Pawieł Kołczin

Pawieł Kołczin
Павел Колчин
Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1930 ; Otepää
Data i miejsce śmierci	30 grudnia 2010 ; Otepää
Klub	Dinamo Moskwa
Wzrost	162 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja ZSRR
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
Inne nagrody
Medal Holmenkollen ;	1963
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pawieł Konstantinowicz Kołczin, ros. Павел Константинович Колчин (ur. 9 stycznia 1930 w Otepää^[1], zm. 30 grudnia 2010 tamże^[2]^[3]) – rosyjski biegacz narciarski reprezentujący Związek Radziecki, czterokrotny medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Cortinie d’Ampezzo w 1956 roku. Zdobył tam brązowe medale w biegach na 15 i 30 km techniką klasyczną. Ponadto wspólnie z Fiodorem Tierientjewem, Nikołajem Anikinem i Władimirem Kuzinem wywalczył złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku nie wziął udziału z powodu choroby. Cztery lata później, podczas igrzysk w Innsbrucku razem z Giennadijem Waganowem, Igorem Woronczichinem i Iwanem Utrobinem zdobył brązowy medal w sztafecie. Zajął tam także 6. miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną.

W 1958 roku wystartował na mistrzostwach świata w Lahti. W indywidualnych startach zdobył dwa srebrne medale: w biegu na 30 km, który wygrał Kalevi Hämäläinen z Finlandii oraz w biegu na 15 km, ulegając jedynie kolejnemu Finowi Veikko Hakulinenowi. Co więcej w sztafecie razem z Fiodorem Terentiewem, Nikołajem Anikinem i Anatolijem Szeluchinem zdobył swój trzeci srebrny medal tych mistrzostw. Cztery lata później, na mistrzostwach świata w Zakopanem wspólnie z Iwanem Utrobinem, Aleksiejem Kuzniecowem i Giennadijem Waganowem wywalczył kolejny brązowy medal w sztafecie. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych mistrzostwach było 10. miejsce w biegu na 15 km. Na kolejnych mistrzostwach świata już nie startował.

Trzynaście razy zdobywał tytuł mistrza Związku Radzieckiego: na 15 i 30 km w latach 1956, 1957 i 1963, na 70 km w 1963 roku oraz w sztafecie w latach 1953, 1954, 1955, 1957, 1958 i 1964. Po zakończeniu kariery Kołczin pracował jako trener. W latach 1968-1972 był trenerem reprezentacji Związku Radzieckiego.

Jego żona Alewtina Kołczina również reprezentowała Związek Radziecki w biegach narciarskich, a ich syn Fiodor był reprezentantem ZSRR w kombinacji norweskiej.

W 1963 roku otrzymał Medal Holmenkollen wraz z żoną, a także dwojgiem Norwegów: narciarką alpejską Astrid Sandvik i skoczkiem narciarskim Torbjørnem Yggesethem. W 1970 r. otrzymał Order „Znak Honoru”, a w 1957 i 1972 r. Order Czerwonego Sztandaru Pracy.

Od 1973 roku wraz z rodziną mieszkał w Otepää, w południowej Estonii, gdzie pracował jako trener biegów narciarskich.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
3.	27 stycznia	1956	Cortina d’Ampezzo	30 km stylem klasycznym	1:44:06	+1:39	Veikko Hakulinen
3.	30 stycznia	1956	Cortina d’Ampezzo	15 km stylem klasycznym	49:39	+0:38	Hallgeir Brenden
6.	2 lutego	1956	Cortina d’Ampezzo	50 km stylem klasycznym	2:50:27	+7:33	Sixten Jernberg
1.	4 lutego	1956	Cortina d’Ampezzo	Sztafeta 4 × 10 km^[4]	2:15:30	-	-
6.	2 lutego	1964	Innsbruck	15 km stylem klasycznym	50:54,1	+57,9	Eero Mäntyranta
3.	8 lutego	1964	Innsbruck	Sztafeta 4 × 10 km^[5]	2:18:34,6	+12,3	Szwecja

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
2.	2 marca	1958	Lahti	30 km stylem klasycznym	1:40:03,0	+12,2	Kalevi Hämäläinen
2.	4 marca	1958	Lahti	15 km stylem klasycznym	48:58,3	+13,5	Veikko Hakulinen
2.	6 marca	1958	Lahti	Sztafeta 4 × 10 km^[6]	2:18:15,0	+29,4	Szwecja
6.	8 marca	1958	Lahti	50 km stylem klasycznym	2:56:21,9	+5:31,5	Sixten Jernberg
10.	20 lutego	1962	Zakopane	15 km stylem klasycznym	55:22,8	+1:58,0	Assar Rönnlund
3.	22 lutego	1962	Zakopane	Sztafeta 4 × 10 km^[7]	2:24:39,8	+1:34,5	Szwecja