Stadion Olimpijski w Helsinkach
 | |
| Helsingin olympiastadion | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | 1 Paavo Nurmen tie. Helsinki, 00250 |
| Data otwarcia | |
| Właściciel | Stadion-säätiö |
| Klub | |
| Pojemność stadionu | 40 000 |
| Nawierzchnia boiska | trawiasta |
Położenie na mapie Helsinek  | |
Położenie na mapie Finlandii  | |
 60°11′13″N 24°55′38″E/60,186944 24,927222 | |
| Strona internetowa | |
Stadion Olimpijski w Helsinkach (fiń. Helsingin olympiastadion) – stadion w Helsinkach w Finlandii. Jest największym stadionem w kraju, na którym obecnie odbywają się zarówno duże koncerty, jak i wydarzenia sportowe.
Znany jest najbardziej jako główny obiekt Letnich Igrzysk Olimpijskich 1952, został jednak zbudowany z myślą o Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1940, które przeniesiono do Helsinek z Tokio[1], jeszcze przed ich całkowitym odwołaniem ze względu na II wojnę światową. Na stadionie w 1983 roku odbyły się pierwsze w historii mistrzostwa świata w lekkoatletyce. W 2005 obiekt gościł po raz drugi imprezę tej rangi. Stadion był również trzy razy areną lekkoatletycznych mistrzostw Europy – w 1971[2], 1994 oraz 2012. Stadion Olimpijski jest domowym obiektem reprezentacji Finlandii w piłce nożnej.
Budowa stadionu rozpoczęła się w 1934 roku i zakończyła w 1938 roku. Jego architektami byli Yrjö Lindegren i Toivo Jäntti[3].
W latach 1990–1994 Stadion Olimpijski został całkowicie zmodernizowany[3]. Przeszedł również dodatkową renowację przed Mistrzostwami Świata w Lekkoatletyce 2005. Kolejną modernizację stadionu przeprowadzono w latach 2008–2009, poszerzono (o 4 metry) boisko piłkarskie, przez co bieżnia została przedłużona na prostych, a wiraże stały się ostrzejsze. Po pierwszych, przeprowadzonych po modernizacji, zawodach lekkoatletycznych na tym obiekcie – meczu między reprezentacjami Szwecji i Finlandii – obie ekipy skrytykowały przebudowę stadionu jako zagrażającą zdrowiu zawodników i utrudniającą sprawiedliwą rywalizację pomiędzy zawodnikami biegnącymi na różnych torach[4].
Największą pojemność, ponad 70 000, posiadał podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 1952. Obecnie jego pojemność wynosi 40 000, a podczas koncertów sięga 45 000[3].
Stadion posiada wieżę otwartą dla zwiedzających, z której obserwować można panoramę Helsinek. Ma ona wysokość 72,71 m[3], dla upamiętnienia wyniku jakim Matti Järvinen wygrał rzut oszczepem na igrzyskach w Los Angeles w 1932.
Od marca 2007 roku okolice stadionu zamieszkuje puchacz. 6 czerwca 2007 roku, podczas meczu kwalifikacyjnego do Euro 2008 pomiędzy Finlandią a Belgią, sowa przerwała grę na dziesięć minut po tym, jak osiadła na bramce. Puchacz został później nazwany Bubi oraz wybrany mieszkańcem roku Helsinek[5].
W skład kompleksu stadionu wchodzi hostel dla młodzieży.
Stadion w kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]
Wizerunek Stadionu Olimpijskiego, wraz z fińskim biegaczem Paavo Nurmim, umieszczono na banknocie o nominale 10 marek fińskich[6]. W 2006 roku jeden z odcinków amerykańskiego programu telewizyjnego The Amazing Race kończył się zadaniem na wieży stadionu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The 1940 Olympic Games Was Not Held. [dostęp 2009-08-13]. (ang.).
- ↑ Ohjelma / Program – European Athletic Championships. Helsinki: 1971.
- ↑ a b c d History of the stadium. [dostęp 2009-08-13]. (ang.).
- ↑ Lekkoatletyka. W Helsinkach futbol wygrał z lekkoatletyką [online], Sport.pl [dostęp 2010-08-31] (pol.).
- ↑ Sowa zaczarowała bramkę Finlandii w meczu z Belgią [online], wiadomosci.dziennik.pl [dostęp 2011-01-26] (pol.).
- ↑ Bank of Finland: Markka notes, annulled on 1.3.2002. [dostęp 2013-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2013)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna (ang. • fiń. • szw. • niem. • ros.)
