ابراهیم باعونی

ابراهیم باعونی
زادهٔ	۱۸ فوریهٔ ۱۳۷۶ / ۲۷ رمضان ۷۷۷ق صفد
درگذشت	۱۳ نوامبر ۱۴۶۵ (۸۹ سال) / ۲۴ ربیع‌الاول ۸۷۰ق دمشق
ملیت	شامی، مملوکی
پیشه	ادیب و شاعر
آثار	«من عجائب الوضع فی السلاله و الانسجام»
سبک	در ادبیات عربی: «دورهٔ اول مملوکی»
عنوان	برهان‌الدین

ابراهیم باعونی (۱۸ فوریه ۱۳۷۶، صفد - ۱۳ نوامبر ۱۴۶۵، دمشق) (ابراهیم بن احمد بن ناصر) زبان‌شناس، ادیب و شاعر شامی بود. در روزگار خود، بزرگِ ادیبان شام شمرده می‌شد..^{[۱] [۲] [۳][۴]}

زندگی[ویرایش]

او در ۲۷ رمضان ۷۷۷ق/ ۱۸ فوریه ۱۳۷۶ در صفد، فلسطین زاده شد و همان‌جا بزرگ شد. ^[۴]نزد پدرش درس خواند و قرآن را به طور تجوید نزد حسن فرغنی، امامِ مسجد جامع صفد حفظ کرد. سپس در حوالی سال ۷۹۰ق همراه پدرش به دمشق رفت و آنجا فقه خواند. در ۸۰۴ق به مصر رفت و نزد بزرگان آنجا به تکیمل تحصیلاتش پرداخت. پس از این‌ها، به دمشق بازگشت. آنجا حُکم قضاوت و خطابت در مسجد جامع اموی را گرفت، به نیابت از پدرش.^[۴] ابراهیم باعونی در دمشق در ۲۴ ربیع‌الاول ۸۷۰ق درگذشت.^[۴]

آثار[ویرایش]

• من عجائب الوضع فی السلاسة و الانسجام
• مختصر الصحاح
• لعباب
• دیوان شعر
• دیوان خطب و رسائل
• الغیث الهاتن فی العذار الفاتن

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابراهیم باعونی موجود است.