19 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | marzec 1941 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
19 Korpus Zmechanizowany (ros. 19-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
Formowanie[edytuj | edytuj kod]
Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Berdyczowie na Ukrainie.
Skład[edytuj | edytuj kod]
- 40 Dywizja Pancerna,
- 43 Dywizja Pancerna,
- 213 Dywizja Zmotoryzowana,
- 21 pułk motocyklowy,
- 547 samodzielny batalion łączności,
- 86 samodzielny zmotoryzowany batalion inżynieryjny,
- 119 korpuśna eskadra lotnicza.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 22 654 żołnierzy (63% stanu etatowego) oraz miał na stanie:
- 458 czołgów, w tym:
- 26 samochodów pancernych BA-10 i BA-20,
- 865 samochodów,
- 85 ciągników,
- 18 motocykli.
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
Działania[edytuj | edytuj kod]
W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk 5 Armii Frontu Południowo-Zachodniego. Uczestniczył w walkach w okolicy Dubna (Bitwa w rejonie Dubno – Łuck – Brody). Po walkach w czerwcu/lipcu 1941 roku w korpusie na dzień 1 sierpnia 1941 roku zostało 28 czołgów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
- Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
- 1941 ГОД: Сколько танков было у Сталина?/ 1941 rok: Ile czołgów miał Stalin?. [dostęp 2016-11-29].