Matt Hancock
 Matt Hancock (2020) | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 października 1978 |
|---|---|
| Minister zdrowia | |
| Okres | od 9 lipca 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister kultury, mediów i sportu | |
| Okres | od 8 stycznia 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Skarbnik generalny | |
| Okres | od 11 maja 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł do Izby Gmin z okręgu West Suffolk | |
| Okres | od 6 maja 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Matt Hancock (ur. 2 października 1978[1] w Chester[2]) − brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej. Od 2010 poseł do Izby Gmin. Od 9 lipca 2018 do 26 czerwca 2021 zajmował stanowisko ministra zdrowia, wcześniej przez pół roku był ministrem kultury, mediów i sportu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Chester, dorastał na farmie w Cheshire. Uczęszczał do szkoły podstawowej w jednej z wsi w Cheshire[3], a następnie do King's School, prywatnej szkoły w Chester[1]. Naukę kontynuował na West Cheshire College, gdzie studiował informatykę. Ukończył studia z dziedzin filozofii, polityki i ekonomii na Exeter College w Uniwersytecie Oksfordzkim, a kilka lat później uzyskał tytuł Master of Philosophy na Christ's College w University of Cambridge[4].
W 1999 wstąpił do Partii Konserwatywnej[4]. W 2010 roku został wybrany posłem do Izby Gmin z okręgu West Suffolk[5]. Uzyskał reelekcję w 2015[6], 2017[7] i 2019[8] roku. Podczas kampanii referendalnej w sprawie brexitu popierał pozostanie Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej[9].
W styczniu 2018 został mianowany ministrem kultury, mediów i sportu w drugim gabinecie Theresy May[10], a następnie, 9 lipca 2018, ministrem zdrowia[11]. W 2019 roku kandydował na lidera Partii Konserwatywnej, wycofał swoją kandydaturę po zapoznaniu się z niekorzystnymi dla siebie wynikami pierwszego głosowania[12].
Utrzymał stanowisko ministra zdrowia po zmianie premiera.
Zrezygnował ze stanowiska 25 czerwca 2021 po pojawieniu się zarzutów o złamanie zasad dystansu społecznego, obowiązujących podczas pandemii COVID-19[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Newsdesk Bury: Why West Suffolk MP Matt Hancock could be the one to watch in the race to become Prime Minister. 2019-05-25. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ David Holmes: Who is Chester-born health secretary Matt Hancock?. 2020-04-16. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ FEWeek: With two offices across two government departments, two Secretaries of State as bosses and one of the broadest ministerial briefs around, life is hectic for Matthew Hancock. 2014-04-24. [dostęp 2022-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ a b Cabinet role for MP Matt Hancock. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ BBC: EU vote: Where the cabinet and other MPs stand. 2016-06-22. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ bbc: Reshuffle recap: The main headlines. 2018-01-09. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ gov.uk: The Rt Hon Matt Hancock. [dostęp 2022-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Alison Rourke: 'Mad suggestion': how Tory ministers once viewed call to prorogue parliament. 2019-08-29. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
- ↑ Peter Walker: Matt Hancock apologises after photos show him kissing aide. 2021-06-25. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
