Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1987 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn
 | |
|---|---|
 | |
 |
Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata na Stadionie Olimpijskim w Rzymie.
Zwyciężyła sztafeta Stanów Zjednoczonych, która tym samym obroniła tytuł zdobyty na poprzednich mistrzostwach. Pierwotnie czwarte miejsce zajęła sztafeta Kanady, lecz później jej wynik został unieważniony z powodu dyskwalifikacji Bena Johnsona za stosowanie dopingu[1].
Terminarz[edytuj | edytuj kod]
| Data | |
|---|---|
| 5 września | Eliminacje |
| 5 września | Półfinały |
| 6 września | Finał |
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
| Zawodnicy | Wynik | Miejsce | Data | |
|---|---|---|---|---|
| Rekord świata |  Stany Zjednoczone(Sam Graddy, Ron Brown, Calvin Smith, Carl Lewis) | 37,83 | Los Angeles | 11 sierpnia 1984(dts)[2] |
| Rekord mistrzostw świata | Stany Zjednoczone (Emmit King, Willie Gault, Calvin Smith, Carl Lewis) | 37,86 |  Helsinki | 10 sierpnia 1983(dts) |
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Rozegrano trzy biegi eliminacyjne. Z każdego biegu cztery najlepsze sztafety automatycznie awansowały do półfinałów (Q). Skład półfinalistów uzupełniły cztery najszybsze zespoły spośród pozostałych (q).
Bieg 1[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Stany Zjednoczone | Lee McRae, Lee McNeill, Harvey Glance, Dennis Mitchell | 38,80 | Q |
| 2 |  Węgry | István Nagy, László Karaffa, István Tatár, Attila Kovács | 39,11 | Q |
| 3 |  Japonia | Kaoru Matsubara, Hirohisa Ota, Masahiro Nagura, Hiroki Fuwa | 39,49 | Q |
| 4 |  Chiny | Li Tao, Cai Jianming, Li Feng, Zheng Chen | 39,63 | Q |
| 5 |  Hiszpania | Enrique Talavera, Juan José Prado, Miguel Ángel García, José Javier Arqués | 40,20 | q |
| 6 |  Uganda | Moses Musonge, Joseph Ssali, Sunday Olweny, Edward Bitoga | 40,22 | |
| – |  Wielka Brytania | Lincoln Asquith, John Regis, Mike McFarlane, Clarence Callender | DQ |
Bieg 2[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 |  ZSRR | Aleksandr Jewgienjew, Wiktor Bryzhin, Władimir Murawjow, Andriej Fiedoriw | 38,98 | Q |
| 2 |  RFN | Fritz Heer, Volker Westhagemann, Christian Haas, Norbert Dobeleit | 39,10 | Q |
| 3 |  Brazylia | Joilto Bonfim, Carlos de Oliveira, Arnaldo da Silva, Robson da Silva | 39,57 | Q |
| 4 |  Włochy | Ezio Madonia, Stefano Tilli, Paolo Catalano, Pierfrancesco Pavoni | 39,58 | Q |
| 5 |  Ghana | John Myles-Mills, Emmanuel Tuffour, Salaam Gariba, Eric Akogyiram | 39,77 | q |
| 6 |  Chińskie Tajpej | Lai Cheng-chuan, Lee Shiun-long, Chang Yih-yuan, Cheng Hsin-fu | 40,05 | q |
Bieg 3[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 |  Jamajka | John Mair, Andrew Smith, Clive Wright, Ray Stewart | 38,88 | Q |
| 2 |  Kuba | Ricardo Chacón, Leandro Peñalver, Sergio Querol, Andrés Simón | 39,44 | Q |
| 3 |  Senegal | Charles-Louis Seck, Hamidou Diawara, Joseph Dias, Amadou M'Baye | 39,83 | Q |
| 4 |  Portugalia | Arnaldo Abrantes, Pedro Curvelo, Luís Cunha, Luís Barroso | 40,10 | q |
 Kanada | Q, DQ | |||
| – |  Nigeria | Augustine Olobia, Patrick Nwankwo, Innocent Egbunike, Chidi Imoh | DNS |
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
Rozegrano dwa biegi półfinałowe. Z każdego biegu cztery najlepsze sztafety awansowały do finału (Q).
Bieg 1[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 | ZSRR | Aleksandr Jewgienjew, Wiktor Bryzhin, Władimir Murawjow, Władimir Kryłow | 38,29 | Q |
| 2 | RFN | Fritz Heer, Volker Westhagemann, Christian Haas, Norbert Dobeleit | 38,84 | Q |
| 3 | Włochy | Ezio Madonia, Stefano Tilli, Paolo Catalano, Pierfrancesco Pavoni | 39,52 | Q |
| 4 | Japonia | Kaoru Matsubara, Hirohisa Ota, Masahiro Nagura, Hiroki Fuwa | 39,71 | |
| 5 | Hiszpania | Miguel Ángel García, Juan José Prado, Ángel Heras, José Javier Arqués | 39,74 | |
| 6 | Ghana | John Myles-Mills, Emmanuel Tuffour, Salaam Gariba, Eric Akogyiram | 39,94 | |
| 7 | Senegal | Charles-Louis Seck, Hamidou Diawara, Joseph Dias, Amadou M'Baye | 40,22 | |
| Kanada | Q, DQ |
Bieg 2[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Stany Zjednoczone | Lee McRae, Lee McNeill, Harvey Glance, Dennis Mitchell | 38,33 | Q |
| 2 | Jamajka | John Mair, Andrew Smith, Clive Wright, Ray Stewart | 38,66 | Q |
| 3 | Węgry | István Nagy, László Karaffa, István Tatár, Attila Kovács | 38,78 | Q |
| 4 | Chiny | Li Tao, Cai Jianming, Li Feng, Zheng Chen | 39,05 | Q,  [3] |
| 5 | Kuba | Ricardo Chacón, Leandro Peñalver, Sergio Querol, Andrés Simón | 39,98 | |
| 6 | Brazylia | Joilto Bonfim, Carlos de Oliveira, Arnaldo da Silva, Robson da Silva | 39,22 | |
| 7 | Chińskie Tajpej | Lai Cheng-chuan, Lee Shiun-long, Chang Yih-yuan, Cheng Hsin-fu | 39,90 | |
| 8 | Portugalia | Arnaldo Abrantes, Pedro Curvelo, Luís Cunha, Luís Barroso | 40,24 |
Finał[edytuj | edytuj kod]
| Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Wynik | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Stany Zjednoczone | Lee McRae, Lee McNeill, Harvey Glance, Carl Lewis | 37,90 | |
| 2 | ZSRR | Aleksandr Jewgienjew, Wiktor Bryzhin, Władimir Murawjow, Władimir Kryłow | 38,02 |  [4] |
| 3 | Jamajka | John Mair, Andrew Smith, Clive Wright, Ray Stewart | 38,41 | |
| 4 | RFN | Fritz Heer, Volker Westhagemann, Christian Haas, Norbert Dobeleit | 38,73 | |
| 5 | Węgry | István Nagy, László Karaffa, István Tatár, Attila Kovács | 39,04 | |
| 6 | Włochy | Ezio Madonia, Domenico Gorla, Paolo Catalano, Pierfrancesco Pavoni | 39,62 | |
| 7 | Chiny | Li Tao, Cai Jianming, Li Feng, Zheng Chen | 39,93 | |
| Kanada | DQ |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 243 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 136 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
- ↑ World Athletics Championships Roma (Stadio Olimpico) 28 Aug –- 06 Sep 1987, 4x100 Metres Relay men, Semi-Final Results [online], World Athletics [dostęp 2022-10-09] (ang.).
- ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 36 [dostęp 2022-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp. • ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 243 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
- 4 × 100 m. Carl Lewis Superstar. „Lekkoatletyka”. XXXII (10–11), s. 9, październik – listopad 1987. Bogusław Lisowski (red. naczelny). Warszawa: RSW Prasa–Książka–Ruch. (pol.).
| Mężczyźni | |
|---|---|
| Kobiety |
