7 Pułk Piechoty Legionów
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1 maja 1918 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Święto | 22 września |
| Nadanie sztandaru | 1921 |
| Rodowód | 7 Pułk Piechoty |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Karol Udałowski |
| Ostatni | płk Władysław Muzyka |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Kubliczami (18–19 V 1920) kontruderzenie znad Wieprza (16–26 VIII 1920) bitwa pod Żabinką (26 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
7 Pułk Piechoty Legionów (7 pp Leg.) – oddział piechoty Polskiej Siły Zbrojnej oraz Wojska Polskiego II RP.
Formowanie[edytuj | edytuj kod]
Od lata 1917 r. do wiosny 1918 roku trwały w garnizonach Polskiej Siły Zbrojnej w Ostrowi Mazowieckiej i Zegrzu prace organizacyjne i szkolenie, które doprowadziły do sformowania w dniu 1 maja 1918 roku 1 pułku piechoty. Pułk składał się z trzech batalionów oraz z kompanii karabinów maszynowych, przy czym 12 kompania (garnizonowa) pełniła służbę asystencyjną w Warszawie. W listopadzie 1918 roku 1 pułk piechoty wziął udział w rozbrojeniu oddziałów niemieckich w Warszawie, Ostrowi Mazowieckiej i Małkini[1].
W związku z odtworzeniem pułków legionowych, 1 pułk piechoty, jako faktycznie młodszy, został na początku lutego 1919 roku przemianowany na 7 pułk piechoty Legionów[2]. W grudniu 1919 batalion zapasowy pułku stacjonował w Chełmie[3].
Pułk w walce o granice[edytuj | edytuj kod]
Mapy walk pułku[edytuj | edytuj kod]
Kawalerowie Virtuti Militari[edytuj | edytuj kod]
| Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1918-1920[4] | ||
|---|---|---|
| st. sierż. Józef Balcerzak | kpt. Józef Zończyk Bohusz | st. sierż. Szczepan Boksa |
| sierż. Gustaw Boliński | kpr. Tomasz Brzozowski | por. Zygmunt Cwenarski |
| kpt. Witold Czachowski | st. szer. Władysław Czwarnowski | kpt. dr Bronisław Daniec |
| kpt. Bronisław Dorobczyński | st. sierż. Józef Fink | sierż. Andrzej Franczyk |
| st. sierż. Kazimierz Głowacki nr 68[5][6] | sierż. Jan Górniak | por. Paweł Hajduk |
| por. Tadeusz Jakubowski | sierż. Stanisław Karpała | kpt. Kazimierz Kominkowski |
| kpr. Wiktor Koczwarski | ppor. Stanisław Kosiński | mjr Michał Kostmanowicz |
| kpt. Jerzy Oskierka-Kramarczyk | sierż. Franciszek Król | ppłk Zdzisław Maćkowski |
| por. Ferdynand Markiewicz | st. sierż. Bolesław Marzec | ppor. Jan Mączyński |
| kpt. Jan Michnowicz | sierż. Bazyli Mik | kpt. Seweryn Monasterski |
| kpt. Jan Niemiec-Moroński | por. Kazimierz Pruszkowski | kpr. Władysław Pyra |
| plut. Henryk Schmalenberg | por. Bronisław Sikorski | chor. Stanisław Smolarek |
| plut. Stanisław Sosnowski | st. sierż. Józef Stanecki | por. Adolf Staszkiewicz |
| st. sierż. Stefan Stępień | st. szer. Jan Sułowski | st. sierż. Franciszek Tomczak |
| kpt. Józef Warchałowski | st. szer. Wacław Woroniecki | por. Stefan Zając |
| por. Marcin Zalewski | mjr Jan Zientarski | |
Pułk w okresie pokoju[edytuj | edytuj kod]
W okresie międzywojennym 7 pułk piechoty Legionów stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr II[7] w garnizonie Chełm[8]. Wchodził w skład 3 Dywizji Piechoty Legionów[7].
19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 22 września jako datę święta pułkowego[9]. Święto pułku obchodzono „w rocznicę największego zwycięskiego boju pod Brzostowicą Wielką”[10].
W 1930 roku, po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty na stopie pokojowej, pułk szkolił rekrutów dla potrzeb 3 Batalionu Strzelców w Rembertowie[11].
24 września 1933 roku, w obecności Prezydenta RP Ignacego Mościckiego i generała dywizji Sławoj Składkowskiego, poświęcono Pomnik Poległych Żołnierzy 7 pp Leg. w wojnach o granice z lat 1918–1920.
8 czerwca 1939 roku w Warszawie odbył się Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI batalionu I Brygady Legionów Polskich. Obrady obywały się w Oficerskim Kasynie Garnizonowym. Obradom przewodniczył komendant koła, generał dywizji Tadeusz Piskor. W trakcie obrad przyjęto między innymi następujący wniosek: „na rozkaz Komendanta Józefa Piłsudskiego w maju 1915 został utworzony w Pierwszej Brygadzie z V i VI batalionów 7 pp, którego spadkobiercą bojowych tradycji jest obecny chełmski pp Leg. Armii Polskiej. Dla podkreślenia łączności ideowej VI baonu z chełmskim pp Leg. Walny Zjazd Delegatów Koła Żołnierzy VI batalionu I Brygady Leg. Pol. postanawia ufundować ze składek członków Koła sztandar dla chełmskiego pp Leg. Wykonanie niniejszej uchwały Zjazd powierza Komendzie Koła (...) Obecny na zjeździe dowódca chełmskiego pp Leg. prosił w imieniu pułku gen. Piskora o zgodę na nazwanie koszar pułku imieniem generała Piskora”[12].
| Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[13][a] | |
|---|---|
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
| Dowództwo, kwatermistrzostwo i pododdziały specjalne | |
| dowódca pułku | płk Władysław Muzyka |
| I zastępca dowódcy pułku | ppłk Stanisław Jan Gumowski |
| adiutant | kpt. Leon Alfred Karczewski |
| starszy lekarz | kpt. lek. Marcin Maksymczuk |
| młodszy lekarz | ppor. lek. Witold Zawidzki |
| II zastępca dowódcy pułku (kwatermistrz) | mjr Władysław II Sochacki |
| oficer mobilizacyjny | kpt. adm. (piech.) Zygmunt Matras |
| zastępca oficera mobilizacyjnego | kpt. Jan Lekan |
| oficer administracyjno-materiałowy | kpt. adm. (piech.) Józef II Dobija |
| oficer gospodarczy | kpt. int. Wojciech II Widlarz |
| oficer żywnościowy | chor. Józef Czyż |
| oficer taborowy[b] | kpt. tab. Mikołaj Sukniewicz |
| kapelmistrz | vacat |
| dowódca plutonu łączności | por. Michał Bolesław Woźniak |
| dowódca plutonu artylerii piechoty | por. art. Andrzej Czerenkow |
| dowódca plutonu pionierów | por. Stanisław Smyk |
| dowódca plutonu przeciwpancernego | por. Bolesław Maliszewski |
| dowódca oddziału zwiadu | por. Lotar Gerard Dolega |
| I batalion | |
| dowódca batalionu | mjr Roman Stefan Grabiński |
| dowódca 1 kompanii | kpt. Bolesław Marzec |
| dowódca plutonu | por. Feliks Kowalczuk |
| dowódca 2 kompanii | kpt. Gustaw Andrzej Cichocki |
| dowódca plutonu | ppor. Zbigniew Tytus Halardziński |
| dowódca 3 kompanii | por. Tadeusz Dziedzic |
| dowódca plutonu | ppor. Józef Czarnocki |
| dowódca 1 kompanii km | por. Stanisław Jan Lempert |
| dowódca plutonu | ppor. Kazimierz Bełdowicz |
| dowódca plutonu | ppor. Edwin Stelmaszewski |
| II batalion | |
| dowódca batalionu | mjr Ignacy Karandyszowski |
| dowódca 4 kompanii | por. Jan Robert Adamski |
| dowódca plutonu | ppor. Czesław Wereszko |
| dowódca 5 kompanii | kpt. Adam Węgrzyniak |
| dowódca plutonu | por. Kazimierz Korowaj |
| dowódca plutonu | ppor. Agenor Jacek Walusiński |
| dowódca 6 kompanii | por. Jan Marszałek |
| dowódca plutonu | ppor. Wiktor Lipski |
| dowódca 2 kompanii km | kpt. Wacław Stanisław Brożek |
| dowódca plutonu | por. Mieczysław Barszczyński |
| dowódca plutonu | ppor. Jerzy Zdzisław Lipniacki |
| III batalion | |
| dowódca batalionu | mjr Jan Marian Adamski |
| dowódca 7 kompanii | kpt. Stanisław Babiarz |
| dowódca plutonu | por. Zenon Starewicz |
| dowódca plutonu | ppor. Alfons Wojciech Wnuk |
| dowódca 8 kompanii | kpt. Franciszek Teodor Jarocki |
| dowódca plutonu | por. Ignacy Zarobkiewicz |
| dowódca 9 kompanii | kpt. Roman Hospodarewski |
| dowódca plutonu | por. Jan Kolenda |
| dowódca plutonu | ppor. Stanisław Sędziak |
| dowódca 3 kompanii km | por. Aleksander Białas |
| dowódca plutonu | por. Zygmunt Leopold Lehowitz |
| na kursie | ppor. Jan Krysiak |
| 7 obwód przysposobienia wojskowego Chełm (przy 7 pp Leg.)[15] | |
| kmdt obwodowy PW | kpt. adm. (piech.) Józef Dubiński[c] |
| kmdt powiatowy PW Chełm | por. piech. Antoni Józef Pawlus[d] |
| kmdt powiatowy PW Luboml | por. kontr. piech. Władysław Orlik[e] |
| zastępca kmdta PW Luboml | ppor. kontr. piech. Eugeniusz Eckiert |
| kmdt powiatowy PW Krasnystaw | kpt. adm. (piech.) Jan Cywicki |
Pułk w kampanii wrześniowej[edytuj | edytuj kod]
| Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[16] | |
|---|---|
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
| Dowództwo | |
| dowódca pułku | płk piech. Władysław Muzyka |
| I adiutant | kpt. Adam Węgrzyniak |
| II adiutant | por. rez. Wacław Englert |
| oficer informacyjny | NN |
| oficer łączności | kpt. Władysław Panicz |
| kwatermistrz | mjr Jan Sochacki |
| oficer płatnik | por. rez. Antoni Budny |
| oficer żywnościowy | chor. Józef Czyż |
| naczelny lekarz | kpt. rez. lek. dr Wiktor Maleszewski |
| kapelan | ks. kpl. rez. Stanisław Syper |
| dowódca kompanii gospodarczej | ppor. rez. Henryk Jędrzejewski |
| I batalion | |
| dowódca batalionu | mjr Roman Grabiński †23 IX Antoniówka |
| adiutant batalionu | ppor. rez. Roman Dymel |
| dowódca 1 kompanii strzeleckiej | kpt. Bolesław Marzec |
| dowódca I plutonu | ppor. rez. Wacław Matysek |
| dowódca 2 kompanii strzeleckiej | kpt. Gustaw Cichocki |
| dowódca I plutonu | ppor. rez. Kazimierz Berezecki |
| dowódca 3 kompanii strzeleckiej | por. Makuch |
| por. Zenon Starewicz | |
| dowódca 1 kompanii ckm | por. Stanisław Lempert |
| ppor. rez. Antoni Iwaniec | |
| II batalion | |
| dowódca batalionu | mjr Ignacy Karandyszowski |
| adiutant II batalionu | ppor. rez. Józef Rachwalski |
| dowódca 4 kompanii strzeleckiej | por. Józef Jurałomski |
| dowódca 5 kompanii strzeleckiej | por. Kazimierz Korowaj |
| dowódca 6 kompanii strzeleckiej | por. rez. Bronisław Łokaj |
| dowódca 2 kompanii ckm | kpt. Wacław Brożek |
| III batalion | |
| dowódca batalionu | mjr Jan Adamski |
| adiutant III batalionu | ppor. rez. Franciszek Adamczuk |
| dowódca 7 kompanii strzeleckiej | por. Stanisław Brożek |
| dowódca 8 kompanii strzeleckiej | por. Franciszek Jarocki |
| dowódca 9 kompanii strzeleckiej | kpt. Roman Hospodarewski |
| dowódca 3 kompanii ckm | por. Aleksander Białas |
| Pododdziały specjalne | |
| dowódca kompanii zwiadowczej | |
| dowódca kompanii przeciwpancernej | por. Edward Maliszewski |
| dowódca plutonu artylerii piechoty | por. Anjdrzej Czerenkow |
| dowódca kompanii technicznej | NN |
| dowódca plutonu pionierów | |
| dowódca plutonu przeciwgazowego | por. Mieczysław Barszczyński |
Symbole pułku[edytuj | edytuj kod]
- Sztandar
22 września 1921 roku, w Podbrodziu, w rocznicę bitwy pod Brzostowicą, płk Władysław Bończa-Uzdowski w imieniu Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza wręczył dowódcy pułku chorągiew ufundowaną przez Związek Ziemian Ziemi Chełmskiej[17]. Chorągiew poświęcił ks bp Władysław Bandurski. Rodzicami chrzestnymi zostali Irena Iżycka i Wacław Rzewuski. Losy sztandaru po 1939 nie są znane[17]
- Odznaka pamiątkowa
6 września 1929 roku Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 7 Pułku Piechoty Legionów[18]. Odznaka o wymiarach 40x40 mm ma kształt krzyża emaliowanego w kolorze granatowym. Środek wypełnia romb z orłem wojskowym II i III Brygady Legionów Polskich z 1916, w koronie zamkniętej na tle czerwonej emalii. Pola między ramionami krzyża wypełnione są numerem i inicjałami „7 PPL”. Wieloczęściowa - wykonana w srebrze lub w tombaku srebrzonym, emaliowana, łączona trzema nitami. Wykonawcą odznaki był Wiktor Gontarczyk z Warszawy[8].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy pułku[f]
- ppłk Karol Udałowski (1 V 1918 – 16 III 1920)
- mjr Zdzisław Trześniowski (p. o. 2 V 1919 – 2 VI 1920)
- ppłk / płk piech. Zdzisław Maćkowski (17 VII 1920 – 13 VI 1923 → dowódca 86 pp[20])
- płk piech. Michał Micewicz (od 13 VI 1923[20])
- płk Mieczysław Więckowski (XI 1925 - † 13 V 1926)
- ppłk / płk dypl. piech. Stanisław Borowiec (14 X 1926 – 18 VI 1930 → dowódca piechoty dywizyjnej 2 DP Leg.)
- ppłk / płk piech. Stanisław Dąbek (VI 1930 – X 1937 → dowódca 52 pp)
- ppłk / płk piech. Władysław Muzyka (XI 1937 – 8 IX 1939 ranny)
- mjr piech. Roman Stefan Grabiński (8 – †23 IX 1939 Antoniówka)
- Zastępcy dowódcy pułku (od 1938 – I zastępca dowódcy pułku)[g]
- ppłk piech. Karol Guilleaume (10 VII 1922 – 20 X 1923 → zastępca dowódcy 63 pp[22])
- mjr piech. Bolesław Pytel (20 X 1923 – 3 X 1924 → dowódca 10 baonu granicznego)
- ppłk piech. Bolesław Menderer (XII 1924[23] – III 1926 → oficer PW 24 DP[24])
- ppłk piech. Stanisław Dąbek (11 III 1926 – 24 VII 1928 → komendant SPRez. Piech. nr 4)
- ppłk dypl. piech. Jarosław Szafran (5 XI 1928 – 23 XII 1929 → Inspektorat Armii w Warszawie)
- ppłk piech. Zdzisław Zajączkowski (21 I 1930 – 28 VI 1933 → zastępca szefa Dep. Piech. MSWojsk.)
- ppłk dypl. piech. dr Stanisław Biegański (od 28 IX 1933)
- ppłk piech. Władysław Muzyka (do XI 1937 → dowódca pułku)
- ppłk piech. Stanisław Jan Gumowski (1938 – IX 1939)
Żołnierze 7 pułku piechoty Legionów – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[25] oraz Muzeum Katyńskie[26][h][i].
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Zygmunt Bończa-Bończewski | ppor. rez. | Katyń | ||
| Borzuchowski Tadeusz | ppor. rez. | nauczyciel | Szkoła w Szudziałowie | Katyń |
| Freyd Aleksander | kpt. rez. | lekarz internista | wykładowca Wolnej Wszechnicy | Katyń |
| Jaźwierski Józef | ppor. rez. | nauczyciel | Państwowe Pedagogium w Lublinie | Katyń |
| Kruszyński Anatol | ppor. rez. | prawnik | Katyń | |
| Łaszcz Feliks[29] | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Mniowie | Katyń |
| Perec Hilary[30] | ppor. rez. | prawnik | Katyń | |
| Piłat Franciszek | ppor. rez. | nauczyciel | szkoła powszechna | Katyń |
| Pobudejski Józef | ppor. rez. | księgowy | Grodzka Izba Skarbowa w Warszawie | Katyń |
| Przeworski Mieczysław | ppor. rez. | urzędnik | Urząd Skarbowy w Lublinie | Katyń |
| Bieniuta Romuald | podporucznik rezerwy | prawnik, mgr | PZUW we Lwowie | Charków |
| Jakubowski Lucjan | porucznik rezerwy | technik budowany | Ministerstwo Komunikacji | Charków |
| Okoń Aleksander | podporucznik rezerwy | nauczyciel | szkoła powszechna | Charków |
| Sztokdrajer Kazimierz | podporucznik rezerwy | nauczyciel | szkoła w Dębowej Kłodzie | Charków |
| Zwierko Władysław | podporucznik rezerwy | prawnik, mgr | Charków | |
| Więckowicz Jan | sierż. rez. | destylator | fabryka Polmin w Drohobyczu | ULK |
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
-
Pomnik ku czci poległych żołnierzy 7 pp Leg. - Chełm Lubelski
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[14].
- ↑ Oficer taborowy był jednocześnie dowódcą kompanii gospodarczej.
- ↑ kpt. adm. (piech.) Józef Dubiński pełnił jednocześnie funkcję dowódcy Chełmskiego Batalionu ON.
- ↑ por. piech. Antoni Józef Pawlus pełnił jednocześnie funkcję dowódcy 1 kompanii ON Chełm.
- ↑ por. kontr. piech. Władysław Orlik pełnił jednocześnie funkcję dowódcy 2 kompanii ON Luboml.
- ↑ Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku[19].
- ↑ 13 czerwca 1922 roku Minister Spraw Wojskowych zniósł dotychczasowe stanowisko referenta wyszkolenia pułku piechoty i ustanowił etatowe stanowisko zastępcy dowódcy pułku zaszeregowanego do stopnia podpułkownika, wyznaczanego przez Ministra Spraw Wojskowych. Zakres działania zastępcy dowódcy określał dowódca pułku, przed którym był on całkowicie odpowiedzialny[21]. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.
- ↑ Jeśli nie zaznaczono inaczej, miejsce służby żołnierzy zawodowych przed mobilizacją podano za: Ryszard Rybka, Kamil Stepan; Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939[27].
- ↑ Jeśli nie zaznaczono inaczej, informacje o żołnierzach znajdujących się na Białoruskiej Liście Katyńskiej pochodzą z książki: Maciej Wyrwa; Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940[28].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Markiewicz 1928 ↓, s. 6.
- ↑ Prugar-Ketling (red.) 1992 ↓, metryka.
- ↑ Odziemkowski 2010 ↓, s. 226.
- ↑ Markiewicz 1928 ↓, s. 37-38.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 10 października 1922, s. 769, jako Aleksander Głowacki.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927, s. 243, sprostowano imię z „Aleksander” „Kazimierz”.
- ↑ a b Almanach 1923 ↓, s. 50.
- ↑ a b Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 36.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
- ↑ Markiewicz 1928 ↓, s. 33.
- ↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 64.
- ↑ Zjazd VI Baonu I Brygady Leg. Pol., „Polska Zbrojna” Nr 159 z 10 czerwca 1939 roku, s. 2.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 555-556 i 671.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 668, 670.
- ↑ Rzadkowski 2016 ↓, s. 31.
- ↑ a b Satora 1990 ↓, s. 37.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 29 z 6 września 1929 roku, poz. 285.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 49.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 20 czerwca 1923 roku, s. 402.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 24 z 13 czerwca 1922 roku, poz. 357.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 67 z 20 października 1923 roku, s. 715.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 134 z 24 grudnia 1924 roku, s. 755.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926 roku. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 3.
- ↑ Katyń – miejsca pamięci. [dostęp 2022-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-19)].
- ↑ Muzeum Katyńskie – Księgi Cmentarne.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓.
- ↑ Wyrwa 2015 ↓.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 2113.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 2786.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Piotr Mateusz Bartoszewski, Zaginiony pułk. Zarys wrześniowej historii 7 pułku piechoty Legionów, Lublin: Piotr M. Bartoszewski, 2013, ISBN 978-83-62132-34-8, OCLC 909989315.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.
- Ferdynand Markiewicz: Zarys historji wojennej 7-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Janusz Odziemkowski: Piechota polska w wojnie z Rosją bolszewicką 1919-1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adam”, 2010. ISBN 978-83-7072-650-8.
- Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
- Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
- Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918–1939: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5.
- Adam Rzadkowski: 3 Dywizja Piechoty. Warszawa: Edipresse Polska SA, 2016, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939. ISBN 978-83-7945-592-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Maciej Wyrwa: Nieodnalezione ofiary Katynia? : lista osób zaginionych na obszarze północno-wschodnich województw II RP od 17 września 1939 do czerwca 1940. Pruszków: Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, 2015. ISBN 978-83-64486-31-9.