Wyższa Szkoła Artylerii
Wyższa Szkoła Artylerii (WSArt) - uczelnia wojskowa Sił Zbrojnych PRL.
Historia uczelni[edytuj | edytuj kod]
Szkoła powstała w listopadzie 1947 w wyniku przeformowania Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. Zadaniem szkoły było prowadzenie kursów doskonalących dla oficerów przewidzianych do wyznaczenia na stanowiska szefów sztabów pułków oraz dowódców dywizjonów i szefów sztabów dywizjonów. Kurs zasadniczy trwał 9 miesięcy. Oprócz tego prowadzono szereg kursów dodatkowych, w tym dwutygodniowe kursy instruktorsko metodyczne dla szefów sztabów pułków.
Na początku 1956 szkoła została przekształcona w Kursy Doskonalenia Oficerów Artylerii.
Struktura organizacyjna (1948)[edytuj | edytuj kod]
- komenda i sztab
- wydział polityczno wychowawczy
- wydział naukowy
- cykl taktyki
- cykl artylerii
- cykl polityczny
- kursy słuchaczy
Kadra[edytuj | edytuj kod]
- komendant – gen. bryg. Artur Hulej
- szef sztabu – płk art. Michał Zdzichowski (1946–1949)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Kozerawski, Wyższe szkolnictwo wojskowe w Polsce w latach 1947-1967, Wyd. Neriton, Warszawa 2005
| Akademie wojskowe | |
|---|---|
| Szkoły oficerskie | |
| Wyższe szkoły oficerskie | |
| Szkoły chorążych | |
| Ośrodki szkolenia |
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
