Terje Langli

Terje Langli

Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1965 Steinkjer
Klub	IL Heming
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	10.12 1986, Ramsau (13. miejsce - 15 km)
Pierwsze punkty w PŚ	10.12 1986, Ramsau (13. miejsce - 15 km)
Pierwsze podium w PŚ	10.03 1990, Örnsköldsvik (1. miejsce – 30 km)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Albertville 1992 Sztafeta brąz Albertville 1992 30 km Mistrzostwa świata złoto Val di Fiemme 1991 10 km złoto Val di Fiemme 1991 Sztafeta złoto Falun 1993 Sztafeta brąz Oberstdorf 1987 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów srebro Kuopio 1983 Sztafeta srebro Täsch 1985 Sztafeta Zakończenie kariery: 1996 r.

Terje Bjarte Langli (ur. 3 lutego 1965 r. w Steinkjer) – norweski biegacz narciarski, dwukrotny medalista olimpijski oraz czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Calgary. W swoim najlepszym indywidualnym występie na tych igrzyskach, w biegu na 15 km techniką klasyczną zajął 12. miejsce. Swoje największe olimpijskie sukcesy osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 r. Wraz z Vegardem Ulvangiem, Kristenem Skjeldalem i Bjørnem Dæhlie zdobył złoty medal w sztafecie 4x10 km. Ponadto na tych samych igrzyskach zdobył brązowy medal w biegu na 30 km techniką klasyczną. Lepsi od niego w tym biegu okazali się tylko jego rodacy: zwycięzca Vegard Ulvang oraz drugi na mecie Bjørn Dæhlie.

W 1987 r. zadebiutował na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Oberstdorfie. Razem z Ove Aunlim, Pålem Gunnarem Mikkelsplassem i Vegardem Ulvangiem zdobył brązowy medal w sztafecie. Na mistrzostwach świata w Lahti nie zdobył żadnego medalu. Zajął tam zaledwie 15. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym. Mistrzostwa świata w Val di Fiemme były najlepszymi w jego karierze. Został tam mistrzem świata w biegu na 10 km techniką klasyczną, a wraz z Øyvindem Skaanesem, Vegardem Ulvangiem i Bjørnem Dæhlie triumfował w sztafecie. Swój ostatni medal w karierze zdobył na mistrzostwach świata w Falun, gdzie wraz z kolegami po raz kolejny zwyciężył w sztafecie. W swoim najlepszym indywidualnym starcie, w biegu pościgowym, zajął 5. miejsce. Startował także na mistrzostwach świata w Thunder Bay, ale bez sukcesów. Zdołał jedynie zająć 22. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym.

Podczas mistrzostw świata juniorów w Kuopio w 1983 roku zajął 13. miejsce w biegu na 15 km, a w sztafecie zdobył srebrny medal^[1]. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Täsch był piąty na 15 km, a w sztafecie zdobył kolejny srebrny medal^[2].

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie 4 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, w tym dwa razy zwyciężył. W 1987 r. był mistrzem Norwegii na dystansie 15 km. W 1996 r. postanowił zakończyć karierę.

Jego była żona Inger Lise Hegge, również reprezentowała Norwegię w biegach narciarskich.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
12.	19 lutego	1988	Calgary	15 km stylem klasycznym	41:18,9	+1:40,4	Michaił Diewiatjarow
6.	22 lutego	1988	Calgary	Sztafeta 4x10 km[3]	1:43:58,6	+2:50,1	Szwecja
3.	10 lutego	1992	Albertville	30 km stylem klasycznym	1:22:27,8	+1:14,7	Vegard Ulvang
20.	13 lutego	1992	Albertville	10 km stylem klasycznym	27:36,0	+2:15,0	Vegard Ulvang
1.	18 lutego	1992	Albertville	Sztafeta 4x10 km[4]	1:39:26,0	-	-
18.	22 lutego	1992	Albertville	50 km stylem dowolnym	2:03:41,5	+7:50,5	Bjørn Dæhlie

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
6.	12 lutego	1987	Oberstdorf	30 km stylem klasycznym	1:24:30,1	+3:35,9	Thomas Wassberg
11.	15 lutego	1987	Oberstdorf	15 km stylem klasycznym	43:01,8	+52,5	Marco Albarello
3.	15 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta 4x10 km[5]	1:38:04,6	+43,6	Szwecja
15.	18 lutego	1989	Lahti	30 km stylem klasycznym	1:24:56,9	+2:48,6	Władimir Smirnow
4.	15 lutego	1989	Lahti	Sztafeta 4x10 km[6]	1:40:12,3	+1,8	Szwecja
4.	7 lutego	1991	Val di Fiemme	30 km stylem klasycznym	1:16:12,4	+28,4	Gunde Svan
1.	11 lutego	1991	Val di Fiemme	10 km stylem klasycznym	25:55,0	-	-
1.	15 lutego	1991	Val di Fiemme	Sztafeta 4x10 km[7]	1:39:47,3	-	-
6.	20 lutego	1993	Falun	30 km stylem klasycznym	1:17:33,6	+56,0	Bjørn Dæhlie
7.	22 lutego	1993	Falun	10 km stylem klasycznym	24:51,6	+32,3	Sture Sivertsen
5.	24 lutego	1993	Falun	10+15 km pościgowy	1:01:45,0	+1:40,1	Bjørn Dæhlie Władimir Smirnow
22.	9 marca	1995	Thunder Bay	30 km stylem klasycznym	1:15:52,3	+6:16,6	Władimir Smirnow

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwycięzca
13.	11 marca	1983	Kuopio	15 km stylem klasycznym	41:38,7	+2:04,7	Aleksandr Uszkalenko
2.	? marca	1983	Kuopio	Sztafeta 3x10 km[8]	1:22:16,4	+1:43,7	ZSRR
5.	14 lutego	1985	Täsch	15 km stylem klasycznym	40:01,6	+24,60	Giennadij Łazutin
2.	16 lutego	1985	Täsch	Sztafeta 3x10 km[9]	1:23:17,1	+0,5	ZSRR

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

• sezon 1986/1987: 27.
• sezon 1987/1988: 40.
• sezon 1988/1989: 10.
• sezon 1989/1990: 8.
• sezon 1990/1991: 6.
• sezon 1991/1992: 4.
• sezon 1992/1993: 10.
• sezon 1993/1994: 77.
• sezon 1994/1995: 34.
• sezon 1995/1996: 67.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	10 marca	1990	Örnsköldsvik	30 km stylem klasycznym	?	-	1	-
2.	11 lutego	1991	Val di Fiemme	10 km stylem klasycznym	25:55.0 min	-	1	-
3.	7 grudnia	1991	Silver Star	10 km stylem klasycznym	26:22,9	+20,3	3	Vegard Ulvang
4.	10 lutego	1992	Albertville	30 km stylem klasycznym	1:22:27,8	+1:14,7	3	Vegard Ulvang

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-15)]. (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]