Grant Shapps

Grant Shapps
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 września 1968
Watford

Minister handlu i przemysłu
Okres

od 25 października 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Jacob Rees-Mogg

Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 19 października 2022
do 25 października 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Suella Braverman

Następca

Suella Braverman

Minister transportu Wielkiej Brytanii
Okres

od 24 lipca 2019
do 6 września 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Chris Grayling

Następca

Anne-Marie Trevelyan

Współprzewodniczący Partii Konserwatywnej
Okres

od 4 września 2012
do 11 maja 2015

Poprzednik

Baronessa Warsi

Następca

powrót do jednoosobowego przewodnictwa

Grant Shapps (ur. 14 września 1968 w Watford) – brytyjski przedsiębiorca i polityk, członek Partii Konserwatywnej. Od 2005 członek Izby Gmin, w latach 2012-2015 współprzewodniczący Partii Konserwatywnej i zarazem minister bez teki w gabinecie Davida Camerona. Od 24 lipca 2019 do 6 września 2022 minister transportu w Gabinecie Borisa Johnsona, od 19 października 2022 do 25 października 2022 minister spraw wewnętrznych w gabinecie Liz Truss. Od 25 października 2022 minister handlu i przemysłu w gabinecie Rishiego Sunaka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie i kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny brytyjskich Żydów, jako nastolatek działał w organizacji młodzieży żydowskiej BBYO[1]. Jest absolwentem finansów i zarządzania na Manchester Polytechnic. Po studiach założył własną firmę pod nazwą PrintHouse, świadczącą usługi poligraficzne i reklamowe, a później także internetowe. W 2012 prasa ujawniła, iż innym polem jego działalności biznesowej była sprzedaż oprogramowania umożliwiającego właścicielom stron internetowych zwiększenie wpływów z sieci reklamowej Google, przy czym później strony używające tej techniki były usuwane przez Google z wyników wyszukiwarki jako łamiące jej zasady[2][3].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1997 i 2001 Shapps dwukrotnie startował bez powodzenia w wyborach do Izby Gmin z ramienia Partii Konserwatywnej. Udało mu się uzyskać mandat parlamentarny za trzecim razem, podczas wyborów w 2005. Kiedy wkrótce później nowym liderem partii został David Cameron, Shapps otrzymał stanowisko jej wiceprzewodniczącego (co w polskiej terminologii odpowiadałoby zastępcy sekretarza generalnego), odpowiedzialnego za kwestie wyborcze. W 2007 dołączył do zespołu rzeczników partii jako specjalista ds. mieszkalnictwa. Nie był wówczas formalnie członkiem gabinetu cieni, ale miał prawo uczestniczyć w jego posiedzeniach.

Po wyborach w 2010, w wyniku których powstał koalicyjny rząd konserwatystów i Liberalnych Demokratów, Shapps trafił do resortu społeczności i samorządów lokalnych, gdzie był wiceministrem odpowiedzialnym za mieszkalnictwo i samorząd terytorialny. Jednocześnie stanął na czele międzyresortowej grupy roboczej zajmującej się walką z bezdomnością. Podczas rekonstrukcji rządu w 2012 roku został mianowany współprzewodniczącym partii (obok lorda Feldmana) i zarazem ministrem bez teki w randze członka Gabinetu. Po wyborach w 2015 roku stracił dotychczasowe stanowiska i miejsca w gabinecie, ale pozostał w rządzie jako minister stanu (co odpowiada sekretarzowi stanu w polskiej terminologii) w resorcie rozwoju międzynarodowego.

Od 24 lipca 2019 do 6 września 2022 był ministrem transportu w Gabinecie Borisa Johnsona[4]. 19 października 2022 został powołany na ministra spraw wewnętrznych w gabinecie Liz Truss na miejsce Suelli Braverman, która podała się do domysji[5]. Po rezygnacji premier Liz Truss, 25 października 2022 został przez jej następcę Rishiego Sunaka powołany na stanowisko ministra handlu i przemysłu[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1997 jest żonaty z Belindą Goldstone. Mają troje dzieci. W 2007 Shapps ujawnił, iż cała trójka została poczęta metodą in vitro, co miało związek z jego kłopotami ze zdrowiem wywołanymi przez chemioterapię, jakiej poddał się w 2000 roku, chorując na nowotwór[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jessica Elgot: New Jewish ministers and the Miliband rivalry. The Jewish Chronicle, 2010-05-14. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
  2. Randeep Ramesh: Grant Shapps founded company selling software that breaches Google code. The Guardian, 2012-09-02. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
  3. Rupert Neate: Google blacklists websites run by family of Grant Shapps. The Guardian, 2012-09-07. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).
  4. Cabinet audit: What does the appointment of Grant Shapps as Transport Secretary mean for policy? [online], www.newstatesman.com [dostęp 2019-08-02] (ang.).
  5. Grant Shapps replaces Suella Braverman as home secretary. news.sky.com. [dostęp 2022-10-19].
  6. Rishi Sunak’s cabinet: Who is in the prime minister’s top team?, [w:] BBC [online], 25 października 2022 [dostęp 2022-10-25] (ang.).
  7. Andrew Porter: How Grant Shapps slept rough for Christmas. The Telegraph, 2007-12-29. [dostęp 2012-09-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]