مؤید آلوسی

مؤید آلوسی
زادهٔ۱۱۰۲م/ ۴۹۴ق
آلوس
درگذشت۵ سپتامبر ۱۱۶۲م/ ۲۴ رمضان ۵۵۷ق
موصل
محل زندگیعراق
پیشهشاعر

مؤیِّد آلوسی (۱۱۰۲۱۱۶۲م) شاعر عربی عراقی بود که مدتی در ارتش عباسیان نیز درجه‌دار بود.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]

زندگی[ویرایش]

ابوسعید مؤیّد بن عطّاف بن محمّد بن علی بن محمّد نام و نسب او به شیوهٔ سنتّی است. به‌سال ۱۱۰۲م/ ۴۹۴ق در آلوس نزدیکی شهر حدیثه زاده شد. در دجیل بزرگ شد سپس به بغداد درآمد. در جوانی «جاویش» شد که درجه‌ای نظامی در آن زمان بوده است. او در روزگار مسترشد نظامی بود اما پس از انصراف، گویند تمام عمر، با پوشش نظامی در اجتماع حضور می‌یافت.

مؤید از راه شعر کسب معاش می‌کرد، گروهی از بزرگان عراق را مدح نمود، میان سال‌های ۵۲۰–۵۲۹ق به خدمت ملکشاه مسعود بن محمد سلجوقی درآمد. «چنین شد که نامش آوازه گرفت، پیش رفت، املاک و زمین‌ها صاحب شد». گویند مؤید برای مقتفی شعری نقدآمیز سرود و ده سال ۵۴۵–۵۵۵ ق زندانی شد. در اوایل خلافت مستنجد آزاد شد و بینایی‌اش از تاریکی زندان بسیار کم‌سو شده بود. بغداد را به سوی موصل ترک کرد.

مؤیّد در موصل در ۲۴ رمضان ۵۵۷ق درگذشت.

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۵. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۱.
  2. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۸۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |access-date= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۳. بیروت: دار صادر. ص. ۳۸.
  4. ابن شاکر کتبی، محمد. فوات الوفیات. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۴۵.
  5. حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۱۹. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۲۰۷.
  6. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۱۱.