28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. pil. Stanisław Piekara |
| Ostatni | kmdr por. pil. Mieczysław Pawlicki |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej (28 erMW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W grudniu 1962 roku, na lotnisku w Darłowie, sformowano 28 Eskadrę Ratowniczą Marynarki Wojennej[a]. Etat nr 35/413 przewidywał 121 żołnierzy i 1 pracownika cywilnego[1].
W 1965 roku eskadra została przeformowana na nowy etat nr 35/456, w którym przewidziano 240 żołnierzy i 5 pracowników cywilnych[b]. W tym samym roku w eskadrze utworzono klucz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych[1].
W 1983 roku sformowano trzeci klucz śmigłowców zwalczania okrętów podwodnych[1].
Pod koniec 1983 roku 28 Eskadra Ratownicza Marynarki Wojennej została przeformowana w 16 Pułk Lotnictwa Specjalnego Marynarki Wojennej[c].
Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]
Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 189.
- kpt. pil. Stanisław Piekara (1963-1966)
- kmdr por. pil. Józef Grzanka (1966-1969)
- kmdr por. pil. Mieczysław Pawlicki (1968-1983)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 188.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.
