Cain Velasquez
 Velasquez w 2011 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 185 cm |
| Masa ciała | 109 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez | Daniel Cormier – zapasy |
| Debiut | 2006 |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | American Kickboxing Academy |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 17 |
| Zwycięstwa | 14 |
| Przez nokauty | 12 |
| Przez poddania | 0 |
| Przez decyzje | 2 |
| Porażki | 3 |
| Remisy | 0 |
| Nieodbyte | 0 |
| |
Cain Ramirez Velasquez (ur. 28 lipca 1982 w Salinas) − amerykański zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, dwukrotny mistrz organizacji Ultimate Fighting Championship (2010-2011 i 2012-2015).
Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Salinas, w Kalifornii jako syn Efraína i Isabel Velasquez[1]. Jego ojciec przeniósł się do USA z Sonory jako nielegalny imigrant, gdzie poznał urodzoną w Ameryce Isabel[2]. Związali się, a później pobrali, co pozwoliło Efraínowi uzyskać obywatelstwo amerykańskie[3]. Rodzina Velasquezów miała troje dzieci: Efraína Jr., Adelę i Caína.
Velasquez wychował się w Yumie, w Arizonie[4]. Ukończył Kofa High School, gdzie w ciągu czterech lat zapasów ustanowił rekord 110-10 i dwukrotnie wygrał 5A Arizona Wrestling Championship. Grał także w piłkę nożną przez trzy lata. Jako senior służył jako kapitan zarówno swoich drużyn zapaśniczych, jak i piłkarskich. Jako piłkarz grał na linii obrońcy[4].
Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczał do Iowa Central Community College, walcząc przez jeden sezon (2001–2002) i wygrywając krajowe mistrzostwa National Junior College Athletic Association w wadze ciężkiej[5]. Następnie przeniósł się na Uniwersytet Stanu Arizona. Walczył dla Sun Devils przez trzy sezony i osiągnął rekord 86-17, zajmując 5. miejsce w kraju w 2005 r. i 4. w 2006 r. Podczas pobytu w ASU Velasquez walczył u boku przyszłych zawodników UFC Ryana Badera i C. B. Dollaway[6]. Ukończył ASU w 2006 roku, uzyskując tytuł licencjata na studiach interdyscyplinarnych[7].
Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]
Wczesna kariera i początki w UFC[edytuj | edytuj kod]
W październiku 2006 roku zanotował profesjonalny debiut w MMA, walcząc dla Strikeforce[8]. W 2008 roku podpisał kontrakt z UFC. Po wygraniu w tej organizacji 5 walk z rzędu (4 przez KO/TKO) został wyznaczony do zmierzenia się z Antônio Rodrigo Nogueirą, jednym z czołowych zawodników wagi ciężkiej na świecie. Pokonał go 20 lutego 2010 roku w Sydney (UFC 110) przez nokaut w pierwszej rundzie. Dzięki temu otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej przeciw dotychczasowemu mistrzowi, Brockowi Lesnarowi[9]. Doszło do niej 23 października w Anaheim, podczas gali UFC 121.
Mistrz UFC w wadze ciężkiej[edytuj | edytuj kod]
Velasquez odebrał Lesnarowi tytuł, pokonując go przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie na skutek ciosów pięściami w parterze[10]. W styczniu 2011 roku został wyróżniony przez branżowy portal sherdog.com tytułem „zawodnika roku”[11].
W pierwszej obronie tytułu jego przeciwnikiem miał być Junior dos Santos[12]. Do walki tej jednak nie doszło z powodu doznanej przez Velasqueza pod koniec 2010 roku kontuzji barku, która wymagała operacji i wyłączyła go ze startów na około 8 miesięcy. W międzyczasie dos Santos ugruntował swoją pozycję pretendenta, pokonując Sahne'a Carwina. Ostatecznie walka między Velasquezem a Brazylijczykiem odbyła się 12 listopada 2011 roku w Anaheim − Amerykanin został znokautowany w 1. rundzie i stracił tytuł[13]. W swojej pierwszej walce po stracie pasa mistrzowskiego pokonał w maju 2012 roku przez techniczny nokaut ciosami w parterze Brazylijczyka Antonio Silvę[14].
29 grudnia 2012 stoczył rewanż z Juniorem dos Santosem[15]. Po pięciorundowej walce, w której Velasquez zdominował przeciwnika zarówno w parterze jak i w stójce, sędziowie orzekli jednogłośne zwycięstwo Amerykanina[16]. Tym samym odzyskał on mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej.
W pierwszej obronie odzyskanego pasa ponownie zwyciężył Antonio Silvę przez TKO w 1. rundzie[17]. Po czasie ogłoszono trzecie starcie Velasquez vs Dos Santos do którego doszło 19 października 2013[18]. Kolejny raz Velasquez był lepszy od pretendenta dominując go i praktycznie stosując tę samą taktykę co w ich drugim starciu czyli wpadanie w klincz z serią ciosów oraz obalenia ale tym razem Velasquez był bardziej zdeterminowany by skończyć walkę przed czasem i dopiął swego w ostatniej rundzie mistrzowskiego boju pokonując kompletnie rozbitego Dos Santosa przez TKO[19].
Po serii kontuzji które trapiły Velasqueza przez ostatnie lata dopiero 13 czerwca 2015 mógł ponownie stanął do obrony tytułu[20]. Rywalem Meksykanina był kolejny Brazylijczyk Fabricio Werdum, który nieoczekiwanie poddał go w 3. rundzie duszeniem gilotynowym i odebrał mu pas[21].
Kariera od 2016[edytuj | edytuj kod]
9 lipca 2016 na jubileuszowej gali UFC 200, pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Travisa Browna[22].
Walka rewanżowa przeciwko Werdumowi została przełożona i miała się odbyć 30 grudnia 2016 roku na gali UFC 207. Stanowa Komisja Sportowa w Nevadzie nie zatwierdziła Velasqueza do walki, stwierdzając po badaniach fizycznych i wywiadach, że był niezdolny do startu w zawodach ze względu na ostrogi[23].
W pierwszej walce w swoim nowym kontrakcie, Velasquez był bohaterem walki wieczoru na gali UFC on ESPN 1, gdzie zmierzył się z Francisem Ngannou 17 lutego 2019 roku[24]. Przegrał walkę przez nokaut w pierwszej rundzie[25].
4 października 2019 r., po jego pierwszym występie w WWE, ujawniono, że Velasquez wycofa się z puli testowej USADA, aby skupić się na swojej zawodowej karierze wrestlingowej. 11 października 2019 roku ogłosił odejście z MMA[26].
Styl walki[edytuj | edytuj kod]
Styl walki Velasqueza charakteryzuje się chęcią poruszania się do przodu, które daje przeciwnikom bardzo mało miejsca w oktagonie[27]. Często używa niezwykle szybkich kombinacji ciosów. Jest silny w klinczu, gdzie zadaje długie kombinacje, które zwykle kończą się obaleniem[28].
Po obaleniu przeciwnika często używa umiejętności grapplingowych, aby utrzymać dominującą pozycję, podczas gdy kontynuuje atak z góry - ciosami w tej pozycji, lub decyzją sędziowską[27].
Był często chwalony za swoją kondycję i niesamowitą wytrzymałość, która pozwoliła mu kontynuować walkę po tym, jak jego przeciwnicy byli wyczerpani. Dzięki temu zyskał przydomek „Cardio Cain”[28]. W lipcu 2013 był rekordzistą pod względem liczby trafionych ciosów na minutę w UFC[29].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Biegle posługuje się językiem angielskim i hiszpańskim[30]. Występował gościnnie w hiszpańskojęzycznych sieciach telewizyjnych Telemundo i Univision. Oprócz występów w telewizji, był także gościem w nocnym programie TBS Lopez Tonight[31].
Jest znany z tego, że nosi widoczny tatuaż „Brown Pride” na górnej części klatki piersiowej. Mówi, że jest on hołdem dla jego meksykańskiego dziedzictwa[32].
Wraz z żoną Michelle mają córkę urodzoną w 2009 roku i syna urodzonego w 2018 roku[33]. Para pobrała się 28 maja 2011 roku[34].
Oskarżenia o morderstwo[edytuj | edytuj kod]
3 marca 2022 poinformowano, że prokuratura postawiła Velasquezowi aż 10 zarzutów, w tym zarzut próby zabójstwa. Do strzelaniny z jego udziałem doszło w stanie Kalifornia, w San Jose. Jej inicjatorem był właśnie Velasquez, który strzelał w samochód. Znajdowały się w nim dwie osoby, w tym 43-letni Harry Eugene Goularte, który nieoficjalnie miał molestować jego nastoletnią córkę. Chcąc zemścić się, postrzelił przypadkowo drugiego pasażera - ojca wspomnianego człowieka, który trafił do szpitala z ranami niezagrażającymi życiu. Według wielu dziennikarzy Velasquez oddalił się z miejsca zdarzenia, ale szybko został zatrzymany przez policję[35][36].
10 listopada opuścił areszt w Santa Clara, w którym przebywał od ośmiu miesięcy[37]. Wyjście Velasqueza jest związane z kaucją ustanowioną przez sędziego i innymi warunkami, które dotyczą wpłacenia miliona dolarów, zakazu posiadania broni, trzymania się z dala od Harry’ego Goularte i jego rodziny i poddaniu się monitoringowi GPS, który oznacza, że bez zgody sądu nie może opuścić miejsca zamieszkania[38].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]
- 2010-2011: mistrz UFC w wadze ciężkiej
- 2012-2015: mistrz UFC w wadze ciężkiej (do 120 kg)
Zapasy[edytuj | edytuj kod]
- 2000: mistrz Arizony w wadze ciężkiej
- 2001: mistrz Arizony w wadze ciężkiej
- 2002: mistrz USA NJCAA w wadze ciężkiej
- 2005: NCAA Division I − 5. miejsce w wadze ciężkiej
- 2006: NCAA Division I − 4. miejsce w wadze ciężkiej
Lista walk w MMA[edytuj | edytuj kod]
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 14-3 |  Francis Ngannou (12-3) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:26 | UFC on ESPN 1: Ngannou vs. Velasquez | 17.02.2019 |  Phoenix | Main Event |
| Wygrana | 14-2 | Travis Browne (18-3-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:57 | UFC 200 | 09.07.2016 | Las Vegas | Bonus za występ wieczoru |
| Przegrana | 13-2 |  Fabricio Werdum (19-5-1) | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 3 | 2:13 | UFC 188 | 13.06.2015 |  Meksyk | Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event |
| Wygrana | 13-1 | Junior dos Santos (16-2) | TKO (ciosy pięściami) | 5 | 1:51 | UFC 166 | 19.10.2013 | Houston | Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event |
| Wygrana | 12-1 | Antônio Silva (18-4) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:21 | UFC 160 | 25.05.2013 | Las Vegas | Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event |
| Wygrana | 11-1 | Junior dos Santos (15-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 155 | 30.12.2012 | Las Vegas | Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event |
| Wygrana | 10-1 | Antônio Silva (16-3) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:36 | UFC 146 | 26.05.2012 | Las Vegas | Co-Main Event |
| Przegrana | 9-1 | Junior dos Santos (13-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 1:04 | UFC on Fox: Velasquez vs. Dos Santos | 12.11.2011 | Anaheim | Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event |
| Wygrana | 9-0 | Brock Lesnar (5-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:12 | UFC 121 | 23.10.2010 | Anaheim | Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 8-0 | Antônio Rodrigo Nogueira (32-5-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 2:20 | UFC 110 | 21.02.2010 |  Sydney | Bonus za nokaut wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 7-0 | Ben Rothwell (30-6) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 0:58 | UFC 104 | 24.10.2009 | Los Angeles | Co-Main Event |
| Wygrana | 6-0 |  Cheick Kongo (14-4-1) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 99 | 13.06.2009 |  Kolonia | Co-Main Event |
| Wygrana | 5-0 |  Denis Stojnić (5-1) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:34 | UFC Fight Night: Lauzon vs. Stephens | 22.02.2009 | Tampa | Bonus za nokaut wieczoru. Co-Main Event |
| Wygrana | 4-0 | Jake O’Brien (10-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:02 | UFC Fight Night: Silva vs. Irvin | 19.07.2008 | Las Vegas | |
| Wygrana | 3-0 |  Brad Morris (10-2) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:10 | UFC 83 | 19.04.2008 |  Montreal | Debiut w UFC |
| Wygrana | 2-0 | Jeremiah Constant (4-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:00 | Bodog Fight: St. Petersburg | 16.12.2006 |  Petersburg | |
| Wygrana | 1-0 | Jesse Fujarczyk (3-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:58 | Strikeforce: Tank vs. Buentello | 07.10.2006 | Fresno | Debiut w zawodowym MMA |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brown Pride: La Historia de Caín Velásquez | UFC [online], www.ufcespanol.com, 14 września 2018 [dostęp 2022-03-03] (hiszp.).
- ↑ Mexican-American UFC Champion Inspired By Immigrant Father [online], HuffPost, 9 listopada 2011 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ Cain Velasquez: Like Father, Like Son | UFC News | LowKick.com [online], web.archive.org, 1 września 2010 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-01].
- ↑ a b Player Bio: Cain Velasquez - ARIZONA STATE OFFICIAL ATHLETIC SITE [online], web.archive.org, 12 czerwca 2010 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-12].
- ↑ NJCAA | Sports | Men's Wrestling | Home [online], web.archive.org, 1 maja 2012 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-01].
- ↑ Welcome to the Wrestling Hall of Fame [online], web.archive.org, 6 lipca 2010 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-06].
- ↑ Former ASU wrestling All-American Cain Velasquez now UFC Champion [online], ASU News, 26 października 2010 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ Strikeforce: Tank vs. Buentello | MMA Junkie [online] [dostęp 2022-11-10] (ang.).
- ↑ Lesnar-Velasquez Signed for UFC 121. sherdog.com, 10 lipca 2010. [dostęp 2010-07-12]. (ang.).
- ↑ Brian Kanpp: Velasquez Dethrones Lesnar at UFC 121. sherdog.com, 23 października 2010. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).
- ↑ Greg Savage: Sherdog’s Fighter of the Year. sherdog.com, 9 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-10]. (ang.).
- ↑ Joe Myers: Velasquez Turns Attention Towards Dos Santos. sherdog.com, 24 października 2010. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).
- ↑ Brian Knapp: Dos Santos Dethrones Velasquez in 64 Seconds at UFC on Fox 1. sherdog.com, 12 listopada 2011. [dostęp 2011-11-13]. (ang.).
- ↑ UFC 146: Dos Santos vs Mir – wyniki. mmarocks.pl, 26 maja 2012. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
- ↑ Aktualne informacje o UFC 155 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ Tomasz Marciniak, UFC 155: wyniki i relacja | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 29 grudnia 2012 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ Tomasz Chmura, UFC 160: Velasquez vs Silva 2 - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 25 maja 2013 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Velasquez vs. Dos Santos 3 walką wieczoru UFC 166 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 14 czerwca 2013 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 166: Velasquez wciąż na szczycie (relacja i wyniki) [online], sportowefakty.wp.pl, 20 października 2013 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ UFC 188: Velasquez vs Werdum – zapowiedź video – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ UFC 188: Fabricio Werdum poddał Caina Velasqueza i został nowym mistrzem UFC w wadze ciężkiej. Czterech zawodników z bonusami za galę w Meksyku (+WYNIKI) | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
- ↑ K. Witek: Wyniki gali UFC 200: ”Tate vs. Nunes” – na żywo w MMAnews od godziny 00:30. mmanews.pl, 10.07.2016. (pol.).
- ↑ Cain Velasquez out of UFC 207 bout with Fabrico Werdum [online], MMA Junkie, 24 grudnia 2016 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ Walka Francis Ngannou vs Cain Velasquez planowana na galę UFC on ESPN 1 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ Ekspresowy koniec pojedynku Francis Ngannou vs Cain Velasquez na gali UFC on ESPN 1 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-03-03] (pol.).
- ↑ Harry Davies, Cain Velasquez retires from UFC, will face Brock Lesnar at WWE Crown Jewel on October 31st [online], Bloody Elbow, 11 października 2019 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ a b Cain Velasquez [online], MMA Linker [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ a b Andrew Richardson, Breaking Down UFC 155's Cain Velasquez [online], MMAmania.com, 24 grudnia 2012 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ FightMetric - MMA Statistics : UFC OFFICIAL RECORDS [online], web.archive.org, 24 listopada 2012 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-24].
- ↑ UFC: Caín: El idioma no será problema, la técnica es universal - Terra México [online], web.archive.org, 23 czerwca 2014 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-23].
- ↑ [VIDEO] Cain Velasquez Interview on George Lopez Show (2010) [online], www.mexican-american.org [dostęp 2022-03-03].
- ↑ Adam Guillen jr., 'Brown Pride' Tattoo Explained, Defended [online], MMAmania.com, 28 grudnia 2012 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ Shaun Al-Shatti, He’s back: After 30 months away, Cain Velasquez returns to ‘regain what he always knew was his’ [online], MMA Fighting, 9 stycznia 2019 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ Brian Oswald, Raising Cain: An MMAmania.com interview exclusive with Cain Velasquez [online], MMAmania.com, 6 maja 2009 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
- ↑ Policja zatrzymała gwiazdę UFC. Chciał zabić mężczyznę, który miał wcześniej molestować jego córkę [online], Onet Sport, 2 marca 2022 [dostęp 2022-03-03] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Były mistrz UFC aresztowany. Strzelanina na autostradzie - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-03] (pol.).
- ↑ Cain Velasquez opuścił areszt w Santa Clara. Jest nagranie z jego pierwszych chwil na wolności [WIDEO] [online], MMA PL, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
- ↑ Przełom? Cain Velasquez opuścił areszt! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-10] (pol.).
