Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1983 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn

Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1983
Sztafeta 4 × 100 m mężczyzn
Złoty medal

 Stany Zjednoczone

Srebrny medal

 Włochy

Brązowy medal

 ZSRR

Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach. Sztafeta Stanów Zjednoczonych ustanowiła w finale rekord świata czasem 37,86 s[1].

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Data
9 sierpnia Eliminacje
10 sierpnia Półfinały
10 sierpnia Finał

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy Wynik Miejsce Data
Rekord świata  Stany Zjednoczone
(Bill Collins, Steven Riddick, Cliff Wiley, Steve Williams)
38,03 Düsseldorf 1977-09-03 3 września 1977(dts)[2]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano trzy biegi eliminacyjne. Z każdego biegu cztery najlepsze sztafety automatycznie awansowały do półfinałów (Q). Skład półfinalistów uzupełniły cztery najszybsze zespoły spośród pozostałych (q).

Bieg 1[edytuj | edytuj kod]

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1  NRD Andreas Knebel, Thomas Schröder, Jens Hübler, Frank Emmelmann 39,22 Q
2  Bułgaria Krasimir Sarbakow, Jordan Wandow, Bogomił Karadinow, Walentin Atanasow 39,55 Q
3  Wielka Brytania Ainsley Bennett, Donovan Reid, Mike McFarlane, Drew McMaster 39,56 Q
4  Nigeria Innocent Egbunike, Ikpoto Eseme, Samson Oyeledun, Chidi Imoh 39,62 Q
5  Finlandia Jouko Lehtinen, Jouko Hassi, Jukka Sihvonen, Kimmo Saaristo 39,65 q
6  Bahamy Fabian Whymns, Austin Albury, Joey Wells, David Charlton 39,91 q
7  Ghana Ernest Obeng, Sam Aidoo, Edward Pappoe, Awudu Nuhu 41,92
 Kuba DNS

Bieg 2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1  Stany Zjednoczone Emmit King, Willie Gault, Calvin Smith, Carl Lewis 38,75 Q
2  Włochy Stefano Tilli, Carlo Simionato, Pierfrancesco Pavoni, Pietro Mennea 39,40 Q
3  Węgry Ferenc Kiss, István Nagy, László Babály, István Tatár 39,58 Q
4  Australia Paul Narracott, Gerrard Keating, Bruce Frayne, Gary Minihan 40,02 Q
5  Wybrzeże Kości Słoniowej Otokpa Kouadio, Avognan Nogboun, Georges Kablan Degnan, Gabriel Tiacoh 40,70
 Chiny Wang Shaoming, He Baodang, Cai Jianming, Yan Guoqiang DQ
 Kanada Ben Johnson, Atlee Mahorn, Desai Williams, Tony Sharpe DQ
 Kenia Alfred Nyambane Johnson, Peter Wekesa, John Anzrah, Moja Shivanda DQ

Bieg 3[edytuj | edytuj kod]

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1  ZSRR Andriej Prokofjew, Nikołaj Sidorow, Władimir Murawjow, Wiktor Bryzhin 38,77 Q
2  Francja Thierry Francois, Marc Gasparoni, Antoine Richard, Jean-Jacques Boussemart 39,17 Q
3  RFN Werner Bastians, Christian Haas, Jürgen Evers, Andreas Rizzi 39,35 Q
4  Polska Krzysztof Zwoliński, Zenon Licznerski, Czesław Prądzyński, Marian Woronin 39,41 Q
5  Jamajka George Walcott, Ray Stewart, Leroy Reid, Colin Bradford 39,49 q
6  Grecja Angelos Angelidis, Teodoros Gadzios, Nikos Chadzinikolau, Kosmas Stratos 39,85 q
7  Tajlandia Somsak Boontad, Suchart Chairsuvaparb, Prasit Boomprasert, Sumet Promna 40,17
8  Chińskie Tajpej Wu Jing-Yee, Lee Kuo-Sheng, Hwang Chian-Shin, Hwang Sheng-Tai 40,49

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Rozegrano dwa biegi półfinałowe. Z każdego biegu cztery najlepsze sztafety awansowały do finału (Q).

Bieg 1[edytuj | edytuj kod]

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1  ZSRR Andriej Prokofjew, Nikołaj Sidorow, Władimir Murawjow, Wiktor Bryzhin 38,62 Q
2  Włochy Stefano Tilli, Carlo Simionato, Pierfrancesco Pavoni, Pietro Mennea 38,74 Q
3  Polska Krzysztof Zwoliński, Zenon Licznerski, Czesław Prądzyński, Marian Woronin 39,01 Q
4  Francja Thierry Francois, Marc Gasparoni, Antoine Richard, Jean-Jacques Boussemart 39,14 Q
5  Nigeria Innocent Egbunike, Ikpoto Eseme, Samson Oyeledun, Chidi Imoh 39,44
6  Grecja Angelos Angelidis, Teodoros Gadzios, Nikos Chadzinikolau, Kosmas Stratos 39,71
7  Finlandia Jouko Lehtinen, Jouko Hassi, Jukka Sihvonen, Kimmo Saaristo 40,02
 Węgry Ferenc Kiss, István Nagy, László Babály, István Tatár DNF

Bieg 2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1  Stany Zjednoczone Emmit King, Willie Gault, Calvin Smith, Carl Lewis 38,50 Q
2  NRD Andreas Knebel, Thomas Schröder, Jens Hübler, Frank Emmelmann 38,95 Q
3  RFN Werner Bastians, Christian Haas, Jürgen Evers, Andreas Rizzi 39,13 Q
4  Jamajka George Walcott, Ray Stewart, Leroy Reid, Colin Bradford 39,18 Q
5  Wielka Brytania Ainsley Bennett, Donovan Reid, Mike McFarlane, Drew McMaster 39,39
6  Bułgaria Krasimir Sarbakow, Jordan Wandow, Bogomił Karadinow, Walentin Atanasow 39,59
7  Bahamy Fabian Whymns, Austin Albury, Joey Wells, David Charlton 40,52
 Australia Paul Narracott, Gerrard Keating, Bruce Frayne, Gary Minihan DNF

Finał[edytuj | edytuj kod]

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1  Stany Zjednoczone Emmit King, Willie Gault, Calvin Smith, Carl Lewis 37,86 WR[1]
2  Włochy Stefano Tilli, Carlo Simionato, Pierfrancesco Pavoni, Pietro Mennea 38,37 NR[3]
3  ZSRR Andriej Prokofjew, Nikołaj Sidorow, Władimir Murawjow, Wiktor Bryzhin 38,41
4  NRD Andreas Knebel, Thomas Schröder, Jens Hübler, Frank Emmelmann 38,51
5  RFN Werner Bastians, Christian Haas, Jürgen Evers, Andreas Rizzi 38,56 NR[4]
6  Polska Krzysztof Zwoliński, Zenon Licznerski, Czesław Prądzyński, Marian Woronin 38,72
7  Jamajka George Walcott, Ray Stewart, Leroy Reid, Colin Bradford 38,75
8  Francja Thierry Francois, Marc Gasparoni, Antoine Richard, Jean-Jacques Boussemart 38,98

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 135–136 [dostęp 2021-08-08] (ang.).
  2. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 135 [dostęp 2021-08-08] (ang.).
  3. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 191. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]