Stanisław Słomowski

Stanisław Słomowski
Arcybiskup lwowski
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce śmierci

22 września 1575
Lwów

Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania

1560–1565

Arcybiskup lwowski
Okres sprawowania

1565–1575

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

14 lutego 1560

Sakra biskupia

data nieznana

Stanisław Słomowski herbu Abdank (zm. 22 września 1575 we Lwowie) – arcybiskup metropolita lwowski od 1565 roku, biskup sufragan krakowski od 1560 roku, biskup laodycejski, kantor krakowskiej kapituły katedralnej od 1559 roku, wikariusz generalny i odicjał krakowski od 1554 roku, prepozyt kaliskiej kapituły kolegiackiej przed 1549 rokiem, archidiakon sądecki przed 1549 rokiem, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1529 roku, kanonik poznańskiej kapituły katedralnej od 1529 roku, kanonik krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1525–1540[1].

Był synem niezbyt zamożnych szlachciców z Wielkopolski, Wincentego Słomowskiego herbu Jastrzębiec, dziedzica w Czechowie i Jarząbkowie oraz Anny Starczynowskiej. Spokrewniony z biskupem Piotrem Tomickim. Studiował w Akademii Krakowskiej oraz we Włoszech, gdzie uzyskał doktorat obojga praw. Od 1529 kanonik poznański i gnieźnieński, następnie także kanonik kielecki, archidiakon sądecki i prepozytor w kolegiacie kaliskiej. W 1554 mianowany wikariuszem generalnym i oficjałem krakowskim. 14 lutego 1560 prekonizowany biskupem pomocniczym krakowskim ze stolicą tytularną Laodycei we Frygii. Uczestniczył w synodzie w Warszawie w 1561 roku jako przedstawiciel kapituły krakowskiej[2].

W 1565 mianowany przez króla Zygmunta Augusta arcybiskupem lwowskim. Nominację tę 7 września 1565 zatwierdził papież Pius IV. Ingres do katedry lwowskiej odbył się 7 grudnia 1565, a duchownym witającym nowego arcybiskupa był ksiądz Piotr Skarga. W czasie swojej działalności w archidiecezji lwowskiej skupił się na uporządkowaniu spraw majątkowych archidiecezji.

Sędzia sądów generalnych województwa ruskiego w 1575 roku[3].

Zmarł 22 września 1575 we Lwowie. Pochowany w archikatedrze Wniebowzięcia NMP we Lwowie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Salaterski, Katalog prałatów i kanoników kapituły św. Małgorzaty P. M. w Nowym Sączu (1448-1791), w: Nasza Przeszłość: studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce, Tom 80 (1993), s. 213.
  2. Wojciech Góralski, Synod prowincjonalny warszawski z 1561 r., w: Prawo Kanoniczne: kwartalnik prawno-historyczny 28/3-4, 1985, s. 208.
  3. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wskutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. 29.
  4. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 135.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]