Strażnica WOP Pokrzywna

Strażnica WOP Pokrzywna
Strażnica SG w Pokrzywnej
Ilustracja
Budynek byłej strażnicy w Pokrzywnej (czerwiec 2010)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

po 1946; 1994[a]

Rozformowanie

1 listopada 1989;
marzec 2001

Tradycje
Rodowód

222a strażnica WOP
231 strażnica WOP
21 strażnica WOP Pokrzywna
5 strażnica WOP Pokrzywna
6 strażnica WOP lądowa Pokrzywna
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Pokrzywnej

Kontynuacja

Strażnica WOP Konradów
SSG w Pokrzywnej
SSG w Konradowie
GPK SG w Głuchołazach
PSG w Głuchołazach
PSG w Nysie
PSG w Opolu

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

mjr SG Andrzej Krasicki

Organizacja
Kryptonim

Satyryk 4[b], Ilmen 25[c]

Dyslokacja

Pokrzywna 72

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

48 komenda odcinka
71 batalion OP
45 batalion WOP
Górnośląska Brygada WOP
batalion graniczny WOP
Śląski Oddział SG

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Pokrzywna – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica Straży Granicznej w Pokrzywnej – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Republiką Czeską.

Granica polsko-czeska, znak gran. nr 140/15 (marzec 2020)

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana po 1946 jako strażnica WOP nr 222a w strukturze 48 komendy odcinka Prudnik[1].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948, strażnica została włączona w struktury 71 batalionu Ochrony Pogranicza[2], a 1 stycznia 1951 45 batalionu WOP w Prudniku[3].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[d], a strażnica WOP Pokrzywna otrzymała nr 231 w skali kraju[5].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica specjalna Pokrzywna była 21 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[6].

1 stycznia 1960 była jako 5 strażnica WOP III kategorii Pokrzywna. 1 stycznia 1964 była jako 6 strażnica WOP lądowa III kategorii Pokrzywna.

Żołnierze WOP (1971)

W 1976 w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[7], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[8].

W 1984 strażnica WOP Pokrzywna została włączona w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP Prudnik[7] jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Pokrzywnej[9].

Garaże (czerwiec 2010)

1 listopada 1989 Strażnica WOP Pokrzywna została rozformowana[9] i odcinek przejęły: na nowo utworzona Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. II w Trzebinie i Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Konradowie, a obiekt wykorzystywany był jako ośrodek wypoczynkowy GB WOP, następnie Śląskiego Oddziału Straży Granicznej.

Blok mieszkalny kadry (sierpień 2016)
Straż Graniczna:

W 1994 strażnica została odtworzona przez Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu[10][11] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Pokrzywnej (Strażnica SG w Pokrzywnej).

W 2000 rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia, do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. W wyniku tego procesu, w marcu 2001 Strażnica SG w Pokrzywnej została rozwiązana, a ochraniany odcinek granicy przejęły strażnice SG w Trzebinie i Konradowie. Natomiast obiekt przejął Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie z zamiarem utworzenia strażnicy szkolnej. Mimo poczynionych nakładów finansowych oraz adaptacyjnych odstąpiono od w/w przedsięwzięcia i obiekt przekazano gminie, gdzie utworzono szkolne schronisko młodzieżowe[12].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W rejonie znaku granicznego nr 140/13-14 po stronie polskiej od 1948 do lat 60. XX wieku, istniał posterunek graniczny strażnicy na konstrukcji stalowej nad torem kolejowym z Jindřichova ve Slezsku do Głuchołaz oraz pomieszczenia drużyny konwojowej Pozostałości po pomieszczeniach drużyny konwojowej, celem konwojowania pociągów czechosłowackich na terytorium Polski w uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Głuchołazy[13] do miejscowości Głuchołazy w rejon znaku gran. nr 160/5 Znaki gran. nr 160/4-5.

W maju 1958 strażnica przejęła pod ochronę, część odcinka granicy po likwidacji strażnicy WOP Jarnołtówek.

W 1960 5 strażnica WOP Pokrzywna III kategorii, ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 10159 m

  • Włącznie znak gran. nr 139/5 Znak graniczny nr 139/5, wyłącznie znak gran. nr IV/148 (Biskupia Kopa).

W 1976 odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu części odcinka po rozformowanej strażnicy WOP Trzebina zamienionej na ośrodek szkolenia, podległy Ośrodkowi Szkolenia Górnośląskiej Brygady WOP w Prudniku[14], tj. od znaku gran. nr 139/5 do znaku gran. nr IV/136 II/136. W okresie 1976–31 października 1989, Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I Pokrzywna ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr IV/136, wyłącznie znak gran. nr IV/148.
  • Główny wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr 145/13 do znaku gran. nr IV/148 w głębi Pokrzywna.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czechosłowackiej OSH (Ochrana Statnich Hranic)
    • Jindřichov – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 140/13, do znaku gran. nr IV/146
    • Zlaté Hory – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr IV/146, do znaku gran. nr IV/148 (naczelnik placówki – mjr Piotr Blachuta).
Napis wycięty przez żołnierza na drzewie w rej. znaku gran. nr 138/22138/23 (wrzesień 2020)
Straż Graniczna:

W okresie 1994–marzec 2001 Strażnica SG w Pokrzywnej ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr 140/13 140/13, wyłącznie znak gran. nr II/148 IV/148 (Biskupia Kopa).
  • Linia rozgraniczenia:
  1. z strażnicą SG w Trzebinie – włącznie znak gran. nr 140/13, dalej granicą gmin: Głuchołazy, Nysa, Korfantów oraz Prudnik i Biała.
  • Główny kierunek wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr 145/13, do znaku gran. nr II/148 w głębi Pokrzywna.
  • Pełniąc służbę graniczną przy granicy państwowej w rejonie linii rozgraniczenia
    • ze strażnicą SG w Trzebinie, funkcjonariusze strażnicy SG w Pokrzywnej prowadzili rozpoznanie wzdłuż drogi z miejscowości Pokrzywna w kierunku znaku gran. nr 140/13, na korzyść sąsiada od znaku gran. nr 140/13 w kierunku m. Wieszczyna, zwracając uwagę na pola orne przyległe do granicy państwowej i linię kolejową tranzytu czeskiego.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej cizinecké policie RCPP:
    • Jindřichov – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 140/13, do znaku gran. nr II/146 II/146. Główny wysiłek w ochronie granicy skupiała na kierunkach: Jindřichov–Pokrzywna, Jindřichov–Biskupia Kopa (naczelnik referatu – ppłk Binar).
    • Zlaté Hory – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr II/146, do znaku gran. nr II/148. Główny wysiłek w ochronie granicy skupiała na kierunku Zlaté Hory–Jarnołtówek.

2 lipca 1997 na odcinku strażnicy zostało uruchomione przejście graniczne na szlaku turystycznym (turystyczne), w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej w Głuchołazach (GPK SG w Głuchołazach).

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1951 – 12 marca doszło do ucieczki na zachód, zastępcy dowódcy strażnicy sierż. Jana Kępy z trzema żołnierzami strażnicy (st. strzelec – kucharz Zenon Majchrzak, strzelcy: Józef Gałuszewski, Józef Waszkiewicz), trzema żołnierzami 223 strażnicy WOP Zwierzynie (strzelcy: Józef Staniszewski, Karol Olszewski i Henryk Stańczak) oraz praczką Walerią Kaczor. Wszyscy uciekinierzy zostali pojmani. sierż. Kępa został skazany na karę śmierci i stracono go w Areszcie Śledczym w Bytomiu, pozostali otrzymali kary pozbawienia wolności[15].
  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[16]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia - to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[17].
  • 1959/60 – dowództwo WOP udostępniło konie na potrzeby filmu Aleksandra Forda na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza Krzyżacy. W filmie brały udział konie ze strażnicy: Zula, Zaleta i Artysta.
  • 1968 – w pierwszych dniach inwazji na Czechosłowację w ramach Operacji „Dunaj” Czesi przeprowadzali w strefie nadgranicznej liczne akcje ulotkowe, wykorzystując m.in. kursujące przez granicę pociągi. 23 sierpnia 1968 z przejeżdżającego przez Głuchołazy pociągu osobowego posypały się setki ulotek z tekstem w języku polskim i rosyjskim. Ulotki (w liczbie 44) rzucono także z pociągu przejeżdżającego przez Pokrzywną.
Sztandar Szkoły Podstawowej im. Wojsk Ochrony Pogranicza w Moszczance (kwiecień 2019)
  • 1970 – wrzesień, Szkoła Podstawowa w Moszczance otrzymała imię Wojsk Ochrony Pogranicza, szkoła współpracowała ze strażnicą WOP Pokrzywna[18].
  • 1971 – listopad, zmarł dowódca strażnicy kpt. Mieczysław Pita.
  • 1972 – 29 lipca żołnierz służby zasadniczej strażnicy kpr. Henryk Nagiel uratował osobę spod kół pociągu osobowego na peronie dworca w Kędzierzynie. Za bohaterstwo Rada Państwa nadała mu „Medal za Ofiarność i Odwagę”, a dowódca Brygady płk Bolesław Bonczar awansował do stopnia st. kaprala[19]kpr. Henryk Nagiel.
  • 1973 – czerwiec, śmiertelnie rażony został przez piorun w czasie pełnienia służby granicznej żołnierz służby zasadniczej strażnicy szer. Jordan, podczas nawiązywania łączności ze strażnicą poprzez mikrotelefon podłączony do gniazda na słupie telefonicznym[20] [19].
  • 1978 – październik, strażnica została wyróżniona tytułem „Strażnicy Służby Socjalistycznej” nadawanym przodującym pododdziałom.
  • 1979 – 10 września w wypadku kolejowym w rej. Rzeszowa zginął zastępca dowódcy strażnicy ppor. Kazimierz Łuczak wraz z żoną. Ocalał jedynie ich jednoroczny syn Michał[21].
  • 13 grudnia 1981–2 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną, zamknięte zostały szlaki turystyczne. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[22].

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze WOP przy znaku gran. z PPS-43 (1964)
Straż Graniczna:

Komendanci/dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

Załoga strażnicy: w drugim rzędzie od lewej: 1. szer. Leon Korytkowski, 10. kpt. Mieczysław Pita (d-ca strażnicy), 11. plut. Czesław Ziubrzyński [(szef strażnicy) (d-ca strażnicy 01.10.1986–31.10.1989)] (1971)
  • por. Beger (był w 1945)
  • plut. Jan Piguła p.o. (był 13.03.1951[15]–był 23.11.1951[e][23])
  • kpt. Józef Kmiecik
  • por. Włodzimierz Kiełbiewski (był w 05.1958[f])
  • kpt. Antoni Zalewski[24] (05.1958–12.1969[g])
  • kpt. Mieczysław Pita[24] (12.1969–†09.1971)
  • ppor./kpt. Aleksander Klimas[25] (1972–01.09.1984[26])kpt. Aleksander Klimas, d-ca strażnicy (1972–01.09.1984)
  • kpt. Józef Kulak[27] (01.11.1984–30.09.1986)[h]kpt. Józef Kulak, d-ca strażnicy (01.11.1984–30.09.1986)
  • ppor./por. Czesław Ziubrzyński[28] (01.10.1986–31.10.1989) – do rozformowaniapor. Czesław Ziubrzyński, d-ca strażnicy (01.10.1986–31.10.1989)
Komendanci strażnicy SG:
  • kpt. SG/mjr SG Andrzej Krasicki[29] (1994–03.2001) – do rozformowania[i] kpt. SG Andrzej Krasicki (1994–03.2001).

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

23 kwietnia 2015 dokonano odsłonięcia tablicy na fasadzie budynku byłej strażnicy upamiętniającej jej funkcjonowanie. Tablica została ufundowana ze środków Zarządu Oddziałowego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy Straży Granicznej przy Śląsko-Małopolskim Oddziale Straży Granicznej w Raciborzu zgodnie z uchwałą z 24 lutego 2015. Inicjatorami ufundowania upamiętnienia byli funkcjonariusze Placówki SG w Opolu, którzy w przeszłości służyli w Pokrzywnej[30].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1994 strażnica Straży Granicznej.
  2. Kryptonim strażnicy w latach 1972–1973.
  3. Kryptonim strażnicy w latach 80.
  4. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[4].
  5. Według charakterystyki służbowej z 23.11.1951 (k. 34) był wówczas komendantem 222 „a” Strażnicy WOP w Pokrzywnej 45 Batalionu WOP w Prudniku.
  6. Wniosek d-cy 4 Brygady WOP do dowódcy WOP o przeniesienie oficera na inne stanowisko służbowe z dnia 08.05.1958, sygn.  arch. akt IPN Ka 467/415 str. 41.
  7. Karta ewidencyjna Archiwum Straży Granicznej sygn. arch.:1751/353.
  8. kpt. Józef Kulak ubył do bg WOP Prudnik.
  9. mjr SG Andrzej Krasicki w 03.2001 odszedł na emeryturę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gacek 2005 ↓, s. 8.
  2. Jackiewicz 1998 ↓, s. 142-143.
  3. Prochwicz 2011 ↓, s. 143.
  4. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  5. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.24.
  6. Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.186.
  7. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  8. Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  9. a b Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza Nr 035/Org z dnia 31 lipca 1989 w sprawie zmian etatowych w jednostkach WOP, rozformowano strażnicę WOP – lądową rozwiniętą kat. I w Pokrzywnej i sformowanie strażnicy WOP – Lądowej (na czas „P” kadrowej) w Trzebini...
  10. Zarządzenie nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 07.05.1991, utworzono Śląski Oddział SG.
  11. Łach 2013 ↓, s. 293.
  12. Schronisko Młodzieżowe w Pokrzywnej. schronisko.pokrzywna.prv.pl. (pol.).
  13. Artykuł 23 punkt 3 i 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką o uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Głuchołazy, podpisana w Warszawie 12 listopada 1948 (Dz.U. z 1950 r. nr 15, poz. 134).
  14. Gacek 2005 ↓, s. 18.
  15. a b Kudasiewicz 2005c ↓, s. 10.
  16. Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  17. Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
  18. Kudasiewicz 2004 ↓, s. 10.
  19. a b Gacek 2005 ↓, s. 42.
  20. Kudasiewicz 2005a ↓, s. 10.
  21. Gacek 2005 ↓, s. 44.
  22. Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  23. Jan Piguła. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2021-03-31]. (pol.).
  24. a b Gacek 2005 ↓, s. 70.
  25. Gacek 2005 ↓, s. 16.
  26. Kudasiewicz 2005b ↓, s. 10.
  27. Gacek 2005 ↓, s. 69.
  28. Gacek 2005 ↓, s. 71.
  29. Ostatnie pożegnanie śp. mjr. WOP/SG w st. spocz. Andrzeja Krasickiego. [w:] Związek Emerytów i Rencistów Straży Granicznej [on-line]. facebook.com, 2023-12-16. [dostęp 2023-12-17]. (pol.).
  30. Dereń 2015 ↓, s. 9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (34) Sylwetki dowódców jedn. WOP – ppłk Aleksander Klimas. „Tygodnik Prudnicki”. 11(746), s. 10, 2005-03-16. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (31) Feralny rok 1973. „Tygodnik Prudnicki”. 8(743), s. 10, 2005-02-23. Prudnik. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (45) Sylwetki dowódców jedn. WOP – kpt. Franciszek Gajdemski. „Tygodnik Prudnicki”. 23(758), s. 10, 2005-06-08. Prudnik. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Imieniem Wojsk Ochrony Pogranicza. „Tygodnik Prudnicki”. 11(694), s. 10, 2004-03-17. Prudnik. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. Prudnik. ISSN 1231-904X. 
  • Halina Łach, System ochrony polskiej granicy państwowej, Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013, ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Zbigniew Bereszyński. Czesi, jesteśmy z wami. „Gazeta Wyborcza”. 2008-08-23, s. 4, 2008. 
  • Andrzej Dereń. Naszym domem jest strażnica. „Tygodnik Prudnicki”. 18(1270), s. 8, 2015-04-29. Prudnik. ISSN 1231-904X. 
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.