Pałac w Niżankowicach
-1.JPG) Pałac w Niżankowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje | dwie |
| Rozpoczęcie budowy | XIX w. |
| Ukończenie budowy | XX w. |
| Kolejni właściciele | hr. Potocki, Kozłowscy |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°40′49″N 22°48′21″E/49,680278 22,805833 | |
Pałac w Niżankowicach (pierwotnie w Zabłotcach) – pałac wybudowany na przełomie XIX i XX w. w Niżankowicach[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Piętrowy pałac pierwotnie hrabiego Potockiego[2] kryty dachem czterospadowym znajduje się w centrum dawnej wsi Zabłotce[1]. Po lewej stronie dostawiona dwupiętrowa wieża z głównym wejściem, ozdobiona u szczytu frontonem z herbem rodziny Kozłowskich, kryta dachem wieżowym[1]. Na każdym piętrze wieży balkon ze stalową balustradą. Po prawej stronie zostały dobudowane: ryzalit z trójboczną apsydą od przodu, zwieńczony tympanonem zawierającym kartusz ozdobionym motywami roślinnymi również z Jastrzębcem, herbem rodziny Kozłowskich oraz łacińską sentencją na szarfie UNGUIBUS ET ROSTRO CONTRA HOSTEM ARMA (Ze wszystkich sił przeciw wrogom będziemy się bronić). Między wieżą a ryzalitem znajduje się arkadowe przejście. Obecnie pałac mieści liceum zawodowe. Obiekt otacza park[1].
Właścicielami Zabłociec byli Kozłowscy herbu Jastrzębiec, pierwotnie pochodzący z ziemi mazowieckiej, osiadłej na Rusi Czerwonej[3]; w 1618 na ziemi sanockiej, a w 1756 w Zabłotcach na ziemi przemyskiej[4]: Antoni Kozłowski, po którym przejął je jego syn Antoni, posiadający majątek do około 1839[5][6][7]. Następnie Antoni Kozłowski młodszy odstąpił je na rzecz brata, Anastazego Kozłowskiego[7], który posiadał te dobra od około 1839 do około 1847[8][9][10][11][12][13][14][15]. Od około 1847 do końca życia właścicielką Zabłociec była żona Anastazego, Róża Kozłowska (zmarła w 1876)[16][17][18][19][20][21][22][23][24][25][26][27][28][29][30]. W latach 80. właścicielem był syn Anastazego i Róży, Zygmunt Kozłowski[31]. Od lat 90. do końca życia dziedzicem i właścicielem Zabłociec był jego syn, Włodzimierz Kozłowski (zmarł w 1917)[32][33][34][35][36][37].
Za dworem na pagórku Zygmunt Kozłowski wybudował rodzinną kaplicę grobową, wzniesioną u kresu jego życia (zmarł w 1893 i został pochowany w jej podziemiach)[38][39]. Obecnie kaplica jest położona na obszarze wsi Malhowice, po polskiej stronie granicy z Ukrainą[40]. Obiekt został zniszczony u kresu II wojny światowej łącznie z umieszczonymi w niej sarkofagami i trumnami[40].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Zwieńczenie wieży -
Tył pałacu -
![Kartusz z Jastrzębcem, herbem Kozłowskich[41]](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/17/Palace_in_Nyzhankovychi_%28Ukraine%29-4.JPG/120px-Palace_in_Nyzhankovychi_%28Ukraine%29-4.JPG)
Kartusz z Jastrzębcem, herbem Kozłowskich[41] -
Herb Kozłowskich
-2.JPG)
-3.JPG)
![Kartusz z Jastrzębcem, herbem Kozłowskich[41]](Plik:Palace_in_Nyzhankovychi_(Ukraine)-4.JPG)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Rąkowski 2013 ↓, s. 326.
- ↑ Історія ліцею
- ↑ Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 498.
- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 531.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1838. Lwów: 1838, s. 332.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1839. Lwów: 1839, s. 351.
- ↑ a b Herbarz polski 1908 ↓, s. 100.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1840. Lwów: 1840, s. 354.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1841. Lwów: 1841, s. 358.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1842. Lwów: 1842, s. 362.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1843. Lwów: 1843, s. 374.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1844. Lwów: 1844, s. 372.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1845. Lwów: 1845, s. 388.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1846. Lwów: 1846, s. 393.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1847. Lwów: 1847, s. 401.
- ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1848. Lwów: 1848, s. 463.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1849. Lwów: 1849, s. 421.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850. Lwów: 1850, s. 445.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1851. Lwów: 1851, s. 486.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1852. Lwów: 1852, s. 469.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1853. Lwów: 1853, s. 475.
- ↑ Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1854. Lwów: 1854, s. 483.
- ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855. Lwów: 1855, s. 351.
- ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856. Lwów: 1856, s. 326.
- ↑ Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1857. Lwów: 1857, s. 659.
- ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1858. Lwów: 1858, s. 529.
- ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859. Lwów: 1859, s. 569.
- ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1860. Lwów: 1860, s. 577.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 253.
- ↑ Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872, s. 94.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielk. Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Złoczów: 1886, s. 221.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 240.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1897, s. 217.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1904, s. 203.
- ↑ Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905, s. 178.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1914, s. 190.
- ↑ Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytoryalnych kraju. Lwów: 1918, s. 190.
- ↑ Kronika. Niżankowice. „Gazeta Przemyska”. Nr 84, s. 2-3, 19 października 1893.
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 237, s. 3, 18 października 1893.
- ↑ a b Plan odnowy miejscowości Malhowice na lata 2013-2019. gminaprzemysl.home.pl, 2013. [dostęp 2020-08-04].
- ↑ Kartusz z łacińską sentencją na szarfie UNGUIBUS ET ROSTRO CONTRA HOSTEM ARMA (Ze wszystkich sił przeciw wrogom będziemy się bronić)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kozłowski herbu Jastrzębiec. W: Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
- Kozłowscy. W: Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 12: Korty - Krzemieniewscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1908, s. 1-400.
- Grzegorz Rąkowski: Ukraińskie Karpaty i Podkarpacie. Część zachodnia. Przewodnik krajoznawczo-historyczny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2013, s. 1-571. ISBN 978-83-62460-31-1.