Mikkel Michelsen

Mikkel Michelsen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1994
Nykøbing Falster

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Dania
Mistrzostwa świata
brąz 2021 żużel, drużynowo
brąz 2023 żużel, drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2013 żużel, drużynowo
srebro 2011 żużel, drużynowo
srebro 2014 żużel, drużynowo
srebro 2015 żużel, drużynowo
brąz 2014 żużel, indywidualnie
brąz 2015 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy
złoto 2019 żużel, indywidualnie
złoto 2021 żużel, indywidualnie
złoto 2023 żużel, indywidualnie
srebro 2023 żużel, drużynowo
srebro 2024 żużel, drużynowo
brąz 2022 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto 2013 żużel, indywidualnie
srebro 2011 żużel, drużynowo
srebro 2012 żużel, drużynowo
brąz 2012 żużel, indywidualnie
Strona internetowa

Mikkel Michelsen (ur. 19 sierpnia 1994 w Nykøbing Falster[1]) – duński żużlowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem duńskiego klubu Slangerup Speedway Klub, w barwach którego w rozgrywkach ligowych zadebiutował w 2010 roku[2]. W latach 2010–2011 zdobywał z nim złoto Drużynowych mistrzostw Danii. W sezonie 2011 zdobył swoje pierwsze medale międzynarodowych zawodów: indywidualne oraz drużynowe wicemistrzostwo świata juniorów.

Od sezonu 2013 oprócz jazdy w Danii startuje również w polskich ligach. Jego pierwszym klubem była Unia Leszno. W Ekstralidze 2013 wystąpił w sześciu meczach leszczyńskiego klubu. Pojechał w dwudziestu wyścigach, a jego średnia biegowa wyniosła 1,000[3]. 24 sierpnia 2013 wywalczył tytuł indywidualnego mistrza Europy juniorów. Został również młodzieżowym indywidualnym mistrzem Danii wygrywając zawody na torze w Randers. 28 czerwca 2014 roku zadebiutował w cyklu Grand Prix jako rezerwowy w Grand Prix Danii w Kopenhadze. Wystąpił w jednym biegu, w którym zastąpił Kennetha Bjerre. Nie zdobył wówczas żadnych punktów[4]. Sezon 2014 był jego drugim i zarazem ostatnim w barwach Unii Leszno. W 2014 zdobył pierwszy w karierze medal indywidualnych mistrzostw świata juniorów – w trzech rundach IMŚJ 2014 zdobył łącznie 33 punkty i zajął trzecie miejsce w końcowej klasyfikacji. Po nieudanym sezonie 2014 (śr. bieg. w Ekstralidze 0,793[3]) w 2015 przeniósł się do pierwszoligowej ŻKS Ostrovii. Podobnie jak przed rokiem wywalczył brązowy medal IMŚJ. Drugi raz w karierze zwyciężył w młodzieżowych indywidualnych mistrzostwach Danii[5].

W latach 2016–2017 w polskiej lidze jeździł dla Unii Tarnów. Ponadto w 2017 r. zajął 3. miejsce w lidze duńskiej ze Slangerup Speedway Klub. W 2018 był zawodnikiem Wybrzeża Gdańsk. Razem z Andersem Thomsenem i Mikkelem Bechem tworzył tzw. „duńską mafię” będącą siłą napędową całej drużyny. Michelsen ze średnią biegową 2,340 był 4. najskuteczniejszym zawodnikiem I ligi[6].

Od sezonu 2019 jest zawodnikiem ekstraligowego Motoru Lublin. W ligowym debiucie zdobył 8 punktów i 2 bonusy (0,3,2,1*,2*), a jego zespół pokonał GKM Grudziądz 49:41[7]. Przez cały sezon był ważną częścią drużyny, po raz pierwszy w karierze przekroczył średnią 2pkt/bieg. Wyniosła ona 2,013, co było 13. najlepszym wynikiem w lidze[3]. Zwieńczeniem roku było zdobycie przez Michelsena tytułu Indywidualnego mistrza Europy 2019 po tym jak w czterech rundach cyklu zdobył łącznie 45 punktów[8].

W związku z kontuzją Martina Smolinskiego i wycofaniem się tego zawodnika z Grand Prix 2020, Michelsen został stałym uczestnikiem cyklu Grand Prix[9]. Na przestrzeni całego sezonu wywalczył w nim 32 punkty w ośmiu rundach, co dało mu 14. miejsce w klasyfikacji końcowej. W Ekstralidze notował zbliżone wyniki do tych, które osiągał rok wcześniej (śr. bieg. 2,000). Nie obronił tytułu indywidualnego mistrza Europy – w IME 2020 zajął czwarte miejsce[10].

W 2021 z Motorem Lublin zajął 2. miejsce w polskiej lidze. ze średnią 2,087 był siódmym najlepszym zawodnikiem ligi[3]. Drugi raz w karierze został Indywidualnym mistrzem Europy[11].

Zwycięstwo w mistrzostwach Europy dała mu przepustkę do Grand Prix 2022. W sezonie 2022 był kapitanem Motoru Lublin[12]. W pierwszym meczu w tej roli zdobył 14 punktów (1,3,1,3,3,3) przeciwko Stali Gorzów Wielkopolski, m.in. trzy razy pokonując Bartosza Zmarzlika, a lubelska drużyna wygrała ten mecz 44:46[13]. 30 kwietnia 2022 pierwszy raz w karierze stanął na podium rundy GP zajmując 3. miejsce w Grand Prix Chorwacji w Goričan[14]. 6 maja w wygranym 58:32 z Unią Leszno meczu 5. kolejki Ekstraligi zdobył płatny komplet punktów (3,3,3,2*,3,3) i po pięciu kolejkach ze średnią 2,345 plasował się na piątym miejscu wśród najskuteczniejszych zawodników rozgrywek.

Przynależność klubowa[edytuj | edytuj kod]

Dania

Szwecja

Niemcy

Polska

Wielka Brytania

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)[edytuj | edytuj kod]

Stan na 1 października 2023 r.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 30 kwietnia 2022 Chorwacja Grand Prix Chorwacji Chorwacja Goričan Stadion Millenium 3. 16 (3,0,3,2,3,2,1) Polska Bartosz Zmarzlik

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2014
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Bydgoszcz GP Finlandii – Tampere GP Czech – Praga GP Szwecji – Målilla GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Nordyckie – Vojens GP Skandynawii – Solna GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – – – 0 – – – – – – 36 0
Sezon 2015
GP Polski – Warszawa GP Finlandii – Tampere GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Łotwy – Dyneburg GP Szwecji – Målilla GP Danii – Horsens GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – – – – 6 – – – – – 21 6
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Szwecji – Hallstavik GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Teterow GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – 1 – – – – – – – 29 1
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa GP Słowenii – Krško GP Czech – Praga GP Szwecji – Hallstavik GP Polski – Wrocław GP Skandynawii – Målilla GP Niemiec – Teterow GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – – – 9 – 6 – – 17 15
Sezon 2020
GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
4 7 5 2 6 3 3 2 14 32
Sezon 2021
GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Lublin GP Polski – Lublin GP Szwecji – Målilla GP Rosji – Togliatti GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – – – – – – 9 – – 18 9
Sezon 2022
GP Chorwacji – Goričan GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Niemiec – Teterow GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Wrocław GP Danii – Vojens GP Szwecji – Målilla GP Polski – Toruń miejsce punkty
16 14 3 1 8 10 9 9 – 12 11 82
Sezon 2023
GP Chorwacji – Goričan GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Niemiec – Teterow GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Szwecji – Målilla GP Łotwy – Ryga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń miejsce punkty
11 6 5 2 4 4 5 5 11 3 12 56
Statystyki
Starty 33
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 1
Finalista 2
Punkty 201

Starty w indywidualnych mistrzostwach świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2011
Poole Holsted Pardubice Gniezno miejsce punkty
– 4 – 7 13 11
Sezon 2012
Lonigo Lendava Coventry Tarnów Pardubice Bahía Blanca Bahía Blanca miejsce punkty
9 7 8 10 6 8 11 4 59
Sezon 2013
Piła Berwick Terenzano miejsce punkty
8 8 10 5 26
Sezon 2014
Lonigo Ostrów Wlkp. Pardubice miejsce punkty
11 10 12 33
Sezon 2015
Lonigo Lublin Pardubice miejsce punkty
14 6 14 34
Statystyki
Starty 18
Zwycięstwa 2
Miejsca na podium 4
Punkty 163

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Profile [online], Michelsen Racing [dostęp 2022-05-06] (duń.).
  2. ↑ SPEEDWAY HISTORY INFO – HISTORIA ŻUŻLA [online], www.historyspeedway.nstrefa.pl [dostęp 2022-05-06].
  3. ↑ a b c d Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  4. ↑ Wirtualna Polska Media, Grand Prix Danii w Kopenhadze – Wynik i Relacja na żywo – SGP/IMŚ – 28.06.2014 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  5. ↑ Wirtualna Polska Media, Mikkel Michelsen mistrzem Danii juniorów [online], sportowefakty.wp.pl, 5 września 2015 [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  6. ↑ Wirtualna Polska Media, Rozszerzone statystyki – eWinner 1. Liga 2018 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  7. ↑ Mecz [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  8. ↑ SEC – Speedway Euro Championship [online], SEC - Speedway Euro Championship [dostęp 2022-05-06].
  9. ↑ Mikkel Michelsen pojedzie w Grand Prix 2020! [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 19 sierpnia 2020 [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  10. ↑ SEC – Speedway Euro Championship [online], SEC - Speedway Euro Championship [dostęp 2022-05-06].
  11. ↑ Mikkel Michelsen żużlowym mistrzem Europy! Duńczyk ma miejsce w SGP 2022! [online], Red Bull [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  12. ↑ Motor Lublin wybrał nowego kapitana! [online], Aktualności żużlowe, informacje o żużlu, 6 kwietnia 2022 [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  13. ↑ Mecz [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  14. ↑ Wirtualna Polska Media, Grand Prix Chorwacji w Gorican – Wynik i Relacja na żywo – SGP/IMŚ – 30.04.2022 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-05-06] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Żużlowcy Grand Prix 2023
Stali uczestnicy
Zawodnicy rezerwowi
Indywidualne mistrzostwa Europy na żużlu – edycje i zwycięzcy
Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów na żużlu – edycje i zwycięzcy
Mistrzostwa Polski par klubowych na żużlu – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikkel_Michelsen&oldid=73430453”