał w Makinohara przegrany z Zariną Dijas oraz dwa półfinały. Bencic awansowała z 626. pozycji na początku roku na 212. miejsce w rankingu WTA Tour.

Sezon 2014[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2014 rozpoczęła od wygrania eliminacji do Australian Open, a w turnieju głównym pokonała Kimiko Date-Krumm 6:4, 4:6, 6:3. W drugiej rundzie przegrała z późniejsza mistrzynią Li Na 0:6, 6:7(5). W marcu otrzymała dziką kartę do turnieju w Indian Wells, lecz nie wykorzystała szansy i odpadła po porażce w pierwszej rundzie z kwalifikantką Heather Watson 5:7, 4:6. Trzy tygodnie później wygrała eliminacje do turnieju w Charleston. W turnieju głównym wygrała po kolei z Mariją Kirilenko 6:1, 7:5, Mariną Erakovic 6:2, 6:1, Eliną Switoliną 6:7(4), 6:4, 6:1, a w ćwierćfinale ze sklasyfikowaną na jedenastej pozycji Sarą Errani 4:6, 6:2, 6:1. W walce o finał przegrała jednak z Janą Čepelovą 4:6, 7:5, 6:7(7).

Wygrane miesiąc później eliminacje w Madrycie (porażka w pierwszej rundzie turnieju głównego z Sereną Williams 2:6, 1:6) zaowocowały awansem Bencic do pierwszej setki rankingu WTA Tour. W czerwcu doszła do trzeciej rundy Wimbledonu. Na przełomie sierpnia i września osiągnęła największy sukces w dotychczasowej karierze, dochodząc do ćwierćfinału turnieju wielkoszlemowego w Nowym Jorku, wyeliminowawszy między innymi Angelique Kerber i Jelenę Janković. W październiku awansowała do pierwszego finału zawodów cyklu WTA Tour – w Tiencinie przegrała w nim z Alison Riske wynikiem 3:6, 4:6. Sezon zwieńczyła awansem na 33. miejsce rankingu.

Sezon 2015[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2015 rozpoczęła od porażek w pierwszych rundach w Sydney, Australian Open i Antwerpii. W marcu doszła do czwartej rundy Indian Wells, po raz pierwszy w karierze wygrywając z byłą liderką rankingu Caroline Wozniacki. Dwa tygodnie później dotarła ponownie do czwartej rundy podczas Miami Open. Na początku maja zwyciężyła w zawodach deblowych w Pradze, razem z Kateřiną Siniakovą pokonując Katerynę Bondarenko i Evę Hrdinovą 6:2, 6:2. Występy w grze pojedynczej nie były już jednak tak udane. Przegrała w pierwszych rundach w Pradze, Madrycie i Rzymie. Po nieudanym French Open (porażka w drugiej rundzie z Madison Keys 0:6, 3:6) osiągnęła drugi finał turnieju WTA Tour – w ’s-Hertogenbosch, gdzie przegrała z Camilą Giorgi 5:7, 3:6. Pierwsze zwycięstwo w WTA Tour Szwajcarka osiągnęła w czerwcu w Eastbourne, pokonując Agnieszkę Radwańską 6:4, 4:6, 6:0. W półfinale imprezy po raz drugi w sezonie pokonała Wozniacki – przy stanie 3:0 w pierwszym secie dla Bencic Dunka skreczowała. Podczas Wimbledonu przegrała w czwartej rundzie z Wiktoryją Azaranką 2:6, 3:6. Na początku sierpnia wygrała wraz z Kristiną Mladenovic turniej w Waszyngtonie w grze podwójnej. W rozgrywkach singlowych odpadła już w drugiej rundzie.

US Open Series 2015 rozpoczęła od drugiego zwycięstwa turniejowego podczas zawodów WTA Premier 5 w Toronto, podczas którego pokonała aż cztery zawodniczki z czołowej dziesiątki rankingu. W drugiej rundzie po raz trzeci w roku wygrała z Caroline Wozniacki 7:5, 7:5, w ćwierćfinale pokonała inną byłą liderkę rankingu WTA Anę Ivanović 6:4, 6:2, by w półfinale sprawić sensację, eliminując ówczesną liderkę Serenę Williams 3:6, 7:5, 6:4. W spotkaniu mistrzowskim wynikiem 7:6(5), 6:7(4), 3:0 pokonała Simonę Halep, która w trzecim secie poddała mecz. Dzięki tej wygranej awansowała na najwyższe w karierze 12. miejsce rankingu WTA Tour. W meczu trzeciej rundy podczas turnieju w Cincinnati, po przegraniu pierwszego seta z Lucie Šafářovą 2:6, skreczowała. Podczas US Open dotarła do trzeciej rundy, w której po raz czwarty w karierze musiała uznać wyższość Venus Williams, przegrywając 3:6, 4:6.

Ostatnią część sezonu w Azji rozpoczęła od udziału w tokijskim turnieju Toray Pan Pacific Open. W ćwierćfinale pokonała Garbiñe Muguruzę 7:6(1), 6:1, a w walce o finał po raz czwarty w sezonie ograła Caroline Wozniacki, tym razem 6:2, 6:4. W decydującym meczu turnieju przegrała z Agnieszką Radwańską 2:6, 2:6. W turnieju cyklu WTA Premier 5 w Wuhanie w II rundzie po przegraniu pierwszego seta 2:6 z Camilą Giorgi poddała mecz. Następny występ to zawody cyklu WTA Premier Mandatory w Pekinie, gdzie swój udział również zakończyła na II rundzie oddając mecz walkowerem Mirjanie Lučić-Baroni.

Sezon zakończyła na czternastym miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

Sezon 2016[edytuj | edytuj kod]

Szwajcarka rozpoczęła sezon od udziału w australijskich zawodach w Brisbane, jednakże w drugiej rundzie musiała uznać wyższość kwalifikantki Samanthy Crawford 5:7, 5:7. W drugim sprawdzianie przed Australian Open w Sydney Bencic zaprezentowała się znacznie lepiej, gdyż doszła do półfinału. W ćwierćfinale pokonała Jekatierinę Makarowa 6:0, 2:6, 6:4, jednak w walce o finał w pojedynku z Mónicą Puig skreczowała po przegraniu pierwszego seta 0:6. Rozstawiona z nr 12 Szwajcarka podczas Australian Open pokonała Alison Riske 6:4, 6:3, Tímeę Babos 6:3, 6:3 oraz Katerynę Bondarenko 4:6, 6:2, 6:4, lecz w 1/8 finału nie zdołała pokonać powracającej po kontuzji na korty Mariji Szarapowej, przegrywając w 5:7, 5:7.

Na początku lutego była główną autorką sensacyjnego zwycięstwa drużyny Szwajcarii w ćwierćfinale rozgrywek Pucharu Federacji. Pokonała najpierw Andreę Petkovic 6:3, 6:4, a dzień później triumfatorkę tegorocznego Australian Open Angelique Kerber 7:6(4), 6:3. Przy stanie 2-2 wspólnie z Martiną Hingis pokonały Petkovic i Annę-Lenę Grönefeld 6:3, 6:2, wprowadzając Szwajcarię po osiemnastu latach po raz pierwszy do półfinału^[1].

W kolejnym turnieju, w Petersburgu, po raz pierwszy w historii występów na poziomie WTA była rozstawiona z numerem 1. Dzięki osiągnięciu finału (porażka z Robertą Vinci 4:6, 3:6) pierwszy raz w karierze awansowała do TOP 10 rankingu WTA Tour. Później jednak przegrała w pierwszych meczach w turniejach w Dubaju i Doha – z Jeleną Janković 6:4, 5:7, 4:6 i Coco Vandeweghe 4:6, 2:6.

Po nieudanych występach w USA i absencji na kortach ziemnych Bencic doszła do półfinału Ricoh Open, ale potem wygrywała już tylko pojedyncze mecze.

Sezon 2017[edytuj | edytuj kod]

Nowy sezon rozpoczęła od porażek w pierwszych rundach w Sydney (z Juliją Putincewą 4:6, 3:2 krecz), Australian Open (z Sereną Williams 4:6, 3:6), Petersburgu (z Darją Kasatkiną 2:6, 5:7) i Acapulco (z Mirjaną Lučić-Baroni 5:7, 4:6). Pierwszą wygraną w głównym cyklu odnotowała dopiero w marcu. Na kortach w Indian Wells pokonała w pierwszej rundzie Cwetanę Pironkową 6:4, 6:1. Później Szwajcarka kontynuowała złą passę.

Po pięciomiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją wróciła do rywalizacji we wrześniu, triumfując w turnieju ITF w Petersburgu z pulą nagród 100 000 dolarów, w finale ogrywając Dajanę Jastremśką 6:2, 6:3. Później przegrała w półfinale małego turnieju ITF we Francji i doszła ćwierćfinału w Linzu (porażka z kwalifikantką Mihaelą Buzărnescu 4:6, 7:5, 6:7(4)).

W listopadzie rozpoczęła zwycięską passę. Najpierw wygrała dwa turnieje cyklu WTA 125K series: w Hua Hin (pokonała w finale Hsieh Su-wei) 6:3, 6:4 i w Tajpej (Arantxa Rus 7:6(3), 6:1). Na koniec roku, w grudniu, wygrała w turnieju ITF w Dubaju z pulą nagród 100 000 dolarów po kreczu w finale Ajli Tomljanović po pierwszym secie 6:4.

Sezon 2018[edytuj | edytuj kod]

Na początku nowego roku zdobyła razem z Rogerem Federerem Puchar Hopmana, przegrywając tylko jeden mecz singlowy – z Angelique Kerber 4:6, 1:6. W pierwszej rundzie Australian Open nie dała szans ubiegłorocznej finalistce Venus Williams, wygrywając 6:3, 7:5, ale w meczu drugiej rundy uległa tenisistce z eliminacji Luksice Kumkhum 1:6, 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	2R	1R	4R	1R	2R	3R	3R	3R	2R	4R	0 / 10	15 – 10
French Open	A	A	A	1R	2R	A	A	2R	3R	A	2R	3R	1R	0 / 7	7 – 7
Wimbledon	A	A	A	3R	4R	2R	A	4R	3R	NH	1R	1R	4R	0 / 8	14 – 8
US Open	A	A	A	QF	3R	3R	A	1R	SF	A	QF	3R	4R	0 / 8	21 – 8

Ranking na koniec roku	1059	626	212	33	14	43	165	37	8	12	23	12	17	0 / 33	57 – 33

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	2R	1R	A	1R	A	1R	A	2R	0 / 6	2 – 5
French Open	A	A	A	A	3R	A	A	1R	2R	A	A	1R	A	0 / 4	3 – 4
Wimbledon	A	A	A	2R	2R	A	A	1R	1R	NH	1R	2R	A	0 / 6	3 – 6
US Open	A	A	A	1R	1R	1R	A	1R	A	A	A	A	A	0 / 4	0 – 4

Ranking na koniec roku	–	1067	466	208	68	215	269	242	116	104	154	133	197	0 / 20	8 – 19

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	3R	2R	A	A	A	A	NH	A	A	A	0 / 2	3 – 2
US Open	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	NH	2R	A	A	0 / 2	1 – 2

														0 / 4	4 – 4

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 18 (8–10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	12 października 2014	Tiencin	Twarda	Alison Riske	3:6, 4:6
Finalistka	2.	14 czerwca 2015	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Camila Giorgi	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	1.	27 czerwca 2015	Eastbourne	Trawiasta	Agnieszka Radwańska	6:4, 4:6, 6:0
Zwyciężczyni	2.	16 sierpnia 2015	Toronto	Twarda	Simona Halep	7:6(5), 6:7(4), 3:0 krecz
Finalistka	3.	27 września 2015	Tokio	Twarda	Agnieszka Radwańska	2:6, 2:6
Finalistka	4.	14 lutego 2016	Petersburg	Twarda (hala)	Roberta Vinci	4:6, 3:6
Finalistka	5.	20 października 2018	Luksemburg	Twarda (hala)	Julia Görges	4:6, 5:7
Zwyciężczyni	3.	23 lutego 2019	Dubaj	Twarda	Petra Kvitová	6:3, 1:6, 6:2
Finalistka	6.	23 czerwca 2019	Santa Ponça	Trawiasta	Sofia Kenin	7:6(2), 6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni	4.	20 października 2019	Moskwa	Twarda (hala)	Anastasija Pawluczenkowa	3:6, 6:1, 6:1
Finalistka	7.	27 lutego 2021	Adelaide	Twarda	Iga Świątek	2:6, 2:6
Finalistka	8.	20 czerwca 2021	Berlin	Trawiasta	Ludmiła Samsonowa	6:1, 1:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	31 lipca 2021	Tokio	Twarda	Markéta Vondroušová	7:5, 2:6, 6:3
Zwyciężczyni	6.	10 kwietnia 2022	Charleston	Ceglana	Uns Dżabir	6:1, 5:7, 6:4
Finalistka	9.	19 czerwca 2022	Berlin	Trawiasta	Uns Dżabir	3:6, 1:2 krecz
Zwyciężczyni	7.	14 stycznia 2023	Adelaide	Twarda	Darja Kasatkina	6:0, 6:2
Zwyciężczyni	8.	12 lutego 2023	Abu Zabi	Twarda	Ludmiła Samsonowa	1:6, 7:6(8), 6:4
Finalistka	10.	9 kwietnia 2023	Charleston	Ceglana	Uns Dżabir	6:7(6), 4:6

Gra podwójna 3 (2–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 maja 2015	Praga	Ceglana	Kateřina Siniaková	Kateryna Bondarenko Eva Hrdinová	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2.	8 sierpnia 2015	Waszyngton	Twarda	Kristina Mladenovic	Lara Arruabarrena Andreja Klepač	7:5, 7:6(7)
Finalistka	1.	1 sierpnia 2021	Tokio	Twarda	Viktorija Golubic	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	5:7, 1:6

Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 2 (2–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	12 listopada 2017	Hua Hin	Twarda	Hsieh Su-wei	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	2.	19 listopada 2017	Tajpej	Dywanowa (hala)	Arantxa Rus	7:6(3), 6:1

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2019	Półfinał	Elina Switolina	7:5, 3:6, 1:4 krecz

Finały turniejów rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 6 (5–1)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	23/09/2012	Szarm el-Szejk	10 000	Twarda	Fatima an-Nabhani	6:3, 7:6(4)
Zwyciężczyni	2.	30/09/2012	Szarm el-Szejk	10 000	Twarda	Barbara Haas	6:4, 6:0
Finalistka	1.	20/10/2013	Makinohara	25 000	Trawiasta	Zarina Dijas	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	23/09/2017	Petersburg	100 000	Twarda	Dajana Jastremśka	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	4.	16/12/2017	Dubaj	100 000+H	Twarda	Ajla Tomljanović	6:4, krecz
Zwyciężczyni	5.	11/11/2018	Las Vegas	80 000	Twarda	Nicole Gibbs	7:5, 6:1

Gra podwójna 5 (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Zwyciężczyni	1.	23/09/2012	Szarm el-Szejk	10 000	Twarda	Lou Brouleau	Olga Brózda Ganna Piven	7:6(3), 3:6, 10–6
Zwyciężczyni	2.	23/06/2013	Lenzerheide	25 000	Ceglana	Kateřina Siniaková	Wieronika Kudiermietowa Diāna Marcinkēviča	6:0, 6:2
Finalistka	1.	27/10/201	Hamamatsu	25 000	Trawiasta	Sopia Szapatawa	Shūko Aoyama Junri Namigata	4:6, 3:6
Finalistka	2.	23/09/2017	Petersburg	100 000	Twarda	Michaela Hončová	Anna Blinkowa Wieronika Kudiermietowa	3:6, 1:6
Zwyciężczyni	3.	29/10/2017	Poitiers	100 000	Twarda (hala)	Yanina Wickmayer	Mihaela Buzărnescu Nicola Geuer	7:6(7), 6:3

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda	Przeciwniczka	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Szwajcaria [9]
I runda	Stany Zjednoczone: Jessica Pegula	6:3, 6:3
II runda	Japonia: Misaki Doi	6:2, 6:4
III runda	Czechy: Barbora Krejčíková [8]	1:6, 6:2, 6:3
Ćwierćfinał	Rosyjski Komitet Olimpijski: Anastasija Pawluczenkowa [13]	6:0, 3:6, 6:3
Półfinał	Kazachstan: Jelena Rybakina [15]	7:6(2), 4:6, 6:3
O złoty medal	Czechy: Markéta Vondroušová	7:5, 2:6, 6:3

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Szwajcaria
I runda	Viktorija Golubic	Japonia: Shūko Aoyama / Ena Shibahara [2]	6:4, 6:7(5), 10–5
II runda		Hiszpania: Garbiñe Muguruza / Carla Suárez Navarro	3:6, 6:1, 11–9
Ćwierćfinał		Australia: Ellen Perez / Samantha Stosur	6:4, 6:4
Półfinał		Brazylia: Laura Pigossi / Luisa Stefani	7:5, 6:3
O złoty medal		Czechy: Barbora Krejčíková / Kateřina Siniaková [1]	5:7, 1:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwyciężczyni	2013	French Open	Ceglana	Antonia Lottner	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	2013	Wimbledon	Trawiasta	Taylor Townsend	4:6, 6:1, 6:4

Gra podwójna (3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2012	Wimbledon	Trawiasta	Ana Konjuh	Eugenie Bouchard Taylor Townsend	4:6, 3:6
Finalistka	2012	US Open	Twarda	Petra Uberalová	Gabrielle Andrews Taylor Townsend	4:6, 3:6
Finalistka	2013	US Open	Twarda	Sara Sorribes Tormo	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	3:6, 4:6

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w TOP 10 rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]

Stan na 03.09.2023

Sezon	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Łącznie
Zwycięstwa	0	0	0	2	8	1	0	2	11	0	3	4	4	35

#	Zawodnik	Ranking przeciwnika	Ranking Bencic	Turniej	Nawierzchnia	Runda	Wynik
2014
1.	Angelique Kerber	Nr 7	58	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	3R	6:1, 7:5
2.	Jelena Janković	Nr 10	58	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	4R	7:6(6), 6:3
2015
3.	Caroline Wozniacki	Nr 5	37	Indian Wells, Stany Zjednoczone	Twarda	3R	6:4, 6:4
4.	Caroline Wozniacki	Nr 5	31	Eastbourne, Wielka Brytania	Trawiasta	SF	3:0 krecz
5.	Caroline Wozniacki	Nr 5	20	Toronto, Kanada	Twarda	2R	7:5, 7:5
6.	Ana Ivanović	Nr 6				QF	6:4, 6:2
7.	Serena Williams	Nr 1				SF	3:6, 7:5, 6:4
8.	Simona Halep	Nr 3				F	7:6(5), 6:7(4), 3:0 krecz
9.	Garbiñe Muguruza	Nr 8	15	Tokio, Japonia	Twarda	QF	7:6(1), 6:1
10.	Caroline Wozniacki	Nr 6	15	Tokio, Japonia	Twarda	SF	6:2, 6:4
2016
11.	Angelique Kerber	Nr 2	11	Puchar Federacji, Niemcy	Twarda (hala)	1R	7:6(4), 6:3
2018
12.	Venus Williams	Nr 5	78	Australian Open, Australia	Twarda	1R	6:3, 7:5
13.	Caroline Garcia	Nr 6	56	Wimbledon, Wielka Brytania	Trawiasta	1R	7:6(2), 6:3
2019
14.	Aryna Sabalenka	Nr 9	45	Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie	Twarda	3R	6:4, 2:6, 7:6(7)
15.	Simona Halep	Nr 2				QF	6:4, 2:6, 7:6(7)
16.	Elina Switolina	Nr 6				SF	6:2, 3:6, 7:6(3)
17.	Petra Kvitová	Nr 4				F	6:3, 1:6, 6:2
18.	Naomi Ōsaka	Nr 1	23	Indian Wells, Stany Zjednoczone	Twarda	3R	6:3, 6:1
19.	Karolína Plíšková	Nr 5	23	Indian Wells, Stany Zjednoczone	Twarda	QF	6:3, 4:6, 6:3
20.	Naomi Ōsaka	Nr 1	18	Madryt, Hiszpania	Ceglana	QF	3:6, 6:2, 7:5
21.	Angelique Kerber	Nr 6	13	Santa Ponça, Hiszpania	Trawiasta	SF	2:6, 7:6(2), 6:4
22.	Naomi Ōsaka	Nr 1	12	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	4R	7:5, 6:4
23.	Petra Kvitová	Nr 6	7	WTA Finals, Chiny	Twarda	Faza grupowa	6:3, 1:6, 6:4
24.	Kiki Bertens	Nr 10	7	WTA Finals, Chiny	Twarda	Faza grupowa	7:5, 1:0 krecz
2021
25.	Iga Świątek	Nr 8	12	US Open, Stany Zjednoczone	Twarda	4R	7:6(12), 6:3
26.	Angelique Kerber	Nr 9	17	Puchar Billie Jean King, Czechy	Twarda (hala)	Faza grupowa	5:7, 6:2, 6:2
27.	Barbora Krejčíková	Nr 3	17	Puchar Billie Jean King, Czechy	Twarda (hala)	Faza grupowa	7:6(2), 6:4
2022
28.	Paula Badosa	Nr 3	21	Charleston, Stany Zjednoczone	Ceglana	QF	2:6, 7:6(2), 6:4
29.	Uns Dżabir	Nr 10	21	Charleston, Stany Zjednoczone	Ceglana	F	6:1, 5:7, 6:4
30.	Maria Sakari	Nr 6	17	Berlin, Niemcy	Trawiasta	SF	2:6, 7:6(2), 6:4
31.	Garbiñe Muguruza	Nr 8	12	Toronto, Kanada	Twarda	3R	6:1, 6:3
2023
32.	Caroline Garcia	Nr 4	13	Adelaide, Australia	Twarda	QF	6:2, 3:6, 6:4
–	Wieronika Kudiermietowa	Nr 9				SF	walkower
33.	Darja Kasatkina	Nr 8				F	6:0, 6:2
34.	Jessica Pegula	Nr 3	11	Charleston, Stany Zjednoczone	Ceglana	SF	7:5, 7:6(5)
35.	Petra Kvitová	Nr 9	13	Montreal, Kanada	Twarda	3R	6:7(3), 6:3, 6:1

Bilans spotkań z zawodniczkami z TOP 10 rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]

Bilans bezpośrednich spotkań z tenisistkami, które kiedykolwiek znajdowały się w TOP 10 rankingu WTA Tour. Zawodniczki aktywne pogrubione.