Zamek w Kamionce Bużańskiej

Zamek w Kamionce Bużańskiej (nieistniejący)
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Kamionka Bużańska

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

1449

Zniszczono

1627

Pierwszy właściciel

Jerzy Strumiłło

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Kamionce Bużańskiej (nieistniejący)”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Kamionce Bużańskiej (nieistniejący)”
Ziemia50°06′29″N 24°35′44″E/50,108056 24,595556

Zamek w Kamionce Bużańskiej – drewniany zamek zbudowany został w 1449 r. nad brzegami rzek: Kamionki i Bugu[1]. Tym samym wykorzystano naturalne warunki obronne[1] jakie stworzyła przyroda.

Położenie, opis[edytuj | edytuj kod]

Według lustracji z 1662 r. zamek leży pod samym miastem, wodą opasany w koło i parkiem obwiedziony, pośrodku budynek, baszta od miasta, gdzie pisarz zamkowy mieszka, a obok druga baszta, przez nią wjazd[2]. Cała warownia broniona była 15 m ostrokołem[1]. Lustracja z 1766 r. tak opisuje zamek, który znajduje się niżej folwarku pod miastem nad rzeką Kamionką; ten od lat kilkunastu rozebrany i zniesiony[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W swojej historii Kamionka była miastem królewskim i siedzibą starostów, którzy wystawili tu zamek[3]. Podczas najazdu Tatarów w 1509 r. zamek oparł się najeźdźcy i nie został zdobyty. Kolejny ich najazd w 1627 r. zakończył się jednak zdobyciem przez wojska tatarskie[1] zamku, który został znacznie zniszczony, a później rozebrany[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kamionka Strumiłowa (Bużańska). [dostęp 2013-08-18].
  2. a b Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III. Warszawa: 1880–1902, s. 784.
  3. a b Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 142. ISBN 83-921981-6-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, ss. 782-88.
  • Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman, Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu..., Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 142, ISBN 83-921981-6-6, OCLC 750033004.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]