Sara Takanashi
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 151 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 3 grudnia 2011 w Lillehammer (5. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 8 stycznia 2012 w Hinterzarten (2. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 3 marca 2012 w Zaō | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
[1]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sara Takanashi (jap. 高梨沙羅 Takanashi Sara; ur. 8 października 1996 w Kamikawie) – japońska skoczkini narciarska. Brązowa medalistka olimpijska z 2018, siedmiokrotna medalistka mistrzostw świata (dwa srebrne medale i dwa brązowe w konkursach indywidualnych, złoty i dwa brązowe w konkursach drużyn mieszanych), pięciokrotna złota medalistka mistrzostw świata juniorów (trzy medale w konkursach indywidualnych i dwa w drużynowych), złota medalistka igrzysk olimpijskich młodzieży z 2012. Czterokrotna zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (w sezonach 2012/2013, 2013/2014, 2015/2016 i 2016/2017), ośmiokrotna zwyciężczyni Letniego Grand Prix oraz dwukrotna zwyciężczyni Letniego Pucharu Kontynentalnego. Jej rekord życiowy w długości skoku wynosi 141 metrów i został ustanowiony na skoczni Ōkurayama w Sapporo.
Takanashi została trzykrotnie wpisana do Księgi Rekordów Guinessa za: największą liczbę indywidualnych miejsc na podium Pucharu Świata bez podziału na płeć, największą liczbę zwycięstw kobiety w Pucharze Świata oraz największą liczbę indywidualnych zwycięstw w Pucharze Świata bez podziału na płeć[2].
Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]
Pierwszym startem w międzynarodowych zawodach były japońskie konkursy Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2008/2009. Pierwszy konkurs, w którym uczestniczyła Takanashi, odbył się 3 marca 2009 roku w Zaō. W stawce trzydziestu zawodniczek Japonka zajęła dziewiętnastą pozycję tracąc do zwyciężczyni Anette Sagen 123,5 punktu[3]. Po roku startów po raz pierwszy stanęła na podium Pucharu Kontynentalnego, zajmując trzecie miejsce w drugim konkursie w tej samej miejscowości, w której zadebiutowała na międzynarodowej arenie[4].
Po raz pierwszy na najwyższym stopniu podium stanęła 19 stycznia 2011 roku w konkursie w Ramsau, następnego dnia na tej samej skoczni zwyciężyła po raz drugi. Były to jedyne konkursy Pucharu Kontynentalnego, w których Japonka zwyciężyła. W Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Oslo zajęła szóste miejsce na skoczni HS106[1]. Podczas treningu do tego konkursu oddała skok na odległość 105 metrów, pokonując ówczesną liderkę Pucharu Kontynentalnego Danielę Iraschko, która osiągnęła odległość 95,5 metra[5][6].
2011/2012[edytuj | edytuj kod]
3 grudnia 2011 roku w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 5. miejsce, po skokach na 86,5 m i 87,5 m[7]. 8 stycznia 2012 r. w Hinterzarten po raz pierwszy w konkursie PŚ stanęła na podium zajmując 2. miejsce, przy oddanych skokach na odległości 100,5 m oraz 99,5 m[8].
14 stycznia 2012 roku zdobyła złoty medal na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2012 po dwóch skokach na 76,5 m[9]. 11 i 12 lutego 2012 roku w Ljubnie dwukrotnie stanęła na podium zajmując drugie miejsce. 23 lutego podczas konkursu skoków pań w ramach Mistrzostw Świata Juniorów 2012 oddała skoki na odległość 108,5 m i 107,5 m, dzięki czemu zdobyła złoty medal z przewagą 11,5 pkt nad drugą Sarą Hendrickson[10]. Dwa dni później w konkursie drużynowym reprezentacja Japonii w składzie: Yūki Itō, Yurina Yamada, Kaori Iwabuchi, Sara Takanashi zwyciężyła w konkursie, pokonując drugie Niemki o 119,5 punktu[11].
3 marca 2012 roku w Zaō Takanashi została zwyciężczynią konkursu i jednocześnie tego samego dnia, w drugim konkursie, zajęła 2. miejsce. W kolejnym dniu w Zaō również zajęła 2. miejsce. W ostatnim konkursie zamykającym sezon 2011/2012 pucharu świata w skokach narciarskich ponownie zajęła drugie miejsce i ostatecznie uplasowała się na trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata za rok 2011/2012[12].
2012/2013[edytuj | edytuj kod]
Sara Takanashi 14 sierpnia 2012 roku zainaugurowała pierwszy w historii konkurs wchodzący w skład Letniego Grand Prix kobiet, który odbył się w Courchevel. Był to konkurs drużyn mieszanych, gdzie wraz z Yūki Itō, Noriakim Kasai i Yūtą Watase stanęła na najwyższym stopniu podium[13]. Następnego dnia wzięła udział w konkursie indywidualnym i zajęła ósmą lokatę. W kolejnym konkursie, dwa dni później w Hinterzarten, uplasowała się na drugim stopniu podium, przegrywając tylko z Danielą Iraschko[14]. Ostatnie dwa konkursy w sezonie letnim, które odbyły się w Ałmaty, zadecydowały o jej końcowym triumfie w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2012. Dwukrotnie wtedy konkurs zakończyła na pierwszej pozycji[15].
23 listopada 2012 roku, podczas pierwszego w historii konkursu drużynowego – mieszanego inaugurującego sezon 2012/2013 Pucharu Świata w skokach narciarskich Sara Takanashi zajęła drugie miejsce wraz z Yūki Itō, Yutą Watase i Taku Takeuchim przegrywając z pierwszymi Norwegami (w składzie: Maren Lundby, Tom Hilde, Anders Bardal i Anette Sagen), natomiast wygrywając z trzecimi Włochami (w składzie: Elena Runggaldier, Andrea Morassi, Evelyn Insam i Sebastian Colloredo)[16]. 24 listopada 2012 roku, podczas pierwszego indywidualnego konkursu PŚ kobiet w sezonie 2012/2013, Takanashi stanęła na najwyższym podium, obok drugiej Sarah Hendrikson i trzeciej Anette Sagen[17]. Dwa tygodnie później podczas próby przedolimpijskiej w Krasnej Polanie w pierwszym konkursie zajęła drugie miejsce[18], zaś w drugim znalazła się na najniższym stopniu podium[19]. W ostatnim konkursie roku 2012 w Ramsau am Dachstein zwyciężyła. Podobnie sytuacja miała miejsce w pierwszym konkursie 2013 roku, kiedy to w Schonach pokonała Włoszkę Evelyn Insam oraz Austriaczki Iraschko i Seifriedsberger[20]. W kolejnym konkursie była czwarta[21]. W Hinterzarten w pierwszym konkursie nieznacznie przegrała z Hendrickson zajmując drugie miejsce[22]. W drugim zwyciężyła, uzyskując w drugiej serii najdłuższy skok konkursu 105 metrów[23].
Podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu w konkursie indywidualnym obroniła tytuł mistrzowski i zdobyła złoty medal[24]. Stała się jednocześnie pierwszą zawodniczką w historii tej imprezy, która tego dokonała. W konkursie drużynowym po dyskwalifikacji Yūki Kobayashi w pierwszej serii, jako członkini składu Japonii uplasowała się na piątym miejscu[25].
Po zakończeniu mistrzostw Puchar Świata przeniósł się do ojczystego kraju Takanashi. W Sapporo Japonka jednak uzyskała najgorsze wyniki sezonu zajmując po raz pierwszy w miejsce poza pierwszą dziesiątką – 12. miejsce w pierwszym konkursie, w drugim będąc piątą zawodniczką w klasyfikacji. W kolejnych dwóch konkursach w Zaō zwyciężyła. Serię tę przedłużyła w Ljubnie, gdzie również dwukrotnie zwyciężyła[26]. W ten sposób zapewniła sobie kryształową kulę przed mistrzostwami świata[27].
Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme po raz pierwszy zawodniczki mogły zdobyć dwa medale. Jeden w konkursie indywidualnym, a drugi w konkursie drużynowym mieszanym. Japonka dwukrotnie stanęła na podium. Najpierw w konkursie indywidualnym przegrała jedynie z Hendrickson, by w konkursie drużynowym zdobyć razem z Yūki Itō, Daiki Itō oraz Taku Takeuchi złoty medal[12].
Po zakończeniu mistrzostw odbyły się jeszcze dwa konkursy Pucharu Świata, które miały miejsce w Norwegii. W obu konkursach Takanashi zajęła drugie miejsce ustępując mistrzyni świata we Włoszech – Hendrickson. Mimo tego Japonka z przewagą 250 punktów nad Amerykanką zdobyła kryształową kulę[12].
2013/2014[edytuj | edytuj kod]
Sezon ten zaczęła 26 lipca 2013 roku pierwszym konkursem Letniego Grand Prix 2013 w Hinterzarten, gdzie zajęła drugie miejsce za Kanadyjką Alexandrą Pretorius. Dzień później w konkursie drużyn mieszanych stanęła wraz z reprezentacją Japonii na najwyższym stopniu podium. W kolejnym mikście w Courchevel zajęła drugie miejsce. Na terenie Rosji i Kazachstanu we wrześniu wygrała cztery konkursy z rzędu i tym samym po raz drugi z rzędu wygrała klasyfikację generalną całego cyklu[28].
Puchar Świata zainaugurowała zwycięstwem w konkursie drużyn mieszanych w Lillehammer[29]. Następnego dnia zwyciężyła w konkursie indywidualnym[30]. W kolejnych konkursach, w Hinterzarten, oraz pierwszym w Czajkowskim ponownie stawała na najwyższym stopniu podium[31][32][33]. W drugim konkursie w Rosji zajęła trzecie miejsce przegrywając z Cariną Vogt i Iriną Awwakumową[34]. Styczeń 2014 roku zaczęła od czterech zwycięstw, które odniosła w Sapporo[35][36] oraz w Zaō[37][38]. Pod koniec stycznia podczas konkursów rozgrywanych w Planicy dwukrotnie przegrała z Austriaczką Danielą Iraschko-Stolz[39][40].
Dwa dni po ostatnim konkursie w Słowenii wzięła udział w juniorskich mistrzostwach świata w Predazzo. Po raz trzeci z rzędu zdobyła tytuł mistrza świata juniorów wygrywając o niespełna piętnaście punktów z reprezentującą Francję Coline Mattel oraz ze sklasyfikowaną na trzecim miejscu Norweżką Maren Lundby[41]. Dwa dni później w konkursie drużynowym wraz z Yūki Itō, Haruką Iwasą oraz Yuriną Yamadą sięgnęła po złoty medal zwyciężając z drugą Słowenią i trzecią Francją[42].
W ostatnich konkursach Pucharu Świata przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 2014 w Soczi dwukrotnie zwyciężyła w austriackim Hinzenbach. Zwycięstwo odniesione w drugim konkursie było dziesiątym w sezonie[43]. Swoje starty na zimowej olimpiadzie zaczęła od dwóch wygranych treningów[44]. W konkursie indywidualnym zajęła czwarte miejsce, straciwszy do trzeciej Francuzki Coline Mattel dwie i dwie dziesiąte punktu[45].
Po zakończeniu igrzysk wróciła do startów w Pucharze Świata dwukrotnie zwyciężając w Râșnovie. Pierwsza wygrana Rumunii zapewniła jej drugą kryształową kulę[46][47]. Wygrała również w konkursie na skoczni dużej w Oslo[48], w Falun[49] oraz w finałowym konkursie cyklu w Planicy odnosząc przy tym ostatnie, piętnaste zwycięstwo w sezonie[50].
2014/2015[edytuj | edytuj kod]
Kolejny sezon zaczęła 20 września 2014 roku startem podczas konkursów Letniego Grand Prix w kazachskich Ałmatach. Zwyciężyła w obu konkursach wygrywając przy tym cały letni cykl po raz trzeci z rzędu[51]. Drugi konkurs w Kazachstanie był dla niej dziesiątym konkursem zakończonym na podium zawodów[52].
Tydzień po finale Letniego Grand Prix pojawiła się na starcie Letniego Pucharu Kontynentalnego rozgrywanego w Trondheim, gdzie triumfowała dwukrotnie przed Sarą Hendrickson, oraz kolejno Maren Lundby i Coline Mattel. Odniosła przy tym triumf w klasyfikacji końcowej turnieju[53].
5 grudnia 2014 roku wystartowała w rozpoczynającym Puchar Świata konkursie w Lillehammer, w którym zajęła trzecie miejsce przegrywając ze Słowenką Špelą Rogelj oraz Austriaczką Danielą Iraschko-Stolz[54]. Po konkursie powiedziała, że jest rozczarowana zajętym przez siebie miejscem[55]. Na początku 2015 roku podczas konkursów w ojczystej Japonii dwukrotnie zwyciężyła w Sapporo. Pierwsze zwycięstwo było jednocześnie dwudziestym piątym w całej karierze oraz czterdziestym na podium w historii jej startów[56][57]. W jednoseryjnym konkursie rozgrywanym w Zaō zajęła siódme miejsce[58]. Kolejne starty, które miały miejsce w Oberstdorfie zakończyła kolejno na trzecim[59] i piątym miejscu, co kosztowało ją utratę pozycji lidera w klasyfikacji generalnej cyklu[60]. Na przełomie stycznia i lutego w Hinzenbach plasowała się w pierwszym konkursie na trzeciej pozycji[61], a w drugim na ósmej[62]. W pierwszym konkursie rozgrywanym w rumuńskim Râșnovie zajęła drugie miejsce na podium przegrywając z Iraschko-Stolz[63], natomiast w drugim konkursie po raz trzeci w sezonie stanęła na jego najwyższym stopniu[64]. Na niespełna tydzień przed mistrzostwami świata odniosła podwójne zwycięstwo w Ljubnie[65]. Drugi konkurs wygrała ex aequo z Iraschko-Stolz[66].
Swój start na Mistrzostwach Świata w Falun zaczęła udziałem w konkursie indywidualnym, w którym zajęła czwarte miejsce. Do trzeciego miejsca na podium straciła pięć i pół punkta[67]. Dwa dni później wystartowała w konkursie drużyn mieszanych wraz z Noriakim Kasai, Yūki Itō i Taku Takeuchim. Zajęli trzecie miejsce na podium zdobywając brązowy medal[68].
Niespełna dwa tygodnie po mistrzostwach świata rozegrany został finałowy konkurs Pucharu Świata w Oslo na skoczni dużej, w którym odniosła swoje trzydzieste w karierze zwycięstwo. W klasyfikacji końcowej cyklu sklasyfikowana została na drugim miejscu za Danielą Iraschko-Stolz[69].
2015/2016[edytuj | edytuj kod]
Sezon ten rozpoczęła biorąc udział w zawodach Letniego Grand Prix w Courchevel, które zwyciężyła[70]. Na początku września 2015 roku dwukrotnie triumfowała w Czajkowskim[71][72]. Zwycięstwo w pierwszym konkursie było jej dziesiątym w karierze w zawodach LGP. Tydzień później po zwycięstwie w pierwszych zawodach w Ałmatach zapewniła sobie czwarty triumf w klasyfikacji generalną letniego cyklu[73]. Dzień później ponownie stanęła na najwyższym stopniu podium zawodów wygrywając ze swoją rodaczką Yūki Itō oraz Austriaczką Jacqueline Seifriedsberger[74].
Pod koniec sierpnia wystartowała w niemieckim Oberwiesenthal w ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego. W pierwszym konkursie zajęła drugie miejsce przegrywając z Emą Klinec[75], natomiast w drugim zwyciężyła[76]. Mimo nieobecności w ostatnich zawodach odbywanych w Oslo Takanashi wygrała klasyfikację generalną cyklu wraz ze Słowenką Klinec i Norweżkami Maren Lundby i Line Jahr[77].
Puchar Świata zaczęła konkursem 4 grudnia 2015 roku w Lillehammer, który wygrała[78]. W połowie tego miesiąca stawała na podium zawodów w Niżnym Tagile, kolejno na drugim, gdzie przegrała z Danielą Iraschko-Stolz[79] oraz na pierwszym następnego dnia[80]. Pierwsze starty w 2016 roku zaliczyła w połowie stycznia w Sapporo, gdzie zwycięstwo odniosła dwukrotnie[81][82]. Niecały tydzień później w Zaō zwyciężyła w pierwszym, jednoseryjnym konkursie indywidualnym[83]. Następnego dnia ponownie stanęła na najwyższym stopniu podium[84]. Na przestrzeni kolejnych dwóch tygodni triumfowała dwukrotnie w Oberstdorfie[85][86], w Oslo ustanawiając jednocześnie nowy rekord obiektu[87], a także podwójnie w Hinzenbach, gdzie zwycięstwo w pierwszym konkursie było czterdziestym w karierze[88][89]. W połowie lutego w słoweńskim Ljubnie pierwszy konkurs zakończyła na drugim miejscu przegrywając z Mają Vtič[90], a drugi poza podium, bo na czwartym miejscu[91]. Następnego tygodnia wygrała zawody w Lahti, które były jednocześnie sprawdzianem obiektu przed przyszłorocznymi mistrzostwami świata. Te zwycięstwo jednocześnie zapewniło jej po raz trzeci w karierze końcowy triumf w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[92]. Pod koniec lutego podczas ostatnich zawodów PŚ tego sezonu[93] w Ałmatach zwyciężyła dwukrotnie[94][95].
Po zakończeniu Pucharu Świata Takanashi wystartowała w krajowych zawodach w Sapporo, które wygrała[96].
2016/2017[edytuj | edytuj kod]
16 lipca 2016 roku wygrała rozpoczynający Letnie Grand Prix konkurs w Courchevel przed Austriaczką Chiarą Hölzl i Yūki Itō[97]. We wrześniu odniosła dwa zwycięstwa w Czajkowskim. Dzięki nim z kompletem punktów zwyciężyła po raz piąty z rzędu klasyfikację generalną Letniego Grand Prix[98][99].
W drugim oraz trzecim dniu grudnia zainaugurowała starty w Pucharze Świata zwycięstwami w Lillehammer[100][101]. Podczas następnych zawodów cyklu w Niżnym Tagile w pierwszym konkursie stanęła na trzecim stopniu podium przegrywając z Danielą Iraschko-Stolz i z Maren Lundby[102]. W drugim konkursie odniosła zwycięstwo[103]. Następne starty miały miejsce już na początku stycznia 2017 roku w Oberstdorfie na skoczni dużej, gdzie dwukrotnie zajęła pierwsze miejsce[104][105]. Tydzień później w pierwszym konkursie w Sapporo zajęła drugie miejsce plasując się za Yūki Itō[106]. Dzień później w drugim konkursie sklasyfikowana została na czwartym miejscu[107]. Kolejne zawody rozgrywane w Zaō zakończyła na miejscach kolejno piątym[108] oraz drugim ponownie przegrywając z Itō[109]. W Râșnovie pierwszy konkurs zakończyła na drugiej pozycji za Maren Lundby[110]. Drugi natomiast okazał się być jej pięćdziesiątym zwycięstwem w karierze[111]. W lutym w Hinzenbach dwukrotnie stanęła na najwyższym stopniu podium[112][113]. Następne zawody w Ljubnie odbyły się bez jej udziału[114]. W połowie miesiąca wystartowała w przedolimpijskiej próbie w południowokoreańskim Pjongczang. Pierwszy konkurs zakończyła na drugim miejscu i zapewniła sobie zwycięstwo w Pucharze Świata po raz czwarty w karierze[115]. W drugim konkursie zajęła pierwsze miejsce[116].
Pod koniec lutego wystartowała w Mistrzostwach Świata 2017 w Lahti. W konkursie indywidualnym zdobyła brązowy medal, straciwszy do zwyciężczyni Cariny Vogt ponad trzy punkty[117]. Dwa dni później w konkursie drużyn mieszanych zajęła trzecie miejsce wraz z Taku Takeuchim, Yūki Itō oraz z Daikim Itō[118].
Po mistrzostwach świata wystartowała krajowych zawodach o puchar burmistrza miasta Sapporo. W konkursie na skoczni normalnej zajęła drugie miejsce, a na skoczni dużej zajęła pierwsze miejsce ex aequo z Itō[119]. Wystartowała też w finałowym konkursie Pucharu Świata w Oslo, gdzie stanęła na drugim stopniu podium[120].
2017/2018[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
.jpg)
Sezon zaczęła 11 sierpnia 2017 roku startem w konkursie Letniego Grand Prix w Courchevel, w których zajęła drugie miejsce przegrywając z Kathariną Althaus[121]. Tydzień później w kwalifikacjach do pierwszego konkursu we Frenštácie została zdyskwalifikowana za nieprzepisową długość nart, przez co nie mogła wystartować w konkursie[122]. Następnego dnia zwyciężyła w kwalifikacjach oraz w konkursie indywidualnym ustanawiając przy tym nowy rekord skoczni[123]. W pierwszej połowie września w Czajkowskim zwyciężyła w obu konkursach zapewniając sobie szósty triumf w Letnim Grand Prix[124][125].
1 grudnia 2017 roku wystartowała w turnieju Lillehammer Triple w ramach Pucharu Świata w Lillehammer. Pierwszy konkurs zakończyła na czwartym miejscu tracąc do podium dwie dziesiąte punktu[126]. W drugim konkursie ponownie uplasowała się na czwartej pozycji[127], natomiast trzeci konkurs indywidualny, który rozegrany został na skoczni dużej zakończyła na trzecim miejscu. W klasyfikacji generalnej turnieju zajęła trzecie miejsce[128].
Dwa tygodnie później w Hinterzarten zwyciężyła w konkursie drużynowym razem z Yūki Itō, Kaori Iwabuchi i Yūką Setō[129]. Następnego dnia w konkursie indywidualnym zajęła trzecie miejsce[130]. Następny swój start zaliczyła w połowie stycznia 2018 roku w Sapporo, gdzie w pierwszym konkursie stanęła na najniższym stopniu podium[131], a w drugim konkursie na drugim jego stopniu[132]. Kolejne zawody, które rozgrywane były w Zaō zakończyła kolejno na czwartym[133] oraz na trzecim miejscu[134]. W rozgrywanym tam drugim w sezonie konkursie drużynowym podobnie jak w pierwszym stanęła na najwyższym stopniu podium w niezmienionym składzie[135]. Pod koniec miesiąca w Ljubnie plasowała się na trzecim[136] i czwartym miejscu[137].
12 lutego 2018 roku wystartowała w konkursie indywidualnym na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 odbywających się w Pjongczang. Konkurs ten zakończyła na trzecim miejscu zdobywając brązowy medal. Do zwyciężczyni straciła ponad dwadzieścia punktów[138].
Po zakończeniu zimowych igrzysk powróciła do startów w Pucharze Świata występem w Râșnovie, gdzie w oba konkursy zakończyła poza podium. W pierwszym była siódma[139], a w drugim czwarta[140]. W Oslo sklasyfikowana została na miejscu czwartym[141]. W finałowych konkursach Pucharu Świata w Oberstdorfie odniosła swoje pierwsze i jedyne zwycięstwa w tym sezonie[142][143].
2018/2019[edytuj | edytuj kod]
Sezon zainaugurowała 28 lipca 2018 roku konkursem w Hinterzarten w ramach Letniego Grand Prix, w którym zwyciężyła[144]. Dwa tygodnie później na skoczni dużej w Courchevel zwyciężyła ponownie[145]. W drugiej połowie sierpnia we Frenštácie Takanashi zwyciężyła w obu konkursach[146][147]. We wrześniu w Czajkowskim zwyciężyła w konkursie drużyn mieszanych z Nozomi Maruyamą, Yukiyą Satō oraz z Junshirō Kobayashim przed Słowenią i Norwegią[148]. W jednoseryjnym konkursie indywidualnym rozegranym dzień później zajęła trzecie miejsce przegrywając z Maren Lundby i Emą Klinec[149]. 2 października w Klingenthal zajęła piąte miejsce w kwalifikacjach do konkursu[150], który został odwołany. Cykl zakończyła siódmym triumfem w Letnim Grand Prix z rzędu[151].
Na przełomie listopada i grudnia 2018 roku wzięła udział w drugiej edycji Lillehammer Triple rozpoczynającej Puchar Świata. Pierwszy konkurs indywidualny zakończyła na trzecim miejscu[152]. W drugim konkursie została zdyskwalifikowana za niezgodny z regulaminem kombinezon[153]. W trzecim konkursie rozgrywanym na skoczni dużej była jedenasta. Cały turniej zakończyła na dwudziestej ósmej pozycji[154].
Po dwóch tygodniach wystartowała w Prémanon, gdzie w pierwszym konkursie była druga za Kathariną Althaus[155]. Drugi konkurs zakończyła na trzeciej lokacie. Było to jej dziewięćdziesiąte podium w karierze[156]. W pierwszej połowie stycznia 2019 roku w Sapporo sklasyfikowana została na miejscu jedenastym w pierwszym konkursie[157], a w kolejnym na ósmym[158]. W Zaō pierwszy konkurs zakończyła na drugim miejscu przegrywając z Danielą Iraschko-Stolz[159]. Drugi skończyła poza podium, na szóstym miejscu[160]. Również odbywający się tam konkurs drużynowy zakończyła na trzecim miejscu w składzie z Yūki Itō, Yūką Setō i Kaori Iwabuchi[161]. Tydzień później w Râșnovie w pierwszym konkursie była trzecia za Althaus i Lundby[162]. Na podium ponownie stanęła w drugim konkursie w Hinzenbach 3 lutego, zajmując drugie miejsce[163]. W Ljubnie pierwszy konkurs zakończyła na drugim miejscu[164], zaś w drugim konkursie odniosła pierwsze zwycięstwo w sezonie[165]. Drugi w sezonie konkurs drużynowy zakończyła na czwartym miejscu[166]. W połowie miesiąca w Oberstdorfie zajmowała miejsca kolejno czwarte[167] i trzecie[168].
Pod koniec lutego wystartowała w Mistrzostwach Świata 2019 w Seefeld. 26 lutego wraz z drużyną ukończyła konkurs drużynowy na miejscu szóstym[169]. Konkurs indywidualny rozegrany dzień później zakończyła na miejscu szóstym[170]. Drugiego marca wystartowała także w konkursie drużyn mieszanych, zajmując piątą lokatę[171].
Po mistrzostwach świata wystartowała w premierowej edycji kobiecego Raw Air. Najlepszy swój występ zaliczyła w Oslo, gdzie prolog zakończyła na miejscu czwartym[172] a konkurs na piątym[173]. Najgorszy rezultat zanotowała w prologu w Trondheim, gdzie była dziewiętnasta. Cykl zakończyła na miejscu siódmym[174].
Sezon zakończyła startem w kolejnym nowym turnieju – Blue Bird, który składał się z czterech konkurencji. Pierwszy oraz drugi konkurs w Niżnym Tagile Takanashi kończyła na miejscach dziewiątym[175] oraz szóstym[176]. W Czajkowskim w pierwszym konkursie znalazła się na trzecim stopniu podium[177]. Drugi, finałowy konkurs ukończyła na miejscu ósmym. W końcowej klasyfikacji turnieju zajęła szóste miejsce, zaś w Pucharze Świata sklasyfikowana została na czwartym miejscu[178].
2019/2020[edytuj | edytuj kod]
26 lipca 2019 roku wystartowała w Hinterzarten w ramach Letniego Grand Prix. Z czteropunktową przewagą nad Maren Lundby wygrała konkurs indywidualny[179]. W rozegranym dzień później konkursie drużyn mieszanych zajęła drugie miejsce wraz z Nozomi Maruyamą, Junshirō Kobayashim i Keiichim Satō[180]. Dwa tygodnie później w Courchevel ponownie stanęła na najwyższym stopniu podium. Było to jej dwudzieste piąte zwycięstwo w karierze w Letnim Grand Prix[181]. Nie wzięła udziału w ostatnim konkursie we Frenštácie, który wygrała Nika Križnar i zrównała się z nią w klasyfikacji generalnej cyklu. Jednak ze względu na ilość zwycięstw w sezonie to Takanashi po raz ósmy wygrała klasyfikację generalną Letniego Grand Prix[182].
W połowie września wystartowała w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer. Konkurs ten wygrała z przewagą ponad trzydziestu punktów nad drugą zawodniczką[183].
7 grudnia wystartowała w inaugurującym nowy sezon Pucharu Świata konkursie w Lillehammer, w którym zajęła miejsce pod koniec czołowej dziesiątki[184]. Następnego dnia uplasowała się na najniższym stopniu podium[185].
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
2014  Soczi / Krasnaja Polana | – | 4. miejsce (K-95) |
2018  Pjongczang | – | brązowy medal (K-98) |
2022  Pekin / Zhangjiakou | – | 4. miejsce (K-95) |
Drużynowo[edytuj | edytuj kod]
| 2022 Pekin / Zhangjiakou | – | 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[a] |
Starty Sary Takanashi na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 11 lutego | 2014 | Soczi / Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | ind. | 100,0 m | 98,5 m | 243,0 pkt | 4,4 pkt | Carina Vogt |
3. | 12 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | ind. | 103,5 m | 103,5 m | 243,8 pkt | 20,8 pkt | Maren Lundby |
| 4. | 5 lutego | 2022 | Pekin / Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | ind. | 98,5 m | 100,0 m | 224,1 pkt | 14,9 pkt | Urša Bogataj |
| 4. | 7 lutego | 2022 | Pekin / Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[a] | DSQ | 98,5 m | 836,3 pkt (118,9 pkt) | 165,2 pkt | Słowenia |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
2011  Oslo | – | 6. miejsce (K-95) |
2013  Val di Fiemme / Predazzo | – | srebrny medal (K-95) |
2015  Falun | – | 4. miejsce (K-90) |
2017  Lahti | – | brązowy medal (K-90) |
2019  Seefeld | – | 6. miejsce (K-99) |
2021  Oberstdorf | – | brązowy medal (K-95), srebrny medal (K-120) |
2023  Planica | – | 20. miejsce (K-95) |
Drużynowo[edytuj | edytuj kod]
| 2013 Val di Fiemme / Predazzo | – | złoty medal (K-95, drużyna mieszana)[b] |
| 2015 Falun | – | brązowy medal (K-90, drużyna mieszana)[c] |
| 2017 Lahti | – | brązowy medal (K-90, drużyna mieszana)[d] |
| 2019 Seefeld | – | 6. miejsce (K-99)[e], 5. miejsce (K-99, drużyna mieszana)[f] |
| 2021 Oberstdorf | – | 4. miejsce (K-95)[g], 5. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[h] |
Starty Sary Takanashi na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 25 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | ind. | 92,0 m | 93,0 m | 195,0 pkt | 36,7 pkt | Daniela Iraschko-Stolz |
2. | 22 lutego | 2013 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | ind. | 104,5 m | 103,0 m | 251,0 pkt | 2,7 pkt | Sarah Hendrickson |
1. | 24 lutego | 2013 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[b] | 101,5 m | 106,5 m | 1011,0 pkt (267,5 pkt) | – | |
| 4. | 20 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | ind. | 90,0 m | 93,0 m | 228,3 pkt | 8,6 pkt | Carina Vogt |
3. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[c] | 96,5 m | 93,0 m | 888,3 pkt (226,3 pkt) | 29,6 pkt | Niemcy |
| 3. | 24 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | ind. | 98,0 m | 95,0 m | 251,1 pkt | 3,5 pkt | Carina Vogt |
| 3. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[d] | 90,0 m | 89,5 m | 979,7 pkt (237,6 pkt) | 55,8 pkt | Niemcy |
| 6. | 26 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż.[e] | 101,0 m | 93,5 m | 806,1 pkt (211,5 pkt) | 92,8 pkt | Niemcy |
| 6. | 27 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | ind. | 101,5 m | 102,0 m | 236,7 pkt | 22,9 pkt | Maren Lundby |
| 5. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. miesz.[f] | 91,0 m | 99,5 m | 928,6 pkt (210,8 pkt) | 83,6 pkt | Niemcy |
| 3. | 25 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | ind. | 104,0 m | 100,0 m | 276,3 pkt | 3,3 pkt | Ema Klinec |
| 4. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż.[g] | 94,5 m | 98,0 m | 877,5 pkt (250,3 pkt) | 81,8 pkt | Austria |
| 5. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[h] | 99,5 m | 102,0 m | 940,3 pkt (259,3 pkt) | 60,5 pkt | Niemcy |
| 2. | 3 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | ind. | 126,0 m | 134,0 m | 287,9 pkt | 8,7 pkt | Maren Lundby |
| 20. | 23 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | ind. | 93,5 m | 89,0 m | 210,9 pkt | 38,2 pkt | Katharina Althaus |
Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]
Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
| 2010 Hinterzarten | – | 7. miejsce (K-95) |
2011  Otepää | – | 6. miejsce (K-90) |
2012  Erzurum | – | złoty medal (K-95) |
2013  Liberec | – | złoty medal (K-90) |
| 2014 Val di Fiemme / Predazzo | – | złoty medal (K-95) |
Drużynowo[edytuj | edytuj kod]
| 2012 Erzurum | – | złoty medal (K-95)[i] |
| 2013 Liberec | – | 5. miejsce (K-90)[j] |
| 2014 Val di Fiemme / Predazzo | – | złoty medal (K-95)[k] |
Starty Sary Takanashi na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7. | 29 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | ind. | 97,5 m | 98,5 m | 238,5 pkt | 29,0 pkt | Elena Runggaldier |
| 6. | 27 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | ind. | 94,5 m | 90,0 m | 235,5 pkt | 22,0 pkt | Coline Mattel |
1. | 23 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | ind. | 108,5 m | 107,5 m | 276,5 pkt | – | |
| 1. | 25 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | druż.[i] | 103,0 m | 104,5 m | 968,0 pkt (260,5 pkt) | – | |
| 1. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | ind. | 98,5 m | 102,0 m | 268,0 pkt | – | |
| 5. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[j] | 101,5 m | 97,5 m | 726,5 pkt (264,5 pkt) | 282,5 pkt | Słowenia |
| 1. | 28 stycznia | 2014 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | ind. | 100,5 m | 100,5 m | 262,9 pkt | – | |
| 1. | 30 stycznia | 2014 | Val di Fiemme / Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż.[k] | 104,5 m | 99,0 m | 919,0 pkt (261,5 pkt) | – | |
Igrzyska olimpijskie młodzieży[edytuj | edytuj kod]
Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
| 2012 Innsbruck | – | złoty medal (K-68) |
Starty Sary Takanashi na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 14 stycznia | 2012 | Innsbruck | Toni-Seelos | K-68 | HS-75 | 76,5 m | 76,5 m | 269,3 pkt | – | |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce[186] |
|---|---|
| 2011/2012 | 3. |
| 2012/2013 | 1. |
| 2013/2014 | 1. |
| 2014/2015 | 2. |
| 2015/2016 | 1. |
| 2016/2017 | 1. |
| 2017/2018 | 3. |
| 2018/2019 | 4. |
| 2019/2020 | 4. |
| 2020/2021 | 2. |
| 2021/2022 | 5. |
| 2022/2023 | 10. |
| 2023/2024 | 9. |
Miejsca na podium w konkursach PŚ[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
| 2011/2012 | 1 | 6 | – | 7 |
| 2012/2013 | 8 | 4 | 1 | 13 |
| 2013/2014 | 15 | 2 | 1 | 18 |
| 2014/2015 | 6 | 1 | 3 | 10 |
| 2015/2016 | 14 | 2 | – | 16 |
| 2016/2017 | 6 | 5 | 1 | 11 |
| 2017/2018 | 2 | 1 | 5 | 8 |
| 2018/2019 | 1 | 4 | 5 | 10 |
| 2019/2020 | 1 | 1 | 1 | 3 |
| 2020/2021 | 3 | 4 | 2 | 7 |
| 2021/2022 | 3 | – | 1 | 4 |
| 2022/2023 | – | – | 2 | 2 |
| 2023/2024 | – | 1 | – | 1 |
| Razem | 63 | 31 | 22 | 116 |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 3 marca | 2012 |  Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 102,5 m | – | 124,9 pkt | [187] |
| 2. | 24 listopada | 2012 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 98,0 m | 265,2 pkt | [188] |
| 3. | 14 grudnia | 2012 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 86,5 m | 91,5 m | 241,0 pkt | [189] |
| 4. | 5 stycznia | 2013 | Schonach | Langenwaldschanze | K-95 | HS-106 | 96,5 m | 96,5 m | 242,1 pkt | [190] |
| 5. | 13 stycznia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 98,0 m | 105,0 m | 247,5 pkt | [191] |
| 6. | 9 lutego | 2013 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 93,5 m | 228,0 pkt | [192] |
| 7. | 10 lutego | 2013 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 102,0 m | 94,0 m | 240,4 pkt | [193] |
| 8. | 16 lutego | 2013 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 88,5 m | 88,0 m | 245,1 pkt | [194] |
| 9. | 17 lutego | 2013 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 89,5 m | 92,0 m | 266,9 pkt | [195] |
| 10. | 7 grudnia | 2013 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 102,0 m | 96,5 m | 286,0 pkt | [196] |
| 11. | 21 grudnia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 101,0 m | 105,0 m | 266,8 pkt | [197] |
| 12. | 22 grudnia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 96,0 m | 98,5 m | 239,9 pkt | [198] |
| 13. | 3 stycznia | 2014 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 99,0 m | 96,5 m | 232,6 pkt | [199] |
| 14. | 11 stycznia | 2014 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 99,0 m | 94,5 m | 254,5 pkt | [200] |
| 15. | 12 stycznia | 2014 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 91,0 m | 237,1 pkt | [201] |
| 16. | 18 stycznia | 2014 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 104,0 m | – | 110,8 pkt | [202] |
| 17. | 19 stycznia | 2014 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 98,0 m | – | 127,5 pkt | [203] |
| 18. | 1 lutego | 2014 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 87,0 m | 90,0 m | 231,7 pkt | [204] |
| 19. | 2 lutego | 2014 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 88,5 m | 92,5 m | 245,2 pkt | [205] |
| 20. | 1 marca | 2014 |  Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 100,5 m | 99,0 m | 252,0 pkt | [206] |
| 21. | 2 marca | 2014 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 85,0 m | 93,5 m | 230,4 pkt | [207] |
| 22. | 8 marca | 2014 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 128,5 m | 257,6 pkt | [208] |
| 23. | 15 marca | 2014 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | 90,5 m | 91,0 m | 228,0 pkt | [209] |
| 24. | 22 marca | 2014 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 135,0 m | 132,5 m | 271,6 pkt | [210] |
| 25. | 10 stycznia | 2015 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 98,0 m | 249,9 pkt | [211] |
| 26. | 11 stycznia | 2015 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 87,0 m | 97,0 m | 236,3 pkt | [212] |
| 27. | 8 lutego | 2015 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 95,0 m | – | 121,4 pkt | [213] |
| 28. | 14 lutego | 2015 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 88,0 m | 90,0 m | 248,5 pkt | [214] |
| 29. | 15 lutego | 2015 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 88,5 m | 89,5 m | 244,9 pkt | [215] |
| 30. | 13 marca | 2015 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 128,0 m | 127,0 m | 263,8 pkt | [216] |
| 31. | 4 grudnia | 2015 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 97,5 m | 251,7 pkt | [217] |
| 32. | 13 grudnia | 2015 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 99,0 m | 257,1 pkt | [218] |
| 33. | 16 stycznia | 2016 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 98,0 m | 265,6 pkt | [219] |
| 34. | 17 stycznia | 2016 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 94,0 m | 257,8 pkt | [220] |
| 35. | 22 stycznia | 2016 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 106,0 m | – | 143,4 pkt | [221] |
| 36. | 23 stycznia | 2016 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 94,5 m | 100,0 m | 241,3 pkt | [222] |
| 37. | 30 stycznia | 2016 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 104,0 m | 107,0 m | 278,5 pkt | [223] |
| 38. | 31 stycznia | 2016 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 102,5 m | 97,0 m | 271,2 pkt | [224] |
| 39. | 4 lutego | 2016 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 137,5 m | 136,0 m | 305,8 pkt | [225] |
| 40. | 6 lutego | 2016 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 93,5 m | 93,0 m | 257,2 pkt | [226] |
| 41. | 7 lutego | 2016 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 98,0 m | 90,0 m | 260,1 pkt | [227] |
| 42. | 19 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 96,5 m | 99,5 m | 251,3 pkt | [228] |
| 43. | 27 lutego | 2016 |  Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | 101,0 m | 103,0 m | 252,6 pkt | [229] |
| 44. | 28 lutego | 2016 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | 96,5 m | 102,0 m | 236,9 pkt | [230] |
| 45. | 2 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 95,0 m | 98,5 m | 271,3 pkt | [231] |
| 46. | 3 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 98,0 m | 268,1 pkt | [232] |
| 47. | 11 grudnia | 2016 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 92,5 m | 98,5 m | 260,7 pkt | [233] |
| 48. | 7 stycznia | 2017 | Oberstdorf | Schattenberg | K-120 | HS-137 | 131,0 m | 129,0 m | 283,4 pkt | [234] |
| 49. | 8 stycznia | 2017 | Oberstdorf | Schattenberg | K-120 | HS-137 | 124,0 m | 129,0 m | 263,0 pkt | [235] |
| 50. | 29 stycznia | 2017 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 97,5 m | 247,3 pkt | [236] |
| 51. | 4 lutego | 2017 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 87,5 m | 91,0 m | 242,1 pkt | [237] |
| 52. | 5 lutego | 2017 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 89,0 m | 92,0 m | 254,8 pkt | [238] |
| 53. | 16 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | 99,5 m | 97,0 m | 215,1 pkt | [239] |
| 54. | 24 marca | 2018 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 100,5 m | 96,5 m | 227,1 pkt | [240] |
| 55. | 25 marca | 2018 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 99,0 m | 102,5 m | 250,4 pkt | [241] |
| 56. | 10 lutego | 2019 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 89,5 m | 82,5 m | 223,9 pkt | [242] |
| 57. | 9 marca | 2020 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 120,5 m | 127,5 m | 296,9 pkt | [243] |
| 58. | 6 lutego | 2021 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 90,0 m | 90,0 m | 238,4 pkt | [244] |
| 59. | 7 lutego | 2021 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 89,0 m | 92,5 m | 234,1 pkt | [245] |
| 60. | 19 lutego | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 92,0 m | 99,0 m | 239,2 pkt | [246] |
| 61. | 1 stycznia | 2022 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 95,0 m | 89,0 m | 266,8 pkt | [247] |
| 62. | 2 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 130,0 m | 132,0 m | 291,5 pkt | [248] |
| 63. | 6 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 128,0 m | 263,9 pkt | [249] |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni | Przypisy |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 8 stycznia | 2012 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 100,5 m | 99,5 m | 242,6 pkt | 2. | 30,6 pkt | Sarah Hendrickson | [250] |
| 2. | 11 lutego | 2012 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 86,5 m | 88,5 m | 245,2 pkt | 2. | 1,3 pkt | Sarah Hendrickson | [251] |
| 3. | 12 lutego | 2012 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 90,0 m | 90,5 m | 246,7 pkt | 2. | 12,9 pkt | Sarah Hendrickson | [252] |
| 4. | 3 marca | 2012 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 102,5 m | – | 124,9 pkt | 1. | – | [187] | |
| 5. | 3 marca | 2012 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 99,5 m | 252,7 pkt | 2. | 1,1 pkt | Sarah Hendrickson | [253] |
| 6. | 4 marca | 2012 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 99,5 m | 89,5 m | 234,2 pkt | 2. | 14,9 pkt | Sarah Hendrickson | [254] |
| 7. | 9 marca | 2012 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 100,5 m | 108,0 m | 250,7 pkt | 2. | 3,4 pkt | Sarah Hendrickson | [255] |
| 8. | 24 listopada | 2012 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 98,0 m | 265,2 pkt | 1. | – | [188] | |
| 9. | 8 grudnia | 2012 | Soczi | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | 106,0 m | 104,0 m | 258,0 pkt | 2. | 6,2 pkt | Sarah Hendrickson | [256] |
| 10. | 9 grudnia | 2012 | Soczi | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | 97,0 m | 91,5 m | 228,9 pkt | 3. | 2,2 pkt | Daniela Iraschko Coline Mattel | [257] |
| 11. | 14 grudnia | 2012 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 86,5 m | 91,5 m | 241,0 pkt | 1. | – | [189] | |
| 12. | 5 stycznia | 2013 | Schonach | Langenwaldschanze | K-95 | HS-106 | 96,5 m | 96,5 m | 242,1 pkt | 1. | – | [190] | |
| 13. | 12 stycznia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 99,0 m | 98,0 m | 242,4 pkt | 2. | 1,2 pkt | Sarah Hendrickson | [258] |
| 14. | 13 stycznia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 98,0 m | 105,0 m | 247,5 pkt | 1. | – | [191] | |
| 15. | 9 lutego | 2013 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 93,5 m | 228 pkt | 1. | – | [192] | |
| 16. | 10 lutego | 2013 | Zaō | Yamagata | K-90 | HS-100 | 102,0 m | 94,0 m | 240,4 pkt | 1. | – | [193] | |
| 17. | 16 lutego | 2013 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 88,5 m | 88,0 m | 245,1 pkt | 1. | – | [194] | |
| 18. | 17 lutego | 2013 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 89,5 m | 92,0 m | 266,9 pkt | 1. | – | [195] | |
| 19. | 15 marca | 2013 | Trondheim | Granåsen | K-90 | HS-105 | 105,0 m | 100,0 m | 274,9 pkt | 2. | 8,1 pkt | Sarah Hendrickson | [259] |
| 20. | 17 marca | 2013 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 134,0 m | 133,5 m | 260,8 pkt | 2. | 2,0 pkt | Sarah Hendrickson | [260] |
| 21. | 7 grudnia | 2013 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 102,0 m | 96,5 m | 286,0 pkt | 1. | – | [196] | |
| 22. | 21 grudnia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 101,0 m | 105,0 m | 266,8 pkt | 1. | – | [197] | |
| 23. | 22 grudnia | 2013 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 96,0 m | 98,5 m | 239,9 pkt | 1. | – | [198] | |
| 24. | 3 stycznia | 2014 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 99,0 m | 96,5 m | 232,6 pkt | 1. | – | [199] | |
| 25. | 4 stycznia | 2014 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 100,0 m | 101,5 m | 249,2 pkt | 3. | 6,1 pkt | Irina Awwakumowa | [261] |
| 26. | 11 stycznia | 2014 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 99,0 m | 94,5 m | 254,5 pkt | 1. | – | [200] | |
| 27. | 12 stycznia | 2014 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 91,0 m | 237,1 pkt | 1. | – | [201] | |
| 28. | 18 stycznia | 2014 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 104,0 m | – | 110,8 pkt | 1. | – | [202] | |
| 29. | 19 stycznia | 2014 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 98,0 m | – | 127,5 pkt | 1. | – | [203] | |
| 30. | 25 stycznia | 2014 | Planica | Srednija velikanka | K-95 | HS-104 | 97,0 m | 98,0 m | 249,3 pkt | 2. | 12,2 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [262] |
| 31. | 26 stycznia | 2014 | Planica | Srednija velikanka | K-95 | HS-104 | 101,5 m | 98,5 m | 246,8 pkt | 2. | 3,0 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [263] |
| 32. | 1 lutego | 2014 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 87,0 m | 90,0 m | 231,7 pkt | 1. | – | [204] | |
| 33. | 2 lutego | 2014 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 88,5 m | 92,5 m | 245,2 pkt | 1. | – | [205] | |
| 34. | 1 marca | 2014 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 100,5 m | 99,0 m | 252,0 pkt | 1. | – | [206] | |
| 35. | 2 marca | 2014 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 85,0 m | 93,5 m | 230,4 pkt | 1. | – | [207] | |
| 36. | 8 marca | 2014 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 128,5 m | 257,6 pkt | 1. | – | [208] | |
| 37. | 15 marca | 2014 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | 90,5 m | 91,0 m | 228,0 pkt | 1. | – | [209] | |
| 38. | 22 marca | 2014 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 135,0 m | 132,5 m | 271,6 pkt | 1. | – | [210] | |
| 39. | 5 grudnia | 2014 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 93,5 m | 97,0 m | 265,1 pkt | 3. | 2,2 pkt | Špela Rogelj | [264] |
| 40. | 10 stycznia | 2015 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 98,0 m | 249,9 pkt | 1. | – | [211] | |
| 41. | 11 stycznia | 2015 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 87,0 m | 97,0 m | 236,3 pkt | 1. | – | [212] | |
| 42. | 24 stycznia | 2015 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 96,0 m | 95,5 m | 232,1 pkt | 3. | 13,1 pkt | Carina Vogt | [265] |
| 43. | 31 stycznia | 2015 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 88,0 m | 89,5 m | 236,0 pkt | 3. | 15,4 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [266] |
| 44. | 7 lutego | 2015 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 94,0 m | 94,0 m | 234,9 pkt | 2. | 4,2 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [267] |
| 45. | 8 lutego | 2015 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 95,0 m | – | 121,4 pkt | 1. | – | [213] | |
| 46. | 14 lutego | 2015 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 88,0 m | 90,0 m | 248,5 pkt | 1. | – | [214] | |
| 47. | 15 lutego | 2015 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 88,5 m | 89,5 m | 244,9 pkt | 1. | – | [215] | |
| 48. | 13 marca | 2015 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 128,0 m | 127,0 m | 263,8 pkt | 1. | – | [216] | |
| 49. | 4 grudnia | 2015 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 97,5 m | 251,7 pkt | 1. | – | [217] | |
| 50. | 12 grudnia | 2015 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 95,0 m | 90,0 m | 238,6 pkt | 2. | 4,0 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [268] |
| 51. | 13 grudnia | 2015 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 99,0 m | 257,1 pkt | 1. | – | [218] | |
| 52. | 16 stycznia | 2016 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 98,0 m | 265,6 pkt | 1. | – | [219] | |
| 53. | 17 stycznia | 2016 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 97,0 m | 94,0 m | 257,8 pkt | 1. | – | [220] | |
| 54. | 22 stycznia | 2016 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 106,0 m | – | 143,4 pkt | 1. | – | [221] | |
| 55. | 23 stycznia | 2016 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-100 | 94,5 m | 100,0 m | 241,3 pkt | 1. | – | [222] | |
| 56. | 30 stycznia | 2016 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 104,0 m | 107,0 m | 278,5 pkt | 1 | – | [223] | |
| 57. | 31 stycznia | 2016 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 102,5 m | 97,0 m | 271,2 pkt | 1 | – | [224] | |
| 58. | 4 lutego | 2016 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 137,5 m | 136,0 m | 305,8 pkt | 1. | – | [225] | |
| 59. | 6 lutego | 2016 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 93,5 m | 93,0 m | 257,2 pkt | 1. | – | [226] | |
| 60. | 7 lutego | 2016 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 98,0 m | 90,0 m | 260,1 pkt | 1. | – | [227] | |
| 61. | 13 lutego | 2016 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 91,5 m | 91,5 m | 263,2 pkt | 2. | 4,5 pkt | Maja Vtič | [269] |
| 62. | 19 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 96,5 m | 99,5 m | 251,3 pkt | 1. | – | [228] | |
| 63. | 27 lutego | 2016 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | 101,0 m | 103,0 m | 252,6 pkt | 1. | – | [229] | |
| 64. | 28 lutego | 2016 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | 96,5 m | 102,0 m | 236,9 pkt | 1. | – | [230] | |
| 65. | 2 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 95,0 m | 99,5 m | 271,3 pkt | 1. | – | [231] | |
| 66. | 3 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 98,0 m | 268,1 pkt | 1. | – | [232] | |
| 67. | 10 grudnia | 2016 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 102,0 m | 86,0 m | 218,3 pkt | 3. | 11,3 pkt | Maren Lundby | [270] |
| 68. | 11 grudnia | 2016 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 92,5 m | 98,5 m | 250,7 pkt | 1. | – | [233] | |
| 69. | 7 stycznia | 2017 | Oberstdorf | Schattenberg | K-120 | HS-137 | 131,0 m | 129,0 m | 283,4 pkt | 1. | – | [234] | |
| 70. | 8 stycznia | 2017 | Oberstdorf | Schattenberg | K-120 | HS-137 | 124,0 m | 129,0 m | 263,0 pkt | 1. | – | [235] | |
| 71. | 14 stycznia | 2017 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 93,0 m | 92,0 m | 242,1 pkt | 2. | 12,2 pkt | Yūki Itō | [271] |
| 72. | 21 stycznia | 2017 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-103 | 99,5 m | 94,5 m | 226,2 pkt | 2. | 0,8 pkt | Yūki Itō | [272] |
| 73. | 28 stycznia | 2017 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 93,0 m | 98,0 m | 249,8 pkt | 2. | 9,2 pkt | Maren Lundby | [273] |
| 74. | 29 stycznia | 2017 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 97,5 m | 247,3 pkt | 1. | – | [236] | |
| 75. | 4 lutego | 2017 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 87,5 m | 91,0 m | 242,1 pkt | 1. | – | [237] | |
| 76. | 5 lutego | 2017 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 89,0 m | 92,0 m | 254,8 pkt | 1. | – | [238] | |
| 77. | 15 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | 97,5 m | 94,0 m | 224,9 pkt | 2. | 9,5 pkt | Yūki Itō | [274] |
| 78. | 16 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | 99,5 m | 97,0 m | 215,1 pkt | 1. | – | [239] | |
| 79. | 12 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 127,0 m | 124,5 m | 251 pkt | 2. | 7,7 pkt | Yūki Itō | [275] |
| 80. | 3 grudnia | 2017 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 137,0 m | 136,0 m | 275,8 pkt | 3. | 32,4 pkt | Katharina Althaus | [276] |
| 81. | 17 grudnia | 2017 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 98,0 m | 100,0 m | 248,8 pkt | 3. | 20,3 pkt | Maren Lundby | [277] |
| 82. | 13 stycznia | 2018 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 93,0 m | 93,0 m | 238,2 pkt | 3. | 14,7 pkt | Maren Lundby | [278] |
| 83. | 14 stycznia | 2018 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-100 | 90,0 m | 93,0 m | 231,4 pkt | 2. | 20,2 pkt | Maren Lundby | [279] |
| 84. | 21 stycznia | 2018 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-102 | 89,0 m | 91,0 m | 215,4 pkt | 3. | 30,5 pkt | Maren Lundby | [280] |
| 85. | 27 stycznia | 2018 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | K-94 | 84,0 m | 86,0 m | 236,3 pkt | 3. | 19,7 pkt | Maren Lundby | [281] |
| 86. | 24 marca | 2018 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 100,5 m | 96,5 m | 227,1 pkt | 1. | – | [240] | |
| 87. | 25 marca | 2018 | Oberstdorf | Schattenberg | K-95 | HS-106 | 99,0 m | 102,5 m | 250,4 pkt | 1. | – | [241] | |
| 88. | 30 listopada | 2018 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 88,5 m | 94,0 m | 240,2 pkt | 3. | 18,6 pkt | Juliane Seyfarth | [282] |
| 89. | 15 grudnia | 2018 |  Prémanon | Les Tuffes | K-81 | HS-90 | 87,5 m | 85,0 m | 250,7 pkt | 2. | 9,6 pkt | Katharina Althaus | [283] |
| 90. | 16 grudnia | 2018 | Prémanon | Les Tuffes | K-81 | HS-90 | 83,0 m | 80,0 m | 233,3 pkt | 3. | 16,3 pkt | Katharina Althaus | [284] |
| 91. | 18 stycznia | 2019 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-102 | 92,0 m | 94,0 m | 203,5 pkt | 2. | 1,7 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [285] |
| 92. | 26 stycznia | 2019 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 92,0 m | 94,0 m | 236,8 pkt | 3. | 11,0 pkt | Maren Lundby | [286] |
| 93. | 3 lutego | 2019 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 88,0 m | 89,0 m | 241,2 pkt | 2. | 9,6 pkt | Maren Lundby | [287] |
| 94. | 8 lutego | 2019 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 90,0 m | 88,5 m | 263,7 pkt | 2. | 5,2 pkt | Maren Lundby | [282] |
| 95. | 10 lutego | 2019 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 89,5 m | 82,5 m | 223,9 pkt | 1. | – | [242] | |
| 96. | 17 lutego | 2019 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 122,5 m | 124,0 m | 250,3 pkt | 3. | 42,1 pkt | Maren Lundby | [288] |
| 97. | 23 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | 95,5 m | 94,5 m | 212,9 pkt | 3. | 6,1 pkt | Juliane Seyfarth | [289] |
| 98. | 8 grudnia | 2019 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 133,5 m | 126,5 m | 251,5 pkt | 3. | 15,6 pkt | Maren Lundby | [290] |
| 99. | 17 stycznia | 2020 | Zaō | Yamagata | K-95 | HS-102 | 92,5 m | 91,5 m | 215,0 pkt | 2. | 17,3 pkt | Eva Pinkelnig | [291] |
| 100. | 9 marca | 2020 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 120,5 m | 127,5 m | 296,9 pkt | 1. | – | [243] | |
| 101. | 18 grudnia | 2020 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | HS-98 | 88,0 m | 89,5 m | 240,1 pkt | 3. | 13,5 pkt | Marita Kramer | [292] |
| 102. | 31 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,5 m | 134,5 m | 263,5 pkt | 2. | 2,2 pkt | Marita Kramer | [293] |
| 103. | 6 lutego | 2021 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 90,0 m | 90,0 m | 238,4 pkt | 1. | – | [244] | |
| 104. | 7 lutego | 2021 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 89,0 m | 92,5 m | 234,1 pkt | 1. | – | [245] | |
| 105. | 18 lutego | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 88,0 m | 93,5 m | 232,9 pkt | 2. | 2,8 pkt | Nika Križnar | [294] |
| 106. | 19 lutego | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 92,0 m | 99,0 m | 239,2 pkt | 1. | – | [246] | |
| 107. | 20 marca | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 92,5 m | 95,5 m | 224,1 pkt | 2. | 8,0 pkt | Marita Kramer | [295] |
| 108. | 21 marca | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 95,5 m | 88,5 m | 230,0 pkt | 3. | 13,1 pkt | Marita Kramer | [296] |
| 109. | 26 marca | 2021 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 94,5 m | 94,5 m | 234,8 pkt | 2. | 23,3 pkt | Marita Kramer | [297] |
| 110. | 1 stycznia | 2022 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 95,0 m | 89,0 m | 266,8 pkt | 1. | – | [247] | |
| 111. | 2 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 130,0 m | 132,0 m | 291,5 pkt | 1. | – | [248] | |
| 112. | 5 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 124,0 m | 125,5 m | 237,7 pkt | 3. | 12,0 pkt | Silje Opseth | [298] |
| 113. | 6 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 128,0 m | 263,9 pkt | 1. | – | [249] | |
| 114. | 4 lutego | 2023 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 139,0 m | 141,5 m | 245,7 pkt | 3. | 18,7 pkt | Katharina Althaus | [299] |
| 115. | 5 lutego | 2023 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 137,5 m | 133,0 m | 222,6 pkt | 3. | 10,7 pkt | Yūki Itō | [300] |
| 116. | 3 lutego | 2024 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 119,5 m | 130,5 m | 157,3 pkt | 2. | 4,1 pkt | Jacqueline Seifriedsberger | [301] |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |  | |  | |  | | .svg){kind=small} | | .svg){kind=small} | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5 | 17 | 2 | - | - | - | - | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | 2 | 639 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |  | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 2 | 3 | 1 | 1 | 4 | 2 | 1 | 12 | 5 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 1297 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | |  | | |  |  | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 1 | 1 | 1 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1720 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3 | 1 | 1 | 7 | 3 | 5 | 3 | 8 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 973 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | .svg){kind=small} |  | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 4 | 1 | 1 | 1 | 1610 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 | 1 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 4 | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | - | - | 2 | 1 | 2 | 1455 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2017/2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 4 | 4 | 3 | 3 | 3 | 2 | 4 | 3 | 3 | 4 | 7 | 4 | 4 | 1 | 1 | 916 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2018/2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | |  | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||
| 3 | dq | 11 | 2 | 3 | 11 | 8 | 2 | 6 | 3 | 7 | 4 | 2 | 2 | 1 | 4 | 3 | 4 | 14 | 6 | 9 | 5 | 3 | 8 | 1190 | |||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2019/2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| 9 | 3 | 4 | 4 | 5 | 2 | 4 | 4 | 9 | 16 | 4 | 4 | 4 | 5 | 1 | 8 | 785 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3 | 4 | 7 | 2 | dq | 1 | 1 | 2 | 1 | 2 | 3 | 2 | 7 | 862 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2021/2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||
| 6 | 5 | 6 | 8 | 5 | 4 | 4 | 5 | 1 | - | - | - | - | 1 | 4 | 3 | 1 | 4 | 7 | 843 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2022/2023 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small} | | | | | | | | | | | | | | | | | | |
| ||||||||||||||||||||||||||||||