Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Ostatni | ppłk dypl. Jan Rudolf Gabryś |
| Działania zbrojne | |
| Rewindykacja Zaolzia | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | Biuro do Spraw Jednostek |
| Skład | |
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowej – półbrygada piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON została sformowana w 1937 na terenie Okręgu Korpusu Nr V. Jej nazwa związana była ze Śląskiem Cieszyńskim. Dowództwo jednostki stacjonowało w garnizonie Bielsko[2]. Dowódcy półbrygady podporządkowane zostały trzy bataliony ON: „Bielski”, „Cieszyński” i „Oświęcimski”. We wrześniu 1937 bataliony wydzieliły po jednej kompanii dla Chorzowskiego batalionu ON. W maju 1938 półbrygada, pod względem inspekcji, została podporządkowana gen. bryg. Antoniemu Szyllingowi, generałowi do prac przy GISZ z siedzibą w Krakowie.
30 listopada 1938 Minister Spraw Wojskowych, gen. dyw. Tadeusz Kasprzycki ustalił datę święta półbrygady na dzień 2 października[3].
W listopadzie 1938, po rewindykacji Zaolzia, utworzona została Powiatowa Komenda Przysposobienia Wojskowego we Frysztacie, a w następnym miesiącu podjęto decyzję o zorganizowaniu czwartego batalionu z dowództwem w Cieszynie i kompaniami rozlokowanymi na Zaolziu. Jednostka otrzymała nazwę II Cieszyński batalion ON, a 27 marca 1939 osiągnęła pełny stan osobowy. Dotychczasowy Cieszyński batalion ON otrzymał numer I.
14 lutego 1939 półbrygada przemianowana została na Śląsko-Cieszyńską Brygadę ON, a wiosną tego roku wszystkie cztery bataliony przeformowane na etat batalionu ON typ III. Latem ze składu brygady wyłączony został Oświęcimski batalion ON i podporządkowany dowódcy Górnośląskiej Brygady ON. 21 sierpnia 1939 Biuro do Spraw Jednostek Obrony Narodowej wydało rozkaz o przemianowaniu brygady na Śląsko-Cieszyńską Półbrygadę ON.
Organizacja pokojowa Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON w sierpniu 1939[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON
- dowódca - ppłk dypl. Jan Rudolf Gabryś
- batalion ON „Bielsko”
- batalion ON „Cieszyn I”
- batalion ON „Cieszyn II”
Mobilizacja[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” na bazie półbrygady sformowany został 202 Pułk Piechoty (rezerwowy), który wszedł w skład 21 Dywizji Piechoty Górskiej. Dotychczasowe bataliony ON przeformowane zostały w bataliony piechoty oznaczone numerami: 50, 57 i 58.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W skład ówczesnych Sił Zbrojnych RP wchodziło wojsko, czyli wojska lądowe oraz Marynarka Wojenna.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 541.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 30 listopada 1938 r., Nr 14, poz. 162.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.