Alex Pereira
 Pereira z pasem mistrzowskim UFC w wadze półciężkiej. | |
| Pełne imię i nazwisko | Alex Sandro Silva Pereira |
|---|---|
| Pseudonim | Po Atan, Stone Hand |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 195 cm |
| Masa ciała | 84 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez | Vinicius Reviravolta |
| Debiut | kick-boxing – 2010 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | Teixeira MMA & Fitness (2020–obecnie) |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | kick-boxing – 40 |
| Zwycięstwa | kick-boxing – 33 |
| Przez nokauty | kick-boxing – 21 |
| Przez decyzje | kick-boxing – 12 |
| Porażki | kick-boxing – 7 |
| |
Alex Sandro Silva Pereira[1] (ur. 7 lipca 1987 w São Bernardo do Campo[2]) – brazylijski kick-bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Były mistrz Glory w wadze średniej i półciężkiej. Od 12 listopada 2022 do 9 kwietnia 2023 mistrz UFC w wadze średniej, a od 11 listopada 2023 mistrz UFC w wadze półciężkiej[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dorastając w Faweli, porzucił szkołę średnią, by w wieku 12 lat rozpocząć pracę w sklepie z oponami. Pod wpływem kolegów zaczął pić i ostatecznie stał się alkoholikiem[4]. W 2009 roku zaczął trenować kickboxing, aby pozbyć się nałogu[5].
Kariera w kickboxingu[edytuj | edytuj kod]
Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]
Od 2010 startuje w kick-boxingu. Swój pierwszy zawodowy tytuł zdobył 31 marca 2012 zostając mistrzem Brazylii w wadze do 85 kg po pokonaniu Cleia Silvy. 7 lipca 2012 wygrał krajowy turniej WGP wagi do 85 kg pokonując w finale ponownie na punkty Silvę.
10 listopada tego samego roku w São Paulo stoczył pojedynek z Holendrem Jasonem Wilnisem o mistrzostwo It’s Showtime, który ostatecznie przegrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie.
24 sierpnia 2013 zdobył pas mistrza panamerykańskiego organizacji WAKO Pro w formule K-1 po znokautowaniu Argentyńczyka Matíasa Adaro[6][7].
Pod koniec roku 21 grudnia ponownie wziął udział w turnieju WGP, tym razem ulegając w finale Césarowi Almeidzie na punkty.
Glory[edytuj | edytuj kod]
Na początku 2014 związał się z organizacją Glory, debiutując 8 marca w turnieju pretendentów wagi średniej (do 85 kg) który wygrał, pokonując jednego wieczoru Amerykanina Dustina Jacoby’ego i Ormianina Sahaka Parparjana[8][9]. W związku z wygranym turniejem 21 czerwca został włączony do kolejnego, mającego wyłonić inauguracyjnego mistrza świata Glory w wadze średniej, jednak rywalizację zakończył już na pierwszym pojedynku ulegając na punkty Rosjaninowi Artiomowi Lewinowi[10].
3 kwietnia 2015 podczas gali Glory 20 przegrał w pierwszej walce turnieju pretendentów w rewanżowym starciu z Jasonem Wilnisem[11], natomiast 25 lipca został mistrzem WGP w wadze 85 kg[12][13].
31 lipca 2016 wystąpił dla chińskiej organizacji Kunlun Fight, gdzie przegrał przed czasem z Ukraińcem Arturem Kyszenko[7]. 29 kwietnia 2017 wziął udział w kolejnym turnieju pretendentów Glory, lecz przegrał w finale z Tunezyjczykiem Yousrim Belgarouim jednogłośnie na punkty[14].
16 września 2017 obronił pas WGP nokautując Maycona Silvę w drugiej rundzie, natomiast niespełna miesiąc później 14 października został mistrzem świata Glory pokonując obrońce tytułu Kanadyjczyka Simona Marcusa jednogłośnie na punkty[15]. Jeszcze w tym samym roku 9 grudnia obronił pas Glory w rewanżowym starciu z Belgarouim którego pokonał przez TKO w trzeciej rundzie[16].
20 lipca 2018 w drugiej obronie pasa Glory ponownie zmierzył się z Belgarouim, pokonując go przez KO w pierwszej rundzie[17]. 14 września 2018 podczas gali Glory 58 w Chicago po raz trzeci obronił mistrzostwo wagi średniej, wypunktowując w rewanżu Simona Marcusa[18].
Pereira wyzwał do walki Artioma Wachitowa o tytuł Glory w wadze półciężkiej na Glory 77[19]. Wygrał walkę niejednogłośną decyzją, stając się pierwszym zawodnikiem w historii Glory, który jednocześnie posiadał dwa pasy[20].
Później został pozbawiony tytułu mistrzowskiego w wadze średniej[21].
W pojedynku rewanżowym z Artiomem Wachitowem na Glory 78: Arnhem, w swojej pierwszej obronie tytułu przegrał decyzją większościową[22][23].
Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]
Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]
Przechodząc z kickboxingu, zadebiutował w MMA w 2015 roku, przegrywając walkę przez poddanie[24]. Następnie odnosząc dwa zwycięstwa z rzędu, ogłosił, że podpisał kontrakt na walkę z Diego Henrique da Silvą w brazylijskiej edycji Dana White’s Contender Series 10 sierpnia 2018 roku[25]. Pojedynek nie został zmaterializowany, ponieważ Glory nie pozwoliła Pereirze na konkurowanie[26].
22 października 2020 r. pojawiła się wiadomość, że podpisał kontrakt z Legacy Fighting Alliance[27]. 20 listopada 2020 roku w debiucie zmierzył się przeciwko Thomasowi Powellowi[11]. Wygrał walkę nokautując rywala lewym hakiem[28].
UFC[edytuj | edytuj kod]
3 września 2021 podpisał z największą organizacją MMA na świecie – UFC[29]. W debiucie zmierzył się przeciwko Andreasowi Michailidisowi 6 listopada 2021 na UFC 268. Wygrał walkę przez TKO na początku drugiej rundy po tym, jak powalił Michailidisa latającym kolanem[30]. Zwycięstwo przyniosło mu pierwszy bonus za występ wieczoru[31].
Podczas UFC Fight Night: Santos vs. Ankalaev odniósł swoje drugie zwycięstwo w oktagonie, wygrywając jednogłośną decyzją sędziów z Bruno Silvą[32][33].
30 lipca 2022 roku na UFC 277 miał zmierzyć się z Seanem Stricklandem[34], ale organizacja zdecydowała się przenieść ich pojedynek na UFC 276 2 lipca 2022[35]. Pereira znokautował rywala lewym sierpowym w pierwszej rundzie walki[36]. To zwycięstwo przyniosło mu drugą nagrodę za najlepszy występ wieczoru[37].
Mistrz wagi średniej[edytuj | edytuj kod]
Na listopadowej gali UFC 281 w Madison Square Garden przystąpił do walki o pas mistrzowski UFC, gdzie zmierzył się z panującym mistrzem Israelem Adesanyą, z którym dwukrotnie walczył w formule kickbokserskiej[38]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w piątej rundzie, zasypując gradem ciosów słaniającego się na nogach Adesanye i zdobył mistrzostwo wagi średniej[39]. Po gali nowy mistrz otrzymał kolejny bonus za występ wieczoru[40].
8 kwietnia 2023 na UFC 287 doszło do jego rewanżu w formule MMA z Israelem Adesanyą[41]. Pereira musiał tym razem uznać wyższość rywala, który odebrał mu tytuł mistrzowski kategorii średniej[42].
Przejście do wagi półciężkiej i zdobycie drugiego pasa[edytuj | edytuj kod]
13 kwietnia 2023 roku Pereira ogłosił na Twitterze, że przechodzi do dywizji półciężkiej[43].
W drugiej walce wieczoru gali UFC 291, która odbyła się 29 lipca 2023 zadebiutował w wadze półciężkiej, mierząc się z byłym mistrzem tej dywizji, Janem Błachowiczem[44]. Wyrównany pojedynek zwyciężył przez niejednogłośną decyzję sędziów (29-28, 28-29, 29-28)[45].
11 listopada 2023 podczas gali UFC 295 w Nowym Jorku przystąpił do walki o wakujący pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej, mierząc się z byłym mistrzem tej dywizji, Czechem, Jiřím Procházką[46]. Pereira został nowym mistrzem, pokonując rywala przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[3]. Ta walka przyniosła mu bonus za występ wieczoru oraz uczyniła go dziewiątym zawodnikiem w historii UFC, który został mistrzem w dwóch różnych kategoriach wagowych[47][48].
W walce wieczoru jubileuszowej gali UFC 300, która odbyła się 13 kwietnia 2024 w Las Vegas przystąpił do pierwszej obrony tytułu, mierząc się z byłym mistrzem, Jamahalem Hillem[49]. W pierwszej rundzie znokautował rywala mocnym ciosem lewym sierpowym[50].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Kick-boxing:[7][14][edytuj | edytuj kod]
Amatorskie[edytuj | edytuj kod]
- 2013: Mistrzostwa Świata WAKO w Kickboxingu – 2. miejsce w wadze -91 kg w formule K-1
Zawodowe[edytuj | edytuj kod]
- 2012: mistrz Brazylii CBKB w wadze -85 kg w formule K-1
- 2013: WGP Kickboxing GP – 1. miejsce w wadze -85 kg
- 2013: mistrz panamerykański WAKO Pro w wadze junior lekkociężkiej
- 2014: Glory Middleweight Contender Tournament – 1. miejsce w wadze średniej
- 2015: mistrz WGP Kickboxing w wadze 85 kg
- 2017: mistrz świata Glory w wadze średniej
- 2019: tymczasowy mistrz świata Glory w wadze półciężkiej
- 2021: mistrz świata Glory w wadze półciężkiej[20]
Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]
Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 10-2 |  Jamahal Hill (12-1. 1 NC) | KO (lewy sierpowy i ciosy pięściami w parterze) | 1 | 3:14 | UFC 300 | 13.04.2024 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półcięzkiej. Main Event |
| Wygrana | 9-2 |  Jiří Procházka (29-3-1) | TKO (lewy sierpowy i łokcie) | 2 | 4:08 | UFC 295 | 11.11.2023 | Nowy Jork | Zdobył zwakowany pas mistrzowski UFC w wadze półcięzkiej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 8-2 |  Jan Błachowicz (29-9-1) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 291 | 29.07.2023 | Salt Lake City | Debiut w kategorii półciężkiej. Co-Main Event |
| Przegrana | 7-2 |  Israel Adesanya (23-2) | KO (ciosy pięściami) | 2 | 4:21 | UFC 287 | 08.04.2023 | Miami | Stracił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
| Wygrana | 7-1 | Israel Adesanya (23-1) | TKO (ciosy pięściami) | 5 | 2:01 | UFC 281 | 12.11.2022 | Nowy Jork | Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 6-1 | Sean Strickland (25-3) | KO (lewy sierpowy) | 1 | 2:36 | UFC 276 | 02.07.2022 | Las Vegas | Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 5-1 |  Bruno Silva (22-6) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Santos vs. Ankalaev | 12.03.2022 | Las Vegas | |
| Wygrana | 4-1 |  Andreas Michailidis (13-4) | TKO (latające kolano i ciosy) | 2 | 0:18 | UFC 268 | 06.11.2021 | Nowy Jork | Debiut w UFC. Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 3-1 | Thomas Powell (4-4) | KO (cios) | 1 | 4:04 | LFA 95 | 20.11.2020 | Park City | Main Event |
| Wygrana | 2-1 | Marcus Vinicius da Silveira (6-0) | TKO (ciosy) | 2 | 4:55 | Jungle Fight 87 | 21.05.2016 | São Paulo | |
| Wygrana | 1-1 | Marcelo Cruz (8-7) | KO (ciosy) | 1 | 4:07 | Jungle Fight 85 | 23.01.2016 | São Paulo | |
| Przegrana | 0-1 | Quemuel Ottoni (3-0) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 3 | 2:52 | Jungle Fight 82 | 24.10.2015 | São Paulo | Debiut w MMA |
Lista zawodowych walk w boksie[edytuj | edytuj kod]
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 1-0 | Marcelo de Souza Cruz (0-0) | TKO | 3/4 | 17.06.2017 | Sorocaba | Debiut w boksie |
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ma rdzennych przodków z plemienia Pataxó. Jego pseudonim to Alex „Poatan” Pereira, w języku Tupi „Poatan” oznacza „Kamienne dłonie”[4]. Przydomek nadał mu jego pierwszy trener kickboxingu, Belocqua Wera, który był również pomagał Pereirze w odkryciu jego rdzennych przodków. Jest częścią rdzennej ludności w Brazylii[52][53]. Jest bratem Aline Pereiry, która jest zawodową kickboxerką w organizacji Glory[54].
W wolnym czasie ćwiczy łucznictwo[55].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ BoxRec: Alex Pereira [online], BoxRec, 2017 (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Alex [online], Sherdog [dostęp 2023-04-09] (ang.).
- ↑ a b (VIDEO) Lewy sierp z piekieł! Alex Pereira mistrzem wagi półciężkiej! Pokonał Jiriego Prochazkę na UFC 295! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-11-12] (pol.).
- ↑ a b Pereira: From the bottom of a bottle to the top of the world [online], Glory Kickboxing [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Guilherme Cruz, Alex Pereira found out he was ‘born to fight’ during battle against alcoholism [online], MMA Fighting, 20 listopada 2020 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Bruno Massami: WGP Kickboxing realiza edição neste sábado com disputa de cinturão panamericano. gazetaesportiva.com, 2013. [dostęp 2017-12-20]. (port.).
- ↑ a b c Profil na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Remy Bonjasky Walks Away With Controversial Decision Over ‘Cro Cop’ at Glory 14 [online], Sherdog [dostęp 2022-11-03] (ang.).
- ↑ Glory 14 Results and Recap ~ Muay Thai Authority [online], web.archive.org, 20 marca 2015 [dostęp 2022-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-20].
- ↑ Fraser Coffeen, Glory results: Levin, Verhoeven, Valtellini win [online], Bloody Elbow, 22 czerwca 2014 [dostęp 2022-07-04] (ang.).
- ↑ a b Glory 20: Dubai – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-03] (pol.).
- ↑ PRESS RELEASE – WGP #25: Cesar Almeida vs Alex „Po Atan” Pereira III. wakopro.org, 2015-07-14. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
- ↑ Wyniki WGP 25: Cesar Almeida vs Alex „Po Atan” Pereira III. wgpkickboxing.com.br. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
- ↑ a b Profil na oficjalnej stronie glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
- ↑ Zach Aittama: GLORY 46 Results: Pereira Dominates Marcus, Wins Middleweight Title. combatpress.com, 2017-09-14. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY: Redemption, GLORY 49 and GLORY 49 SuperFight Series Results. liverkick.com, 2017-12-09. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY 55 New York Live Results and Updates. liverkick.com, 2018-07-20. [dostęp 2018-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY 58 Results and Live Updates – GLORY 58 Chicago. liverkick.com, 2018-09-14. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
- ↑ BREAKING: GLORY titelgevecht tussen kampioenen Alex Pereira en Artem Vakhitov op 30 januari [online], www.vechtsportinfo.nl [dostęp 2021-11-07].
- ↑ a b n, Glory 77: Verhoeven wygrał turniej, Pereira podwójnym mistrzem (WYNIKI) (WIDEO) [online], MADFIGHT, 30 stycznia 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ KickboxingZ, GLORY 78: 2nd Title Bout Added to Fight Card, Catinas Returns [online], KickboxingZ.com, 18 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Daniel Dziubicki, Alex Pereira pożegna się z Glory [online], MADFIGHT, 2 września 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ Alex Pereira vs Artem Vakhitov 2: Rematch set at GLORY 78 [online], FIGHTMAG, 18 maja 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Anil Sharma, 3 reasons why Alex Pereira, the man who knocked out Israel Adesanya, will not beat ‘The Last Stylebender’ in the UFC [online], www.sportskeeda.com [dostęp 2021-11-07] (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Glory Veteran Aleksandro Pereira Signs to Compete on UFC’s Brazilian Contender Series [online], Sherdog [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Sherdog.com, LFA Signs Glory 2-Division Champ and Israel Adesanya Rival Alex Pereira [online], Sherdog [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Paweł Sawicki, Alex Pereira za dwa tygodnie wraca do MMA! [online], MADFIGHT, 6 listopada 2020 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
- ↑ Daniel Dziubicki, Alex Pereira efektownie nokautuje na LFA 95! (WIDEO) [online], MADFIGHT, 21 listopada 2020 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
- ↑ Alex Pereira wkrótce w UFC. Jako jedyny znokautował Israela Adesanyę! [online], MMA PL, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 268. Co za nokaut! Fenomenalny debiut Alexa Pereiry [WIDEO] – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Bonusy po UFC 268. Aż sześciu zawodników nagrodzono po świetnej gali! [WIDEO] [online], MMA PL, 7 listopada 2021 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ UFC planuje walkę Alex Pereira vs. Bruno Silva na 12 marca – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-04-09] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC Vegas 50: Alex Pereira z drugim zwycięstwem w oktagonie! Pogromca Adesanyi wygrał przez decyzję | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
- ↑ Tomasz Nowosielski, Sean Strickland vs Alex Pereira w planach na lipcową galę UFC 277 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 marca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Walka Sean Strickland vs. Alex Pereira przeniesiona z UFC 277 na UFC 276 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Cesellolaroma Pisze, (VIDEO) Lewy sierp z piekieł! Alex Pereira znokautował Seana Stricklanda! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Jacek Łosak, Bonusy finansowe po UFC 276 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Trylogia potwierdzona! Israel Adesanya vs. Alex Pereira walką wieczoru listopadowej gali UFC 281 w Nowym Jorku! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
- ↑ a b Krzysztof Kordys, UFC 281: Alex Pereira znokautował w stójce Israela Adesanyę! Nowy mistrz wagi średniej! (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Bonusy po UFC 281. Doceniono nowych mistrzów i fenomenalną walkę [WIDEO] [online], MMA PL, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Rewanż już oficjalnie! Alex Pereira vs. Israel Adesanya 2 na UFC 287. Napakowana rozpiska! [online], MMA PL, 28 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-28] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 287: Ciężki nokaut! Israel Adesanya pierwszy raz wygrał z Alexem Pereirą i odzyskał pas! (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-09] (pol.).
- ↑ Alex Pereira, My plans are official ! Announcement 📣 [online], X (formerly Twitter), 13 kwietnia 2023 [dostęp 2023-09-23] (pol.).
- ↑ Jan Błachowicz vs. Alex Pereira oficjalnie potwierdzone! Do walki dojdzie na UFC 291! [online], Lowking.pl, 17 maja 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 291: Porażka Jana Błachowicza! Alex Pereira pokonał Polaka przez niejednogłośną decyzję! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 lipca 2023 [dostęp 2023-08-06] (pol.).
- ↑ Jiri Prochazka vs. Alex Pereira o pas wagi półciężkiej co-main eventem UFC 295 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-21] (pol.).
- ↑ Mateusz Paczkowski, UFC przyznało aż siedem bonusów po UFC 295! Mateusz Rębecki nie został wyróżniony [online], MMA PL, 12 listopada 2023 [dostęp 2023-11-18] (pol.).
- ↑ UFC 295 results, takeaways: Alex Pereira reaches immortality, Tom Aspinall ushers in new era of heavyweight [online], CBSSports.com, 12 listopada 2023 [dostęp 2023-11-18] (ang.).
- ↑ Dana White ogłosił walkę wieczoru UFC 300 – Alex Pereira w pierwszej obronie pasa mistrzowskiego zmierzy się z Jamahalem Hillem [online], Lowking.pl [dostęp 2024-03-05] (pol.).
- ↑ Bartosz Cieśla, UFC 300: Alex Pereira piekielnym lewym sierpowym posłał na deski Hiila. Co za nokaut Brazylijczyka! [WIDEO] [online], MMA PL, 14 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Alex Pereira ("Poatan") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2023-11-12] (ang.).
- ↑ Alexander K. Lee, Alex Pereira brings UFC title to indigenous reservation in Brazil [online], MMA Fighting, 7 stycznia 2023 [dostęp 2023-03-04] (ang.).
- ↑ Veja curiosidades da trajetória de Alex Poatan, brasileiro que vai disputar cinturão no UFC 281 [online], Lance! [dostęp 2023-03-04] (port. braz.).
- ↑ Aline Pereira: Glory Kickboxing [online], 30 października 2020.
- ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, „Przegrywam walkę, a to jest ostatni...” Niezwykłe umiejętności łucznicze Alexa Pereiry (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 17 września 2022 [dostęp 2022-09-17] (pol.).
