Daniel Huber (skoczek narciarski)

Daniel Huber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1993
Salzburg

Klub

SC Seekirchen

Debiut w PŚ indywidualnie

31 stycznia 2016 w Sapporo (35. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

18 listopada 2017 w Wiśle (2. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

4 stycznia 2017 w Innsbrucku (30. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

15 grudnia 2018 w Engelbergu (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

6 stycznia 2022 w Bischofshofen

Rekord życiowy

247,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (17 marca 2024)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 duża druż.
Mistrzostwa świata
srebro Seefeld 2019 duża druż.
srebro Oberstdorf 2021 duża druż.
Uniwersjada
brąz Trydent 2013 normalna druż.
Inne nagrody
Puchar Świata w lotach
Mała kryształowa kula
2023/2024
Raw Air
brąz 3. miejsce
2024
Planica 7
złoto 1. miejsce
2024
Strona internetowa

Daniel Christian Huber (ur. 2 stycznia 1993 w Salzburgu[2]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Seekirchen. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Dwukrotny srebrny medalista drużynowy mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym z 2019 i 2021. Zdobywca Pucharu Świata w lotach narciarskich w sezonie 2023/2024. Zwycięzca Planica 7 (2024). Drużynowy brązowy medalista Zimowej Uniwersjady 2013. Medalista mistrzostw kraju.

Starszy brat Stefana Hubera, również skoczka narciarskiego[2].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Do 2017[edytuj | edytuj kod]

W 2009 zadebiutował w zawodach FIS Cup. Pierwsze punkty zdobył w sierpniu w Predazzo, zajmując 20. miejsce. Kilkukrotnie był klasyfikowany w najlepszej dziesiątce, po raz pierwszy 5 lutego 2011 w Kranju, gdzie był piąty[3]. Po tych zawodach zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, w którym pierwsze punkty zdobył również w Kranju, 19 lutego, zajmując 8. pozycję[4].

Wziął udział w zawodach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. 18 grudnia 2013 zdobył, wraz z Davidem Unterbergerem i Clemensem Aignerem, brązowy medal w konkursie drużynowym[5]. W pozostałych konkursach zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. 15 i 16 lutego 2014 dwukrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Brotterode[6].

31 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie Pucharu Świata, zajmując 35. miejsce. W sezonie 2015/2016 trzykrotnie stawał na podium zawodów FIS Cup i raz Pucharu Kontynentalnego[7]. Pierwszy punkt Pucharu Świata zdobył 4 stycznia 2017, zajmując 30. miejsce na skoczni w Innsbrucku. Sześciokrotnie stawał na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego 2016/2017[8].

Sezon 2017/2018[edytuj | edytuj kod]

W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 trzykrotnie zajmował miejsca na podium. W otwierającym Puchar Świata 2017/2018 konkursie w Wiśle zajął 6. miejsce. W trakcie sezonu regularnie zdobywał punkty cyklu, poza tym występem jeszcze raz (w lutym w Willingen) zajmując miejsce w pierwszej dziesiątce[9]. W klasyfikacji generalnej zakończył cykl na 28. pozycji ze 117 punktami[10]. Startował również w Pucharze Kontynentalnym 2017/2018, w konkursach w Sapporo trzy razy zajmując miejsce na podium[9].

Sezon 2018/2019[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie stawał na podium w ramach Letniego Grand Prix 2018. W sierpniu zajął 2. miejsce w Courchevel i 3. w Hakubie, a we wrześniu zwyciężył w Hinzenbach[11]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 5. miejsce[12].

15 grudnia 2018 w Engelbergu zajął 3. pozycję w konkursie Pucharu Świata, po raz pierwszy w karierze stając na podium indywidualnych zawodów cyklu. Poza tym występem w sezonie 2018/2019 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, w styczniu 2019 w Zakopanem. W cyklu zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce[11]. Sezon zakończył na 16. lokacie w klasyfikacji generalnej z 413 punktami[10]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie był 11. na skoczni dużej i 21. na normalnej, a w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem, Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal[11].

Sezon 2019/2020[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata indywidualnie najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, które zajął dwukrotnie: 30 listopada 2019 w Ruce i 22 grudnia w Engelbergu. Regularnie zdobywał punkty, zawody najczęściej kończył w drugiej dziesiątce[13]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 18. pozycji z 417 punktami[10].

Sezon 2020/2021[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2020/2021 Pucharu Świata rozpoczął od 3. miejsca w Wiśle. W następnym występie po raz kolejny stanął na podium, zajmując 2. pozycję w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile[14]. Przed kolejnymi zawodami został wycofany ze startów ze względu na zakażenie SARS-CoV-2[15]. Z jego powodu nie wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020[16].

Po powrocie do Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce, nie stanął już jednak na podium indywidualnie. Najwyżej sklasyfikowany był na 4. pozycji, w styczniu 2021 w Zakopanem. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni normalnej i 8. na dużej, zaś w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem, Janem Hörlem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal[14]. Sezon Pucharu Świata ukończył na 12. lokacie z 561 punktami[10].

Sezon 2021/2022[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata siedmiokrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów indywidualnych. Raz stanął na podium – 6 stycznia 2022 w konkursie w Bischofshofen rozgrywanym w ramach 70. Turnieju Czterech Skoczni odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach cyklu. Poza tym występem najwyżej klasyfikowany był na 6. lokacie[17]. Sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 556 punktami[10]. W lutym wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 13. miejsce na skoczni normalnej oraz 20. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Stefanem Kraftem, Janem Hörlem i Manuelem Fettnerem, zdobył złoty medal. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których był 38. indywidualnie[17].

Sezon 2022/2023[edytuj | edytuj kod]

W konkursie Letniego Grand Prix w Râșnovie zajmował 3. pozycję po pierwszej serii, ale nie wystartował w drugiej z powodu bólu kolana[18]. Kontuzję początkowo leczono zachowawczo, ale po inaugurujących sezon 2022/2023 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, w których Huber zajął 37. miejsce, został wycofany ze startów. W listopadzie 2022 poddał się zabiegowi prawego kolana z powodu uszkodzenia chrząstki[19][20]. Do cyklu powrócił w lutym 2023 w Willingen, gdzie również nie zdobył punktów. Po zawodach tych zakończył sezon, a w marcu 2023 poddał się zabiegowi biodra[19][21].

Sezon 2023/2024[edytuj | edytuj kod]

Do startów w zawodach międzynarodowych powrócił 2 grudnia 2023 w Lillehammer, gdzie zajął 22. miejsce w konkursie Pucharu Świata. W kolejnych tygodniach w zawodach najwyższej rangi zajmował głównie lokaty w trzeciej dziesiątce i w styczniu 2024 trafił do Pucharu Kontynentalnego. W siedmiu występach w edycji 2023/2024 tego cyklu sześciokrotnie stanął na podium: raz zajął 1., dwukrotnie 2. i trzykrotnie 3. miejsce[22].

W lutym powrócił do Pucharu Świata i do końca sezonu najczęściej zajmował w nim pozycje w pierwszej dziesiątce. Zwyciężył w otwierających Raw Air 2024 kwalifikacjach w Oslo. Prowadzenie w turnieju utrzymał po pierwszym konkursie, w którym zajął 6. miejsce. W drugim nie awansował do drugiej serii, kończąc go na 39. pozycji, a w klasyfikacji Raw Air spadł na 21. lokatę. Kolejne konkursy turnieju kończył w pierwszej dziesiątce. 17 marca 2024 zajął 2. miejsce w pierwszym konkursie na Vikersundbakken, a w drugim odniósł zwycięstwo. Pozwoliło to Huberowi na ukończenie Raw Air na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej. 22 marca w pierwszym konkursie w Planicy zajął 2. miejsce, a 24 marca na zakończenie sezonu zwyciężył[22]. Wygrał dzięki temu turniej Planica 7, a także zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2023/2024[23]. Puchar Świata w skokach narciarskich 2023/2024 ukończył na 15. pozycji w klasyfikacji generalnej z 647 punktami[10].

Mistrzostwa Austrii[edytuj | edytuj kod]

Zdobywał medale mistrzostw Austrii. Indywidualnie w 2018 zwyciężył na dużej skoczni i zajął 2. miejsce na normalnej[24][25], a w 2021 zdobył złoty medal na obu obiektach[26][27]. W drużynie, reprezentując kraj związkowy Salzburg, zdobył srebrny medal w 2016[28].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2022 Pekin/Zhangjiakou 13. miejsce (K-95), 20. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2022 Pekin/Zhangjiakou złoty medal[a]

Starty D. Hubera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
13. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 101,5 m 253,6 pkt 21,4 pkt Ryōyū Kobayashi
20. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 133,0 m 132,5 m 255,1 pkt 41,0 pkt Marius Lindvik
1. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 130,5 m 129,0 m 942,7 pkt (231,2 pkt)

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2019 Austria Seefeld/Innsbruck 11. miejsce (K-120), 21. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 19. miejsce (K-95), 8. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2019 Austria Seefeld/Innsbruck srebrny medal (K-120)[b]
2021 Niemcy Oberstdorf srebrny medal (K-120)[c]

Starty D. Hubera na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
11. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 126,0 m 125,5 m 242,0 pkt 37,4 pkt Markus Eisenbichler
2.srebro 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[b] 126,5 m 126,5 m 930,9 pkt (240,0 pkt) 56,6 pkt Niemcy
21. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 97,0 m 94,0 m 197,0 pkt 21,3 pkt Dawid Kubacki
19. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 99,5 m 94,5 m 239,4 pkt 29,4 pkt Piotr Żyła
8. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 133,5 m 123,5 m 255,3 pkt 21,2 pkt Stefan Kraft
2.srebro 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[c] 129,0 m 130,5 m 1035,5 pkt (242,6 pkt) 11,1 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2022 Norwegia Vikersund 38. miejsce

Starty D. Hubera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
38. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 141,0 m 102,1 pkt 752,1 pkt Marius Lindvik

Uniwersjada[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2013 Włochy Trydent/Predazzo 11. miejsce (K-95), 13. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2013 Włochy Trydent/Predazzo 11. miejsce (drużyna mieszana)[d], brązowy medal[e]

Starty D. Hubera na uniwersjadzie – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
11. 14 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 98,5 m 95,5 m 246,5 pkt 23,8 pkt Sami Niemi
11. 17 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. mix.[d] 98,0 m 94,5 m 419,9 pkt (247,1 pkt) 88,2 pkt Rosja I
3.brąz 18 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[e] 97,5 m 99,0 m 721,9 pkt (246,7 pkt) 33,6 pkt Polska
13. 20 grudnia 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 120,0 m 125,0 m 243,5 pkt 35,1 pkt Krzysztof Biegun

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2016/2017 71.
2017/2018 28.
2018/2019 16.
2019/2020 18.
2020/2021 12.
2021/2022 11.
2023/2024 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 6 stycznia 2022 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 136,5 m 137,0 m 286,8 pkt * TCS 2021/2022
2. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 244,0 m ‧ 240,5 m ‧ 231,0 m[29] 689,2 pkt * Loty 2023/2024, RA 2024
3. 24 marca 2024 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 247,0 m 242,5 m 487,7 pkt * P7 2024, Loty 2023/2024

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2015/2016
2016/2017
2017/2018
2018/2019 1 1
2019/2020
2020/2021 1 1 2
2021/2022 1 1
2022/2023
2023/2024 2 2 4
Suma 3 3 2 8

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 grudnia 2018 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 138,5 m 295,5 pkt 3. 6,5 pkt Karl Geiger
2. 22 listopada 2020 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 138,5 m 125,5 m 255,7 pkt 3. 11,9 pkt Markus Eisenbichler
3. 5 grudnia 2020 Rosja Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 131,0 m 133,0 m 255,7 pkt 2. 14,3 pkt Halvor Egner Granerud
4. 6 stycznia 2022 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 136,5 m 137,0 m 286,8 pkt 1.
5. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 247,5 m 248,2 pkt 2. 7,8 pkt Stefan Kraft
6. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 244,0 m ‧ 240,5 m ‧ 231,0 m[29] 689,2 pkt 1.
7. 22 marca 2024 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 224,0 m 448,5 pkt 2. 3,6 pkt Peter Prevc
8. 24 marca 2024 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 247,0 m 242,5 m 487,7 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - q 35 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - 30 - q 44 37 33 - - - - - - - - - q - 1
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
6 q 29 45 28 18 29 dq 48 40 47 q - 9 24 - 24 q 29 - 25 25 117
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
18 14 46 24 28 3 q 10 15 14 11 24 31 6 8 18 9 37 23 - 21 12 15 19 39 17 16 21 413
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
19 5 19 19 45 7 5 q 6 25 15 15 18 19 16 19 13 14 dq 22 15 13 19 25 20 18 31 417
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
3 - - 2 - 12 13 13 14 17 10 16 10 4 17 15 7 38 27 dq 10 - 6 9 5 561
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
17 11 16 17 22 29 16 22 8 8 16 13 1 6 6 20 15 9 19 46 18 14 21 9 30 14 25 19 556
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
37 - - - - - - - - - - - - - - - - - q 47 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - 22 21 32 25 28 q - - - 30 - - 19 45 5 21 33 35 9 6 - - 6 39 8 4 2 1 2 1 647
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
2 4 - - - - - 6
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
3 2 - 6 - 3 5
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
1 - 6 - 6
Sezon
2020/2021
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
1 1 4 - 3
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
1 1 4 3 - - -
Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - - 1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2016/2017 61.
2017/2018 49.
2018/2019 9.
2019/2020 26.
2020/2021 10.
2021/2022 9.
2023/2024 54.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2018 48.
2019 22.
2020 24.
2022 10.
2024 3.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce Źr.
2018 16. [30]
2019 12. [31]
2020 50. [32]
2021 16. [33]

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce Źr.
2018 16. [34]
2019 16. [35]
2021 6. [36]
2022 26. [37]
2024 1. [38]

Titisee-Neustadt Five[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce Źr.
2020 19. [39]

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2017/2018 36.
2018/2019 19.
2019/2020 18.
2020/2021 6.
2021/2022 22.
2023/2024 1.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[12]
2014 80.
2018 5.
2019 67.
2020 16.
2021 68.
2022 85.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 30 września 2018 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-94 88,0 m 89,0 m 245,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 11 sierpnia 2018 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 128,5 m 133,5 m 254,3 pkt 2. 5,6 pkt Jewgienij Klimow
2. 25 sierpnia 2018 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 128,0 m 133,0 m 269,8 pkt 3. 18,1 pkt Ryōyū Kobayashi
3. 30 września 2018 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-94 88,0 m 89,0 m 245,7 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2022

2014
Wisła HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - 30 33 - - - - 1
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - 48 - 0
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
37 - - - - - - - - 0
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
33 18 19 2 6 3 - - 1 305
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
33 30 29 - - - - - 3
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
34 8 32
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 35 - - - 17 34 14
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - 30 - - 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2022

2017 Wisła HS134
5
2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
6 4 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[40]
2010/2011 67.
2011/2012 126.
2012/2013 144.
2013/2014 18.
2014/2015 69.
2015/2016 42.
2016/2017 4.
2017/2018 10.
2023/2024 14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 28 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 139,0 m 133,5 m 280,3 pkt
2. 24 stycznia 2018 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 128,5 m 139,5 m 246,0 pkt
3. 27 stycznia 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 144,0 m 143,0 m 286,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 lutego 2014 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 118,5 m 111,5 m 261,5 pkt 3. 1,6 pkt Manuel Fettner
2. 16 lutego 2014 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 109,5 m 110,5 m 252,0 pkt 3. 8,0 pkt Karl Geiger
3. 27 lutego 2016 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,5 m 113,1 pkt 2. 0,5 pkt Bartłomiej Kłusek
4. 10 grudnia 2016 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 111,5 m 120,0 m 283,7 pkt 3. 8,8 pkt Cene Prevc
5. 28 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 139,0 m 133,5 m 280,3 pkt 1.
6. 7 stycznia 2017 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 132,5 m 136,0 m 264,8 pkt 2. 19,1 pkt Johann André Forfang
7. 12 lutego 2017 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 110,0 m 119,0 m 236,5 pkt 3. 2,8 pkt Felix Hoffmann
8. 5 marca 2017 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 146,0 m 138,5 m 276,1 pkt 2. 7,3 pkt Clemens Aigner
9. 5 marca 2017 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-106 103,5 m 101,5 m 258,5 pkt 3. 5,7 pkt Clemens Aigner
10. 23 stycznia 2018 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 97,0 m 92,0 m 206,7 pkt 3. 9,0 pkt Robert Kranjec
11. 24 stycznia 2018 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 128,5 m 139,5 m 246,0 pkt 1.
12. 25 stycznia 2018 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 130,0 m 135,0 m 230,6 pkt 3. 6,1 pkt Robert Kranjec
13. 14 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 129,5 m 127,5 m 263,1 pkt 3. 7,1 pkt Robin Pedersen
14. 20 stycznia 2024 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 128,0 m 124,0 m 246,0 pkt 2. 3,8 pkt Francisco Mörth
15. 21 stycznia 2024 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 138,5 m 134,5 m 264,3 pkt 3. 12,0 pkt Robin Pedersen
16. 21 stycznia 2024 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 130,0 m 135,5 m 254,3 pkt 3. 6,0 pkt Felix Hoffmann
17. 27 stycznia 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 144,0 m 143,0 m 286,7 pkt 1.
18. 28 stycznia 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 147,5 m 134,5 m 239,8 pkt 2. 3,7 pkt Benjamin Østvold

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Erzurum HS109 Erzurum HS109 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pjongczang HS140 Pjongczang HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 39 49 - - - - 8 11 16 29 - - - - 73
Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Erzurum HS109 Erzurum HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Oslo HS106 Oslo HS106 Oslo HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 punkty
- - - - - - - - - - - - - 67 59 - - - 41 29 50 53 41 - - - - 2
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Liberec HS100 Liberec HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Niżny Tagił HS100 Niżny Tagił HS100 punkty
29 38 - - - - - - - 57 67 - - - - - - - - - - - - - - - - - 2
Sezon 2013/2014
Rena HS111 Rena HS111 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Courchevel HS96 Courchevel HS96 Sapporo HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Falun HS100 Falun HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - - - - 15 16 - - - - 36 11 17 3 3 15 8 18 7 25 18 19 317
Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
35 18 24 24 26 - - 33 32 15 38 50 - - 24 41 31 - - - - - - - - - 55
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117