Wiktor Żylin

Wiktor Żylin
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Stepanowycz Żylin

Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1923
Taganrog

Data i miejsce śmierci

14 października 2009
Borodzianka

Wzrost

? cm

Pozycja

obrońca/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1939–1941 Krylja Sowietow Taganrog
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1944–1945 Dinamo Kursk ? (?)
1945–1946 Dinamo Woroneż ? (?)
1947–1950 Dynamo Kijów 87 (14)
1951 Zenit Leningrad 22 (12)
1952 Dynamo Kijów 10 (3)
1953 Daugava Ryga 14 (6)
1954 OBO Kijów 11 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1955–1957 Awiazawod Kijów
1958 Łokomotyw Winnica (asystent)
1959–1962 Łokomotyw Winnica
1962–1963 Awanhard Charków
1963–1964 Zirka Kirowohrad
1964–1965 Łokomotyw Winnica
1966 Dniprowec Dnieprodzierżyńsk
1966 Start Kijów
1967–1970 Awtomobilist Żytomierz
1971 Czornomoreć Odessa
1971 Metałurh Zaporoże (dyrektor)
1972 Metałurh Zaporoże
1972 Szachtar Oleksandria
1973 Zirka Kirowohrad
1974–1976 Awtomobilist Żytomierz
1977 Spartak Iwano-Frankiwsk
1977–1979 Łokomotyw Winnica
1980 Krywbas Krzywy Róg
1980–1981 Maszynobudiwnyk Borodzianka
1981–1983 Dnipro Czerkasy
1985–1986 Maszynobudiwnyk Borodzianka
1987–1988 Schid Kijów
1990–1992 Dnipro Czerkasy
1993–1995 Systema-Boreks Borodzianka
1997–2002 Systema-Boreks Borodzianka
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Stepanowycz Żylin, ukr. Віктор Степанович Жилін, ros. Виктор Степанович Жилин, Wiktor Stiepanowicz Żilin (ur. 9 stycznia 1923 w Taganrogu, w obwodzie rostowskim, Rosyjska FSRR, zm. 14 października 2009 w Borodziance, Ukraina) – ukraiński piłkarz grający na pozycji obrońcy, a wcześniej napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek miejscowego klubu Krylja Sowietow Taganrog, w którym rozpoczął karierę piłkarską. Po ataku Niemiec na ZSRR wstąpił do Armii Czerwonej. Po wojnie kontynuował występy w klubach Dinamo Kursk i Dinamo Woroneż, skąd w 1947 przeszedł do Dynama Kijów. W 1949 został najlepszym strzelcem Dynama. Potem długo rehabilitował się po ciężkiej kontuzji. Występował również w klubach Zenit Leningrad i Daugava Ryga. W 1954 zakończył karierę piłkarską w OBO Kijów.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej ukończył Wyższą Szkołę Trenerską oraz Instytut Kultury Fizycznej i Sportu w Kijowie. Pracę trenerską rozpoczął w amatorskim zespole Awiazawodu Kijów. Następnie trenował kluby Łokomotyw Winnica, Awanhard Charków, Zirka Kirowohrad, Dniprowec Dnieprodzierżyńsk, Start Kijów, Awtomobilist Żytomierz, Czornomoreć Odessa, Metałurh Zaporoże, Szachtar Oleksandria, Spartak Iwano-Frankiwsk, Nywa Winnica, Krywbas Krzywy Róg, Maszynobudiwnyk Borodzianka, Dnipro Czerkasy, Schid Kijów i Systema-Boreks Borodzianka.

Jego uczniami byli m.in. Wiktor Prokopenko, Wałerij Porkujan, Semen Altman, Jewhen Kotelnykow, Łeonid Buriak.

14 października 2009 zmarł w wyniku ciężkiej choroby[1].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

  • wicemistrz ZSRR: 1952

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]