Edward Shackleton

Edward Shackleton
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1911
Londyn

Data śmierci

22 września 1994

Przewodniczący Izby Lordów
Okres

od 1968
do 1970

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

lord Longford

Następca

lord Jellicoe

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Order Australii (cywilny)

Edward Arthur Alexander Shackleton, baron Shackleton KG, OBE (ur. 15 lipca 1911 w Londynie, zm. 22 września 1994) – brytyjski polityk i geograf, członek Partii Pracy, minister w drugim rządzie Harolda Wilsona.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był młodszym synem badacza Antarktydy sir Ernesta Shackletona i Emily Dorman. W 1938 r. poślubił Betty Homan i miał z nią dwoje dzieci – Charlesa Edwarda Ernesta oraz Alexandrę.

Wykształcenie odebrał w Magdalen College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1932 r. brał udział w wyprawie na Sarawak. W 1934 r. organizował wyprawę na Wyspę Ellesmere’a. Po powrocie z wyprawy napisał Arctic Journey, opublikowaną w 1937 r. Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął pracę w ministerstwie informacji. W 1940 r. wstąpił do Royal Air Force. Zajmował się tam planowaniem działań przeciwko U-Bootom. W 1945 r. został oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego.

W 1946 r. Shackleton został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Preston. Od 1950 r. reprezentował okręg wyborczy Preston South. W 1955 r. utracił miejsce w Izbie Gmin. W 1958 r. został kreowany parem dożywotnim jako baron Shackleton i zasiadł w Izbie Lordów. Po wybranych przez Partię Pracy wyborach 1964 r. rozpoczął pracę w ministerstwie obrony, gdzie odpowiadał za sprawy RAF-u. W 1967 r. został członkiem gabinetu jako minister bez teki. W 1968 r. był przez krótki czas Lordem Tajnej Pieczęci, następnie Paymaster-General, aż wreszcie do 1970 r. ponownie Lordem Tajnej Pieczęci i przewodniczącym Izby Lordów. Do 1974 r. stał na czele Partii Pracy w izbie wyższej.

Od 1971 r. Shackleton był przewodniczącym Królewskiego Towarzystwa Geograficznego. W 1994 r. został dożywotnim prezesem James Caird Society. Od 1962 r. był patronem British Schools Exploring Society. Pełnił również funkcję prokanclerza Uniwersytetu Southampton. W 1974 r. został kawalerem Orderu Podwiązki. Zmarł w 1994 r.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]