Walter Mazzarri

Walter Mazzarri
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 października 1961
San Vincenzo

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
ACF Fiorentina
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1983 Fiorentina 0 (0)
1981–1982 Pescara (wyp.) 26 (4)
1982 Cagliari (wyp.) 4 (0)
1982–1983 Reggiana (wyp.) 12 (1)
1983–1988 Empoli 91 (4)
1988–1989 Licata 8 (0)
1989–1990 Modena 21 (0)
1990–1991 Nola 30 (3)
1991–1992 Viareggio 11 (0)
1992–1994 Acireale 32 (1)
1994–1995 Torres 9 (0)
W sumie: 244 (13)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1998 Bologna (asystent)
1998–1999 Napoli (asystent)
1999–2001 Bologna (Primavera)
2001–2002 Acireale
2002–2003 Pistoiese
2003–2004 Livorno
2004–2007 Reggina
2007–2009 Sampdoria
2009–2013 Napoli
2013–2014 Inter Mediolan
2016–2017 Watford
2018–2020 Torino
2021–2022 Cagliari
2023–2024 Napoli
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Walter Mazzarri (ur. 1 października 1961 w San Vincenzo) – włoski trener piłkarski i piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Fiorentiny. W drużynie seniorów nie rozegrał jednak żadnego spotkania. W latach 1981–1983 był trzykrotnie wypożyczany: do Pescary Calcio, Cagliari Calcio i AC Reggiany. Najwięcej grał w tej pierwszej: 26 spotkań i 4 gole. W 1983 trafił do Empoli FC, w barwach którego wystąpił zarówno w Serie A, jak i w Serie B. W sumie na boiskach pojawiał się 91-krotnie. Strzelił 4 bramki. Z drużyny odszedł w 1988 roku. Następnie grywał w takich zespołach jak: Licata Calcio, Modena FC, Nola Calcio, FC Esperia Viareggio i Acireale Calcio. Karierę zakończył w Sassari Torres.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w 1996, jako drugi trener Bologni. W podobnej roli wystąpił dwa lata później w SSC Napoli. Po roku powrócił jednak do Bologny, gdzie został trenerem zespołu z Primavery. Następnie w latach 2001–2003 szkolił piłkarzy Acireale Calcio z Serie C2 oraz AC Pistoiese z C1.

Sukcesy z Livorno i Regginą[edytuj | edytuj kod]

W 2003 został trenerem AS Livorno, które wtedy występowało w Serie B. W tym klubie przebywał przez cały sezon 2003/2004. Drużyna zajęła na koniec 3. miejsce, które dawało awans do Serie A. Mazzarri zaliczył więc pierwszy poważny sukces jako trener.

W kolejnym sezonie trafił do Regginy Calcio, grającej w Serie A. W debiucie jego zespół zajął 10. pozycję w ostatecznym rozrachunku. Rok później Reggina była 13. Zaś w sezonie 2006/2007 dokonał z drużyną dużego sukcesu. Rozpoczynała ona bowiem rozgrywki z minus 15 punktami[1] i mimo to zdołała zająć 14. pozycję, chroniąc się tym samym przed spadkiem. 27 maja 2007 pożegnał się z drużyną Regginy[2].

Sampdoria[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 2007 podpisał dwuletni kontrakt z Sampdorią[3]. Sampdoria znacznie poprawiła swoje wyniki, a nowo pozyskany zawodnik Antonio Cassano, który miał niemały wkład w sukcesy zespołu publicznie chwalił zdolności trenerskie Mazzarriego. Drużyna zajęła na koniec sezonu 6. miejsce, które gwarantowało jej udział w Pucharze UEFA.

Rok później, w sezonie 2008/2009 Serie A było już nieco gorzej, bowiem Sampdoria zajęła 13. pozycję. Mimo to zanotował kolejny sukces, bowiem doszedł z drużyną do finału Pucharu Włoch, pokonując po drodze między innymi broniący tytułu Inter Mediolan. W finale Sampdoria przegrała dopiero po rzutach karnych z S.S. Lazio. W Pucharze UEFA drużyna wyszła z grupy, w której spotkała się z Partizanem Belgrad, Standardem Liège, FC Sevillą i VfB Stuttgart. W kolejnej fazie rozgrywek odpadli z Metalistem Charków[4]. Po sezonie Mazzarri rozwiązał kontrakt z Sampdorią za porozumieniem stron.

Napoli[edytuj | edytuj kod]

6 października 2009 został trenerem SSC Napoli. Zastąpił na tym stanowisku Roberto Donadoniego[5]. Pierwszy sezon pracy w Neapolu zakończył 6. miejscem, które pozwoliło mu podpisać nowy trzyletni kontrakt z Azzurrimi. W drugim sezonie zajął trzecią lokatę, pozwalającą na grę w Lidze Mistrzów. Sezon 2011/12 był we Włoszech mniej udany dla Partenopei, którzy uplasowali się na 5 pozycji. Lepiej natomiast wypadli w europejskich pucharach awansując z drugiego miejsca w grupie LM za Bayernem Monachium, a przed Manchesterem City. W 1/8 drużyna Napoli stoczyła wyrównany pojedynek z Chelsea F.C. wygrywając w pierwszym meczu 3:1 i ulegając w drugim po dogrywce 1:4. Ponadto zdobyli także Puchar Włoch. Czwarty sezon przyniósł sukces w rozgrywkach ligowych. Azzurri gromadząc 78 punktów wywalczyli wicemistrzostwo Włoch. 20 maja 2013 Mazzarri ogłosił, że nie przedłuży wygasającego kontraktu i opuści Neapol[6].

Inter[edytuj | edytuj kod]

24 maja 2013 roku został trenerem Interu Mediolan, zastępując na tym stanowisku Andreę Stramaccioniego. Podpisana umowa wiąże go z Nerazzurrimi na dwa lata. W Interze jego wynagrodzenie wynosi 3,4 mln euro rocznie[7]. Z powodu zbyt słabych rezultatów, już nowy właściciel Interu – Erick Thohir zwolnił go z posady trenera[8].

Watford[edytuj | edytuj kod]

1 lipca 2016 roku Mazzarri zastąpił Hiszpana Quique Sánchez Floresa na stanowisku trenera drużyny Watford. Jednak słabe wyniki drużyny (11 zwycięstw, 17. miejsce w lidze) sprawiły, że po sezonie włodarze klubu zdecydowali się zwolnić Włocha.

Torino[edytuj | edytuj kod]

4 stycznia 2018 został trenerem Torino.

Statystyka[edytuj | edytuj kod]

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna Liga Puchar kraju Razem
Rozgrywki Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
1981–1982  Włochy Pescara Calcio B 26 4 CI ? ? 26+ 4+
1982–1983  Włochy Cagliari Calcio A 4 0 CI ? ? 4+ 0+
1982–1983  Włochy Reggiana B 12 1 CI ? ? 12+ 1+
1983–1984  Włochy Empoli FC B 28 2 CI ? ? 28+ 2+
1984–1985 B 25 0 CI ? ? 25+ 0+
1985–1986 B 9 2 CI ? ? 9+ 2+
1986–1987 A 14 0 CI ? ? 14+ 0+
1987–1988 A 15 0 CI ? ? 15+ 0+
Łącznie Empoli 91 4 ? ? 91+ 4+
1988–1989  Włochy Licata B 8 0 CI ? ? 8+ 0+
1989–1990  Włochy Modena C1 21 0 CIC ? ? 21+ 0+
1990–1991  Włochy Nola C1 24 3 CIC ? ? 24+ 3+
lipiec – listopad 1991 C1 6 0 CIC ? ? 6+ 0+
Łącznie Nola 30 3 ? ? 30+ 3+
listopad 1991–1992  Włochy Viareggio C2 11 0 CIC ? ? 11+ 0+
1992–1993  Włochy Acireale C1 19 1 CIC ? ? 19+ 1+
1993–1994 B 13 0 CI ? ? 13+ 0+
Łącznie Acireale 32 1 ? ? 32+ 1+
1994–1995  Włochy Torres C2 9 0 CIC ? ? 9+ 0+
Ogółem 244 15 ? ? 244+ 15+

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

stan na 6 stycznia 2018

Sezon Drużyna Rozgrywki Miejsce Mecze
Ilość Zwy. Rem. Por.
2001/2002 Acireale Calcio Serie C2 9. 31 10 10 11
2002/2003 AC Pistoiese Serie C1 10. 34 11 11 12
2003/2004 AS Livorno Serie B 3. (awans) 46 20 19 7
2004/2005 Reggina Calcio Serie A 10. 38 10 14 14
2005/2006 Serie A 13. 38 11 8 19
2006/2007 Serie A 14.[1] 38 12 15 11
W sumie w Regginie 114 33 37 44
2007/2008 UC Sampdoria Serie A 6. 38 17 9 12
2008/2009 Serie A 13. 38 11 13 14
W sumie w Sampdorii 76 28 22 26
2009/2010 SSC Napoli Serie A 6 31 13 13 5
2010/2011 SSC Napoli Serie A 3 38 21 7 10
2011/2012 SSC Napoli Serie A 5 38 16 13 9
2012/2013 SSC Napoli Serie A 2 38 23 9 6
W sumie w Napoli 145 73 42 30
2013/2014 Inter Mediolan Serie A 5 38 15 15 8
2014/2015 Inter Mediolan Serie A rezygnacja 11 4 4 3
W sumie w Interze 49 19 19 11
2016/2017 Watford Premier League 17 38 11 7 20
2017/2018 Torino FC Serie A w trakcie 1 1 0 0
W sumie w Premier League 38 11 7 20
W sumie w Serie A 385 154 120 111
W sumie 534 206 167 161

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Karę zmniejszono później do minus 11 punktów.
  2. Mazzarri alla Samp: è fatta. La Repubblica, 2007-05-29. [dostęp 2007-05-29]. (wł.).
  3. E’ Walter Mazzarri il nuovo allenatore della Sampdoria. sampdoria.it, 2007-06-01. [dostęp 2007-06-01]. (wł.).
  4. Puchar UEFA 2008/2009 [online], www.90minut.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  5. E’ Walter Mazzarri il nuovo allenatore. sscnapoli.it. (wł.).
  6. Mazzarri opuszcza Napoli. 20.05.2013. [dostęp 2013-05-25]. (pol.).
  7. De La.: jeśli zechce pójść do łóżka, to pójdzie. 25.05.2013. [dostęp 2013-05-25]. (pol.).
  8. Thohir: To była trudna decyzja [online], intermediolan.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]