Jan Feliks Szaniawski
| ||
| Data urodzenia | ok. 1677 | |
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Biskup diecezjalny chełmski | ||
| Okres sprawowania | 1725–1733 | |
| Biskup pomocniczy lwowski | ||
| Okres sprawowania | 1717–1725 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | 22 maja 1713 | |
| Nominacja biskupia | 12 kwietnia 1717 | |
| Sakra biskupia | brak danych | |
| Konsekrator | nieznany | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Jan Feliks Szaniawski z Szaniaw herbu Junosza (ur. ok. 1677 roku[1] – zm. 17 grudnia 1733 roku[2]) – biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1717–1725, biskup diecezjalny chełmski w latach 1725–1733, archidiakon lwowski w 1721 roku, kanonik kapituły katedralnej lwowskiej w latach 1710–1728[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Święcenia kapłańskie przyjął 22 maja 1713. Sprawował funkcję opata wąchockiego.
Nominację na biskupa wraz z powierzeniem mu obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji lwowskiej otrzymał 12 kwietnia 1717.
29 stycznia 1725 został biskupem diecezjalnym diecezji chełmskiej. W związku z pełnionym urzędem przypadł mu tytuł kanclerza Akademii Zamojskiej. Uporządkował sprawy majątkowe i gospodarcze diecezji. Zajmował się też literaturą, której bogaty zbiór posiadał we własnej bibliotece, przekazanej później zapisem testamentowym reformatom z Zamościa.
W 1729 został mianowany przez Augusta II Mocnego biskupem diecezjalnym wileńskim, lecz kapituła sprzeciwiła się kategorycznie jego kandydaturze, ponieważ nie był Litwinem.
W 1728 konsekrował kościół Św. Józefa i Niepokalanego Poczęcia NMP w Józefowie, a w 1733 kościół Kapucynów w Lublinie. Tuż przed śmiercią na elekcji w 1733, wygłosił kazanie w kolegiacie św. Jana w Warszawie. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[4]. W czasie elekcji w 1733 jako deputat małopolski podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego[5].
Został pochowany w kryptach kościoła reformatów pw. św. Katarzyny w Zamościu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chodyński S., Chełmskie biskupstwo obrządku łacińskiego, [w:] Encyklopedia kościelna, t. III, wyd. M. Nowodworski, Warszawa 1874.
- Kokosiński M., Chełmska Diecezja łacińska 1359–1807, [w:] „Propatria”, czerwiec 2002 nr 1 (82).
- Kumor B., Chełmska diecezja, [w:] Encyklopedia katolicka, t. III, Lublin 1985, szp. 128.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jan Feliks Szaniawski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-02-19] (ang.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 427.
- ↑ Bolesław Kumor, Archidiecezja lwowska porządku łacińskiego w świetle schematyzmu archidiecezjalnego z 1939 r., w: Folia Historica Cracoviensia, t. 3 (1996), s. 269.
- ↑ Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. 1839 Przemyśl R.VII z.III, s. 83.
- ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 31.
- ↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi 1733 sub tempus moderni interregni, feria tertia in crastino festi S. Matthaei Apostoli et Evangelistae anno Domini 1733, s. 44.