Jack Holder

Jack Holder
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1996
Appin

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Mistrzostwa świata
złoto 2022 żużel, drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
srebro 2016 żużel, drużynowo
srebro 2017 żużel, drużynowo
brąz 2015 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Oceanii
złoto 2019 żużel, indywidualnie

Jack Holder (ur. 23 marca 1996 w Appin) – australijski żużlowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W 2015 podpisał swój pierwszy kontrakt z Plymouth Gladiators, gdzie jeździł do 2016. W 2016 roku Holder został mistrzem Australii do lat 21, wcześniej w tych samych rozgrywkach zdobywał brązowy medal w 2014 r. i srebrny w 2015[1]. W tym samym roku zajął 4. miejsce w indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu do lat 21[2].

W 2017 roku dołączył do polskiej ligi, podpisując kontrakt z KS Toruń, dołączając tym samym do swojego brata Chrisa. W barwach drużyny z Motoareny zadebiutował w przegranym 53:37 meczu z Unią Leszno, w którym zdobył 13 punktów z trzema bonusami w sześciu przejechanych biegach[3]. Również w 2017 roku zdobył Elite Shield w barwach Poole Pirates. Przed rozpoczęciem sezonu 2018 Holder doznał kontuzji obojczyka, która zakłóciła jego przygotowania do sezonu[4]. Pomimo tego w całym sezonie wystąpił w 14 meczach, osiągając średnią biegową 1,708 punktu na mecz. W sezonie 2019 jeżdżąc w barwach toruńskiej drużyny startował głównie spod numeru 8, najczęściej zastępując Rune Holtę bądź Norberta Kościucha. Jego śr. biegowa nie była jednak tak dobra jak w poprzednim roku - wyniosła zaledwie 1,391[5]. Mimo spadku Torunia do 1. ligi, nie odszedł z klubu.

W 2020 r. został indywidualnym wicemistrzem Australii na żużlu. W lipcu 2020 został zatrudniony jako gość w Stali Gorzów Wielkopolski, w tym samym czasie pozostał jednak zawodnikiem KS Toruń[6], gdzie ukończył sezon z najwyższą średnią biegową w I lidze, która wyniosła aż 2,625. Dzięki dobrej postawie Holdera (średnia 2,09 punktu na bieg[7]) Stal, która przed zatrudnieniem Australijczyka zajmowała ostatnie miejsce w tabeli, zakwalifikowała się do fazy play-off z drugiego miejsca. Dostał dziką kartę na dwie rundy Grand Prix 2020 odbywające się w dniach 2-3 października 2020 w Toruniu[8]. Zdobył w nich łącznie 12 punktów do klasyfikacji końcowej.

W sezonie 2021 ponownie był jednym z liderów Apatora Toruń. Rozgrywki PGE Ekstraligi ukończył ze średnią 1,943. Wystartował w PGE indywidualnych międzynarodowych mistrzostwach ekstraligi, które ukończył na 8. miejscu z dorobkiem dziewięciu punktów (2,1,3,2,1)[9]. Z Sheffield Tigers sięgnął po brązowy medal drużynowych mistrzostw Wielkiej Brytanii. Po sezonie organizatorzy cyklu Grand Prix przyznali mu miejsce wśród stałych rezerwowych GP 2022, jednak w wyniku wykluczenia Rosjan z GP w ramach sankcji nałożonych po rosyjskiej inwazji na Ukrainę, stał się pełnoprawnym uczestnikiem tych rozgrywek[10].

2 kwietnia 2022 zajął piąte miejsce w Indywidualnych Międzynarodowych mistrzostwach Ekstraligi 2022[11]. 30 lipca 2022 razem z Maxem Fricke i Jasonem Doyle wywalczył złoty medal Speedway of Nations. Był to pierwszy tytuł mistrzowski DMŚ dla Australii od dwudziestu lat[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Brat Jamesa Holdera i Chrisa Holdera, również żużlowców.

Przynależność klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wielka Brytania

Polska

Szwecja

Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)[edytuj | edytuj kod]

Stan na 1 października 2023.

Miejsca na podium w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 13 maja 2023 Polska Grand Prix Polski Polska Warszawa PGE Narodowy 2. 16 (3,2,2,1,3,3,2) Szwecja Fredrik Lindgren
2. 3 czerwca 2023 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 3. 13 (1,2,1,3,3,2,1) Słowacja Martin Vaculík
3. 10 czerwca 2023 Niemcy Grand Prix Niemiec Niemcy Teterow Bergring Arena 3. 14 (1,3,2,2,2,3,1) Polska Bartosz Zmarzlik
4. 2 września 2023 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 2. 16 (1,3,2,3,3,2,2) Słowacja Martin Vaculík
5. 16 września 2023 Dania Grand Prix Danii Dania Vojens Vojens Speedway Center 3. 16 (3,3,1,2,3,3,1) Dania Leon Madsen

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2016
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Danii – Horsens GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – – – – – – – – 2 26 2
Sezon 2020
GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – – – – 5 7 17 12
Sezon 2022
GP Chorwacji – Goričan GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Niemiec – Teterow GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Wrocław GP Danii – Vojens GP Szwecji – Målilla GP Polski – Toruń miejsce punkty
3 7 7 9 6 12 6 8 6 3 12 67
Sezon 2023
GP Chorwacji – Goričan GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Niemiec – Teterow GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Szwecji – Målilla GP Łotwy – Ryga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń miejsce punkty
8 18 16 16 11 10 – 18 16 10 4 123
Statystyki
Starty 22
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 5
Finalista 5
Punkty 204

Starty w indywidualnych mistrzostwach świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2016
King’s Lynn Pardubice Gdańsk miejsce punkty
13 12 12 4 37
Sezon 2017
Poznań Güstrow Pardubice miejsce punkty
11 6 10 6 27
Statystyki
Starty 6
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 0
Punkty 64

Pozostałe osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia drużynowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Max Fricke zdetronizowany, Jack Holder mistrzem Australii do lat 21 [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
  2. ↑ Max Fricke ze złotym medalem IMŚJ. Kulakov triumfuje w Gdańsku [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
  3. ↑ Miał lepszy debiut niż Darcy Ward i Tomasz Bajerski! Frątczak postawi na niego w kolejnych meczach? [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
  4. ↑ Jack Holder kontuzjowany [online], Zuzelend.com [dostęp 2020-09-21].
  5. ↑ Wirtualna Polska Media, Rozszerzone statystyki - PGE Ekstraliga 2019 - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-03-22] (pol.).
  6. ↑ Jack Holder gościem w Gorzowie [online], KS Toruń [dostęp 2020-09-21] (pol.).
  7. ↑ Statystyki - PGE Ekstraliga 2020 [online], WP Sportowe Fakty [dostęp 2020-09-21] (pol.).
  8. ↑ Jack Holder z dziką karta na Grand Prix w Toruniu [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 22 września 2020 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
  9. ↑ Jason Doyle zwycięzcą PGE IMME im. Zenona Plecha | PGE IMME - Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi [online], 19 czerwca 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
  10. ↑ Rosjanie skreśleni. Jest nowa lista startowa Grand Prix 2022 [online], TVN24.pl [dostęp 2022-03-22] (pol.).
  11. ↑ Żużel: Zmarzlik królem IMME 2022 w Toruniu. Rozczarowująca postawa zawodników Apatora. Zdjęcia kibiców [online], se.pl [dostęp 2022-04-06].
  12. ↑ Speedway of Nations. Triumf Australii, Polska szósta [online], rmf24.pl [dostęp 2022-08-01] (pol.).
Żużlowcy Grand Prix 2023
Stali uczestnicy
Zawodnicy rezerwowi
Indywidualne mistrzostwa Oceanii na żużlu – edycje i zwycięzcy
Mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jack_Holder&oldid=73442907”