Juozas Olekas

Juozas Olekas

Data i miejsce urodzenia	30 października 1955 Bolszoj Ungut
Minister zdrowia Litwy
Okres	od 23 marca 1990 do 10 grudnia 1992
Przynależność polityczna	LSDP
Następca	Vytautas Kriauza
Minister zdrowia Litwy
Okres	od 10 marca 2003 do 14 grudnia 2004
Przynależność polityczna	LSDP
Poprzednik	Konstantinas Dobrovolskis
Następca	Žilvinas Padaiga
Minister obrony Litwy
Okres	od 18 lipca 2006 do 9 grudnia 2008
Przynależność polityczna	LSDP
Poprzednik	Gediminas Kirkilas
Następca	Rasa Juknevičienė
Minister obrony Litwy
Okres	od 13 grudnia 2012 do 13 grudnia 2016
Przynależność polityczna	LSDP
Poprzednik	Rasa Juknevičienė
Następca	Raimundas Karoblis
Multimedia w Wikimedia Commons

Juozas Olekas (ur. 30 października 1955 w m. Bolszoj Ungut w Kraju Krasnojarskim) – litewski polityk, lekarz, działacz społeczny, minister zdrowia w latach 1990–1992 i 2003–2004, od 2006 do 2008 oraz od 2012 do 2016 minister obrony, deputowany do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie litewskiej zesłanej do Kraju Krasnojarskiego. W 1980 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Wileńskim. W 1987 uzyskał stopień doktora nauk medycznych. W latach 1980–1990 pracował w wileńskim szpitalu klinicznym, a w latach 1982–1989 był starszym pracownikiem naukowym w laboratorium mikrochirurgii Uniwersytetu Wileńskiego.

Działacz organizacji społecznych, m.in. od 1988 prezydent międzynarodowego stowarzyszenia mikrochirurgii, w latach 1993–1996 prezydent bałtyckiego instytutu zdrowia społecznego, w latach 1996–2000 wiceprzewodniczący litewskiego komitetu UNICEF. Członek wileńskiego klubu rotariańskiego od 1990. Zasiadał w redakcjach czasopism medycznych.

Od 1988 był zaangażowany w działalność Sąjūdisu. W 1989 został wybrany na Zjazd Deputowanych Ludowych ZSRR. W latach 1989–1990 był delegatem Litewskiej SRR do Rady Najwyższej ZSRR. Od 1990 do 1992 pełnił funkcję ministra zdrowia w czterech kolejnych gabinetach niepodległej Litwy.

W 1992 powrócił do zawodu lekarza. Przez rok był starszym pracownikiem naukowym Kliniki Chirurgii Plastycznej Uniwersytetu Wileńskiego, a następnie kierownikiem oddziału chirurgii plastycznej i traumatologii szpitala klinicznego w Wilnie. Od 1994 do 1997 pełnił funkcję naczelnego lekarza w szpitalu uniwersyteckim "Žalgiris". W latach 1994–1999 pracował na stanowisku asystenta, a od 1999 na stanowisku docenta w klinice stomatologii wydziału medycznego Uniwersytetu Wileńskiego. Do 2004 był wykładowcą tego uniwersytetu.

Od 1989 członek Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej (LSDP). W latach 1999–2003 był jej wiceprzewodniczącym. W 1996 zasiadł w Sejmie, uzyskiwał reelekcję w 2000 i 2004. W latach 1996–2000 był zastępcą lidera frakcji parlamentarnej LSDP, a od 2001 do 2003 liderem frakcji Koalicji Socjaldemokratycznej (LSDP-LDDP-LRS). W latach 2004–2006 pełnił funkcję przewodniczącego frakcji LSDP.

Od 2003 do 2004 sprawował urząd ministra zdrowia w rządzie Algirdasa Brazauskasa. 18 lipca 2006 objął stanowisko ministra obrony w rządzie Gediminasa Kirkilasa. W wyborach parlamentarnych w 2008 ponownie uzyskał mandat deputowanego z listy partyjnej socjaldemokratów. 9 grudnia tego samego roku zakończył urzędowanie na stanowisku ministra. W 2012 po raz kolejny został wybrany do Sejmu^[1].

13 grudnia 2012 powrócił na urząd ministra obrony w rządzie Algirdasa Butkevičiusa^[2]. W 2016 utrzymał mandat deputowanego na następną kadencję^[3]. 13 grudnia 2016 zakończył pełnienie funkcji rządowej.

W 2019 został natomiast wybrany na eurodeputowanego IX kadencji^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Sylwetka kandydata do Sejmu Republiki Litewskiej na stronie Głównej Komisji Wyborczej. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).