Ferenc Molnár (piłkarz)

Ferenc Molnár
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1891 ; Érd
Obywatelstwo	węgierskie
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1920–1921	Spes Genova
1921–1922	Spezia Calcio
1923–1924	Anconitana
1924	Entella
1924–1925	Hellas Werona
1925–1926	Olympia Fiume
1926	Łotwa
1926–1927	Biellese
1927	Andrea Doria
1927	Litwa
1927–1928	SSC Napoli
1928	Casale
1930–1931	S.S. Lazio
1931	Lecce
1931–1932	Novara
1932	Alessandria
1933–1934	Anconitana
1934–1935	Cagliari Calcio
1936–1937	Feyenoord
1938	ACF Fiorentina
1938–1939	Juventus Domo
1939–1940	Varese
1940–1941	Lazio
1942	Ambrosiana
1942–1943	Udinese Calcio
1943	Reggiana
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Ferenc Molnár (ur. 8 kwietnia 1891 w Érd, Austro-Węgry, zm. ?) – węgierski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

W 1906 roku rozpoczął karierę piłkarską w klubie Újpesti TE. W następnym roku został piłkarzem MTK Budapest. W 1920 wyjechał do Włoch, gdzie potem występował w klubach Spes Genova, Spezia Calcio, Anconitana, Hellas Werona i Olympia Fiume, gdzie zakończył karierę w roku 1926.

W październiku i listopadzie 1906 rozegrał 2 mecze w reprezentacji Węgier^[1].

Karierę szkoleniowca rozpoczął w 1920 roku. Jeszcze będąc piłkarzem łączył również funkcje trenerskie w Spes Genova, Spezia Calcio, Anconitana, Hellas Werona i Olympia Fiume. Od 20 lipca do 19 września 1926 prowadził reprezentację Łotwy^[2]. Potem trenował Biellese i Andrea Doria. Od 27 lipca do 13 sierpnia 1927 prowadził reprezentację Litwy. Potem pracował z klubami SSC Napoli, Casale, S.S. Lazio, Novara, Alessandria, Cagliari Calcio, Feyenoord, ACF Fiorentina, Juventus Domo, Varese, Ambrosiana, Udinese Calcio i Reggiana^[3].

W 1943 roku został zmuszony do opuszczenia Włoch, kiedy powołano go do rezerw armii węgierskiej w II wojnie światowej.