Andreas Felder

Andreas Felder
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1962
Solbad Hall

Klub

HSV Absam

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

4 stycznia 1980 w Innsbrucku (68. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

6 stycznia 1981 w Bischofshofen (13. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

13 lutego 1981 w Ironwood (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

8 grudnia 1984 w Thunder Bay

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Albertville 1992 druż.
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 1987 duża
złoto Val di Fiemme 1991 druż.
srebro Seefeld 1985 normalna
srebro Oslo 1982 druż.
srebro Seefeld 1985 druż.
brąz Oberstdorf 1987 druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Tauplitz 1986 ind.
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Örnsköldsvik 1980 ind.
Inne nagrody
Puchar świata
Kryształowa Kula
1990/1991
2. miejsce
1984/1985
3. miejsce
1985/1986
3. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1989/1990
3. miejsce
1991/1992
Puchar Świata w lotach
brąz 3. miejsce
1991/1992
Turniej Czterech Skoczni
srebro 2. miejsce
1990/1991
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
1985/1986
Tydzień Lotów Narciarskich
złoto 1. miejsce
1986

Andreas Felder (ur. 6 marca 1962 w Solbad Hall) – austriacki skoczek narciarski i trener, srebrny medalista olimpijski, sześciokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach, były współrekordzista świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów, zdobywca Pucharu świata w skokach, Pucharu świata w lotach i Puchar KOP.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

4 stycznia 1980 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w skokach, zajmując 68. miejsce. Pierwszy sukces osiągnął w lutym 1980, gdy zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów (wyprzedzili go Steve Collins oraz Władimir Bojarincew).

W 1982 zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata w Oslo. W tamtej drużynie obok niego wystąpili Armin Kogler, Hans Wallner oraz Hubert Neuper. W 1985 na mistrzostwach świata w Seefeld zdobył srebrny medal w konkursie na normalnej skoczni, przegrywając tylko z Jensem Weißflogiem. Na tych samych mistrzostwach zdobył również srebrny medal drużynowo z Ernstem Vettorim, Güntherem Strannerem oraz Arminem Koglerem.

W 1986 zwyciężył na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz. W jednym ze skoków osiągnął 191m, czym wyrównał ówczesny rekord świata w długości skoku (w 1985 taką odległość w Planicy osiągnął Matti Nykänen). Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie został mistrzem świata na normalnej skoczni. Na tych samych mistrzostwach zdobył też brązowy medal w konkursie drużynowym (w drużynie Austrii skakali również: Ernst Vettori, Richard Schallert oraz Franz Neuländtner). Złoty medal w konkursie drużynowym wywalczył też na mistrzostwach świata w Val di Fiemme (razem skakali: Heinz Kuttin, Ernst Vettori i Stefan Horngacher).

Na igrzyskach olimpijskich w Albertville zdobył srebrny medal w drużynie. Obok Feldera w skład drużyny wchodzili: Heinz Kuttin, Ernst Vettori oraz Martin Höllwarth.

W swojej karierze 51 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata. Odniósł 25 zwycięstw, 15 razy był drugi oraz 9 razy trzeci. Sześć razy stał na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, w tym raz na najwyższym stopniu w sezonie 1990/1991. W sezonie 1984/1985 zajął drugie miejsce (za Mattim Nykänenem). Zwyciężył w czterech konkursach z rzędu, stając się jednym z pierwszych skoczków w historii Pucharu Świata, którzy triumfowali w czterech kolejnych zawodach (wcześniej dokonali tego Ole Bremseth w 1982 i Jens Weißflog w 1984 roku). W sezonie 1985/1986 zajął trzecie miejsce, ustępując ponownie Nykänenowi oraz swojemu rodakowi Ernstowi Vettoriemu. W następnym sezonie znowu zajął trzecie miejsce (triumfował Vegard Opaas, drugi ponownie był Vettori). Kolejne trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął w sezonie 1989/1990. Znowu wyprzedził go Vettori, a triumfatorem został Ari-Pekka Nikkola. Czwarty raz trzecie miejsce przypadło mu w sezonie 1991/1992, który był ostatnim w jego karierze. Kryształową Kulę zdobył wówczas Toni Nieminen, a drugie miejsce zajął Werner Rathmayr. Jest jedynym skoczkiem w historii, który odniósł zwycięstwo w swoich ostatnich zawodach Pucharu Świata. 29 marca 1992 roku w Planicy pokonał Heinza Kuttina o 23,1 punktu.

W 39. Turnieju Czterech Skoczni zajął drugie miejsce. Zdobył Puchar KOP w sezonie 1985/1986, w sezonach 1980/1981 oraz 1986/1987 był drugi miejsce, a w sezonie 1991/1992 zajął trzecie miejsce.

Po sezonie 1991/1992 zakończył sportową karierę.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
6. 12 lutego 1984 Sarajewo Skocznia normalna indywidualnie 205,6 pkt 9,6 pkt Jens Weißflog
28. 18 lutego 1984 Sarajewo Skocznia duża indywidualnie 170,3 pkt 60,9 pkt Finlandia Matti Nykänen
12. 14 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia normalna indywidualnie 192,1 pkt 37,0 pkt Finlandia Matti Nykänen
6. 23 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia duża indywidualnie 203,9 pkt 20,1 pkt Finlandia Matti Nykänen
5. 24 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia duża drużynowo[1] 577,6 pkt 56,8 pkt  Finlandia
6. 9 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia normalna indywidualnie 213,5 pkt 9,3 pkt Austria Ernst Vettori
2. 14 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża drużynowo[2] 642,9 pkt 1,5 pkt  Finlandia
9. 16 lutego 1992 Francja Albertville Skocznia duża indywidualnie 176,9 pkt 62,6 pkt Finlandia Toni Nieminen

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
5. 21 lutego 1982 Norwegia Oslo Skocznia normalna indywidualnie 243,9 pkt 5,4 pkt Austria Armin Kogler
2.srebro 26 lutego 1982 Norwegia Oslo Skocznia duża drużynowo[3] 717,6 pkt 0,9 pkt  Norwegia
12. 28 lutego 1982 Norwegia Oslo Skocznia duża indywidualnie 229,7 pkt 28,2 pkt Finlandia Matti Nykänen
4. 26 lutego 1984 Szwajcaria Engelberg Skocznia duża drużynowo[4] 561,0 pkt 57,3 pkt  Finlandia
7. 20 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia duża indywidualnie 215,7 pkt 8,5 pkt Norwegia Per Bergerud
2.srebro 22 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia duża drużynowo[5] 579,2 pkt 3,8 pkt  Finlandia
2.srebro 26 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia normalna indywidualnie 216,1 pkt 9,2 pkt Jens Weißflog
1.złoto 15 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 216,0 pkt - -
3.brąz 17 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia duża drużynowo[6] 587,5 pkt 46,6 pkt  Finlandia
50. 20 lutego 1987 Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 178,8 pkt 45,6 pkt Czechosłowacja Jiří Parma
18. 20 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 171,5 pkt 47,0 pkt Finlandia Jari Puikkonen
6. 22 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża drużynowo[7] 576,5 pkt 68,5 pkt  Finlandia
9. 10 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 192,9 pkt 24,6 pkt Franci Petek
1.złoto 14 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża drużynowo[8] 567,6 pkt - -
4. 16 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia normalna indywidualnie 218,4 pkt 4,5 pkt Austria Heinz Kuttin

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
15. 17 marca 1985 Planica Loty indywidualnie 476,0 pkt 104,5 pkt Finlandia Matti Nykänen
1.złoto 9 marca 1986 Austria Tauplitz Loty indywidualnie 745,0 pkt - -
33. 13 marca 1988 Oberstdorf Loty indywidualnie 278,5 pkt 85,5 pkt Norwegia Ole Gunnar Fidjestøl
4. 25 lutego 1990 Norwegia Vikersund Loty indywidualnie 346,4 pkt 11,3 pkt Dieter Thoma
31. 22 marca 1992 Czechosłowacja Harrachov Loty indywidualnie 243,5 pkt 149,0 pkt Japonia Noriaki Kasai

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
10. 18 lutego 1979 Kanada Mont-Sainte-Anne Skocznia normalna indywidualnie 215,5 pkt 24,9 pkt Kanada Horst Bulau
3.brąz 28 lutego 1980 Szwecja Örnsköldsvik Skocznia normalna indywidualnie 241,6 pkt 13,6 pkt Kanada Steve Collins

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1980/1981 13.
1981/1982 14.
1982/1983 46.
1983/1984 15.
1984/1985 2.
1985/1986 3.
1986/1987 3.
1987/1988 23.
1988/1989 14.
1989/1990 3.
1990/1991 1.
1991/1992 3.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1979/1980 - - - -
1980/1981 - 2 1 3
1981/1982 - - 1 1
1982/1983 - - - -
1983/1984 - - - -
1984/1985 6 - 1 7
1985/1986 3 3 1 7
1986/1987 2 2 2 6
1987/1988 - - 1 1
1988/1989 - 1 1 2
1989/1990 3 3 1 7
1990/1991 7 2 - 9
1991/1992 4 2 2 8
suma 25 15 11 51

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 13 lutego 1981 Stany Zjednoczone Ironwood Copper Peak ? 2. ? Alois Lipburger
2. 14 lutego 1981 Stany Zjednoczone Ironwood Copper Peak ? 2. ? Alois Lipburger
3. 22 lutego 1981 Kanada Thunder Bay Big Thunder ? 3. ? John Broman
4. 12 marca 1982 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 372,0 pkt 3. 13,5 pkt Matti Nykänen
5. 8 grudnia 1984 Kanada Thunder Bay Normal Thunder 244,6 pkt 1. - -
6. 9 grudnia 1984 Kanada Thunder Bay Big Thunder 233,2 pkt 1. - -
7. 15 grudnia 1984 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 225,5 pkt 1. - -
8. 16 grudnia 1984 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-120 228,9 pkt 1. - -
9. 30 grudnia 1984 Oberstdorf Schattenbergschanze 220,4 pkt 3. 15,0 pkt Ernst Vettori
10. 3 marca 1985 Finlandia Lahti Salpausselkä 243,3 pkt 1. - -
11. 8 marca 1985 Szwecja Falun Lugnet 227,4 pkt 1. - -
12. 15 lutego 1986 Norwegia Vikersund Vikersundbakken 360,0 pkt 1. - -
13. 16 lutego 1986 Norwegia Vikersund Vikersundbakken 361,5 pkt 1. - -
14. 19 lutego 1986 Szwajcaria Sankt Moritz Olympiaschanze 205,6 pkt 2. 0,1 pkt Rolf Åge Berg
15. 23 lutego 1986 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 215,7 pkt 1. - -
16. 16 marca 1986 Norwegia Oslo Holmenkollbakken 213,6 pkt 3. 13,9 pkt Ernst Vettori
17. 22 marca 1986 Planica Srednija Velikanka 224,6 pkt 2. 3,1 pkt Matti Nykänen
18. 24 marca 1986 Planica Bloudkova velikanka 236,8 pkt 2. 5,5 pkt Ernst Vettori
19. 30 grudnia 1986 Oberstdorf Schattenbergschanze 191,6 pkt 3. 4,1 pkt Vegard Opaas
20. 10 stycznia 1987 Czechosłowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B 222,5 pkt 2. 4,1 pkt Vegard Opaas
21. 4 marca 1987 Szwecja Örnsköldsvik Paradiskullen 233,3 pkt 2. 0,4 pkt Ari-Pekka Nikkola
22. 8 marca 1987 Szwecja Falun Lugnet 211,2 pkt 3. 5,4 pkt Matti Nykänen
23. 14 marca 1987 Planica Velikanka 398,0 pkt 1. - -
24. 21 marca 1987 Norwegia Oslo Holmenkollbakken 229,1 pkt 1. - -
25. 24 stycznia 1988 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 211,6 pkt 3. 3,4 pkt Jens Weißflog
26. 25 marca 1989 Planica Srednija Velikanka 207,2 pkt 2. 15,3 pkt Jens Weißflog
27. 26 marca 1989 Planica Bloudkova velikanka 218,0 pkt 3. 9,0 pkt Jens Weißflog
28. 4 grudnia 1989 Kanada Thunder Bay Normal Thunder 229,4 pkt 2. 6,0 pkt Risto Laakkonen
29. 10 grudnia 1989 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 229,1 pkt 3. 7,5 pkt Ari-Pekka Nikkola
30. 16 grudnia 1989 Japonia Sapporo Miyanomori 214,6 pkt 2. 13,7 pkt Risto Laakkonen
31. 17 stycznia 1990 Polska Zakopane Wielka Krokiew 204,0 pkt 2. 3,0 pkt Jens Weißflog
32. 4 marca 1990 Finlandia Lahti Salpausselkä 217,5 pkt 1. - -
33. 7 marca 1990 Szwecja Örnsköldsvik Paradiskullen 115,5 pkt 1. - -
34. 17 marca 1990 Norwegia Raufoss Lønnbergbakken 218,2 pkt 1. - -
35. 1 grudnia 1990 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 226,5 pkt 1. - -
36. 8 grudnia 1990 Kanada Thunder Bay Normal Thunder 224,7 pkt 1. - -
37. 9 grudnia 1990 Kanada Thunder Bay Big Thunder 213,7 pkt 1. - -
38. 31 grudnia 1990 Oberstdorf Schattenbergschanze 202,0 pkt 2. 1,9 pkt Jens Weißflog
39. 1 stycznia 1991 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 204,3 pkt 1. - -
40. 6 stycznia 1991 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 225,8 pkt 1. - -
41. 12 stycznia 1991 Niemcy Oberhof Hans-Renner-Schanze 225,2 pkt 2. 8,3 pkt Dieter Thoma
42. 2 marca 1991 Finlandia Lahti Salpausselkä 217,6 pkt 1. - -
43. 3 marca 1991 Finlandia Lahti Salpausselkä 214,9 pkt 1. - -
44. 1 stycznia 1992 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 218,5 pkt 1. - -
45. 4 stycznia 1992 Austria Innsbruck Bergisel 213,9 pkt 3. 15,1 pkt Toni Nieminen
46. 17 stycznia 1992 Szwajcaria Sankt Moritz Olympiaschanze 214,1 pkt 1. - -
47. 19 stycznia 1992 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 231,1 pkt 1. - -
48. 25 stycznia 1992 Niemcy Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze 367,0 pkt 2. 2,5 pkt Werner Rathmayr
49. 26 stycznia 1992 Niemcy Oberstdorf Heini-Klopfer-Skiflugschanze 364,0 pkt 2. 1,0 pkt Werner Rathmayr
50. 1 marca 1992 Finlandia Lahti Salpausselkä 199,5 pkt 3. 43,5 pkt Toni Nieminen
51. 29 marca 1992 Planica Bloudkova velikanka 237,8 pkt 1. - -

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1979/1980
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-PartenkircheN Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Zakopane Zakopane Saint-Nizier Saint-Nizier Sankt Moritz Gstaad Engelberg Vikersund Lahti Lahti Falun Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro punkty
- - - 68 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 1980/1981
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Sankt Moritz Gstaad Engelberg Ironwood Ironwood Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Chamonix Saint-Nizier Lahti Lahti Falun Oslo Bærum Planica Planica punkty
- - 72 13 - - - - - 2 2 - - 21 3 - - 31 31 28 50 32 27 14 60
Sezon 1981/1982
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Sankt Moritz Engelberg Oslo Oslo Lahti Lahti Tauplitz Tauplitz Tauplitz Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Planica Planica punkty
18 85 - 34 21 - - 25 6 - 5 5 12 10 12 3 5 4 29 10 11 21 71
Sezon 1982/1983
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sankt Moritz Gstaad Engelberg Vikersund Vikersund Vikersund Falun Falun Lahti Lahti Bærum Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 37 15 7 24 19 24 10
Sezon 1983/1984
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Harrachov Liberec Sapporo Sapporo Sarajewo Sarajewo Lahti Lahti Falun Lillehammer Oslo Oberstdorf Oberstdorf Planica Planica punkty
29 29 27 12 5 17 8 34 - 24 10 - - 6 28 15 11 6 27 18 5 6 22 25 75
Sezon 1984/1985
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Sapporo Sapporo Sankt Moritz Engelberg Harrachov Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Oslo Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro punkty
1 1 1 1 3 11 9 10 - 13 11 13 5 - 9 1 24 1 4 13 26 198
Sezon 1985/1986
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Klingenthal Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Oslo Planica Planica punkty
- - 12 42 - 36 29 10 19 36 6 18 10 7 30 1 1 2 30 1 20 49 3 2 2 170
Sezon 1986/1987
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Planica Planica Oslo Oslo punkty
25 4 8 8 24 3 12 14 41 10 2 9 - - 18 - 2 3 1 14 8 1 177
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica punkty
40 19 29 12 - - 22 24 6 64 - 7 11 3 - - 64 45 - - 38
Sezon 1988/1989
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Harrachov Oberhof Oberhof Chamonix Oslo Örnsköldsvik Harrachov Planica Planica punkty
27 27 13 34 26 34 13 24 43 20 - - 22 38 - 11 6 - 2 3 56
Sezon 1989/1990
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Zakopane Sankt Moritz Gstaad Engelberg Predazzo Predazzo Lahti Lahti Örnsköldsvik Solleftea Raufoss Planica Planica punkty
8 2 15 3 2 15 17 24 9 20 - - 2 4 6 64 13 5 39 1 1 7 1 4 4 236
Sezon 1990/1991
Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Oberhof Tauplitz Tauplitz Lahti Lahti Bollnäs Falun Trondheim Oslo Planica Planica Szczyrbskie Jezioro punkty
1 12 1 1 8 26 2 1 13 1 2 6 19 1 1 12 15 25 12 5 18 21 260
Sezon 1991/1992
Thunder Bay Thunder Bay Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Sankt Moritz Engelberg Oberstdorf Oberstdorf Lahti Lahti Örnsköldsvik Trondheim Trondheim Oslo Harrachov Planica punkty
4 14 - - 18 1 3 11 29 1 1 2 2 9 3 11 9 6 16 31 1 218
Legenda
 1   2   3   4–10   11–15   poniżej 15 
 –  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Andreas Felder po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1992–1997 pracował w reprezentacji Austrii w skokach narciarskich, a w latach 1995–1997 był w niej trenerem głównym[9][10]. Od 1997 do 2000 prowadził reprezentację Niemiec w kombinacji norweskiej[9]. Od 2000 do 2006 trenował reprezentację Austrii w kombinacji[9]. W latach 2014–2018 był trenerem kadry kobiet Austrii[10]. Od kwietnia 2018 do marca 2020 prowadził kadrę mężczyzn reprezentacji Austrii.

Sukcesy podopiecznych Feldera w Austrii w latach 1995–1997 oraz w latach 2018–2020 (chronologicznie)

Medal Zawodnik Zawody Rok
Reinhard Schwarzenberger Turniej Czterech Skoczni 1996
złoto Andreas Goldberger Mistrzostwa świata w lotach 1996
Andreas Goldberger Puchar Świata 1996
Andreas Goldberger Puchar Świata w lotach 1996
 Austria Puchar Narodów 1996
Andreas Goldberger Turniej Czterech Skoczni 1997
srebro Andreas Goldberger Mistrzostwa świata 1997
brąz Stefan Kraft Mistrzostwa świata 2019
srebro  Austria Mistrzostwa świata 2019
Stefan Kraft Raw Air 2019
Stefan Kraft Puchar Świata 2019
Stefan Kraft Willingen Five 2020
Stefan Kraft Puchar Świata 2020
Stefan Kraft Puchar Świata w lotach 2020
 Austria Puchar Narodów 2020

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład drużyny: Ernst Vettori, Heinz Kuttin, Günther Stranner i Andreas Felder
  2. ↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Martin Höllwarth i Andreas Felder
  3. ↑ Skład drużyny: Hans Wallner, Hubert Neuper, Armin Kogler i Andreas Felder
  4. ↑ Skład drużyny: Armin Kogler, Richard Schallert, Ernst Vettori i Andreas Felder
  5. ↑ Skład drużyny: Andreas Felder, Armin Kogler, Günther Stranner i Ernst Vettori
  6. ↑ Skład drużyny: Ernst Vettori, Richard Schallert, Franz Neuländtner i Andreas Felder
  7. ↑ Skład drużyny: Andreas Felder, Werner Haim, Ernst Vettori i Franz Neuländtner
  8. ↑ Skład drużyny: Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Stefan Horngacher i Andreas Felder
  9. ↑ a b c Andreas Felder wird neuer Coach der ÖSV-Skispringer [online], kurier.at, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-22] (niem.).
  10. ↑ a b Skispringen: Andreas Felder ist neuer Cheftrainer der „Adler” [online], kleinezeitung.at, 20 kwietnia 2018 [dostęp 2019-03-22] (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia i nagrody
Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Mistrzowie świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
Drużynowo
Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (mamucia skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Mistrzowie Austrii w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo
Zdobywcy Pucharu KOP (skoki narciarskie)
Mistrzowie świata w skokach narciarskich
  • Mężczyźni
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża
drużynowo
Skocznia normalna
drużynowo
  • Kobiety
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia normalna
drużynowo
  • Zawody mieszane
Skocznia normalna
drużynowo
Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
  • 1925: Henry Ljungmann
  • 1926: Otto Aasen
  • 1927: Willen Dick
  • 1929: Kristian Johansson
  • 1930: Reidar Andersen
  • 1931: Fritz Kaufmann
  • 1933: Rudolf Burkert
  • 1934: Arne Hovde
  • 1935: Reidar Andersen
  • 1937: Reidar Andersen
  • 1938: Stanisław Marusarz
  • 1939: Birger Ruud
  • 1950: Thure Lindgren
  • 1954: Veikko Heinonen
  • 1958: Ensio Hyytiä
  • 1962: Nikołaj Kamienski
  • 1966: Takashi Fujisawa
  • 1970: Jiří Raška
  • 1974: Heinz Wosipiwo
  • 1978: Alois Lipburger
  • 1982: Olav Hansson
  • 1985: Jari Puikkonen
  • 1987: Vegard Opaas
  • 1989: Jens Weißflog
  • 1991: Rune Olijnyk
  • 1993: Jaroslav Sakala
  • 1995: Andreas Goldberger
  • 1997: Dieter Thoma
  • 1999: Sven Hannawald
  • 2001: Adam Małysz
  • 2003: Matti Hautamäki
  • 2005: Roar Ljøkelsøy
  • 2007: Harri Olli
  • 2009: Martin Schmitt
  • 2011: Thomas Morgenstern
  • 2013: Peter Prevc
  • 2015: Gregor Schlierenzauer
  • 2017: Andreas Wellinger
  • 2019: Karl Geiger
  • 2021