نورالدین اسعردی

نورالدین اِسْعِرْدی
ابوبکر محمد بن عبدالعزیر اسعردی
زادهٔ۱۲۲۲/ ۶۱۹
اسعرد، دیاربکر
درگذشت۱۲۵۸/ ۶۵۶
قاهره
محل زندگیمصر
آثاردیوان شعر. سلافة الزرجون فی الخلاعة والمجون.

نورالدین اِسْعِرْدی (۱۲۲۲-۱۲۵۸م) (نسب:محمد بن عبدالعزیر بن عبدالصمد بن رستم) شاعر هزل‌سُرای عربی ایُوبی در نیمهٔ اول سدهٔ هفتم هجری بود.[۱][۲][۳][۴] او را شاعری توانا و نکته‌دان وصف کرده‌اند که مجون و خلاعت بر شعرش چیره گشت.[۱] در پایان عمرش، نابینا گشت.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۵۹۰. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۰۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۵۷. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ج. ۱. ص. ۱۸۸–۹۳.