Eugenio Corini

Eugenio Corini
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1970
Bagnolo Mella

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Palermo (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1987–1990 Brescia Calcio 77 (9)
1990–1992 Juventus 47 (2)
1992–1993 UC Sampdoria 24 (4)
1993–1994 SSC Napoli (wyp.) 17 (0)
1994–1995 → Brescia Calcio (wyp.) 24 (2)
1995–1996 Piacenza Calcio (wyp.) 32 (1)
1996–1998 Hellas Werona 46 (4)
1998–2003 Chievo Werona 134 (27)
2003–2007 Palermo 128 (25)
2007–2009 Torino FC 44 (1)
W sumie: 573 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988  Włochy U-18 0 (0)
1988–1993  Włochy U-21 36 (2)
1992–2002  Włochy 0 (0)
W sumie: 36 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010 Calcio Portogruaro-Summaga
2010–2011 Crotone
2011–2012 Frosinone Calcio
2012–2013 Chievo Werona
2013–2014 Chievo Werona
2016–2017 Palermo
2017–2018 Novara
2018–2019 Brescia
2019–2020 Brescia
2020–2021 US Lecce
2022 Brescia
2022– Palermo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Eugenio Corini (ur. 30 lipca 1970 w Bagnolo Mella) – włoski piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika, a także trener.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Eugenio Corini zawodową karierę rozpoczynał w 1987 roku w drugoligowym zespole Brescia Calcio. W debiutanckim sezonie rozegrał czternaście spotkań, jednak w kolejnych rozgrywkach wystąpił już w 29 pojedynkach. Po zakończeniu sezonu 1989/1990 Corini przeniósł się do Juventusu, w barwach którego 21 października 1990 roku w zremisowanym 0:0 pojedynku z S.S. Lazio zadebiutował w Serie A. Razem z ekipą „Bianconerich” włoski piłkarz w 1992 roku wywalczył wicemistrzostwo kraju oraz dotarł do finału krajowego pucharu. Dla Juventusu Corini rozegrał łącznie 47 spotkań, po czym odszedł do Sampdorii. W zespole „Blucerchiati” Włoch występował tylko przez jeden sezon, a następnie podpisał kontrakt z SSC Napoli. W nowym klubie w rozgrywkach 1993/1994 rozegrał czternaście meczów i w przerwie kolejnego sezonu powrócił do drużyny Brescia Calcio.

Kolejnym klubem w karierze Coriniego była Piacenza Calcio. Latem 1996 roku włoski pomocnik przeniósł się do Hellasu Werona, z którym spadł z pierwszej do drugiej ligi. Corini wystąpił wówczas zaledwie w dziewięciu spotkaniach, jednak w kolejnych rozgrywkach grywał już znacznie częściej. W 1998 roku Włoch został zawodnikiem Chievo Werona. W klubie tym spędził łącznie niecałe pięć sezonów, w trakcie których rozegrał 134 pojedynki i zdobył 27 goli. W 2001 roku wraz z zespołem udało mu się awansować do Serie A. W 2003 roku Corini podpisał kontrakt z drugoligowym US Palermo, z którym od razu wygrał rozgrywki Serie B i awansował do najwyższej klasy rozgrywek w kraju. W barwach Palermo Corini zaliczył 128 występów, w których 25 razy wpisał się na listę strzelców. W ekipie „Aquile” pełnił rolę kapitana, jednak gdy popadł w konflikt z prezesem klubu Maurizio Zamparinim postanowił odejść ze Stadio Renzo Barbera.

Ostatecznie latem 2007 roku wychowanek Brescii trafił do Torino FC. W sezonie 2007/2008 rozegrał dla niego 32 ligowe mecze i zdobył jednego gola. W kolejnych rozgrywkach Torino spadło do drugiej ligi, a Corini zakończył piłkarską karierę. Ostatni mecz rozegrał 5 kwietnia 2009 roku, a Torino przegrało wówczas 0:1 z US Palermo.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Corini ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Dwa razy został powołany do kadry U-18, jednak w jej barwach nie wystąpił ani razu. W zespole do lat 21 Corini po raz pierwszy zagrał 21 grudnia 1988 roku w wygranym 8:0 meczu z Maltą, a następnie wywalczył z nim Mistrzostwo Europy U-21 1992. Później Corini brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie, na których „Squadra Azzura” została wyeliminowana w ćwierćfinale.

W latach 1992–1993 Corini dostał trzy powołania do seniorskiej reprezentacji Włoch od Arrigo Sacchiego (na mecze ze Szkocją, Maltą i Meksykiem), jednak w żadnym z nich ostatecznie nie wystąpił. W listopadzie 2002 roku Corini został powołany do reprezentacji przez Giovanni Trapattoniego na spotkanie z Turcją, jednak i tym w pojedynku Corini nie zagrał i ostatecznie nie doczekał się debiutu w zespole narodowym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]