Katarzyna Jurkowska-Kowalska

Katarzyna Jurkowska-Kowalska
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1992
Kraków

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

161 cm

Informacje klubowe
Klub

TS Wisła Kraków

Katarzyna Iwona Jurkowska-Kowalska (ur. 18 lutego 1992 w Krakowie) – polska gimnastyczka, sześciokrotna mistrzyni Polski, reprezentantka kraju na Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro, dwukrotna finalistka Mistrzostw Europy (5. miejsce na równoważni w 2013, 8. miejsce w skoku w 2016), wielokrotna uczestniczka Mistrzostw świata.

13 lipca 2013 roku wyszła za mąż za zawodnika piłki ręcznej Arkadiusza Kowalskiego. Ślub odbył się w Zabrzu.

Wystąpiła w teledysku Andrzeja Piasecznego do piosenki „Twój największy skarb”[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

2007-2008[edytuj | edytuj kod]

Jurkowska rozpoczęła swoją karierę w rangach seniorek w 2007 roku. Na Mistrzostwach Polski w Krakowie, zajęła 5. miejsce w wieloboju indywidualnym z wynikiem 50,350. W finałach na poszczególnych przyrządach, zdobyła brązowe medale w ćwiczeniach wolnych (12,700) i skoku (13,237, ex aequo z Moniką Frandofert) oraz zajęła 4. miejsce na równoważni (13,000) i 8. na poręczach (9,425)[2].

Tego samego roku, startowała na Mistrzostwach świata w Stuttgarcie, jednak po słabych kwalifikacjach uplasowała się na bardzo odległym 124. miejscu w wieloboju z wynikiem 48,500. Kadra polski uplasowała się na 22. miejscu drużynowo, osiągając łączny wynik 206,700.[3] Pod koniec roku, wzięła udział w międzynarodowym turnieju w Blanc-Mesnil, gdzie wygrała brązowy medal w konkurencji drużynowej[4].

Na Mistrzostwach Polski w Szczecinie w 2008 roku, Jurkowska startowała tylko w ćwiczeniach na poręczach. W finale na przyrządzie, zajęła 6. miejsce z notą 12,325.

W kwietniu, wzięła udział w Mistrzostwach Europy we francuskim Clermont-Ferrand. W kwalifikacjach, zajęła 33. miejsce na równoważni (13,500) i 71. w ćwiczeniach wolnych (12,025). Polki uplasowały się na 12. lokacie w wieloboju indywidualnym (w składzie Jurkowska, Marta Pihan, Sara Szczawińska, Paula Plichta, Joanna Litewka)[5].

W czerwcu, wystartowała w zawodach Gym-Festival w Trnawie, gdzie zajęła 8. miejsce w wieloboju indywidualnym (51,700).

2009[edytuj | edytuj kod]

W marcu, wzięła udział w Pucharze Białorusi w Mińsku, gdzie zajęła 6. miejsce w wieloboju (49,000) i wygrała srebrny medal w ćwiczeniach na równoważni (13,000)[6].

W maju, Jurkowska startowała w Pucharze świata w Moskwie, gdzie zakwalifikowała się na finału na równoważni na 6. miejscu z notą 13,450. W finale, znalazła się na tej samej pozycji mimo niższego wyniku (12,850)[7]. Miesiąc później, Jurkowska zdobyła brązowy medal w wieloboju na Mistrzostwach Polski w Zabrzu. Wygrała też srebrny medal w skoku i drugi brąz w ćwiczeniach wolnych oraz zajęła 4. miejsce na poręczach i 5. miejsce na równoważni[8]. Na Pucharze Witala Szczerby, zajęła 17. miejsce w wieloboju (51,150) i 4. miejsce w finale na równoważni (13,525)[9].

W październiku, wzięła udział w Mistrzostwach świata w Londynie, gdzie zajęła 52. miejsce w kwalifikacjach wieloboju (48,175), 86. na poręczach (10,675), 65. na równoważni (12,350) i 70. w ćwiczeniach wolnych (12,050). Ostatecznie nie awansowała do żadnego finału[10].

W listopadzie, zakwalifikowała się do finału na równoważni (12,750) na Pucharze świata w Osijeku. W finale zajęła 5. miejsce z notą 12,350.[11][12] Podczas kolejnego Pucharu świata w Stuttgarcie, Jurkowska zajęła 10. miejsce na równoważni (13,075) i 15. w ćwiczeniach wolnych (12,150)[13].

W grudniu, startowała w japońskim Pucharze w Toyocie, gdzie wygrała brązowy medal w skoku (13,300 i 13,025) oraz zajęła 11. miejsce na poręczach (12,175), 10. miejsce na równoważni (13,075) i 8. w ćwiczeniach wolnych (13,075)[14][15].

2010[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2010 roku, w składzie z Martą Pihan-Kuleszą, Gabrielą Janik i Joanną Litewką, zajęła 10. miejsce drużynowo na Mistrzostwach Europy w Birmingham. Indywidualnie, Jurkowska zajęła 21. miejsce na równoważni z notą 13,275 oraz 50. w ćwiczeniach wolnych z wynikiem 12,125.[16]

Pod koniec maja, zdobyła drugi brązowy medal w wieloboju na Mistrzostwach Polski w Iławie. Wygrała też dwa srebrne medale na równoważni (13,450) i w ćwiczeniach wolnych (13,250) oraz brązowy medal w skoku (13,350, ex aequo z Paulą Plichtą). Na poręczach uplasowała się na 4. lokacie (11,975).

We wrześniu, wzięła udział w Pucharze Szczerby, gdzie uplasowała się na 6. miejscu w wieloboju (49,950). W finałach na przyrządach, wygrała złoto na równoważni (13,375) i srebro w ćwiczeniach wolnych (13,275) oraz zajęła 7. miejsce w finale skoku (12,200)[17].

W październiku, startowała w Mistrzostwach świata w Rotterdamie[18]. W kwalifikacjach, zajęła 44. miejsce na równoważni i 79. w ćwiczeniach wolnych z wynikami 13,533 i 13,033. Kadra Polski (w składzie: Jurkowska, Marta Pihan-Kulesza, Monika Frandofert, Gabriela Janik, Joanna Litewka i Paula Plichta) zajęła 17. lokatę w wieloboju drużynowym z wynikiem 206,770.[19] Tego samego miesiąca, Jurkowska wzięła udział w Pucharze świata w Osijeku, gdzie zakwalifikowała się na 1. miejscu na równoważni. W finale, zajęła 7. miejsce z notą 12,175. Uplasowała się też na 4. lokacie w ćwiczeniach wolnych (12,700)[20].

W listopadzie, razem z Adamem Kierzkowskim, zajęła 4. miejsce w finale par na Grand Prix w Brnie[21].

2011-2012[edytuj | edytuj kod]

W marcu, wzięła udział w Mistrzostwach Polski w Gdańsku, gdzie zajęła 6. miejsce w wieloboju (42,200). W finałach na przyrządach, wygrała srebrny medal na równoważni z wynikiem 13,666, dzieląc drugie miejsce z Moniką Frandofert. Zajęła również 4. miejsce w skoku (13,416) i 5. miejsce na poręczach (10,600)[22].

W grudniu, startowała w Pucharze świata w Ostrawie, gdzie zakwalifikowała się na 1. miejscu na równoważni (13,925) i 7. w ćwiczeniach wolnych (11,250)[23]. W finałach, zdobyła srebrny medal na równoważni z notą 14,000 i uplasowała się na 5. miejscu w ćwiczeniach wolnych z punktacją 12,350.[24]

W marcu 2012 roku, Jurkowska startowała w Pucharze świata w Chociebużu, gdzie zajęła 12. miejsce w skoku (13,050)[25], 17. na równoważni (12,200) i 9. w ćwiczeniach wolnych (13,025)[26]. W tym samym miesiącu, zajęła 17. miejsce na równoważni (12,800) na kolejnym Pucharze świata w Dausze[27]. W kwalifikacjach Pucharu świata w Mariborze, zakwalifikowała się na drugim miejscu do finału na równoważni (14,000) i zajęła 17. miejsce w ćwiczeniach wolnych (11,500) i 11. w skoku (13,200)[28]. W finale na równoważni, otrzymała notę 13,725 i wygrała srebrny medal[29].

W maju, startowała na Mistrzostwach Europy w Brukseli. W kwalifikacjach miała 21. najwyższy wynik w wieloboju indywidualnym i pomogła polskiej kadrze uplasować się na 13. miejscu drużynowo. Zajęła również 18. miejsce na równoważni (14,000), 41. w ćwiczeniach wolnych (12,766) i 63. na poręczach (10,033)[30].

2013-2014[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku, Jurkowska startowała na Mistrzostwach Europy w Moskwie, gdzie zakwalifikowała się do finału na równoważni z wynikiem 13,500.[31] W finale, otrzymała końcową notę 13,866 i zajęła 5. miejsce[32]. W październiku, zajęła 16. miejsce na równoważni w kwalifikacjach na Pucharze świata w Osijeku z punktacją 12,775.[33] W listopadzie, zdobyła złoty medal z TS Wisła Kraków na Drużynowych Mistrzostwach Polski[34].

Rozpoczęła rok 2014 na Pucharze świata w Chociebużu, gdzie zakwalifikowała się na drugim miejscu na równoważni z notą 14,033 i zajęła 12. miejsce w ćwiczeniach wolnych (12,800)[35]. Ostatecznie zajęła 5. miejsce w finale ćwiczeń na równoważni z wynikiem 13,075.[36] Pod koniec marca, zdobyła złoty medal w konkurencji drużynowej na 5. zawodach Austrian Team Open w Linz. Polki wygrały o niemal 15 punktów z kadrą Austrii. W wieloboju indywidualnym, Jurkowska uplasowała się na 9. miejscu[37]. W kwietniu, kadra Polski wygrała kolejny złoty medal na międzynarodowym meczu z Czechami, Izraelem i Austrią w Brnie, gdzie miały przewagę ośmiu punktów. Indywidualnie, zajęła 4. miejsce w wieloboju, otrzymując najwyższy wynik zawodów w ćwiczeniach na równoważni (14,050)[38]. Tego samego miesiąca, zdobyła srebro w ćwiczeniach wolnych i brąz na równoważni podczas Pucharu Korei w Inczon[39].

W maju, wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Sofii, gdzie zajęła 18. miejsce na równoważni i 42. w ćwiczeniach wolnych. Do awansu drużynowego, Polkom brakło półtora punktu i ostatecznie uplasowały się na 10. lokacie z wynikiem 160,729.[40] Miesiąc później, zdobyła brązowy medal w wieloboju na Indywidualnych Mistrzostwach Polski w Białej Podlaskiej. Wygrała też srebrne medale na poręczach i równoważni[41].

We wrześniu, startowała w międzynarodowym meczu z Czechami w Nysie, gdzie Polki uplasowały się na drugim miejscu drużynowo. Jurkowska uzyskała najwyższy wynik na równoważni, 14,766.[42]

Na początku października, wzięła udział w Mistrzostwach świata w Nanning. W kwalifikacjach uplasowała się na 53. miejscu w wieloboju (52,066) i nie awansowała do żadnego finału. W konkurencji drużynowej, Polki zajęły 17. miejsce[43]. Podczas zawodów, Jurkowska była pierwszą gimnastyczką w historii, która wykonała skok z obrotem o 360 stopni w ćwiczeniach wolnych, który został nazwany jej imieniem[44].

2015-2016[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2015 roku, startowała w Pucharze świata w Chociebużu, gdzie awansowała do finału na równoważni, zajmując 3. miejsce w kwalifikacjach[45]. Ostatecznie zajęła 4. miejsce[46].

Podczas kwalifikacji Mistrzostw Europy w Montpellier, zajęła 34. miejsce w wieloboju indywidualnym[47]. Znaczne błędy w ćwiczeniach sprawiły, że nie awansowała do finałów, zajmując 17. miejsce w skoku, 62. na poręczach, 35. na równoważni i 27. w ćwiczeniach wolnych. W maju, wygrała swój pierwszy tytuł mistrzyni Polski w wieloboju na Indywidualnych Mistrzostwach Polski w Szczecinie z notą 56,183. Zdobyła również złoto na równoważni (14,700), srebro w ćwiczeniach wolnych (13,533) i brąz w skoku (12,700)[48].

Razem z Gabrielą Janik i Paulą Plichtą, zajęła 11. miejsce na I Igrzyskach Europejskich w Baku. Indywidualnie, zajęła 23. miejsce w wieloboju, 19. na równoważni, 13. w ćwiczeniach wolnych, 14. w skoku i 35. na poręczach. Nie awansowała do żadnych finałów[49]. W październiku, startowała w Mistrzostwach świata w Glasgow, gdzie Polki uplasowały się na 19. lokacie drużynowo. Jurkowska zajęła 64. miejsce w wieloboju indywidualnym, 50. na poręczach, 73. na równoważni i 103. w ćwiczeniach wolnych[50].

W marcu 2016, wzięła udział w zawodach Austrian Open, gdzie wygrała brązowy medal w wieloboju drużynowym i zajęła 4. miejsce w wieloboju indywidualnym. W tym samym miesiącu, Polki zajęły 4. miejsce na zawodach drużynowych Pucharu świata w Stuttgarcie. Jurkowska uplasowała się na 2. miejscu w skoku, 5. na poręczach, 6. na równoważni i 8. w ćwiczeniach wolnych[51].

W kwietniu, zdobyła złoty medal na równoważni i srebro w ćwiczeniach wolnych na Pucharze świata w Chociebużu[52], po czym zyskała kwalifikację na Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro[53].

Na Mistrzostwach Polski w Zabrzu, Jurkowska zdobyła swój drugi tytuł mistrzyni Polski w wieloboju i wygrała złote medale na równoważni i ćwiczeniach wolnych, srebro w skoku i brąz na poręczach. Na Pucharze świata w Warnie, wygrała brązowy medal w skoku i zajęła 5. miejsce na równoważni i 9. na poręczach[54].

W czerwcu, wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Bernie. W kwalifikacjach zajęła 11. miejsce w wieloboju indywidualnym i drużynowym oraz zajęła 15. miejsce na równoważni, 19. w ćwiczeniach wolnych i 54. na poręczach. Zakwalifikowała się do finału w skoku, w którym po upadku zajęła 8. miejsce[55].

Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach zadebiutowała w 2016 podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. W czterech konkurencjach, których brała udział nie udało się zakwalifikować do finału. W skoku uzyskała 14,466 punktów, w ćwiczeniach wolnych – 13,300, w ćwiczeniach na równoważni – 12,333, natomiast w ćwiczeniach na poręczach asymetrycznych – 11,700. Po zsumowaniu punktów zdobyła razem 51,799 punktów, co nie pozwoliło jej rywalizować w decydujących o medale zawodach. Ostatecznie zajmęła 49. miejsce[56].

Po igrzyskach postanowiła zakończyć rywalizację w zawodach, zostając trenerem gimnastyki.

2017-2018[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2017 roku, postanowiła wrócić do startów na Indywidualnych Mistrzostwach Polski w Warszawie, gdzie zdobyła srebrny medal na równoważni[57]. Na Pucharze świata w Chociebużu, zajęła 4. miejsce w finale ćwiczeń na równoważni.

W 2018 roku, startowała w kolejnym Pucharze świata w Guimarães, gdzie zajęła 5. miejsce na równoważni. Na Indywidualnych Mistrzostwach Polski w Gdańsku, zajęła 4. miejsce w wieloboju i zdobyła złoty medal na równoważni i srebro w skoku.

Reprezentowała Polskę na Mistrzostwach Europy w Glasgow, gdzie zajęła 13. miejsce w konkurencji drużynowej. Indywidualnie, uplasowała się na 41. lokacie na równoważni i 59. w ćwiczeniach wolnych[58]. Pod koniec roku, startowała na Mistrzostwach świata w Dausze. Polki znalazły się na 22. miejscu, natomiast Jurkowska zajęła 49. miejsce w wieloboju, 96. na poręczach, 60. na równoważni i 102. w ćwiczeniach wolnych[59].

W 2019 urodziła syna i nie brała udziału w żadnych zawodach.

Historia zawodów[edytuj | edytuj kod]

Rok Zawody Miejsce AA VT UB BB FX Drużynowo
2007 Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Kraków 5 8 4
Mistrzostwa świata Niemcy Stuttgart 124 22
International Tournament Francja Blanc-Mesnil
2008 Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Szczecin 6
Mistrzostwa Europy Francja Clermont-Ferrand 33 71 12
Gym-Festival Słowacja Trnawa 8
2009 Puchar Białorusi Białoruś Mińsk 6
Puchar świata Rosja Moskwa 6
Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Zabrze 4 5
Puchar Szczerba Białoruś Mińsk 17 4
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 52 86 65 70
Puchar świata Chorwacja Osijek 5
Puchar świata Niemcy Stuttgart 10 15
Toyota International Japonia Toyota 11 10 8
2010 Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Birmingham 21 50 10
Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Iława 4
Puchar Szczerba Białoruś Mińsk 6 7
Mistrzostwa świata Holandia Rotterdam 44 79 17
Puchar świata Chorwacja Osijek 7 4
Grand Prix de Gymnastique Czechosłowacja Brno 4
2011 Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Gdańsk 6 4 5
Puchar świata Czechosłowacja Ostrawa 5
2012 Puchar świata Niemcy Chociebuż 12 17 9
Puchar świata Katar Doha 17
Puchar świata Słowenia Maribor 11 7
Mistrzostwa Europy Belgia Bruksela 21 63 18 41 13
2013 Mistrzostwa Europy Rosja Moskwa 5
Puchar świata Chorwacja Osijek 16
Drużynowe Mistrzostwa Polski Polska Olsztyn
2014 Puchar świata Niemcy Chociebuż 5 12
5. TWG Austrian Team Open Austria Linz 9
International CZE-AUT-POL-ISR Czechosłowacja Brno 4
Puchar Korei Korea Południowa Inczon
Mistrzostwa Europy Bułgaria Sofia 18 42 10
Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Biała Podlaska 4
Mecz Polska-Czechy Polska Nysa
Mistrzostwa świata Nanning 53 17
2015 Puchar świata Niemcy Chociebuż 4
Mistrzostwa Europy Francja Montpellier 34 17 62 35 27
Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Szczecin 6
1. Igrzyska Europejskie Azerbejdżan Baku 23 14 35 19 13 11
Mecz AUT-HUN-POL Austria Grieskirchen
Barbórka Cup Polska Zabrze 6
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Glasgow 64 50 73 103 19
2016 7. TWG Austrian Team Open Austria Linz 4
Puchar świata – Team Challenge Niemcy Stuttgart 5 6 8 4
Puchar świata Niemcy Chociebuż
Olympic Test Event Brazylia Rio de Janeiro 32
Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Zabrze
Bundesliga Niemcy Hanower
Puchar świata Bułgaria Warna 9 5
Mistrzostwa Europy Szwajcaria Berno 11 8 54 15 19 11
Puchar świata Portugalia Anadia 7 14
XXXI Letnie Igrzyska Olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 49 76 71 46
2017 Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Warszawa
Drużynowe Mistrzostwa Polski Polska Olsztyn
Puchar świata Niemcy Chociebuż 4
2018 Puchar świata Portugalia Guimarães 5
Indywidualne Mistrzostwa Polski Polska Gdańsk 4 4
Mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow 41 59 13
Puchar Polski Polska Zabrze
Mistrzostwa świata Katar Doha 49 96 60 102 22
Drużynowe Mistrzostwa Polski Polska Olsztyn

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Andrzej Piaseczny nagrywa teledysk do utworu „Twój największy skarb”. Echo Dnia, 2018-04-19. [dostęp 2019-07-03]. (pol.).
  2. ↑ Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorek, Kraków 2007-06-01 – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2021-01-07].
  3. ↑ World Artistic Gymnastics Championships 2007 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  4. ↑ Admin, Ukraine Big Winner in Blanc-Mesnil [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  5. ↑ 27th European Championships women’s artistic gymnastics [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  6. ↑ International Gymnast Magazine Online – Competition Reports [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  7. ↑ World Stars Moscow 2009 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  8. ↑ Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorek, Zabrze 2009-06-13 – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2021-01-07].
  9. ↑ 5th Scherbo Cup Artistic Gymnastics [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  10. ↑ 41st Artistic Gymnastics World Championships 2009 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  11. ↑ FIG World-Cup Osijek 2009 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  12. ↑ Amanda Turner, Sui Lu Takes Two at Osijek World Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  13. ↑ Amanda Turner, China Tops Four Events in DTB Cup Qualiication [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  14. ↑ Amanda Turner, Uchimura, Tsurumi Golden at Toyota Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  15. ↑ Amanda Turner, Japanese Take Four More Titles in Toyota [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  16. ↑ 29th European Championships Women’s Artistic Gymnastics. Birmingham (GBR) [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  17. ↑ Amanda Turner, Pihan-Kulesza, Fokin Win Vitaly Scherbo Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  18. ↑ Amanda Turner, 500+ Gymnasts Entered for 2010 Worlds [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  19. ↑ 2010 Artistic Gymnastics World Championships Rotterdam (NED) [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  20. ↑ Amanda Turner, Rijken Wins Twice at Osijek World Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  21. ↑ Grand Prix de Gymnastique Brno (CZE) 2010 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  22. ↑ Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorek – Gdańsk, 2011-03-26 – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2021-01-07].
  23. ↑ Amanda Turner, Final FIG Event of 2011 Opens in Ostrava [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  24. ↑ Amanda Turner, Israel’s Maksyuta Takes Two Titles in Ostrava [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  25. ↑ Amanda Turner, Tournament of Masters Begins in Cottbus [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  26. ↑ Amanda Turner, Qualification Concludes in Cottbus [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  27. ↑ Amanda Turner, Doha Challenger Cup Kicks Off in Qatar [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  28. ↑ Amanda Turner, Slovenians Shine in Šalamunov Qualification [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  29. ↑ Amanda Turner, Dutch Gymnasts Earn Double Victory in Maribor [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  30. ↑ 29th European Championships Women Seniors and Juniors Bruxelles (BEL) 2012 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  31. ↑ Amanda Turner, Iordache Tops Women’s Qualification at Europeans [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  32. ↑ Amanda Turner, Russians Rule as Moscow Europeans End [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  33. ↑ Amanda Turner, López Leads Qualification at Osijek Challenge Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  34. ↑ Gimnastyka: Srebrne medale olsztynianek w drużynowych MP [online], sport.wm.pl [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  35. ↑ Amanda Turner, Munteanu Leads Two Events in Cottbus [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  36. ↑ Amanda Turner, Five Up to Challenge at Tournament of Masters [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  37. ↑ 5th TGW Austrian Team Open Linz (AUT) 2014 March 29 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  38. ↑ International Women Team Competition CZE-AUT-ISR-POL Brno (CZE) 2014 April 13 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  39. ↑ Amanda Turner, Yang, Calvo Golden at Korea Cup [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  40. ↑ 30th European Women’s Artistic Gymnastics Championships Sofia (BUL) 2014 May 12-18 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  41. ↑ Świetny start gimnastyczek – Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków [online] [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  42. ↑ Friendly meet Poland – Czech Republic women Nysa (POL) 2014 Sep 13 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  43. ↑ 45th Artistic Gymnastics World Championships Nanning (CHN) 2014 Oct 3-12 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  44. ↑ Wyróżnienie dla Katarzyny Jurkowskiej-Kowalskiej! [online], www.sportowahistoria.pl [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  45. ↑ Amanda Turner, Qualification Concludes at 39th Tournament of Masters [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  46. ↑ Amanda Turner, Vernyayev, Shirai Shine With Two Titles Each in Cottbus [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  47. ↑ Amanda Turner, Kharenkova Leads European Qualification [online], International Gymnast Magazine Online [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  48. ↑ Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorek, Szczecin 23-24.05.2015 – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2021-01-07].
  49. ↑ 1st European Games Baku (AZE) 2015 June 12-28 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  50. ↑ 46th Artistic Gymnastics World Championships Glasgow (GBR) 2015 Oct 23 – Nov 1 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-07].
  51. ↑ EnBW DTB-POKAL World Cup 2016 C II Stuttgart (GER) 2016 March 19-20 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-08].
  52. ↑ Katarzyna Jurkowska-Kowalska wygrała zawody Pucharu Świata! – Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków [online] [dostęp 2021-01-08] (pol.).
  53. ↑ Polska gimnastyczka z kwalifikacją do IO w Rio de Janeiro [online], Przegląd Sportowy, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2021-01-08] (pol.).
  54. ↑ World Challenge Cup 2016 Varna (BUL) 2016 May 13-15 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-08].
  55. ↑ 31st European Championships Women Senior and Junior Bern (SUI) 2016 June 1–5 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-08].
  56. ↑ Rio 2016: Katarzyna Jurkowska-Kowalska rozczarowała i odpadła z igrzysk olimpijskich. Onet.pl, 2016-08-08. [dostęp 2018-11-02]. (pol.).
  57. ↑ Mistrzostwa Polski w Sportach Gimnastycznych Seniorów – Warszawa, 25-28.05.2017r – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2021-01-08].
  58. ↑ 2018 European Artistic Gymnastics Championships Women Glasgow 2018 August 2-5 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-08].
  59. ↑ 48th FIG Artistic Gymnastics World Championships Doha (QAT) 2018 Oct 25 – Nov 3 [online], gymnasticsresults.com [dostęp 2021-01-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Jurkowska-Kowalska&oldid=67536293”