Stadion Narodowy w Pekinie

Stadion Narodowy w Pekinie
北京国家体育场
Ilustracja
Przydomek: Ptasie Gniazdo
Państwo

 Chiny

Adres

1 National Stadium South Road, Pekin, Chiny

Architekt

Herzog & de Meuron
ArupSport
China Architectural Design & Research Group[1]

Koszt budowy

3,5 mld ¥ (ok. 423 mln $)

Data budowy

2003-2008

Data otwarcia

marzec 2008

Pojemność stadionu

podczas IO 2008: 91 000
po IO 2008: 80 000

Rekordowa frekwencja

89,102 (olimpijski mecz piłki nożnej NigeriaArgentyna, 23 sierpnia 2008)

Nawierzchnia boiska

trawiasta

Położenie na mapie Pekinu
Mapa konturowa Pekinu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion Narodowy w Pekinie”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stadion Narodowy w Pekinie”
Ziemia39°59′30″N 116°23′26″E/39,991667 116,390556
Strona internetowa

Stadion Narodowy w Pekinie, oficjalnie Stadion Narodowy[2] (chiń. upr. 国家体育场; chiń. trad. 國家體育場; pinyin Guójiā Tǐyùchǎng; ang. Beijing National Stadium), znany również jako Ptasie Gniazdo (chiń. upr. 鸟巢; chiń. trad. 鳥巢; pinyin Niǎocháo; ang. Bird’s Nest) – stadion olimpijski, na którym podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2008 odbyły się wszystkie konkurencje lekkoatletyczne oraz ceremonie otwarcia i zamknięcia Igrzysk Olimpijskich zarówno letnich jak i zimowe w 2022. Stadion położony jest w Parku Olimpijskim, niedaleko Pływalni olimpijskiej. Arena lekkoatletycznych mistrzostw świata w 2015 r[3]. Pierwszym hymnem narodowym odegranym na tym stadionie przy okazji wręczania złotego medalu podczas igrzysk olimpijskich był Mazurek Dąbrowskiego – złoty medal w pchnięciu kulą zdobył Tomasz Majewski wynikiem 21,51m.

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Przetarg[edytuj | edytuj kod]

W 2001 r., zanim Pekin dostał prawa organizacji igrzysk, miasto przeprowadziło proces przetargowy na wybór najlepszego projektu stadionu[4]. Każdy projekt wymagał wielu m.in. możliwości użytkowania po olimpiadzie, rozsuwanego dachu i niskich kosztów konserwacji[4]. Lista zgłoszeń została zawężona do trzynastu projektów końcowych[5]. Model został zatwierdzony jako najlepszy projekt przez profesjonalny panel, a następnie wystawiony publicznie[4].

Projekt[edytuj | edytuj kod]

Stadion podczas budowy, wrzesień 2007

W 2002 r. zgłosili się architekci z całego świata, gotowi do zaprojektowania stadionu. Za najlepszy uznano pomysł szwajcarskiej pracowni Herzog & de Meuron. Projekt został zrealizowany przy współpracy z ArupSport oraz China Architecture Design & Research Group. Konsultantem artystycznym był chiński artysta Ai Weiwei. Ai Weiwei, współprojektant stadionu, zbojktował zorganizowaną na nim ceremonię otwarcia Igrzysk w proteście przeciw panującym w Chinach autokracji oraz braku wolności[6].

Stadion składa się z dwóch niezależnych konstrukcji, oddalonych od siebie o 15 metrów[7]: czerwonej betonowej misy z zamocowanymi trybunami i zewnętrznej stalowej ramy wokół niej[8]. Próbując ukryć stalowe podpory składanego dachu, wymaganego w procesie przetargu, zespół opracował „nie odstającą od konstrukcji dodatkową stal”, aby połączyć podpory z resztą stadionu[8]. Po zawaleniu się dachu na lotnisku Charles de Gaulle, Pekin dokonał przeglądu wszystkich głównych projektów. Z projektu postanowiono usunąć rozsuwany dach, pierwotną inspirację dla projektu gniazda[4], a także 9000 siedzeń[9]. Usunięcie elementów pomogło sprowadzić projekt do zmniejszonego budżetu budowy wynoszącego 290 milionów dolarów z pierwotnych 500 milionów dolarów. Dzięki usunięciu rozsuwanego dachu budynek został odciążony, co pomogło mu wytrzymać aktywność sejsmiczną; górna część dachu została jednak zmieniona, aby chronić widzów przed warunkami atmosferycznymi[9].

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze prace budowlane rozpoczęły się 24 grudnia 2003 r., a konstrukcję stadionu zaczęto stawiać w marcu 2004 r. Otwarcie stadionu nastąpiło w marcu 2008 r.[10] W styczniu 2008 r. ujawniono informację o śmierci dwóch robotników, pracujących przy budowie stadionu[11].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Podczas Igrzysk Olimpijskich stadion pomieścił 91 000 widzów. Po ich zakończeniu liczba miejsc została zredukowana do 80 000. Stadion ma 330 m długości, 220 m szerokości i 69,2 m wysokości. Budowla zajmuje powierzchnię 258 000 . Powierzchnia użytkowa wynosi natomiast 204 000 . Do budowy stadionu zużyto 36 km stali o łącznej wadze 45 000 ton. Koszt przedsięwzięcia wyniósł 3,5 mld ¥ (ok. 423 mln $)[12].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Stadion Narodowy w Pekinie w czasie Igrzysk Olimpijskich
Stadion Narodowy w Pekinie w czasie Igrzysk Olimpijskich

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Beijing National Stadium, 'The Bird's Nest', China [online], www.designbuild-network.com [dostęp 2021-06-27] (ang.).
  2. The official website of the Beijing 2008 Olympic Games, The National Stadium - The Official Website of the Beijing 2008 Olympic Games [online], web.archive.org [dostęp 2021-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-27] (ang.).
  3. Beijing selected to host 2015 World Championships [online], iaaf.org [dostęp 2010-11-21] (ang.).
  4. a b c d Arthur Lubow, The China Syndrome, „The New York Times”, 21 maja 2006, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-28] (ang.).
  5. Presentation of Competation for the Architecture Design of National Stadium (2008 olympic Main Stadium) [online], web.archive.org, 19 czerwca 2008 [dostęp 2021-06-28] [zarchiwizowane z adresu 2008-06-19].
  6. (ang.) Ai Weiwei, Why I'll stay away from the opening ceremony of the Olympics, oświadczenie opublikowane na łamach brytyjskiego dziennika Guardian dn. 7 sierpnia 2008 r., dostęp: 5 lipca 2010 r.
  7. Pasternack 2008, str. 98.
  8. a b Pasternack 2008, str. 94.
  9. a b Pasternack 2008, str. 97.
  10. Photo: 'Bird's Nest' due for completion at the end of March - The Official Website of the Beijing 2008 Olympic Games. [dostęp 2008-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-08)].
  11. The Times & The Sunday Times [online], www.timesonline.co.uk [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  12. http://www.chinatourtravel.org/Beijing-National-Stadium/

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]