58 Armia (ZSRR)

58 Armia
58-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

10 listopada 1941,
25 czerwca 1942,
30 sierpnia 1942

Rozformowanie

25 maja 1942,
8 sierpnia 1942,
15 listopada 1943

Dowódcy
Pierwszy

Wasilij Kuzniecow

Ostatni

Jakow Daszewski (p.o.)

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota, wojska pancerne, artyleria, wojska inżynieryjne

Podległość

Front Kaliniński, Front Zakaukaski, Front Północno-Kaukaski

58 Armia (ros. 58-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej podczas II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze formowanie[edytuj | edytuj kod]

Armia została sformowana po raz pierwszy 10 listopada 1941 roku w Syberyjskim Okręgu Wojskowym podlegającym bezpośrednio Stawce. W jej skład wchodziły dowództwo, 362., 364., 368., 370., 380., 384 Dywizja Strzelecka i 77 Dywizja Kawalerii. Po utworzeniu armia została przetransportowana na teren Archangielskiego Okręgu Wojskowego, aby rozpocząć prace nad umacnianiem linii obronnej od jeziora Onega do jeziora Białego. 25 maja 1942 roku zadania armii ukierunkowano na tworzenie 3 Armii Pancernej, a jej formacje przekazano innym armiom, z wyjątkiem 154 Dywizji Strzeleckiej, która weszła w skład nowo tworzonej armii.

Drugie formowanie[edytuj | edytuj kod]

Po raz drugi armia została sformowana 25 czerwca 1942 roku na Froncie Kalinińskim. W jej weszło dowództwo, 16., 27 Gwardyjska, 215., 375 Dywizja Strzelecka, 35. i 81 Brygada Pancerna. Armia stacjonowała na terenie miasta Ostaszków w strefie przyfrontowej i nie brała udziału w walkach. 8 sierpnia armię rozwiązano, a jej skład przekazano na sformowanie 39 Armii.

Trzecie formowanie[edytuj | edytuj kod]

Po raz trzeci armia została sformowana 30 sierpnia 1942 roku w ramach Frontu Zakaukaskiego na bazie 24 Armii. W skład armii wchodziły początkowo dowództwo, 317., 328., 337 Dywizja Strzelecka, Machaczkalska Dywizja Strzelecka NKWD, 3 Brygada Strzelecka, jednostki artylerii i inżynieryjne. Armia stacjonowała na terenie Czeczenii i Dagestanu, gdzie tworzyła linie obronne i walczyła z antyradzieckimi grupami rebeliantów. Pod koniec listopada 1942 roki jej główne siły zostały przegrupowane nad rzeką Terek w rejonie Małgobeku, gdzie w grudniu toczyły walki obronne na linii Mozdok – Wierchni Kurp.

W styczniu 58 Armia wzięła udział w sowieckiej kontrofensywie na Północnym Kaukazie. Przechodząc do ofensywy 1 stycznia 1943 roku, oddziały armii przekroczyły rzekę Terek i 3 stycznia wyzwoliły miasta Mozdok oraz Małgobek. Kontynuując pościg za wycofującym się wrogiem wraz z innymi formacjami Frontu Zakaukaskiego w kierunku na Prochładny i Mineralne Wody, do 24 stycznia armia dotarła w rejon na północ od Nowoaleksandrowska, gdzie została przeniesiona na Front Północno-Kaukaski.

Podczas dalszej ofensywy jej oddziały dotarły na początku lutego do wybrzeży Morza Azowskiego. Następnie w ramach grupy uderzeniowej frontu wzięły udział w operacji krasnodarskiej. Pokonując zaciekły opór wroga na terenach zalewowych, w warunkach ciągłych opadów, formacje 58 Armii dotarły do rzeki Protok. W drugiej połowie marca kontynuowały ofensywę i do 4 kwietnia dotarły na przedpola miasta Tiemriuk. Następnie do września armia broniła wybrzeża Morza Azowskiego od Margartówki do Aczujewa.

10 września 1943 roku armię przeniesiono do rezerwy Stawki. 15 listopada została rozwiązana, jej dowództwo przeniesiono jako uzupełnienie do administracji Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego, a żołnierze zostali przeniesieni do innych armii.

Podporządkowanie[edytuj | edytuj kod]

Skład[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze formowanie[edytuj | edytuj kod]

W dniu 10 listopada 1941
W dniu 1 kwietnia 1942

Drugie formowanie[edytuj | edytuj kod]

W dniu 25 czerwca 1942

Trzecie formowanie[edytuj | edytuj kod]

W dniu 30 sierpnia 1942
W dniu 1 stycznia 1943
W dniu 1 lutego 1943
W dniu 1 września 1943
  • dowództwo
  • 77 Dywizja Strzelecka
  • 414 Dywizja Strzelecka
  • 77 samodzielny batalion przeciwpancerny
  • szereg samodzielnych jednostek inżynieryjnych i artylerii[3]

Dowództwo[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

Szefowie sztabu[edytuj | edytuj kod]

Członkowie Rady Wojennej[edytuj | edytuj kod]

  • Filip Jaszeczkin
  • Aleksander Bobrow
  • Wasilij Bojko
  • Wiktor Sawkin
  • Nikołaj Cwietajew
  • Aleksiej Usenko
  • Konstantin Gruszewoj
  • Usenko, Aleksiej

Zastępca dowódcy armii ds. sił pancernych[edytuj | edytuj kod]

  • Pawieł Szmyrow (20 września 1942 – 15 grudnia 1943)

Szef artylerii[edytuj | edytuj kod]

  • Michaił Siomin (styczeń – maj 1942)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Боевой состав Советской Армии на 1 января 1943 г.. tashv.nm.ru. [dostęp 2024-01-04]. (ros.).
  2. ↑ Боевой состав Советской Армии на 1 февраля 1943 г.. tashv.nm.ru. [dostęp 2024-01-04]. (ros.).
  3. ↑ Боевой состав Советской Армии на 1 сентября 1943 г.. tashv.nm.ru. [dostęp 2024-01-04]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Siły Zbrojne ZSRR w czasie II wojny światowej
Fronty
Floty
Flotylle
Armie
Ogólnowojskowe
Gwardyjskie
Uderzeniowe
Armie pancerne
Gwardyjskie
Armie saperskie
Armie lotnicze
Myśliwskie
Bombowe
Korpusy
strzeleckie
Gwardyjskie
Korpusy
zmechanizowane
Gwardyjskie
Korpusy
powietrznodesantowe
Gwardyjskie
Korpusy
kawalerii
Gwardyjskie
Korpusy
pancerne
Gwardyjskie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=58_Armia_(ZSRR)&oldid=72408966”