76 Korpus Strzelecki (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1943 |
| Rozformowanie | 1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | piechota |
| Podległość | |
76 Korpus Strzelecki (ros. 76-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
76 Korpus Strzelecki (76 KS) sformowany został w 1943 roku. W czasie walk prowadzonych przeciw armii niemieckiej na ziemiach polskich 76 KS wchodził w skład 3 Gwardyjskiej Armii[1]. Prowadząc ciężkie walki z armią niemiecką przyczynił się do zdobycia: Kielc, Kożuchowa i Gubina, co równało się zakończeniu okupacji niemieckiej tych miast[2].
Szlak bojowy 76 KS prowadził z rejonu Kijowa przez: Łuck, Annopol, Sandomierz, Kielce, Piotrków Trybunalski, Gubin, Cottbus i Riese, a zakończył się 21 maja 1945 w rejonie czeskiej Pragi[3].
Dowódcy korpusu[edytuj | edytuj kod]
- gen. mjr Michaił Głuchow[4]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Stan w styczniu 1945[4]:
- 127 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Siemion Mładencew
- 253 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Jefim Epin
- 329 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Iwan Jareminko.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 595.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 161,203,231.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id163/
- ↑ a b Stańczyk 2014 ↓, s. 341.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.