Kazimierz Śmiglak

Kazimierz Śmiglak

Pełne imię i nazwisko	Kazimierz Józef Śmiglak
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1910 Poznań
Data i miejsce śmierci	23 grudnia 1992 Poznań
Wzrost	175 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1922–1929 Pogoń Poznań 1929–1932 Warta Poznań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1932–1938 Warta Poznań 38 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1931 Warta Poznań 1932 Warta Poznań 193?–1939 Warta Poznań (młodzież) 1945 Olimpia Poznań 1945–1946 Warta Poznań (asystent) 1947 Warta Poznań 1947–1948 Warta Poznań (asystent) 1947–1948 Olimpia Poznań 1948 Warta Poznań 1948–1949 Budowlani Poznań 1949–1950 Polska 1949 Warta Poznań 1950 Polonia Leszno 1951–1956 Olimpia Poznań 1957–1963 Grunwald Poznań 1963–1965 Olimpia Poznań 1965–1967 Górnik Konin 1967–1969 Zjednoczeni Września Warta Śrem Polonia Nowy Tomyśl Orkan Poznań 1975–1976 Admira-Teletra Poznań
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kazimierz Śmiglak (ur. 1 marca 1910 w Poznaniu, zm. 23 grudnia 1992 w Poznaniu) - piłkarz, trener i działacz piłkarski. Najmłodszy trener w historii Ekstraklasy (debiutował w wieku 21 lat).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako nastolatek rozpoczął występy w Pogoni Poznań, podobnie jak wszyscy jego bracia - Stanisław, Marian i Józef. Później na wiele lat związał się z Wartą Poznań. Ceniony trener, od początku odnosił sukcesy w pracy z piłkarską młodzieżą. Jako trener Warty Poznań miał udział w zdobyciu tytułu mistrza Polski w 1947 r. Członek trenerskiej komisji selekcyjnej reprezentacji Polski oraz trener reprezentacji Polski juniorów. Działacz piłkarski Poznańskiego OZPN; kapitan sportowy (45-48), a następnie wieloletni członek Rady Trenerów.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Występował na boisku na pozycji pomocnika. Zawodnik klubów: Pogoń Poznań (25-29), Warta Poznań (29-36). Zdobywca III miejsca w mistrzostwach Polski w latach 1932, 1935 i 1936.

Kariera piłkarska w ekstraklasie[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował w ekstraklasie 3 lipca 1932 w meczu Ruch Chorzów-Warta Poznań 0:3. Ogółem w zespole Warty Poznań wystąpił w 38 meczach (32-36).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Już jako zawodnik zajmował się szkoleniem młodzieży Warcie Poznań. Prowadził zespół juniorów Warty Poznań, który podczas pierwszych mistrzostw Polski juniorów, rozegranych w 1936 r. w Sierakowie wywalczył srebrny medal. Uczestnik kursów dla instruktorów piłkarskich, prowadzonych w 1937 r. przez Kurta Otto i w 1939 r. przez Alexa Jamesa. Do wybuchu II wojny światowej pracował jako trener w Warcie Poznań. Po wojnie jako trener prowadził następujące kluby: Warta Poznań (31-39), Olimpia Poznań (45), Warta Poznań (46-47), Olimpia Poznań(47-48), Warta Poznań (48), Budowlani Poznań (48-49), Warta Poznań (49), Polonia Leszno (50), Olimpia Poznań(51-56), Grunwald Poznań (57-63), Olimpia Poznań (63-65), Górnik Konin (65-67), Zjednoczeni Września (67-69), Warta Śrem (?), Polonia Nowy Tomyśl (?) Orkan Poznań (?), Admira-Teletra Poznań (75-76). Jako trener Warty Poznań miał udział w zdobyciu tytułu mistrza Polski w 1947 r. Członek trenerskiej komisji selekcyjnej reprezentacji Polski w 9 meczach (49-50) oraz trener reprezentacji Polski juniorów.

Kariera trenerska w ekstraklasie[edytuj | edytuj kod]

W ekstraklasie prowadził zespół Warty Poznań w 33 meczach (31-49).

Został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu wielkopolskiego. WZPN Poznań, 2013. ISBN 978-83-64237-00-3.brak strony w książce
• Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Fundacja Dobrej Książki Warszawa, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3.brak strony w książce
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017