ابوعمرو شیبانی
ابوعمرو شیبانی | |
---|---|
زادهٔ | ۷۱۸م/۱۰۰ق کوفه |
درگذشت | ۸۲۱م/ ۲۰۶ق کوفه |
پیشه | زبانشناس، شاعر |
آثار | کتاب الخیل، کتاب اللغات |
ابوعمرو اسحاق بن مِرار شیبانی (۷۱۸–۸۲۱م) زبانشناس، شاعر و نویسندهٔ عراقی در سدهٔ دوم هجری بود. او در ابتدار آموزگار کودکان بنیشیبان در رمادهٔ کوفه بود. مدتی ساکن بغدادش شد و در زبانشناسی از مذهب کوفی پیروی میکرد. «کتاب الخیل»، «کتاب اللغات»، «کتاب النوادر الکبیر»، «کتاب غریب الحدیث»، «کتاب خلق الانسان»، «کتاب الإبِل»، «کتاب النحلة» از آثار اوست. حدود هشتاد مجموعه از اشعار قبایل را گردآورد و در مسجد کوفه نهاد.[۱][۲][۳][۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ خطیب بغدادی، ابوبکر احمد (۲۰۰۱). [[تاریخ بغداد (خطیب)|تاریخ بغداد]]. ج. ۶. بیروت: دارالغرب الإسلامی. ص. ۳۲۶. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)
- ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۲. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۳.
- ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۶. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۷۷.
- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۷۵.
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک زبانشناس است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |