Batalion ON „Brasław”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1938 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | kpt. Eugeniusz Tokarski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Numer | kryptonimowy: 186[a] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Brasławski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Brasław”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Batalion został sformowany w 1938 roku, w Brasławiu, Opsa i Miorach, w składzie Dziśnieńskiej Półbrygady ON. Dowództwo batalionu stacjonowało w Brasławiu[1]. Wiosną 1939 roku pododdział został przeformowany na etat batalionu ON typ I.
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla brasławskiego batalionu ON był batalion KOP „Słobódka”[2].
W kampanii wrześniowej batalion osłaniał granicę z Łotwą. 17 września 1939 roku otrzymał rozkaz wycofania do Wilna. Razem z batalionem wycofywało się dowództwo półbrygady. Nie mogąc dotrzeć do Wilna pododdział dotarł do m. Dukszty, a następnie przeszedł na Łotwę.
Struktura organizacyjna i rozmieszczenie[edytuj | edytuj kod]
Struktura i rozmieszczenie w 1938[3]:
- 1 kompania ON w Brasławiu
- 1 pluton w Brasławiu
- 1 drużyna w Brasławiu
- 2 drużyna w Krasnosielcach
- 3 drużyna w Ozierawcach
- 2 pluton w Słobódce
- 1 drużyna w Słobódce
- 2 drużyna w Słobódce
- 3 drużyna w Łazowikach
- 3 pluton w Ikaźni
- 1 drużyna w Ikaźni
- 2 drużyna w Sudnikach
- 3 drużyna w Ukle
- 1 pluton w Brasławiu
- 2 kompania ON w Opsie
- 1 pluton w Opsie
- 1 drużyna w Opsie
- 2 drużyna w Dalekich
- 3 drużyna w Kiemiańcach
- 2 pluton w Dryświatach
- 1 drużyna w Dryświatach
- 2 drużyna w Borkowszczyżnie
- 3 drużyna w Jedegelach
- 3 pluton w Widzach
- 1 drużyna w Widzach
- 2 drużyna w Widzach
- 3 drużyna w Widzach
- 1 pluton w Opsie
- 3 kompania ON w Miorach
- 1 pluton w Miorach
- 1 drużyna w Miorach
- 2 drużyna w Miśnikach
- 3 drużyna w Pieczonkach
- 2 pluton w Drui
- 1 drużyna w Drui
- 2 drużyna w Drui
- 3 drużyna w Założniach
- 3 pluton w Nowym Pohoście
- 1 drużyna w Nowym Pohoście
- 2 drużyna w Nowym Pohoście
- 3 drużyna w Bieldziugach
- 1 pluton w Miorach
Obsada personalna w marcu 1939[edytuj | edytuj kod]
Obsada personalna baonu w marcu 1939:
- dowódca baonu i komendant powiatowy PW Brasław – kpt. adm. (piech.) Eugeniusz Tokarski[b][8],
- dowódca 1 kompanii „Brasław” – kpt. piech. Jan V Król[c],
- dowódca 2 kompanii „Opsa” – kpt. piech. Stanisław Kraszewski,
- dowódca 3 kompanii „Miory” – kpt. piech. Michał Daszczyszak[d][20].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 425.
- ↑ kpt. adm. (piech.) Eugeniusz Tokarski ur. 19 października 1896 w Stanisławowie[4]. Służył w 75 pp[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1036. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W latach 1923–1924 był przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kowel na stanowisko oficera instrukcyjnego, a jego oddziałem macierzystym był 50 pp w Kowlu. W 1928 pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Generalnego. W marcu 1932 został przeniesiony z 25 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza[7]. Był odznaczony Medalem Niepodległości.
- ↑ kpt. piech. Jan V Król ur. 1 czerwca 1896 w Tarnowie, w rodzinie Franciszka[4]. Był absolwentem Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy. 26 sierpnia 1924 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 31 sierpnia 1924 i 105. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9], a minister spraw wojskowych wcielił do 84 Pułku Piechoty w Pińsku[10][11]. W 1929 został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko instruktora[12][13]. W roku szkolnym 1929/30 był komendantem klasy „C” (9 kompania podchorążych). W październiku 1933 został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty w Tarnopolu[14][15]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 235. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. 20 września 1939 po przekroczeniu granicy w Turmontach został aresztowany. 25 sierpnia 1940 trafił do Obozu NKWD w Kozielsku (tzw. „Kozielsk II”). 2 lipca 1941 został przeniesiony do Obozu NKWD w Griazowcu. 3 września tego roku został zwolniony i przeniesiony do Tockoje, gdzie formowały się oddziały Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR[17]. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski i zastał zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[4]. Był odznaczony Medalem Niepodległości i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1938)[18].
- ↑ kpt. piech. Michał Daszczyszak ur. 23 maja 1901[19] w Samborze, w rodzinie Michała[4]. 20 września 1939 po przekroczeniu granicy w Turmontach został aresztowany. W 1940 trafił do Obozu NKWD w Kozielsku (tzw. „Kozielsk II”). 2 lipca 1941 został przeniesiony do Obozu NKWD w Griazowcu. 3 września tego roku został zwolniony i przeniesiony do Tockoje, gdzie formowały się oddziały Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prochwicz i 3/1994 ↓, s. 159.
- ↑ Zarządzenie nr Ldz. 7720/, tj. /og.org./38 ↓, s. zał. nr 1.
- ↑ Zarządzenie nr Ldz. 7720/, tj. /og.org./38 ↓, s. 22.
- ↑ a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-01].
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 204.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 89.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 254.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 87.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 87 z 29 sierpnia 1924 roku, s. 496.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 97 z 25 września 1924 roku, s. 540.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 98, 276.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 385.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 108, 804.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 197.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 113.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 352.
- ↑ a b Indeks Represjonowanych. IPN. [dostęp 2021-03-01].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 33.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 53.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 942.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Wiktor Krzysztof Cygan, Kresy w ogniu: wojna polsko-sowiecka 1939, Warszawa: Warszawska Oficyna Wydawnicza Gryf, 1990, s. 35, ISBN 83-85209-00-X, OCLC 830063240.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148–160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Zarządzenie organizacyjne dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie utworzenia w KOP Dziśnieńskiej Półbrygady Obrony Narodowej nr Ldz. 7720/, tj. /og.org./38 z 19 grudnia 1938.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. na s. red. książki ISBN 83-88067-48-8. ISBN 83-88067-47-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.