1 Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr pil. Aleksander Malinin |
| Ostatni | mjr pil. Stefan Różanek |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
1 Samodzielna Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii (1 elkoa) – pododdział lotnictwa artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W 1951 roku, w Modlinie, na bazie klucza lotniczego kierowania ogniem artylerii[a], powstała 1 Samodzielna Lotnicza Eskadra Kierowania Ogniem Artylerii[b]. Etat 6/134 przewidywał 113 żołnierzy i 1 pracownika kontraktowego[1].
W 1952 roku eskadra została przebazowana na lotnisko w Bydgoszczy[c].
Później stacjonowała na lotnisku w Inowrocławiu i działała na korzyść wojsk Pomorskiego Okręgu Wojskowego[1]. W roku 1955 jednostka została przemianowana na 1 Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Artyleryjskiego i weszła w podporządkowanie 3 Korpusu Lotnictwa Mieszanego[d].
W 1957 roku eskadra została rozformowana[e].
Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]
- mjr pil. Aleksander Malinin (1951-1952)
- mjr pil. Stefan Różanek (1952-1957)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sformowany według rozkazu ministra obrony narodowej nr 070/Org. z 11 lipca 1950 roku
- ↑ Rozkaz ministra obrony narodowej nr 0036/Org. z 7 kwietnia 1951 roku
- ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 00104/Org. z 30 sierpnia 1952 roku
- ↑ Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 071/Org. z 29 marca 1955 roku
- ↑ Rozkaz ministra obrony narodowej nr 0054/Org. z 6 lipca 1957 roku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 168.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.
